ควรจะทำไงกับพ่อแม่😕

คือว่าพ่อเเม่เราทะเลาะกันมานานนนนนๆๆๆมากๆ แรกๆครอบครัวเราก็มีความสุขพูดง่ายๆเลยน่ะว่าใครๆๆเห็นก็อิจฉา! เรื่องมันอยู่ว่าคือแม่เราอ่ะชอบเล่นการพนันแล้วช่วงนั้นพ่อเราก็แอบไปมีคนอื่น.. แม่เราตอนที่รู้ว่ามีคนอื่นแรกๆแกก็เสียมากพ่อก็ทำแบบเหมือนไม่แคร์แม่เลย.. กลับบ้านดึกๆมีอยุ่วันนึงพ่อแม่เราทะเลาะกันเวลาที่เขาทะเลาะเขาก็ชอบให้เราไปคุยด้วยคือแบบเขาคุยไรกันเราก็ต้องรับรุ้ไรงี้..คือวันนั้นมันหนักมากเราเลยบอก..พอเหอะพ่อแม่หนูไม่อยากจะรับรุ้ไรแล้วทำไมพ่อแม่มีไรชอบอยากให้หนู้รับรุ้ด้วยตลอดไม่เข้าใจเเล้วเราก็เลยเดินเข้าห้องล็อตปะตูห้องที่นี้พ่อเราเข้าพังประตูเข้ามาและลากแขนเราออกมาข้างนอกแล้วพูดว่านี้มันบ้านฉันเทอไม่มีสิทที่จะมาล็อตเทอออกไปจากบ้านฉันเลยไปอยุ่กับสามีของคือตอนนั้นเราก็เพิ่งหมั้นกับแฟนได้เดือนกว่าๆ..คือตอนนั้นคิดว่าโชคดีมากที่เรามีแฟนเราเขาค่อยเปนห่วงค่อยดูแลไหนเขาจะต้องทำงานและเรียนหนังสื...คือว่าเราแบบว่าอึ้งมากๆคือว่าเราเป็นลูกป่าวว่ะไม่ใช่หมาตั้งใจเรียนกลับบ้านตลอดไม่เกเรนี้ไร..แม่เราก็พยายามห้าม..ทะเลาะกันเอาเราเข้าไปเกี่ยว! หลังจากนั้นแม่เราก็ไม่ค่อยคุยกับเราช่วงนั้นเราก็เหมือนไม่อยากกลับบ้านเลยกลับบ้านสี่ห้าทุ่มแบบกลับบ้านแล้วนอนเลย..พอกลับมาบ้านแม่ก็นั่งรอด่าเรา.. คือตอนนั้นสับสนกับชีวิตมากๆได้แต่ไปร้องไห้กับแฟนและก็เข้าวัดพระก็พยายามพูดว่า"ตอนที่เขาไม่มีเราเขาก็ยังอยู่กันได้"..แฟนก็บอกอย่าคิดมากถ้าลำบากใจก็มาอยู่ด้วยกันแต่เราหวงแม่เรามากก..วันนั้นแม่เรานัดคุยกับแฟนเราคือแบบแกเลือกพ่อเราเก็บของและออกมาจากบ้านไม่ติดต่อกับไปประมานเดือน.. หลังจากนั้นก็เริ่มคุยกันอีกกับพ่อแม่ช่วงนั้นเขาก็เริ่มดีผ่านมาสองปีเราก็แต่งงานช่วงนั้นพ่อแม่ก็เริ่มมีปัญหาเขาแยกบ้านกันอยุ่...พ่อเราก็เริ่มหาทนายแม่ไปหาทนายเราช่วง1ปีที่แม่เรากับพ่อต้องแยกกันอยุ่พ่อเราเอาผู้ญ.มาอยู่บ้านกับแกประมานเดือนนึงมั้งแต่เราไม่เห็นหรอกมีแต่เเม่เล่าเพราะช่วงนั้นเราเบื่อมาก..แม่เราก็ค่อยดูแล้วก็ลงไปด่าแต่พ่อก็ไม่สนใจ..พ่อก็พยายามคุยกับเราให้เราคุยกับแม่ว่าให้แกออกจากบ้านว่าให้เราชวนแม่มาอยุ่กับเราเพราะพ่อจะเริ่มชีวิตใหม่คือวันนั้นก่อนวันเกิดเรานึงวันคือง่ายๆอึ้งมาก..คือเราโกรธพ่อมากและหลังนั้นมาพ่อเราติดต่อมาเราก็ไม่รับไปตอบกลับเลย..เเม่เราโทรมาบอกพ่อมาร้องไห้กับแกหลายครั้งว่าติดต่อมาเราไมไม่ติดต่อกลับแม่เราก็บังคับให้เราติดต่อกลับไปเราก็บอกเเม่..นี้ถ้าหนูอยากจะคุยกับพ่อเดียวหนูก็โทรไปหาแกเองแหละ.. เพราะเราไม่อยากเขาไปยุ่งเรื่องนี้เราโครตเบื่อคือขนาดเราแต่งงานแล้วก็ยังต้องตามมาพูดมาบังคับ.. เล่าก็คุยกับแม่เรามาเป็นไม่รุ้กี่ครั้งว่าเขาไล่ขนาดนี้ยังจะทนอยุ่บ้างทีเราก็ไม่เขาใจแม่น่ะคือบ้างครั้งเหมือนแกโกรธพ่อมากแต่ก็ตามง้อเสมอขนาดเขาทำขนาดนี้ไล่เหมือนหมูเหมือนหมา..เวลาเราพุดแกก็จะหาเรื่องทะเลาะแกบอกทนเจ็บแต่อยุ่ใกล้ๆกันยังดีกว่าไกลกันเวลาพ่อเราป่วยแม่ก็รีบลงไปดูแลทำอาหารให้กินมีอยุ่ช่วงนึงแม่เราเข้ารพ.พ่อเราไม่ไปดูเลยโครตใจดำเราไม่คุยกับพ่อเราคือแบบหัวใจทำด้วยไร.. แม่ก็ยังโทรไปว่า...