สวัสดีค่ะ
นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ตัดสินใจอยู่นานว่าจะตั้งดีมั้ย แต่ในใจมันอัดอั้น ไม่ไหวแล้ว
เรื่องคือ เรา "กลัว" การเริ่มต้นใหม่ อ่ะค่ะ มีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย ไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องชีวิต โดยเฉพาะเรื่องความรัก
เราคบกับแฟนมาเกือบ 5 ปีแล้วค่ะ ในช่วงระยะเวลาทั้งหมด ก็มีทั้งทุกข์ ทั้งสุข ปนกันไป (เป็นรักทางไกลค่ะ นานๆ เจอกันที)
จนมันถึงวันที่มันเริ่มอิ่มตัวมั้งคะ แต่มันมีความผูกพัน ที่เรารู้สึกว่า เมื่อไหร่ที่เขาหายไป จะรู้สึกหวิวๆ ใจหาย
แต่ด้วยอะไรก็แล้วแต่ เราได้พูดคุยกัน เพื่อจะ "หยุด" เหลือไว้เพียงแค่คำว่า "เพื่อน"
ถามว่าเสียใจมั้ย เสียใจนะคะ แต่ถ้าจะคบกันต่อไป มันก็อาจจะทำให้ต่างคนต่างเหนื่อย
ต่างคนต่างรู้สึกแย่ จนกลายเป็น เกลียดกัน ก็เป็นได้
เราได้นั่งทบทวนตัวเอง และก็เกิดความรู้สึกกลัว กลัวการเริ่มต้นใหม่ กลัวความผิดหวัง
กลัวที่จะเปิดรับใครเข้ามา เรามีความรู้สึกว่า เราดีไม่พอ
และความรู้สึกแบบนี้ มันทำให้เราปิดกั้นตัวเอง
ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เดินห้างคนเดียว(บ้าง)
ส่วนมากเราจะอยู่แต่บ้าน มีเพื่อนเป็นทีวี และโลกโซเชียล วันๆ แทบไม่ได้เอ่ยปากคุยกับใคร แม้แต่กับเพื่อนร่วมงาน
เรากลัวมากเกินไปมั้ย มีใครเป็นแบบเรา หรือเคยเป็นแบบเราบ้างคะ
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
"กลัว" การเริ่มต้นใหม่... มีใครเป็นบ้างคะ
นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ตัดสินใจอยู่นานว่าจะตั้งดีมั้ย แต่ในใจมันอัดอั้น ไม่ไหวแล้ว
เรื่องคือ เรา "กลัว" การเริ่มต้นใหม่ อ่ะค่ะ มีใครเป็นแบบเราบ้างมั้ย ไม่ว่าจะเรื่องงาน เรื่องชีวิต โดยเฉพาะเรื่องความรัก
เราคบกับแฟนมาเกือบ 5 ปีแล้วค่ะ ในช่วงระยะเวลาทั้งหมด ก็มีทั้งทุกข์ ทั้งสุข ปนกันไป (เป็นรักทางไกลค่ะ นานๆ เจอกันที)
จนมันถึงวันที่มันเริ่มอิ่มตัวมั้งคะ แต่มันมีความผูกพัน ที่เรารู้สึกว่า เมื่อไหร่ที่เขาหายไป จะรู้สึกหวิวๆ ใจหาย
แต่ด้วยอะไรก็แล้วแต่ เราได้พูดคุยกัน เพื่อจะ "หยุด" เหลือไว้เพียงแค่คำว่า "เพื่อน"
ถามว่าเสียใจมั้ย เสียใจนะคะ แต่ถ้าจะคบกันต่อไป มันก็อาจจะทำให้ต่างคนต่างเหนื่อย
ต่างคนต่างรู้สึกแย่ จนกลายเป็น เกลียดกัน ก็เป็นได้
เราได้นั่งทบทวนตัวเอง และก็เกิดความรู้สึกกลัว กลัวการเริ่มต้นใหม่ กลัวความผิดหวัง
กลัวที่จะเปิดรับใครเข้ามา เรามีความรู้สึกว่า เราดีไม่พอ
และความรู้สึกแบบนี้ มันทำให้เราปิดกั้นตัวเอง
ทุกวันนี้เราใช้ชีวิตคนเดียว กินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เดินห้างคนเดียว(บ้าง)
ส่วนมากเราจะอยู่แต่บ้าน มีเพื่อนเป็นทีวี และโลกโซเชียล วันๆ แทบไม่ได้เอ่ยปากคุยกับใคร แม้แต่กับเพื่อนร่วมงาน
เรากลัวมากเกินไปมั้ย มีใครเป็นแบบเรา หรือเคยเป็นแบบเราบ้างคะ
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ