มันเกิดอะไรขึ้นกับมุ้ยเนี่ย เล่นแบบนี้ผมว่าไม่สมควรติดทีมชาตินะ

ผมเคยชอบนักเตะอยู่คนนึง เห็นครั้งแรกในเสื้อทีมชาติ ไอ่นี่เป็นใคร มาจากไหน เด็กเส้นป่าว ไม่เคยรู้จัก เพราะไม่เคยตามบอลระดับสโมสร ตามแต่ทีมชาติ แต่วันนั้น ผมเห็นไอ้คนๆนัน มันเล่นกับพวกอาหรับ มันกล้ากระชาก กล้าเลี้ยงบอลจี้เข้าหากองหลัง ถึงแม้มันจะเลี้ยงไม่ผ่านก็เหอะ เพราะมันบอบบาง ดูจะล้มง่ายซะเหลือเกิน แต่ก็ยังดีวะ ไอ้เด็กคนนี้มันไม่กลัวพวกอาหรับ มันยังกล้าเลี้ยง วิ่งเข้าใส่คู่ต่อสู้ที่ดูแล้ว แมร่งโคดจะเหนือกว่า ได้ใจผมไปเต็มๆ

จนมาถึงอีกวันนึง เกมเจอออสเตรเลีย ได้เห็นลูกยิงเปิดหน้าเท้าใส่ชวาร์เซ่อร์ แมร่งโคตรจะคลาสสิคเลยว่ะ คนไทยมีคนที่นิ่งขนาดนี้ในจังหวะจบสกอร์ด้วยเหรอ ตั้งแต่นั้นมาจึงเริ่มตามดูเด็กคนนี้เล่นตลอดมา หาคลิปเก่าๆมาดู เริ่มไปดูบอลสโมสรไทย ไปมันทุกที่ และทุกทีม แต่จะเน้นพิเศษที่เมืองทอง เพราะใจเริ่มชอบนักเตะคนนี้ จังหวะยิงคม จับบอลแรกเนียนตา สเต๊ปใช้ได้เลย จนมาถึงวันที่มันต้องไปอัลเมเรีย เพื่อตามฝันอันยิ่งใหญ่ ยังอดนอนรอดูมัน เอาใจช่วยมัน ถึงแม้บางทีแหกขี้ตายันตี 4 มันก็ไม่ได้ลง เฮ้อ!!! ไม่เป็นไร

จนมาวันนี้ วันที่มันต้องกลับมาเมืองไทย เพราะล้มเหลวที่สเปน ได้เล่นให้เมืองทองมา 4 นัด ดูมันเล่นมาทุกนัด พูดตรงๆนะ  หมาไม่แดรกจริงๆ ชีวิตจริงๆไม่มีใครสมหวังไปซะทุกเรื่องหรอก คุณไปสเปนพร้อมความหวัง แต่ในเมื่อไม่สมหวังในสิ่งที่คิด มันไม่ควรจะเก็บเอามาคิดไม่ใช่เหรอ ฟุตบอลแพ้วันนี้ มันไม่ใช่ว่าแพ้ตลอดไป มันยังมีเกมหน้า นัดหน้า สนามหน้า ให้พิสูจน์ตัวเองอีกไม่ใช่เหรอ ถ้าคุณยังปล่อยให้อะไรๆมันเป็นแบบนี้ เอาความล้มเหลวมาทำลายตัวคุณเองแบบนี้ ผมว่าทีมชาติไทย คงไม่เหมาะกับคุณแล้วล่ะ ยูนิฟอร์มทีมชาติ มันคู่ควรกับคนที่เหมาะกับมันที่สุด การที่จะได้ใส่มันลงสนาม หมายถึงว่าคุณต้องแน่ที่สุดในชาตินั้น ในตำแหน่งนั้นแล้วจริงๆ คุณต้องเป็นตัวอย่างให้เยาวชนในชาติ แสดงให้เค้าเห็นว่า คุณมีวันนี้เพราะความมุ่งมั่น ทุ่มเท ไม่ใช่เหมือนทุกวันนี้ที่คุณทำในสนาม เดินตาลอย ได้บอลก็รีบส่งไปให้พ้นๆ ทำแบบนี้ผมรับไม่ได้ว่ะ

ขอยืมคำพูดของอุ้มที่มันสอนน้องเจมันหน่อยเหอะ เผื่อคุณจะเข้าใจชีวิตบ้าง  "โตแล้วนะ น่าจะคิดได้" อดีตเป็นสิ่งที่น่าจดจำ แต่อย่าให้อดีตมันมาทำลายอนาคตเราได้ ประโยคสุดท้ายผมพูดเอง

ปล. จากคนรักมุ้ยคนนึง