้เราคบกับแฟนมาได้เจ็ดปีแล้วค่ะ แรกๆ(ช่วงสามปีที่คบกัน)ก็ดีไปหมดทุกอย่างมีเรื่องให้คุยกันมีอะไรพิเศษต่อกันเสมอ
หลังๆมา(ช่วงสี่ห้าปีที่ผ่านมา)เริ่มคุยกันไม่รู้เรื่องมีเรื่องให้ทะเลาะกันบ่อย
อันนี้เข้าใจค่ะว่าเป็นเรื่องปกติที่คนรักกันนานๆย่อมจะเป็นแบบนี้เสมอ...แต่ตอนนี้เราค่อนข้างจะรู้สึกเป็นทุกข์มากค่ะ เพราะความห่างไกลและการใช้ชีวิตของเรามันค่อนข้างต่างกัน(เราเรียนป.ตรีแต่แฟนทำงาน) เรารู้สึกนะค่ะว่าเค้ายังรักเรามากเหมือนเดิมเสมอแต่การกระทำและคำพูดมันดูเปลี่ยนไป เค้าชอบพูดเหมือนเราเป็นเด็กทั้งๆที่เราก็ห่างกันแค่ปีเดียว เรารู้นะค่ะว่าเค้าต้องทำงานและทำทุกอย่างเพื่อเราเพราะเค้าสัญญาว่าจะสร้างเนื้อสร้างตัวให้เรา แต่เมื่อเค้าเริ่มทำงานเริ่มใช้ชีวิตที่ดูเหมือนมนุษย์เงินเดือน เรายิ่งรู้สึกว่าเราเริ่มห่างไกลกันมากขึ้นและเริ่มคุยกันน้อยลงเพราะเค้าบอกว่าเหนื่อยจากการทำงานเลยขอนอนก่อน แต่เค้าก็ยังบอกรักเราทุกวันเหมือนเดิมค่ะ แต่สิ่งที่ติดอยู่ในใจเราก็คือเราอยากให้เค้าคุยกับเราทุกคืนเหมือนที่เคยเป็นหลับไปพร้อมๆกันไม่ใช่ปล่อยให้เราเหงาอยู่แบบนี้ เราอยากจะประคองรักนี้ไปให้ได้นานที่สุดเท่าที่เราและเค้าจะทำได้
ใครมีคำแนะนำอะไรดีๆช่วยหน่อยนะค่ะ
เรารักเค้ามากและเราก็รู้สึกว่าเค้าก็รักเรามากเช่นกันเราไม่อยากให้ความรักของเราต้องจบลงเพราะเรื่องแบบนี้เลยจริงๆ