ยิ่งโตโลกยิ่งกว้างยิ่งเจอแต่คนแปลกๆ. บางทีก็แอบน้อยใจตัวเองนะ.. ว่าทำไมถึงไม่มีแฟนเหมือนเพื่อน ทำไมถึงเหงาอยู่คนเดียว คือในกลุ่มก็มีคนสวยและก็คนไม่สวยใช่ป่ะ!! แต่เราก็เป็นคนหน้าตากลางๆ ไง คนสวยก็มีแฟนแต่ก็มีคนมาจีบเรื่อยๆ และมันก็คุยกับทุกคน คนไม่สวยงี้มีคนคุยเยอะมากแต่ละวันนี่แทบวางโทรศัพท์ไม่ได้แบตสำรองนี่เหมือนหัวใจของพวกนาง เราก็เคยมีแฟนนะก็คบกันอยู่พักใหญ่ๆ แล้วเราก็โสดมาเป็นปี. เคยคิดว่าตัวเองเบื่อความรัก เพราะคนเข้ามาคุยก็มีแบบม่อ เข้ามาคุยแค่เล่นๆ แค่สนุก เหมือนไม่มีใครจริงใจกับเราเลย แต่บางคนก็เข้ามาทำให้รู้สึกดี แต่ก็ได้แค่รู้สึกแค่นั้นแหละ คืออยากคุยกับใครหลายๆ คนเหมือนเพื่อนได้บ้าง แต่ก็ทำไม่ลง ไม่รู้ว่าเป็นอะไร บางทีก็ไปร้านเหล้ากับเพื่อน แต่เพื่อนก็ไปกับกิ้กไรงี้ เราก็ทำได้แค่กดโทรศัพท์เลื่อนไปเลื่อนมา. บางครั้งก็ต้องไปกินข้าวคนเดียวเพราะเพื่อนไปกับแฟนกันหมด คือเบื่อนะ ที่ต้องทำอะไรไปไหนมาไหนคนเดียว ในเฟสงี้มีคนรู้จักมีคนมาไลค์เยอะก็จริง แต่ไม่มีใครทักมาเลย หรือคนหน้าตากลางๆมีแฟนไม่ได้หรอคะ?.. เหงางี้ก็โทรหาแม่ แม่ก็ทำงานก็ไม่รู้จะคุยกับใครบางวันโทรหาแม่บ่อยจนแม่ด่า เออ.. เคยเป็นเหมือนกันมั้ยคะ. คือมันเบื่อ เบื่อแบบไม่เข้าใจตัวเองว่าต้องการอะไร บางทีก็อยากมีแฟน บางทีก็อยากมีเพื่อน บางทีก็อยากมีคนอยู่ข้างๆ แต่บางทีก็อยากอยู่คนเดียว ทำไมยิ่งโตโลกยิ่งกว้าง ยิ่งเหงา นี่เราเพิ่ง 19 นะ. แต่ทำไมมันไม่สนุกเหมือนวัยรุ่นเลย. ทำไมความสนุกเหมือนตอนเด็กๆ มันหายไปหมดหันไปเจออะไรก็มีแต่เรื่องซ้ำซาก. มีใครเข้าใจเราบ้างไหม?.. เราต้องอยู่ยังไงในสังคมแบบนี้. -.,-
คนหน้าตากลางๆ ถูกสร้างขึ้นมาให้เหงาจริงๆ หรอ?..