ใครเคยรู้สึกเฟลกับตัวเองบ้าง ไม่อยากทำอะไร ไม่อยากคุยกับใคร ดูเหมือนตัวเองจะเหนื่อยอยู่ตลอดเวลา
บางทีนึกถึงใครคนนั้นขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล รู้สึกเหมือนค้างคาใจอะไรสักอย่าง เหมือนจะรักก็ไม่ใช่เหมือนจะเกลียดก็ไม่ใช่
ทำอะไรก็เฟลไปหมด รอบกายดูเหมือนมันน่าเบื่อไปหมด บางทีเราก็เหงาน้ะ เวลาไม่มีใครแต้ใจมันสั่งให้เราไม่เลือกอะไรเลย
เวลาเห็นคนมีคู่เคยด้วยกันแล้วความรู้สึกมันจุกอกเป็นอย่างมากเหมือนน้ำตาจะไหล เหมือมันเฟลกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบกาย
ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง มันคืออะไรกันแน่ คือเราแค่เหงาใช่มั้ย
ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง
บางทีนึกถึงใครคนนั้นขึ้นมาน้ำตามันก็ไหล รู้สึกเหมือนค้างคาใจอะไรสักอย่าง เหมือนจะรักก็ไม่ใช่เหมือนจะเกลียดก็ไม่ใช่
ทำอะไรก็เฟลไปหมด รอบกายดูเหมือนมันน่าเบื่อไปหมด บางทีเราก็เหงาน้ะ เวลาไม่มีใครแต้ใจมันสั่งให้เราไม่เลือกอะไรเลย
เวลาเห็นคนมีคู่เคยด้วยกันแล้วความรู้สึกมันจุกอกเป็นอย่างมากเหมือนน้ำตาจะไหล เหมือมันเฟลกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบกาย
ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง มันคืออะไรกันแน่ คือเราแค่เหงาใช่มั้ย