เรื่องมีอยู่ว่า ผมชอบเพื่อนคนนึงในห้องครับ ซึ่งก็พยายามคุย พยายามจีบมา3เดือนกว่าละครับ
ต้องเกริ่นก่อนว่า เธอเป็นคนที่เฟรนลี่ครับ มีเพื่อนเยอะ และมีกลุ่มเพื่อนที่รู้จักกันในโลกของเกมออนไลน์ด้วยครับ
เธอเลิกกับแฟนเก่ามา5-6เดือนละครับ ซึ่งแฟนเก่าของเธอก็เป็นหัวแคลนของเกมที่เธอเล่นนั้นแหละครับ
แต่ทุกวันนี้เธอก็ยังคุยยังเล่นกับแฟนเก่าอยู่ เพราะถ้าจะเล่นเกมออนไลน์กับเพื่อนๆของเธอ
ยังไงก็ต้องเจอแฟนเก่าซึ่งเป็นหัวแคลนที่เธออยู่ และนั้นทำให้เธอลืมเค้าไม่ได้ซะที ถึงแม้จะอยากลืมก็ตาม
และปัญหามันอยู่ที่ แทบทุกวันที่เธอเล่นเกมกับเพื่อน แฟนเก่าก็มักจะมาตามตื้อ จนทำให้เธอเศร้า เสียใจ และโกรธในบางครั้ง
แต่ก็ยังกลับไปคุยกับมันต่อ เพราะต้องการจะเล่นเกมกับเพื่อน และเธอก็เป็นคนที่รักเพื่อนมาก ไม่ยอมตัดเพื่อนครับ
เธอบอกว่า ไม่คิดจะกลับไปหาแฟนเก่านะครับ และก็อยากลืมเค้าให้ได้ไวๆ แต่ก็ทำไม่ได้ซะที
เข้าเรื่อง ผมก็คุยกับเธอมาเรื่อยๆครับ และก็เห็นเธอเศร้าแทบทุกวันที่เล่นเกม แต่ก็ทำไรไม่ได้
จนผมคิดว่า ที่เธอไม่ยอมตัดขาดกับแฟนเก่าซะทีคงเป็นเพราะเธอยังรักเค้าอยู่
ผมเลยบอกเธอไปว่า
ผม :กูว่ากูควรจะเลิกยุ่งกับ ถ้ามันเป็นไปตามที่กูคิด ยังรักแฟนเก่าอยู่ใช่ไหมหล่ะ ถ้าใช่ ก็กลับไปหาเถอะ
เธอ :ดีแล้ว กูไม่อยากทำให้ใครเสียใจ และกูก็ไม่อยากให้ความหวังใคร จะได้ไม่เสียเวลาที่กู เพราะกูเป็นคนแบบนี้แหละ
ผม :ให้ไปเยอะแล้วแหละ ความหวังเนี่ย
เธอ :เหรอวะ งั้นเลิกยุ่งกับกู กูไม่อยากให้ความหวังใคร และกูก็ไม่ได้ต้องการทำให้ใครเจ็บ เพราะมันไม่สนุกหรอก
จริงๆกูใจร้ายมากนะ กูรับไม่ได้ที่บอกว่ากูให้ความหวัง กูคิดว่ากู
ขนาดนั้นเลยเหรอ กูไม่อยาก
กูเลยคิดว่าเลิกยุ่งกับดีกว่า มันจะได้ไม่เป็นการให้ความหวัง เพราะกูเคยโดนไง ให้ความหวังกู แล้วไม่เลือกกู มันเจ็บนะ
ผมควรทำไงดีครับ ควรตัดใจซะตั้งแต่ตอนนี้ หรือจีบต่อดีครับ เพราะผมชอบเธอ และก็ไม่ได้จีบไว้เผื่อเลือกซะหน่อย
เธอไม่อยากคุยกับผมต่อเพราะไม่อยากให้ความหวังครับ ผมควรทำไงดี?
ต้องเกริ่นก่อนว่า เธอเป็นคนที่เฟรนลี่ครับ มีเพื่อนเยอะ และมีกลุ่มเพื่อนที่รู้จักกันในโลกของเกมออนไลน์ด้วยครับ
เธอเลิกกับแฟนเก่ามา5-6เดือนละครับ ซึ่งแฟนเก่าของเธอก็เป็นหัวแคลนของเกมที่เธอเล่นนั้นแหละครับ
แต่ทุกวันนี้เธอก็ยังคุยยังเล่นกับแฟนเก่าอยู่ เพราะถ้าจะเล่นเกมออนไลน์กับเพื่อนๆของเธอ
ยังไงก็ต้องเจอแฟนเก่าซึ่งเป็นหัวแคลนที่เธออยู่ และนั้นทำให้เธอลืมเค้าไม่ได้ซะที ถึงแม้จะอยากลืมก็ตาม
และปัญหามันอยู่ที่ แทบทุกวันที่เธอเล่นเกมกับเพื่อน แฟนเก่าก็มักจะมาตามตื้อ จนทำให้เธอเศร้า เสียใจ และโกรธในบางครั้ง
แต่ก็ยังกลับไปคุยกับมันต่อ เพราะต้องการจะเล่นเกมกับเพื่อน และเธอก็เป็นคนที่รักเพื่อนมาก ไม่ยอมตัดเพื่อนครับ
เธอบอกว่า ไม่คิดจะกลับไปหาแฟนเก่านะครับ และก็อยากลืมเค้าให้ได้ไวๆ แต่ก็ทำไม่ได้ซะที
เข้าเรื่อง ผมก็คุยกับเธอมาเรื่อยๆครับ และก็เห็นเธอเศร้าแทบทุกวันที่เล่นเกม แต่ก็ทำไรไม่ได้
จนผมคิดว่า ที่เธอไม่ยอมตัดขาดกับแฟนเก่าซะทีคงเป็นเพราะเธอยังรักเค้าอยู่
ผมเลยบอกเธอไปว่า
ผม :กูว่ากูควรจะเลิกยุ่งกับ ถ้ามันเป็นไปตามที่กูคิด ยังรักแฟนเก่าอยู่ใช่ไหมหล่ะ ถ้าใช่ ก็กลับไปหาเถอะ
เธอ :ดีแล้ว กูไม่อยากทำให้ใครเสียใจ และกูก็ไม่อยากให้ความหวังใคร จะได้ไม่เสียเวลาที่กู เพราะกูเป็นคนแบบนี้แหละ
ผม :ให้ไปเยอะแล้วแหละ ความหวังเนี่ย
เธอ :เหรอวะ งั้นเลิกยุ่งกับกู กูไม่อยากให้ความหวังใคร และกูก็ไม่ได้ต้องการทำให้ใครเจ็บ เพราะมันไม่สนุกหรอก
จริงๆกูใจร้ายมากนะ กูรับไม่ได้ที่บอกว่ากูให้ความหวัง กูคิดว่ากู
กูเลยคิดว่าเลิกยุ่งกับดีกว่า มันจะได้ไม่เป็นการให้ความหวัง เพราะกูเคยโดนไง ให้ความหวังกู แล้วไม่เลือกกู มันเจ็บนะ
ผมควรทำไงดีครับ ควรตัดใจซะตั้งแต่ตอนนี้ หรือจีบต่อดีครับ เพราะผมชอบเธอ และก็ไม่ได้จีบไว้เผื่อเลือกซะหน่อย