ปล.หากพิมพ์ตกหล่นหรือผิดขออภัย ณ.ที่นี้ด้วย ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ แท็กผิดห้องก็ขออภัยด้วยนะค่ะไม่ทราบจริงๆ ขอบคุณค่ะ
- เริ่มเลยแล้วกันเรามีพี่น้อง 3คน ผู้หญิงหมด เราเป็นคนกลาง พวกเราอาศัยอยู่กับคุณพ่อ ทุกคนเลยค่ะ คุณแม่เลิกกับคุณพ่อมานานมากแล้ว เมื่อตอนเด็กๆเราแทบจะเป็นคนเดียวที่คุณแม่ใช้ให้ทำงานบ้าน และทุกครั้งที่ทำเราก็รู้สีกขี้เกียจมาก(ในสมัยนั้นเพราะอยากออกไปวิ่งเล่นมาก) อีกอย่างนึงคุณแม่เราเนี๊ยบมากขนาดว่าล้างจานนี้ต้องต้มน้ำร้อนลวกด้วยเลย ง่ายๆคืองานบ้านนี่วันนึงเต็มๆกว่าจะเสร็จ เหตุผลที่คุณแม่ไม่ใช้น้องอาจเพราะน้องยังเด็กเกินไป(น้องกับเราห่างกัน 5 ปี) ส่วนเรื่องทำไมไม่ใช่พี่สาวเราก็บังไม่มีคำตอบเลย ฮ่าาา แต่ก็ดูเหมือนเค้าจะใช้นะค่ะ แต่ดูเป็นเราที่ทำมากสุด เข้าเรื่องเลยล่ะกันปัจจุบันอายุเราจะปาเข้าไป 30 แล้วค่ะ ที่บ้านเรายังไม่มีใครแต่งงานซักคน เราอาศัยกันในแฟลตหนึ่งห้อง (ขอพูดถึงคุณพ่อก่อนเลยแล้วกัน คุณพ่อกลับบ้านมาส่วนใหญ่ท่านก็จะ ทำกับข้าว แล้วทานตอนเย็นปัญหาก็อยู่แถวๆนี้เลย ท่านทำเสร็จก็จะกองทุกอย่าง ไม่เก็บไม่ล้าง ทิ้งไว่อย่างนั้น แม้แต่ไม่จิ้มฟันท่านจิ้มแล้วท่านก็วางไว้บนโต๊ะ ไม่เก็บ ออกตัวก่อนว่าไม่ได้เอาใครมาเพื่อนินทานะค่ะ) และส่วนใหญ่พี่น้องเราก็จะอาการคล้ายๆคุณพ่อเลยค่ะ แต่น้องคนเล็กยังไม่เท่าไหร่ บางทีเราเลิกงานกลับบ้านไปเราเห็นแล้วเรารู้สึกหงุดหงิดมาก ถ้วยชามวางกองเต็มอ่าง ขยะที่เป็นจำพวกขยะเปียกเศษอาหารก็ไม่มีใครทิ้ง กับข้าวเก่าๆในตู้เย็นก็เหลือเต็มและไม่มีใครเอาไปทิ้ง จนเรารู้สึกไม่ๆไหวแล้วเอาไปทิ้งเอง กล่องสบู่แกะและก็ยังเอาไว้ในห้องน้ำ คือเอาจริงๆ ทุกคนทำงานเหมือนกันหมดแต่ทำไมต้องเป็นเราคนเดียวที่คอยตามเก็บ อ๋อลืมบอกเราเพิ่งย้ายมาอยู่กับครอบครัวได้ประมาณเกือบปีแล้วค่ะ ก่อนหน้านั้นเราทำงานอยู่ต่างจังหวัด นานๆมาที เราก็เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรมาก เราควรทำยังไงดี หรือเราคิดมากไป จุกจิกเกินไปรึเปล่า จนบางครั้งเราอยากจะบอกคุณพ่อเรานะว่าหนูไม่ได้ชอบล้างจานน่ะไม่ต้องเก็บไว้ให้
ปล. อย่าว่ากันนะค่ะ เราแค่อยากหาวิธีบอกคนรอบตัว หรือแค่จะถามทุกคนว่าเราคิดมากไปรึเปล่า บางทีเราจะหงุดหงิดมากเลยเวลากลับบ้านไปแล้วบ้านสกปรก ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบ และคำติชมนะค่ะ
ทำไมต้องเป็นเราคนเดียวทีคอยเก็บกวาดบ้าน????
- เริ่มเลยแล้วกันเรามีพี่น้อง 3คน ผู้หญิงหมด เราเป็นคนกลาง พวกเราอาศัยอยู่กับคุณพ่อ ทุกคนเลยค่ะ คุณแม่เลิกกับคุณพ่อมานานมากแล้ว เมื่อตอนเด็กๆเราแทบจะเป็นคนเดียวที่คุณแม่ใช้ให้ทำงานบ้าน และทุกครั้งที่ทำเราก็รู้สีกขี้เกียจมาก(ในสมัยนั้นเพราะอยากออกไปวิ่งเล่นมาก) อีกอย่างนึงคุณแม่เราเนี๊ยบมากขนาดว่าล้างจานนี้ต้องต้มน้ำร้อนลวกด้วยเลย ง่ายๆคืองานบ้านนี่วันนึงเต็มๆกว่าจะเสร็จ เหตุผลที่คุณแม่ไม่ใช้น้องอาจเพราะน้องยังเด็กเกินไป(น้องกับเราห่างกัน 5 ปี) ส่วนเรื่องทำไมไม่ใช่พี่สาวเราก็บังไม่มีคำตอบเลย ฮ่าาา แต่ก็ดูเหมือนเค้าจะใช้นะค่ะ แต่ดูเป็นเราที่ทำมากสุด เข้าเรื่องเลยล่ะกันปัจจุบันอายุเราจะปาเข้าไป 30 แล้วค่ะ ที่บ้านเรายังไม่มีใครแต่งงานซักคน เราอาศัยกันในแฟลตหนึ่งห้อง (ขอพูดถึงคุณพ่อก่อนเลยแล้วกัน คุณพ่อกลับบ้านมาส่วนใหญ่ท่านก็จะ ทำกับข้าว แล้วทานตอนเย็นปัญหาก็อยู่แถวๆนี้เลย ท่านทำเสร็จก็จะกองทุกอย่าง ไม่เก็บไม่ล้าง ทิ้งไว่อย่างนั้น แม้แต่ไม่จิ้มฟันท่านจิ้มแล้วท่านก็วางไว้บนโต๊ะ ไม่เก็บ ออกตัวก่อนว่าไม่ได้เอาใครมาเพื่อนินทานะค่ะ) และส่วนใหญ่พี่น้องเราก็จะอาการคล้ายๆคุณพ่อเลยค่ะ แต่น้องคนเล็กยังไม่เท่าไหร่ บางทีเราเลิกงานกลับบ้านไปเราเห็นแล้วเรารู้สึกหงุดหงิดมาก ถ้วยชามวางกองเต็มอ่าง ขยะที่เป็นจำพวกขยะเปียกเศษอาหารก็ไม่มีใครทิ้ง กับข้าวเก่าๆในตู้เย็นก็เหลือเต็มและไม่มีใครเอาไปทิ้ง จนเรารู้สึกไม่ๆไหวแล้วเอาไปทิ้งเอง กล่องสบู่แกะและก็ยังเอาไว้ในห้องน้ำ คือเอาจริงๆ ทุกคนทำงานเหมือนกันหมดแต่ทำไมต้องเป็นเราคนเดียวที่คอยตามเก็บ อ๋อลืมบอกเราเพิ่งย้ายมาอยู่กับครอบครัวได้ประมาณเกือบปีแล้วค่ะ ก่อนหน้านั้นเราทำงานอยู่ต่างจังหวัด นานๆมาที เราก็เลยไม่ค่อยรู้สึกอะไรมาก เราควรทำยังไงดี หรือเราคิดมากไป จุกจิกเกินไปรึเปล่า จนบางครั้งเราอยากจะบอกคุณพ่อเรานะว่าหนูไม่ได้ชอบล้างจานน่ะไม่ต้องเก็บไว้ให้
ปล. อย่าว่ากันนะค่ะ เราแค่อยากหาวิธีบอกคนรอบตัว หรือแค่จะถามทุกคนว่าเราคิดมากไปรึเปล่า บางทีเราจะหงุดหงิดมากเลยเวลากลับบ้านไปแล้วบ้านสกปรก ขอบคุณสำหรับทุกคำตอบ และคำติชมนะค่ะ