ไม่เคยดูละครเรื่องไหนร้องให้หนักมากเท่าบางระจัน

อินมาก มันส์มากวันนี้ ฉากรบ รอคอยมานานแล้วฉากแบบนี้

ดูแล้วแทบอยากเข้าไปฟันอังวะกับเค้าด้วยจริงๆ เลือดรักชาติมาแรงทุกครั้งที่ดูฉากรบ

สมัยบางระจันนี้เขาเรียกตัวเองว่าเปนคนไทยแลืวหรอครับ แล้วทำไมถึงเรียกพม่าว่าอังวะล่ะครับ

ย้อนกลับไปช่วงปี66 เป็นช่วงที่กำลังจัดฟัน ( ตอนนั้นจัดฟันได้ประมาณ2ปี ) อยู่ในขั้นตอนการแก้ปัญหาฟันสบลึก หมอได้ติดไบร์ทสีฟ้าๆ ไว้เพื่อยกฟันไม่ให้สบกัน ปัญหาก็ได้เกิด เมื่อเราไม่สามารถเคี้ยวหรือใช้ฟ

อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ที่สะเทือนใจมาก นักแสดงเล่นดีทุกคน พ่อค่ายเล่นดีมาก เหมือนเราอยู่ในเหตุการณ์ อยากจับดาบสู้รบด้วย เป็นละครที่ดีมาก ตัวละครทุกตัวเล่นเข้าถึงบทบาท ไม่ว่าจะเป็นฝั่งไทย หรือ อังวะ เล่น

จะเป็นหญิงหรือเป็นชายก็จับดาบออกรบเหมือนกัน ไม่ได้มองกันที่เพศ แต่มองกันที่ใจล้วนๆ โอยยย ดูทั้งๆที่รู้ตอนจบ เจ็บปวดดด TT อยากเป็นเหมือนสายลับเชน จะพุ่งเข้าไปในทีวีเอาดาบฟันพวกอังวะ

ติดที่ยกฟันมาวันแรกทรมานมากทั้งใส่เชนทั้งใส่ไบท์ กินอะไรไม่ได้เลยเจ็บปวดไปทั้งฟัน ฟันก็ขบกันอะไรไม่ได้เลยขนาดเศษหมูในโจ๊กยังได้เลย ทรมานไม่ไหวแล้ว ปกติประมาณกี่วันกันหรอคะถึงจะหายเจ็บปวดถึงจะเคี้ยวข้า

อยู่ๆอาการปวดฟันที่เคยหายไปนานก็เริ่มปวดอีก ปวดทีหายใจไปออกเจ็บทั้งหน้า ผมไปหาหมอไม่ได้ไม่มีเงิน เนื่องจากตัวคนเดียวทำงานได้รายวันวันละ 300 ทรมานมากๆ

พ่อผมเป็นคนที่แบบชอบใช้อารมณ์แล้วก็ข่มขู่คนในครอบครัว เป็นโรคจิตด้วย แค่น็อตไม้แขวนเสื้อหลุดเค้าก็โทษแม่ว่าเป็นคนถอดออก ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแต่หลายครั้งแล้วแล้วเรื่องน็อตก็เป็นเรื่องหลายปีที่ผ่านมาแล