คุณเชื่อเรื่อง พรหมลิขิต หรือไม่ (สาวไทย-หนุ่มเวียตนาม)

เราเคยไปเที่ยวเวียตนามใต้เมื่อวันที่  5 ธันวาคม  2557  ไปกับแม่และเพื่อนๆ ... ใครจะไปรู้ว่า..จากที่เราไปเที่ยวในครั้งนั้น..สร้างความเปลี่ยนแปลงในชีวิต

ในการเที่ยวครั้งนั้น Haappy มาก ก็ตามplan เที่ยวทั่วๆไป โฮจิมินทร์ ดาลัต....และสุดท้าย...เมืองมุยเน่ห์ เมืองมุยเน่ห์เป็นเมืองเล็กๆ

ที่ติดชายทะเล และมีทะเลทรายขาว-แดง ที่สวยงาม ..ประทับใจนะ .... และเราพาแม่และเพื่อนๆไปทานอาหารทะเลที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง

ตรงข้าม....Greenhill  อาหารอร่อย ราคาไม่แพง และ ...เจ้าของร้านขอแลก facebook กับเราเพื่อให้ช่วยกด Like และโปรโมทร้านให้หน่อย ...ก้โอเค ไม่มีปัญหา ....

หลังจากที่เราแลก facebook ก็ไม่มีอะไร ... ก็ตามกด like ทั่วๆไป แต่มาประมาณ ต้นปีมค.58 เค้าขอแลกไอดีไลน์ ...

เราก็เห็นว่าไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร ... ดีสะอีก ได้คุยภาษาอังกฤษให้คล่องๆ.... แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้น ...

กลับกลายเป็นคุยกันถูกคอมากขึ้น...เริ่มรู้สึกผูกพัน... เริ่ม FaceTime คุยกัน เห็นการใช้ชีวิตของกันและกันในต่างบ้านต่างเมือง

เริ่มผูกพันจนเราไม่รู้ตัว.....

จนเมื่อวันที่ 1 มีค.58  หนุ่มเวียตนามบินมาเซอร์ไพร์เรา ... มาเซอร์ไพร์จริงๆ  เราก็เทคแคร์พาเที่ยว

ระหว่างนั้นเค้าก็แสดงท่าทาง ทั้งคำพูด ทั้งแววตา มีทั้งปล่อยไก่ขำขัน ให้เราได้ฮาตลอด .... ส่งเค้ากลับเวียตนามเมื่อวันศุกร์ที่ 6

สายตาเค้าที่มองมาที่เรา และคำพูดที่ออกจากปากมาว่า....Anh yeu em .......wait me pls..

เค้ากลับไปแล้ว.... แต่ยังทิ้งความคิดที่ว้าวุ่นใจให้เรามากมาย ... เค้าอายุน้อยกว่าเรา...จะเป็นไปได้ไหมที่เค้าเห็นเรามีฐานะดี

มีรถ...มีหน้าที่การงานที่มั่นคง ... เราคิดอะไรไม่ออก รู้แต่ว่า... เราคงต้องจบความรู้สึกแบบนี้ .... คิดได้อย่างนั้น ...

เราก็ Block ทุกอย่าง ทุกการสื่อสาร ....

คือ มันพิมอะไรไม่ออก ... มันมีช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน มันเป็นอะไรที่ทำให้เราเบิกบานขึ้นมามาก ... แต่เราก็ไม่ไ้ดคิดถึงขั้นจะแต่งงาน

เราผิดไหม.....ที่ตัดช่องทางการสื่อสารทุกอย่าง และ เลือกที่จะจบทุกอย่าง...