อยากถามเพื่อนๆในนี้ค่ะว่าถ้าเป็นเพือนๆจะรู้สึกยังไงจะต้องทำตัวแบบใหนมันทำอะไรไม่ถูกจริงๆ
ขออนุญาตท้าวความหน่อยนะคะ คือฉัน มีลูกสาว1คนตอนนี้อายุ5ขวบเลิกกันกับอดีตสามีได้ ปีกว่าแล้วค่ะโดยที่อดีตสามีไม่เคยมารับผิดชอบค่าเลี้ยงดูใดๆเลยแต่เราก็ไม่ได้ เรียกร้องอะไร อดีตสามีเป็นตำรวจอยู่ที่ สภ.แห่งหนึ่งค่ะแต่เราก็พยายามเลี้ยงลูกด้วยตัวเองมาตลอด จนกระทั้งมาสอบบรรจุข้าราชการได้ที่ สนง แห่งหนึ่ง ตลอดเวลาที่ผ่านมาทุกเวลาทุกนาที ฉันทุ่มเทให้ลูกหมดเพราะไม่อยากให้ลูกรู้สึกขาดอยากให้ความรักกับเค้าให้มาก เท่าที่จะทำได้ นานๆครั้งพ่อเค้าจะมาหาแต่ไม่เคยให้เงินทองของฝากอะไรไม่มีเลย แต่เมื่อวันก่อนได้มีโอกาสไปทำโรงทานที่วัดแห่งหนึ่งแต่ก็ด้วยเหตุบังเอิญเป็นวันเดียวกับที่อดีตสามีตัวเองจัดงานบวชที่วัดนั้นพอดีแว๊บแรกที่เห็นหัวใจมันเต้นรัวบอกไม่ถูกแต่ก็ได้แต่บอกลูกว่าสาธุกับพ่อเค้าซะนะลูก แค่นั้น เมื่อตั้งสติได้ จึงคิดได้แค่เพียงว่าอย่างน้อยสิ่งที่ฉันเคยอยากให้เธอทำ วันนี้ เธอได้ทำมันแล้วถึงแม้ว่าคนถือหมอนให้เธออาจจะไม่ไช่ฉันก็ตาม แต่ก็ยังมีคนที่เค้ากลัวเราไม่รู้ว่าคนถือหมอนคนนั้นเป็นใครมาคอยพูดเรื่องราวของผู้หญิงคนนั้นว่าเป็นใครมาจากไหนฐานะดีแค่ไหนให้เราฟังซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้ามีจุดประสงค์อะไรและพยายามให้เรากับลูกเข้าไปร่วมงานเพื่อ???แต่บางทีเราว่าเราอนุโมทนา สาธุ กับเขาและครอบครัวเขาอยู่ตรงนี้ดีกว่า คงไม่เหมาะถ้าจะเข้าไปร่วมงานจึงบอกลูกว่าวันนี้เรามาทำหน้าที่ของเราส่วนเขาก็ทำหน้าที่ของเค้าเราไม่ก้าวก่ายหน้าที่กันแต่ถ้าลูกอยากเข้าไปร่วมงานบวชพ่อ แม่ก็ไม่ห้าม แต่ลูกบอกว่า ไม่ไปค่ะจะอยู่กับแม่ ปัจจุบัน ยังรักษาความโสด เพื่อที่จะใช้เวลาที่มีดูแลลูกให้ดีที่สุดค่ะ แล้วถ้าเป็นเพื่อนๆจะคิดยังไง จะทำตัวอย่างไรคะ วันนั้นรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าจนชาเลยค่ะ แล้วตั้งสติบอกกับตัวเองว่าเราไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกันแล้ว!!!
คุณจะรู้สึกยังไงเมื่อความเจ็บมันไม่เข้าใครออกใคร
ขออนุญาตท้าวความหน่อยนะคะ คือฉัน มีลูกสาว1คนตอนนี้อายุ5ขวบเลิกกันกับอดีตสามีได้ ปีกว่าแล้วค่ะโดยที่อดีตสามีไม่เคยมารับผิดชอบค่าเลี้ยงดูใดๆเลยแต่เราก็ไม่ได้ เรียกร้องอะไร อดีตสามีเป็นตำรวจอยู่ที่ สภ.แห่งหนึ่งค่ะแต่เราก็พยายามเลี้ยงลูกด้วยตัวเองมาตลอด จนกระทั้งมาสอบบรรจุข้าราชการได้ที่ สนง แห่งหนึ่ง ตลอดเวลาที่ผ่านมาทุกเวลาทุกนาที ฉันทุ่มเทให้ลูกหมดเพราะไม่อยากให้ลูกรู้สึกขาดอยากให้ความรักกับเค้าให้มาก เท่าที่จะทำได้ นานๆครั้งพ่อเค้าจะมาหาแต่ไม่เคยให้เงินทองของฝากอะไรไม่มีเลย แต่เมื่อวันก่อนได้มีโอกาสไปทำโรงทานที่วัดแห่งหนึ่งแต่ก็ด้วยเหตุบังเอิญเป็นวันเดียวกับที่อดีตสามีตัวเองจัดงานบวชที่วัดนั้นพอดีแว๊บแรกที่เห็นหัวใจมันเต้นรัวบอกไม่ถูกแต่ก็ได้แต่บอกลูกว่าสาธุกับพ่อเค้าซะนะลูก แค่นั้น เมื่อตั้งสติได้ จึงคิดได้แค่เพียงว่าอย่างน้อยสิ่งที่ฉันเคยอยากให้เธอทำ วันนี้ เธอได้ทำมันแล้วถึงแม้ว่าคนถือหมอนให้เธออาจจะไม่ไช่ฉันก็ตาม แต่ก็ยังมีคนที่เค้ากลัวเราไม่รู้ว่าคนถือหมอนคนนั้นเป็นใครมาคอยพูดเรื่องราวของผู้หญิงคนนั้นว่าเป็นใครมาจากไหนฐานะดีแค่ไหนให้เราฟังซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้ามีจุดประสงค์อะไรและพยายามให้เรากับลูกเข้าไปร่วมงานเพื่อ???แต่บางทีเราว่าเราอนุโมทนา สาธุ กับเขาและครอบครัวเขาอยู่ตรงนี้ดีกว่า คงไม่เหมาะถ้าจะเข้าไปร่วมงานจึงบอกลูกว่าวันนี้เรามาทำหน้าที่ของเราส่วนเขาก็ทำหน้าที่ของเค้าเราไม่ก้าวก่ายหน้าที่กันแต่ถ้าลูกอยากเข้าไปร่วมงานบวชพ่อ แม่ก็ไม่ห้าม แต่ลูกบอกว่า ไม่ไปค่ะจะอยู่กับแม่ ปัจจุบัน ยังรักษาความโสด เพื่อที่จะใช้เวลาที่มีดูแลลูกให้ดีที่สุดค่ะ แล้วถ้าเป็นเพื่อนๆจะคิดยังไง จะทำตัวอย่างไรคะ วันนั้นรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าจนชาเลยค่ะ แล้วตั้งสติบอกกับตัวเองว่าเราไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกันแล้ว!!!