#ลูกฉันไม่เอาถ่าน ขี้เกียจเอาแต่เล่น เรียนก็ไม่เรียน
"ลูกคุณเรียนไม่เก่ง ...แล้วไงครับ" คุณลองไปคุยกับเด็กดูสิ ลูกคุณเค้าอายุกี่ปีและลองไปสังเกตุการคุยของเค้านะ นั้นคือเด็กที่ไรสาระไปวันๆ รึเปล่า เค้าพูดเหมือนคนไม่มีการศึกษาไหม คุณกำลังคิดใช่ไหมการพูดของลูกคุณทำไมมันดูดี มีเหตุมีผลมีหลักการ การเข้าสังคม การเอาตัวรอด เค้าก็ทำได้เป็นอย่างดี ยกตัวอย่างให้คุณเข้าได้เค้าได้ง่าย...อย่างเหลือเชื่อ นี่คือเด็กที่คุณกำลังมองว่า เค้ากำลังจะไปไม่รอด เอาตัวเองไม่รอด เพราะเค้าไม่มีความรู้ เพราะเค้าไม่สนใจเรียน.. แต่พอคุณก็ว่า จะด่า หรือกล่าวตักเตือนเค้า เค้าก็มีเหตุผลขึ้นมาสู้เสมอ พ่อแม่ส่วนใหญ่กลับมาว่าเด็กกำลังเถียง ไม่เชื่อฟังคำพ่อแม่
แต่...เปล่าเลย เค้าอยากคุยกับคุณเค้าอยากจะพูดทุกอย่างให้คุณฟังให้คุยได้เข้าใจ แต่พ่อแม่บางคนก็ ไม่รับฟังตัดพ้อเค้าทุกครั้ง บางเรื่องแค่มันผิดก็ห้ามเด็กซะแล้ว...แล้วไหนละภูมิคุ้มกันการใช่ชีวิตของเค้า เค้าจะเอามันมาจากไหน คุยพยายามอยากจะให้เค้าเรียน แต่เค้าไม่รู้ว่าทำไมเค้าต้องเรียน เค้าโดนปลูกฝังตั้งแต่เด็ก ยังกับว่าการเรียนมันคือทุกอย่างของชีวิตเค้า ไม่ทำก็โดรดุ แต่พอเค้าโตขึ้น..มีเพื่อน..มีความคิดมีประสบการณ์(ที่เจอมาเองโดยที่คุณไม่เคยคิดว่ามันจำเป็น) มันทำให้เค้าลุกขึ้นทวงถามความหมาย ที่เค้าต่อต้านมาทั้งแต่เด็กแสดงออกทางพฤติกรรมบ้าง อารมณ์บ้างหรืออะไรหลายๆอย่าง ทำแทนการพูดแทนการถาม ถ้าคุณเคยตีเค้าเมื่อเค้าผิดอย่างหวังว่าเค้าจะพูดสิ่งที่เค้าคิดและรู้สึกให้คุณฟัง เค้าจะพูดอีกครั้งเมื่อเค้ามีทางเลือก เช่นว่า มีเพื่อน มีงานทำ มีชีวิตที่เป็นของตัวเอง เค้าจะต่อท้านสิ่งที่เค้าสงสัยมาตลอด โดยการถามคุณตรงๆเปิดใจกับคุณ และแน่นอนคุณคิดบทไม่ทัน อึ้งไปเลยละ..กว่าจะตามความคิดเค้าทัน คุณก็พึ่งรู้ตัวว่าเค้าไปไกลมากแล้ว เกินกว่าจะสอนจะบอกเหมือนเด็กๆได้ คุณต้องให้เวลาเค้าเปิดใจให้เค้า เพราะคุณเป็นคนที่ยัดทุกอย่างใส่เค้า ย้ำเค้ามาตลอดว่าสิ่งใดถูกสิ่งใดผิด โดยที่เค้าไม่เคยได้ลอง เค้าจะเชื่อฟังคุณในช่วงอายุหนึ่งเท่านั้นแหละ พอเค้าโตขึ้น คุณต้องเปลี่ยนต้องค่อยๆเข้าหาเค้าแบบผู้ใหญ่ให้เค้ารู้สึกว่าคุณต้องการถามเค้าไม่ใช่ต้องการยัดคำตอบใส่เค้า เค้าถึงจะคุยกับคุณแบบเปิดใจ ถ้าคุณเข้าหาเค้าแบบ..คิดบทมาก่อนและเอามาปล่อยใส่เค้า เค้าจะเถียงแบบสู้ตายเลยละ !! คิดดูนะครับว่ากำลังเล่นบท พ่อแม่ลูกอยู่หรึเปล่า
• อย่าให้เค้าเป็นเลยครับ เด็กเรียนเก่งแต่สุขภาพจิตไม่ดี และไม่มีหลักประกันอะไรว่าจะร่ำรวยในอนาคต เป็นเด็กธรรมดา เรียนเต็มความสามารถของเขา ได้เล่นและทำงานกลุ่มอย่างเหมาะสม เติบโตเป็นคนที่เอาตัวรอดได้ในยามคับขันทุกสถานการณ์
ถามตนเองอีกครั้งสิครับ ว่าอยากได้ลูกแบบไหน ??
(ย้ำ)นะครับว่าเป็นบ้างครอบครัวเท่านั้น**
ด้วยความหวังดี ^^
คุณกำลังเล่นเป็นพ่อแม่ลูกหรึป่าว
"ลูกคุณเรียนไม่เก่ง ...แล้วไงครับ" คุณลองไปคุยกับเด็กดูสิ ลูกคุณเค้าอายุกี่ปีและลองไปสังเกตุการคุยของเค้านะ นั้นคือเด็กที่ไรสาระไปวันๆ รึเปล่า เค้าพูดเหมือนคนไม่มีการศึกษาไหม คุณกำลังคิดใช่ไหมการพูดของลูกคุณทำไมมันดูดี มีเหตุมีผลมีหลักการ การเข้าสังคม การเอาตัวรอด เค้าก็ทำได้เป็นอย่างดี ยกตัวอย่างให้คุณเข้าได้เค้าได้ง่าย...อย่างเหลือเชื่อ นี่คือเด็กที่คุณกำลังมองว่า เค้ากำลังจะไปไม่รอด เอาตัวเองไม่รอด เพราะเค้าไม่มีความรู้ เพราะเค้าไม่สนใจเรียน.. แต่พอคุณก็ว่า จะด่า หรือกล่าวตักเตือนเค้า เค้าก็มีเหตุผลขึ้นมาสู้เสมอ พ่อแม่ส่วนใหญ่กลับมาว่าเด็กกำลังเถียง ไม่เชื่อฟังคำพ่อแม่
แต่...เปล่าเลย เค้าอยากคุยกับคุณเค้าอยากจะพูดทุกอย่างให้คุณฟังให้คุยได้เข้าใจ แต่พ่อแม่บางคนก็ ไม่รับฟังตัดพ้อเค้าทุกครั้ง บางเรื่องแค่มันผิดก็ห้ามเด็กซะแล้ว...แล้วไหนละภูมิคุ้มกันการใช่ชีวิตของเค้า เค้าจะเอามันมาจากไหน คุยพยายามอยากจะให้เค้าเรียน แต่เค้าไม่รู้ว่าทำไมเค้าต้องเรียน เค้าโดนปลูกฝังตั้งแต่เด็ก ยังกับว่าการเรียนมันคือทุกอย่างของชีวิตเค้า ไม่ทำก็โดรดุ แต่พอเค้าโตขึ้น..มีเพื่อน..มีความคิดมีประสบการณ์(ที่เจอมาเองโดยที่คุณไม่เคยคิดว่ามันจำเป็น) มันทำให้เค้าลุกขึ้นทวงถามความหมาย ที่เค้าต่อต้านมาทั้งแต่เด็กแสดงออกทางพฤติกรรมบ้าง อารมณ์บ้างหรืออะไรหลายๆอย่าง ทำแทนการพูดแทนการถาม ถ้าคุณเคยตีเค้าเมื่อเค้าผิดอย่างหวังว่าเค้าจะพูดสิ่งที่เค้าคิดและรู้สึกให้คุณฟัง เค้าจะพูดอีกครั้งเมื่อเค้ามีทางเลือก เช่นว่า มีเพื่อน มีงานทำ มีชีวิตที่เป็นของตัวเอง เค้าจะต่อท้านสิ่งที่เค้าสงสัยมาตลอด โดยการถามคุณตรงๆเปิดใจกับคุณ และแน่นอนคุณคิดบทไม่ทัน อึ้งไปเลยละ..กว่าจะตามความคิดเค้าทัน คุณก็พึ่งรู้ตัวว่าเค้าไปไกลมากแล้ว เกินกว่าจะสอนจะบอกเหมือนเด็กๆได้ คุณต้องให้เวลาเค้าเปิดใจให้เค้า เพราะคุณเป็นคนที่ยัดทุกอย่างใส่เค้า ย้ำเค้ามาตลอดว่าสิ่งใดถูกสิ่งใดผิด โดยที่เค้าไม่เคยได้ลอง เค้าจะเชื่อฟังคุณในช่วงอายุหนึ่งเท่านั้นแหละ พอเค้าโตขึ้น คุณต้องเปลี่ยนต้องค่อยๆเข้าหาเค้าแบบผู้ใหญ่ให้เค้ารู้สึกว่าคุณต้องการถามเค้าไม่ใช่ต้องการยัดคำตอบใส่เค้า เค้าถึงจะคุยกับคุณแบบเปิดใจ ถ้าคุณเข้าหาเค้าแบบ..คิดบทมาก่อนและเอามาปล่อยใส่เค้า เค้าจะเถียงแบบสู้ตายเลยละ !! คิดดูนะครับว่ากำลังเล่นบท พ่อแม่ลูกอยู่หรึเปล่า
• อย่าให้เค้าเป็นเลยครับ เด็กเรียนเก่งแต่สุขภาพจิตไม่ดี และไม่มีหลักประกันอะไรว่าจะร่ำรวยในอนาคต เป็นเด็กธรรมดา เรียนเต็มความสามารถของเขา ได้เล่นและทำงานกลุ่มอย่างเหมาะสม เติบโตเป็นคนที่เอาตัวรอดได้ในยามคับขันทุกสถานการณ์
ถามตนเองอีกครั้งสิครับ ว่าอยากได้ลูกแบบไหน ??
(ย้ำ)นะครับว่าเป็นบ้างครอบครัวเท่านั้น**
ด้วยความหวังดี ^^