ไม่เคยดูละครเรื่องไหนร้องให้หนักมากเท่าบางระจัน

ดูแล้วแทบอยากเข้าไปฟันอังวะกับเค้าด้วยจริงๆ เลือดรักชาติมาแรงทุกครั้งที่ดูฉากรบ

หนูแกสบี้อายุ 4 ขวบแล้ว แต่ก่อนน่านี้ยังร่าเริงอยู่เลย อยู่ๆ ก้ไม่สบาย มีอาการ ซึม. ไม่กินอาหารอ้ะไรเลย. นอนอย่างเดียว. เดินไม่ไหว. หายใจเรวเหมือนหอบ. ป้อนน้ำก้อกลืนไม่ค่อยลง. ฟันหักครึ่งนึง. อึไม่ค่อ

อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ที่สะเทือนใจมาก นักแสดงเล่นดีทุกคน พ่อค่ายเล่นดีมาก เหมือนเราอยู่ในเหตุการณ์ อยากจับดาบสู้รบด้วย เป็นละครที่ดีมาก ตัวละครทุกตัวเล่นเข้าถึงบทบาท ไม่ว่าจะเป็นฝั่งไทย หรือ อังวะ เล่น

พ่อผมเป็นคนที่แบบชอบใช้อารมณ์แล้วก็ข่มขู่คนในครอบครัว เป็นโรคจิตด้วย แค่น็อตไม้แขวนเสื้อหลุดเค้าก็โทษแม่ว่าเป็นคนถอดออก ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแต่หลายครั้งแล้วแล้วเรื่องน็อตก็เป็นเรื่องหลายปีที่ผ่านมาแล

จะเป็นหญิงหรือเป็นชายก็จับดาบออกรบเหมือนกัน ไม่ได้มองกันที่เพศ แต่มองกันที่ใจล้วนๆ โอยยย ดูทั้งๆที่รู้ตอนจบ เจ็บปวดดด TT อยากเป็นเหมือนสายลับเชน จะพุ่งเข้าไปในทีวีเอาดาบฟันพวกอังวะ

เห็นมาเยอะ ที่เวลาคนในครอบครัวป่วย แล้วยื้อสุดชีวิต หมดเงินเป็นแสนเป็นล้าน หมดตัวเป็นหนี้ เห็นมาเยอะ ญาติๆคอยแต่กดดันว่าให้ยื้อนานๆ ขายบ้านขายที่ก็เอา แต่ญาติไม่ได้ช่วยอะไรหรอก ถ้ายื้อไว้ คนที่เจ็บแล

ผมเป็นคนหนึ่งที่ผอมกรรมพันธุ์ กินเกินอิ่มทุกมื้อก็ไม่อ้วน เคยอ้วนพีคสุดก็แค่65กก. (สูง 174) แต่ต้องแลกมากับการกินที่ทรมานตัวเอง กินจนจุกท้องแทบแตก แต่ก็ต้องหยุดเพราะให้กินแบบนั้นตลอดชีวิตก็ไม่ไหว จนกล