สวัสดีคะทุกท่านในพันทิป ขอออกตัวก่อนเลยนะคะว่าเป็นกระทู้แรกอาจจะใฃ้ภาษาไม่ค่อยโอเครเท่าไหร่ แต่จะพยายามเขียนให้ดีที่สุดค่ะและขอบอกไว้ก่อนเลยนะคะเรื่องราวในกระทู้นี้คือ เรื่องจริงที่ได้ประสบพบเจอมา เนื้อล้วนๆค่ะไม่มีไก่กาผสม555 จุดประสงค์ก็แบบว่าขอพื้นที่ระบายสำหรับคนเล่นของสูงละกันค่ะ มาเข้าเรื่องเลยละกัน ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะเพื่อความสะดวกและเข้าใจ เราเป็นสาววัยแรกรุ่นที่กำลังจะมองหาอนาคตของตัวเอง เราอยากเรียนต่อในด้านการออกแบบเราก็เลยได้เข้าไปติวที่เรียนพิเศษแห่งหนึ่งย่าน.....ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ได้มีเพื่อนของเราเข้าไปเรียนอยู่แล้วสองคน ระหว่างการติวที่นี่ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หลังจากที่เราและเพื่อนเราทั้งสองคนออกมานี่แหละ
ก็เกิดกามเทพยิงเพื่อนเราจังๆ คือเพื่อนเรานางไปชอบเด็กที่ติว ซึ่งเด็กกลุ่มนี้เขาก็ป๊อบในที่ติวซะด้วย พวกเขาเป็นหนุ่มน้อยจากโรงเรียนชายล้วนเอกชนแห่งหนึ่งแถวศรีย่าน ประเด็นคือเราก็ชอบหนุ่มน้อยที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน กับคนที่เพื่อนเราชอบเหมือนกัน แต่ระดับความยากนี่มันต่างกันมากค่ะ55555 และคือตัวเราก่อนเดิมเป็นคนปากแข็ง ฟอร์มจัดมากๆๆๆๆๆๆๆ เลยได้กินแห้วมาทุกวันนี้555 แล้วเราต้องมานั่งจีบเด็กที่ขอจัดเขาไว้ในประเภทคนที่เข้าถึงยากมาก ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเขาเราก็ไม่มี แต่เรามีเพื่อน เพื่อนเรานางเก่งมาก ขอแทนตัวนางว่า สืบ55555
ขอเล่าย้อนไปหน่อยว่าสืบคือคนเดียวกันที่ติวและชอบเด็กในที่ติวนั่นแหละ เราซี้กับนางพอตัวเลย เราออกจากบ้านกับสืบไปทุกวันไปนั่งอ่านหนังสือ ติวบลาๆๆ ในย่านที่ติวเก่าของพวกเราจุดประสงค์หลักก็หนีไม่พ้นมาดักหนุ่ม555 บอกก่อนเรากับสืบไม่เคยเห็นหนุ่มน้อยที่พวกเราชอบแบบตัวเป็นๆ เห็นหน้าจังๆ เลยสักครั้ง เคยเห็นแต่ในรูปของที่ติวและหวังที่อยากจะหน้ามากๆค่ะ พวกเราดูเป็นสาวแรงๆไปเลย55
อันที่จริงก็ไม่ขนาดนั้นค่ะ สุ่มๆเงียบๆตามสไตล์ แต่ดูเหมือนงานจะยาก พวกเราเหมือนจะไม่ได้อยู่ในสไตล์ของพวกหนุ่มน้อยนั้นเลย
พวกเราไม่มีความเป็นพิมนิยมเลยสักนิด ออกจะไปทางดาร์กๆ ไม่หวาน ไม่แบ้ว แต่ขาลุย5555555
ย้อนเมื่ออาทิตย์ก่อนเรากับสืบชอบไปหาคาเฟ่ชิวๆนั่งอ่านหนังสือกัน ละได้มาสองร้านที่เป็นร้านประจำค่ะย่านแจ้งวัฒนะและบางซื่อ
อันที่จริงที่พวกเราไปส่วนมาก จะชอบไปย่านที่พวกหนุ่มน้อยนั้นเขาชอบไปกัน เดาเอาจากข้อมูลในโซเชียลบลาๆของพวกเขา ระหว่างพักการติวพวกเรา ก็มักจะพูดถึงหนุ่มน้อยพยายามขุดหาข้อมูลต่างๆนานา แล้วก็เข้าทาง เมื่อสืบรู้มาว่าบ้านของเพื่อนหนุ่มน้อยคนนึงเนี่ยอยู่แถวย่านของพวกเรา รออะไรละคะก็พากันไปย่านนั้นทันที555 ไปเดินเข้าออกอยู่นานมากหวังว่า ได้เห็นบ้านเพื่อนของพวกเขาไม่ก็เพื่อนของพวกเขาบ้าง ก็น่าจะพอช่วยไรได้บ้างแต่ก็ไม่... แต่ก็ยังไม่ลดละความพยายาม
ในวันต่อมาพวกเรารู้มาว่าวันนี้พวกแก้งหนุ่มน้อยมีติว พวกเราก็พากันไปนั่งติวย่านนั้นทันทีค่ะ แต่เกิดข้อมูลผิดพลาดนิดหน่อย จริงๆแล้ววันนี้พวกหนุ่มน้อยเขามีสอบวันสุดท้ายยังไม่ปิดเทอม ด้วยความที่ไหนๆ ก็มาแล้วแวะไปดูหน่อยก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร 555 เรากับสืบเคมีตรงกัน ไม่เคยมีใครห้ามใคร มีแต่ยุและยงกัน55555 รอไรละก็เลยนั่งรถไปเฉี่ยวแถวย่านโรงเรียนดงผู้ชายหน้าตาดี55 เรากับสืบนี่ขาสั่นเลย มวลมหาผู้ชายจัดว่ากลัว ลืมบอกไปเรากับสืบนี่มาจากหญิงล้วนค่ะ แต่มันแตกต่างตรงที่เรามันรัฐบาลลลลลล5555 ต่อคะเรากับสืบก็พากันเดินมาเรื่อยๆ เจอคาเฟ่ถูกใจก็แวะถ่ายรูปกันซะหน่อย ข้ามมาตอนที่เรากับสืบมารอรถเมล์หน้าโรงเรียนของหนุ่มน้อยเลย ด้วยความที่รถที่เรารอก็นานคนที่เรารอก็นานคือกินลาเต้ไปแก้วนึง ก็ยังไม่มีอะไรโผล่มาทั้งรถทั้งคน ความเหนื่อยเริ่มมากองกันที่เปลือกตา55 เรานี่ยืนพิงป้ายรถเมล์เลย คือไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวขนาดถามเด็กน้อยที่เดินออกมาแบบพุ่งถาม แอบสงสารเด็ก555555 แต่พระเจ้าก็เมตตาเรากับสืบ ในขนาดที่เรากับสืบกำลังถอดใจจะโบกแท้กซี่กลับ เรากับสืบก็เห็นกลุ่มของหนุ่มน้อยที่เรารอกลุ่มใหญ่มาก เพื่อนนางแต่ละคนไฝว้มาก เดินปิดทางเลยจ้า555 ด้วยความที่กลัวและเขินอาย รอไรละคะเราก็พาสืบเดินจ้ำเอาจ้ำเอาไม่สนใจอะไรเลย พอมารู้ตัวอีกทีพากันเดินมาไกลมากกกกกก แต่วันนี้โชคเข้าข้างสืบ เจอหนุ่มน้อยของสืบ เสียดายที่ไม่ได้เจอจังๆ แต่เราเห็นหน้าน้องที่สืบชอบ ค่ะดูดีสมความล่ำลือ ยังไม่หมดแค่นั้นนะ
วันรุ่งขึ้นพวกเราก็พากันมานั่งแถวที่ติวเก่ากันอีก คราวนี้ชัวปิดเทอมแล้ว แต่ก็ฟาวมาสองวันติดๆไม่เจอสักเงาเดียว จนวันศุกร์เป็นวันที่พวกเราตัดสินใจว่า จะไม่ไปไหน ไม่ตาม เพราะอีกวันจะสอบระดับชาติ555555 พากันแต่งตัวชิวๆสบายๆ มาที่คาเฟ่ประจำของพวกเรา แต่แอบมีสายมาบอกว่าวันนี้มีแก้งหนุ่มน้อยมาเรียนนะ อ่าว...รอไรละก็พากันไป ลืมบอกทุกๆอย่างที่พวกเราทำ พวกเราพยายามทำให้เรื่องทั้งหมดมันเป็นเรื่องบังเอิญที่สุด55555 ต่อนะ แดดร้อนก็ร้อนแต่ชะนีทน พากันเดินเนียนๆฝั่งตรงข้ามกับที่ติวเก่า พากันเดินหาร้านนั่ง โชคดีอีกเจอร้านเล็กๆแถวนั้นก็พากันนั่งเติมพลังเลย นั่งมองชะโงกจนตัวนี่อยู่ไม่นิ่ง และแล้วพระเจ้าก็เห็นใจเรากับสืบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้โชคทับเราเต็มๆๆๆๆ หนุ่มน้อยที่เราชอบ เดินผ่านร้านที่เรานั่งไปแบบผู้ชายคูลๆ555 แบบโอ้ยย ใจนี่เต้นแรงมากครอบครัวผีเสื้อก็มา แค่นี้ก็เป็นอันว่าเราพอใจก็พากันกลับบ้าน ระหว่างที่เดินออกก็ปะกันพอดีเลยจ้า แต่ด้วยความที่เป็นคนเก็บอาการอยู่ เรานิ่งมาก ดึงหน้าสุดๆ
พอได้ขึ้นรถมาสืบก็บอกให้ทักแชทเฟสไป เราก็ไม่กล้าเพราะก่อนน่านี้เราเคยทักแชทไปคุยกับเขา คุยได้คืนเดียวเขาก็ไม่ตอบเราอีกเลย แต่คำพูดคำจาของนางไม่หยิ่งเลยยิ่งรู้สึกดีขึ้นไปอีก แต่อย่าอะไรเลยแค่จะรับเป็นเพื่อนในเฟสนางยังไม่รับ555555 เราพยายามเข้าหาเขาทุกทางที่รู้ว่าพอจะติดต่อได้ ทั้งไอจี เฟสบุ๊ค หรือแม้กระทั้งไลน์ สืบนางเก่งมากๆสามารถหาไอดีไลน์มาให้เราได้ แต่เราก็ไม่กล้าแอดไปหรอกนะ มันดูรุกหนักไป เราพยายามทักแชทไปคุยแต่ไม่บ่อยหรอกค่ะ เพราะเขาไม่ตอบเราเลย ไอ่เราก็ไม่กล้าทักบ่อยๆกลัวเขาจะรำคาญแต่จากที่เราเห็นเขาดูเป็นคนไม่ยุ่งกับโลกโซเชียลเท่าไหร่ อารมณ์แบบมีแต่ไม่เล่น มันเหมือนกำแพงที่เขาสร้างขึ้นมาเนี่ยมันสูงเกินไปจริงๆสำหรับเรา เราไม่แน่ใจว่าเขารับรู้ถึงความรู้สึกของเรามั้ย หรือเขาอาจจะรู้แต่มีคนที่สนใจอยู่แล้ว หรือถึงไม่มีใครแต่ก็ไม่สนใจ หรือมีแฟนอยู่แล้ว หรืออีกกรณีนึงคือไม่ได้ชอบเพศเราอยู่แล้ว5555 ร้องไห้แปบ มันเหมือนกับว่าความรักของเราครั้งนี้ ความรู้สึกเหมือนพวกแฟนคลับชอบดาราสักคนแบบมากๆ ได้แค่มโนแต่เอือมไม่ถึง เราแปลกใจทำไม เพราะอะไร? หรือสังคมของพวกเขามีค่านิยมไม่ยุ่งกับเด็กรัฐบาลหรือเปล่า เราเหมือนคนบ้าที่อยากคุยกับเขาอยากรู้จักเขา แค่ข้างเดียวเราไม่เคยมีหรอกนะ ไอ่ความรักที่จริงจังอะไรเนี่ย แต่ไม่อยากเว่อร์ไป ทุกคนเคยถูกชะตาใครมั้ย แบบเห้ย ถูกชะตามาก ถ้าได้คุยน่าจะดี ตัวจริงๆเขาไม่ได้ดูดีอะไรมากแต่คนมันถูกชะตาอยากรู้จักนานๆอยากคุย เราก็พยายามเช็คตัวเองแล้วนะว่าเรารู้สึกจริงหรือแค่เราปั่นตัวเอง ทุกคนว่าเราควรพอมั้ย หรือไหนๆก็มาขนาดนี้แล้วรู้เรื่องเขามาถึงขนาดนี้แล้ว ควรไปต่อดี ...
ยังไม่จบนะคะ ไหนๆก็ไหนๆ แล้วขอพูดถึงความสัมพันธ์ของสืบกับคนที่นางชอบ เราไม่เคยเห็นนางทุ่มเทให้ใครขนาดนี้มาก่อน ครั้งนี้เราเห็นความพยายามของนางแบบสุดแรง เราก็แอบสงสารนาง แต่สืบยังดีที่ได้คุยได้รู้จัก คนที่สืบชอบก็เข้าถึงง่ายเกินค่ะ เฟรนลี่มากจนน่ากลัว กลัวว่าที่ทำ ทำไปตามมารยาท สืบนางก็หน่วงๆแบบเขารู้ทั้งรู้ว่าชอบ แต่เขาก็ไม่ตอบรับหรือปฎิเสทอะไรมันหรือที่เขาหายไปนานๆมาตอบที คือการปฏิเสททางอ้อมค่ะหรือจริงๆแล้ว เขายังไม่รู้ว่าสืบชอบ แบบสืบนางควรจะชัดเจนกว่านี้อีกมั้ย นี่คือคำพูดที่สืบฝากถึงคน
คนนั้นถ้าเขามาอ่าน แน่นอนเขาจะรู้ตัวเองทันที "นายไม่เห็นความพยายามของเราหรือนายไม่สนใจในความพยายามของเราวะ."
ฝากเอาไว้ด้วย ทั้งหมดนี้ประเด็นหลักของพวกเรา แค่อยากให้เขารู้ว่าไม่รักไม่ว่าแต่อยากให้รับรู้หน่อยว่าเราพยายามแค่ไหน
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ดีๆ ที่ให้เราได้มาระบาย ขอโทษที่อาจจะเขียนให้อ่านไม่รู้
สุดท้ายขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ
ฝากติดตามด้วยค่ะ
บังเอิญเล่นของสูง.....มั้ง
ก็เกิดกามเทพยิงเพื่อนเราจังๆ คือเพื่อนเรานางไปชอบเด็กที่ติว ซึ่งเด็กกลุ่มนี้เขาก็ป๊อบในที่ติวซะด้วย พวกเขาเป็นหนุ่มน้อยจากโรงเรียนชายล้วนเอกชนแห่งหนึ่งแถวศรีย่าน ประเด็นคือเราก็ชอบหนุ่มน้อยที่อยู่ในกลุ่มเดียวกัน กับคนที่เพื่อนเราชอบเหมือนกัน แต่ระดับความยากนี่มันต่างกันมากค่ะ55555 และคือตัวเราก่อนเดิมเป็นคนปากแข็ง ฟอร์มจัดมากๆๆๆๆๆๆๆ เลยได้กินแห้วมาทุกวันนี้555 แล้วเราต้องมานั่งจีบเด็กที่ขอจัดเขาไว้ในประเภทคนที่เข้าถึงยากมาก ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับเขาเราก็ไม่มี แต่เรามีเพื่อน เพื่อนเรานางเก่งมาก ขอแทนตัวนางว่า สืบ55555
ขอเล่าย้อนไปหน่อยว่าสืบคือคนเดียวกันที่ติวและชอบเด็กในที่ติวนั่นแหละ เราซี้กับนางพอตัวเลย เราออกจากบ้านกับสืบไปทุกวันไปนั่งอ่านหนังสือ ติวบลาๆๆ ในย่านที่ติวเก่าของพวกเราจุดประสงค์หลักก็หนีไม่พ้นมาดักหนุ่ม555 บอกก่อนเรากับสืบไม่เคยเห็นหนุ่มน้อยที่พวกเราชอบแบบตัวเป็นๆ เห็นหน้าจังๆ เลยสักครั้ง เคยเห็นแต่ในรูปของที่ติวและหวังที่อยากจะหน้ามากๆค่ะ พวกเราดูเป็นสาวแรงๆไปเลย55
อันที่จริงก็ไม่ขนาดนั้นค่ะ สุ่มๆเงียบๆตามสไตล์ แต่ดูเหมือนงานจะยาก พวกเราเหมือนจะไม่ได้อยู่ในสไตล์ของพวกหนุ่มน้อยนั้นเลย
พวกเราไม่มีความเป็นพิมนิยมเลยสักนิด ออกจะไปทางดาร์กๆ ไม่หวาน ไม่แบ้ว แต่ขาลุย5555555
ย้อนเมื่ออาทิตย์ก่อนเรากับสืบชอบไปหาคาเฟ่ชิวๆนั่งอ่านหนังสือกัน ละได้มาสองร้านที่เป็นร้านประจำค่ะย่านแจ้งวัฒนะและบางซื่อ
อันที่จริงที่พวกเราไปส่วนมาก จะชอบไปย่านที่พวกหนุ่มน้อยนั้นเขาชอบไปกัน เดาเอาจากข้อมูลในโซเชียลบลาๆของพวกเขา ระหว่างพักการติวพวกเรา ก็มักจะพูดถึงหนุ่มน้อยพยายามขุดหาข้อมูลต่างๆนานา แล้วก็เข้าทาง เมื่อสืบรู้มาว่าบ้านของเพื่อนหนุ่มน้อยคนนึงเนี่ยอยู่แถวย่านของพวกเรา รออะไรละคะก็พากันไปย่านนั้นทันที555 ไปเดินเข้าออกอยู่นานมากหวังว่า ได้เห็นบ้านเพื่อนของพวกเขาไม่ก็เพื่อนของพวกเขาบ้าง ก็น่าจะพอช่วยไรได้บ้างแต่ก็ไม่... แต่ก็ยังไม่ลดละความพยายาม
ในวันต่อมาพวกเรารู้มาว่าวันนี้พวกแก้งหนุ่มน้อยมีติว พวกเราก็พากันไปนั่งติวย่านนั้นทันทีค่ะ แต่เกิดข้อมูลผิดพลาดนิดหน่อย จริงๆแล้ววันนี้พวกหนุ่มน้อยเขามีสอบวันสุดท้ายยังไม่ปิดเทอม ด้วยความที่ไหนๆ ก็มาแล้วแวะไปดูหน่อยก็ไม่น่าจะเสียหายอะไร 555 เรากับสืบเคมีตรงกัน ไม่เคยมีใครห้ามใคร มีแต่ยุและยงกัน55555 รอไรละก็เลยนั่งรถไปเฉี่ยวแถวย่านโรงเรียนดงผู้ชายหน้าตาดี55 เรากับสืบนี่ขาสั่นเลย มวลมหาผู้ชายจัดว่ากลัว ลืมบอกไปเรากับสืบนี่มาจากหญิงล้วนค่ะ แต่มันแตกต่างตรงที่เรามันรัฐบาลลลลลล5555 ต่อคะเรากับสืบก็พากันเดินมาเรื่อยๆ เจอคาเฟ่ถูกใจก็แวะถ่ายรูปกันซะหน่อย ข้ามมาตอนที่เรากับสืบมารอรถเมล์หน้าโรงเรียนของหนุ่มน้อยเลย ด้วยความที่รถที่เรารอก็นานคนที่เรารอก็นานคือกินลาเต้ไปแก้วนึง ก็ยังไม่มีอะไรโผล่มาทั้งรถทั้งคน ความเหนื่อยเริ่มมากองกันที่เปลือกตา55 เรานี่ยืนพิงป้ายรถเมล์เลย คือไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวขนาดถามเด็กน้อยที่เดินออกมาแบบพุ่งถาม แอบสงสารเด็ก555555 แต่พระเจ้าก็เมตตาเรากับสืบ ในขนาดที่เรากับสืบกำลังถอดใจจะโบกแท้กซี่กลับ เรากับสืบก็เห็นกลุ่มของหนุ่มน้อยที่เรารอกลุ่มใหญ่มาก เพื่อนนางแต่ละคนไฝว้มาก เดินปิดทางเลยจ้า555 ด้วยความที่กลัวและเขินอาย รอไรละคะเราก็พาสืบเดินจ้ำเอาจ้ำเอาไม่สนใจอะไรเลย พอมารู้ตัวอีกทีพากันเดินมาไกลมากกกกกก แต่วันนี้โชคเข้าข้างสืบ เจอหนุ่มน้อยของสืบ เสียดายที่ไม่ได้เจอจังๆ แต่เราเห็นหน้าน้องที่สืบชอบ ค่ะดูดีสมความล่ำลือ ยังไม่หมดแค่นั้นนะ
วันรุ่งขึ้นพวกเราก็พากันมานั่งแถวที่ติวเก่ากันอีก คราวนี้ชัวปิดเทอมแล้ว แต่ก็ฟาวมาสองวันติดๆไม่เจอสักเงาเดียว จนวันศุกร์เป็นวันที่พวกเราตัดสินใจว่า จะไม่ไปไหน ไม่ตาม เพราะอีกวันจะสอบระดับชาติ555555 พากันแต่งตัวชิวๆสบายๆ มาที่คาเฟ่ประจำของพวกเรา แต่แอบมีสายมาบอกว่าวันนี้มีแก้งหนุ่มน้อยมาเรียนนะ อ่าว...รอไรละก็พากันไป ลืมบอกทุกๆอย่างที่พวกเราทำ พวกเราพยายามทำให้เรื่องทั้งหมดมันเป็นเรื่องบังเอิญที่สุด55555 ต่อนะ แดดร้อนก็ร้อนแต่ชะนีทน พากันเดินเนียนๆฝั่งตรงข้ามกับที่ติวเก่า พากันเดินหาร้านนั่ง โชคดีอีกเจอร้านเล็กๆแถวนั้นก็พากันนั่งเติมพลังเลย นั่งมองชะโงกจนตัวนี่อยู่ไม่นิ่ง และแล้วพระเจ้าก็เห็นใจเรากับสืบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้โชคทับเราเต็มๆๆๆๆ หนุ่มน้อยที่เราชอบ เดินผ่านร้านที่เรานั่งไปแบบผู้ชายคูลๆ555 แบบโอ้ยย ใจนี่เต้นแรงมากครอบครัวผีเสื้อก็มา แค่นี้ก็เป็นอันว่าเราพอใจก็พากันกลับบ้าน ระหว่างที่เดินออกก็ปะกันพอดีเลยจ้า แต่ด้วยความที่เป็นคนเก็บอาการอยู่ เรานิ่งมาก ดึงหน้าสุดๆ
พอได้ขึ้นรถมาสืบก็บอกให้ทักแชทเฟสไป เราก็ไม่กล้าเพราะก่อนน่านี้เราเคยทักแชทไปคุยกับเขา คุยได้คืนเดียวเขาก็ไม่ตอบเราอีกเลย แต่คำพูดคำจาของนางไม่หยิ่งเลยยิ่งรู้สึกดีขึ้นไปอีก แต่อย่าอะไรเลยแค่จะรับเป็นเพื่อนในเฟสนางยังไม่รับ555555 เราพยายามเข้าหาเขาทุกทางที่รู้ว่าพอจะติดต่อได้ ทั้งไอจี เฟสบุ๊ค หรือแม้กระทั้งไลน์ สืบนางเก่งมากๆสามารถหาไอดีไลน์มาให้เราได้ แต่เราก็ไม่กล้าแอดไปหรอกนะ มันดูรุกหนักไป เราพยายามทักแชทไปคุยแต่ไม่บ่อยหรอกค่ะ เพราะเขาไม่ตอบเราเลย ไอ่เราก็ไม่กล้าทักบ่อยๆกลัวเขาจะรำคาญแต่จากที่เราเห็นเขาดูเป็นคนไม่ยุ่งกับโลกโซเชียลเท่าไหร่ อารมณ์แบบมีแต่ไม่เล่น มันเหมือนกำแพงที่เขาสร้างขึ้นมาเนี่ยมันสูงเกินไปจริงๆสำหรับเรา เราไม่แน่ใจว่าเขารับรู้ถึงความรู้สึกของเรามั้ย หรือเขาอาจจะรู้แต่มีคนที่สนใจอยู่แล้ว หรือถึงไม่มีใครแต่ก็ไม่สนใจ หรือมีแฟนอยู่แล้ว หรืออีกกรณีนึงคือไม่ได้ชอบเพศเราอยู่แล้ว5555 ร้องไห้แปบ มันเหมือนกับว่าความรักของเราครั้งนี้ ความรู้สึกเหมือนพวกแฟนคลับชอบดาราสักคนแบบมากๆ ได้แค่มโนแต่เอือมไม่ถึง เราแปลกใจทำไม เพราะอะไร? หรือสังคมของพวกเขามีค่านิยมไม่ยุ่งกับเด็กรัฐบาลหรือเปล่า เราเหมือนคนบ้าที่อยากคุยกับเขาอยากรู้จักเขา แค่ข้างเดียวเราไม่เคยมีหรอกนะ ไอ่ความรักที่จริงจังอะไรเนี่ย แต่ไม่อยากเว่อร์ไป ทุกคนเคยถูกชะตาใครมั้ย แบบเห้ย ถูกชะตามาก ถ้าได้คุยน่าจะดี ตัวจริงๆเขาไม่ได้ดูดีอะไรมากแต่คนมันถูกชะตาอยากรู้จักนานๆอยากคุย เราก็พยายามเช็คตัวเองแล้วนะว่าเรารู้สึกจริงหรือแค่เราปั่นตัวเอง ทุกคนว่าเราควรพอมั้ย หรือไหนๆก็มาขนาดนี้แล้วรู้เรื่องเขามาถึงขนาดนี้แล้ว ควรไปต่อดี ...
ยังไม่จบนะคะ ไหนๆก็ไหนๆ แล้วขอพูดถึงความสัมพันธ์ของสืบกับคนที่นางชอบ เราไม่เคยเห็นนางทุ่มเทให้ใครขนาดนี้มาก่อน ครั้งนี้เราเห็นความพยายามของนางแบบสุดแรง เราก็แอบสงสารนาง แต่สืบยังดีที่ได้คุยได้รู้จัก คนที่สืบชอบก็เข้าถึงง่ายเกินค่ะ เฟรนลี่มากจนน่ากลัว กลัวว่าที่ทำ ทำไปตามมารยาท สืบนางก็หน่วงๆแบบเขารู้ทั้งรู้ว่าชอบ แต่เขาก็ไม่ตอบรับหรือปฎิเสทอะไรมันหรือที่เขาหายไปนานๆมาตอบที คือการปฏิเสททางอ้อมค่ะหรือจริงๆแล้ว เขายังไม่รู้ว่าสืบชอบ แบบสืบนางควรจะชัดเจนกว่านี้อีกมั้ย นี่คือคำพูดที่สืบฝากถึงคน
คนนั้นถ้าเขามาอ่าน แน่นอนเขาจะรู้ตัวเองทันที "นายไม่เห็นความพยายามของเราหรือนายไม่สนใจในความพยายามของเราวะ."
ฝากเอาไว้ด้วย ทั้งหมดนี้ประเด็นหลักของพวกเรา แค่อยากให้เขารู้ว่าไม่รักไม่ว่าแต่อยากให้รับรู้หน่อยว่าเราพยายามแค่ไหน
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ดีๆ ที่ให้เราได้มาระบาย ขอโทษที่อาจจะเขียนให้อ่านไม่รู้
สุดท้ายขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ