ขอบอกก่อนนะครับชีวิตรักผมมันเป็นประเภทแบบชายรักชาย นั้นจะเริ่มเล่าแล้วนะครับอาจจะพิมพ์ผิดบ้างก้อต้องขอโทดด้วยนะครับ
ผมกับแฟนผมครบกันมาเกือบ 2 ปีแล้วอายุห่างประมาณ 3 ปี ผมอายุแค่ 19 เอง ตอนแรกก้อรักกันดีมาก พี่เค้าพูดเพาะมากครับเรียกผมน้องทุกคำช่วงแรกๆไปไหนต้องไปด้วยกันตลอดจนคนอื่นเค้าอิจฉาตลอด แต่พอมาถึงช่วงหลังๆมันดันเปลี่ยนไป ชอบไห้เราไปไหนมาไหนคนเดียวกินข้าวคนเดียวเคยมีครั้งนึงเรารอกินข้าวพร้อมเค้าดึกมากโทรไปหาเค้าว่าจะกินข้าวมั้ยเค้าตอบเราว่า "ไปกินเองสิไม่หิว" พอเราออกไปกินจริงๆๆเค้ากลับมาด่าเราว่าทำไมไม่รอทำไมไม่รู้จักซื้อมาไห้ทั้งๆที่เค้าบอกเราว่าไม่หิวแล้วเค้าชอบโพสลงเฟสบุคซึ่งทุกคนจะมองเราว่านิสัยไม่ดีเลยทีเดียว ไปซื้อของคนเดียว เริ่มใช้คำที่แรงกับเรามีทั้ง กู มีตีเราบ้าง แต่เราก้ออยู่กับเค้ามาตลอดยอมขอโทดทั้งๆที่ที่รู้ว่าตัวเองไม่ผิดเค้าเป็นคนที่ไม่เคยขอโทดเราเลย เวลาเราทำอะไรที่ไม่ถูกใจเค้า เค้าก้อจะด่าเราแล้วบางครั้งก้อไล่เราออกไปจากห้องพักเค้า (ผมย้ายมาอยู่กับเค้าตั้งแต่คบกันแรกๆ) บางทีก้อโยนเสื้อผ้าเราใส่เราอีก บางทีก้อใช้เท้าถีบเรา เวลาเราคุยกับคัยก้อชอบด่าเราบ้างคุยกับคนนู้นคนนี้บ้างไม่ได้แต่อยากจะบอกว่าบางทีที่เราไปเห็นมือถือเค้าก้ออดหยิบมาดูไม่ได้เห็นที่บอกรักคนอื่นนัดไปเจอกัน มีทั้งแลกเบอร์โทร มีทั้งแลกลายเปิดกล้องคุยกันบ้าง เราก้อพูดไม่ได้พูดไปทีไรโดนด่าทุกที เค้าชอบใช้คำคำนึงกับเาว่า "จะหวงกูทำไมนักหนาวะตั้งแต่กูคบกับมากูแทบจะไม่มีคัยคุยกับกูแล้วไห้กูมีเพื่อนบ้างเถอะ" พอได้ยินเค้าพูดทีไรก้ออดคิดถึงเราไม่ได้ที่ไม่ได้คุยอะไรกับคัยเลย แต่ก่อนผมยอมรับนะว่าก่อนคบกับเค้าผมเจ้าชู้มากแต่พอได้คบกับเค้า เค้าเป็นคนแรกที่ผมแคร์ได้ขนาดนี้ทั้งยอมทนทุกอย่าง บางทีเราพูดอะไรออกไปไม่ถูกหูเค้าเรากูโดนด่าอีกเช่นคำว่า ทน ที่ใช้คำนี้เราแค่อยากไห้รู้ว่าที่เราอยู่กับเค้าเพราะทนนั้นเป็นเพราะทนเพราะรักไม่ใช่ทนเพราะไม่มีที่ไปแต่เค้าชอบหาว่าถ้าเราทนก้อไม่ต้องทนชอบไล่ไห้เราไปอยู่ที่อื่น บางที่เพื่อนเค้าก้อชอบมาลุมด่าเราซึงเราก้อตัวคนเดียวเพื่อนที่สนิทก้อไม่มีเพราะเพิ่งย้ายที่เรียนมา แต่ตอนนี้เราก้อจะย้ายอีกแล้วไปเรียนที่พัทยาแต่เค้ากลับหาว่าเราจะไปหาคนอื่นที่นั้น ทั้งๆที่เค้าไม่รู้เลยว่าถึงเราจะย้ายที่เรียนไปเรียนที่นั้นแต่เราก้อยังอยู่กับเค้าเสมอเพราะผมมีเรียนแค่ 1 วันต่อสัปดาห์ ผมยอมเหนื่อยนั่งรดไปเรียนเพื่อได้กลับมาอยู่กับเค้าตลอดแต่เค้าไม่เคยเข้าใจเราเลย ถึงเค้าจะทำอะไรต่างๆนาๆให้เราไม่มีความสุขมากนักแต่ที่ผมเลือกอยู่กับเค้าเพราะผมรู้สึกดีๆต่อเค้าแต่ที่เค้าอยู่กับเราเพราะอะไรกนแน่ บางทีเค้าก้อแค่มีอะไรกับเราแล้วก้อไม่คุยกันเหมือนเดิม คนที่บ้านผมยอมรับในตัวเค้าหมดแต่คนที่บ้านเค้ารับไม่ได้ที่เค้ามีผมเป็นแฟนไปไหนมาไหนกันก้อมีแต่คนที่บ้านเค้ามองด้วยสายตาที่เราเป็นตัวประหลาด แล้วเมื่อไม่นานมานี้เค้าก้อมีคนอื่นคุยซึ่งผมก้อรู้มาตลอดแต่ผมก้อทำอะไรไม่ได้ถ้าเลือกที่จะเข้าไปคุยก้อกลัวเค้าตีเราอีก ผมควรทำยังไงดีครับ
ขอโทดนะครับที่ต้องมาเล้าเรื่องที่น่าเบื่อขนาดแต่ที่ผมมาเล่าเพราะผมไม่มีคัยที่ไหนไห้ระบายจริงๆ
ถ้าแฟนเราชอบชวนทะเราะทำไงดี ???
ผมกับแฟนผมครบกันมาเกือบ 2 ปีแล้วอายุห่างประมาณ 3 ปี ผมอายุแค่ 19 เอง ตอนแรกก้อรักกันดีมาก พี่เค้าพูดเพาะมากครับเรียกผมน้องทุกคำช่วงแรกๆไปไหนต้องไปด้วยกันตลอดจนคนอื่นเค้าอิจฉาตลอด แต่พอมาถึงช่วงหลังๆมันดันเปลี่ยนไป ชอบไห้เราไปไหนมาไหนคนเดียวกินข้าวคนเดียวเคยมีครั้งนึงเรารอกินข้าวพร้อมเค้าดึกมากโทรไปหาเค้าว่าจะกินข้าวมั้ยเค้าตอบเราว่า "ไปกินเองสิไม่หิว" พอเราออกไปกินจริงๆๆเค้ากลับมาด่าเราว่าทำไมไม่รอทำไมไม่รู้จักซื้อมาไห้ทั้งๆที่เค้าบอกเราว่าไม่หิวแล้วเค้าชอบโพสลงเฟสบุคซึ่งทุกคนจะมองเราว่านิสัยไม่ดีเลยทีเดียว ไปซื้อของคนเดียว เริ่มใช้คำที่แรงกับเรามีทั้ง กู มีตีเราบ้าง แต่เราก้ออยู่กับเค้ามาตลอดยอมขอโทดทั้งๆที่ที่รู้ว่าตัวเองไม่ผิดเค้าเป็นคนที่ไม่เคยขอโทดเราเลย เวลาเราทำอะไรที่ไม่ถูกใจเค้า เค้าก้อจะด่าเราแล้วบางครั้งก้อไล่เราออกไปจากห้องพักเค้า (ผมย้ายมาอยู่กับเค้าตั้งแต่คบกันแรกๆ) บางทีก้อโยนเสื้อผ้าเราใส่เราอีก บางทีก้อใช้เท้าถีบเรา เวลาเราคุยกับคัยก้อชอบด่าเราบ้างคุยกับคนนู้นคนนี้บ้างไม่ได้แต่อยากจะบอกว่าบางทีที่เราไปเห็นมือถือเค้าก้ออดหยิบมาดูไม่ได้เห็นที่บอกรักคนอื่นนัดไปเจอกัน มีทั้งแลกเบอร์โทร มีทั้งแลกลายเปิดกล้องคุยกันบ้าง เราก้อพูดไม่ได้พูดไปทีไรโดนด่าทุกที เค้าชอบใช้คำคำนึงกับเาว่า "จะหวงกูทำไมนักหนาวะตั้งแต่กูคบกับมากูแทบจะไม่มีคัยคุยกับกูแล้วไห้กูมีเพื่อนบ้างเถอะ" พอได้ยินเค้าพูดทีไรก้ออดคิดถึงเราไม่ได้ที่ไม่ได้คุยอะไรกับคัยเลย แต่ก่อนผมยอมรับนะว่าก่อนคบกับเค้าผมเจ้าชู้มากแต่พอได้คบกับเค้า เค้าเป็นคนแรกที่ผมแคร์ได้ขนาดนี้ทั้งยอมทนทุกอย่าง บางทีเราพูดอะไรออกไปไม่ถูกหูเค้าเรากูโดนด่าอีกเช่นคำว่า ทน ที่ใช้คำนี้เราแค่อยากไห้รู้ว่าที่เราอยู่กับเค้าเพราะทนนั้นเป็นเพราะทนเพราะรักไม่ใช่ทนเพราะไม่มีที่ไปแต่เค้าชอบหาว่าถ้าเราทนก้อไม่ต้องทนชอบไล่ไห้เราไปอยู่ที่อื่น บางที่เพื่อนเค้าก้อชอบมาลุมด่าเราซึงเราก้อตัวคนเดียวเพื่อนที่สนิทก้อไม่มีเพราะเพิ่งย้ายที่เรียนมา แต่ตอนนี้เราก้อจะย้ายอีกแล้วไปเรียนที่พัทยาแต่เค้ากลับหาว่าเราจะไปหาคนอื่นที่นั้น ทั้งๆที่เค้าไม่รู้เลยว่าถึงเราจะย้ายที่เรียนไปเรียนที่นั้นแต่เราก้อยังอยู่กับเค้าเสมอเพราะผมมีเรียนแค่ 1 วันต่อสัปดาห์ ผมยอมเหนื่อยนั่งรดไปเรียนเพื่อได้กลับมาอยู่กับเค้าตลอดแต่เค้าไม่เคยเข้าใจเราเลย ถึงเค้าจะทำอะไรต่างๆนาๆให้เราไม่มีความสุขมากนักแต่ที่ผมเลือกอยู่กับเค้าเพราะผมรู้สึกดีๆต่อเค้าแต่ที่เค้าอยู่กับเราเพราะอะไรกนแน่ บางทีเค้าก้อแค่มีอะไรกับเราแล้วก้อไม่คุยกันเหมือนเดิม คนที่บ้านผมยอมรับในตัวเค้าหมดแต่คนที่บ้านเค้ารับไม่ได้ที่เค้ามีผมเป็นแฟนไปไหนมาไหนกันก้อมีแต่คนที่บ้านเค้ามองด้วยสายตาที่เราเป็นตัวประหลาด แล้วเมื่อไม่นานมานี้เค้าก้อมีคนอื่นคุยซึ่งผมก้อรู้มาตลอดแต่ผมก้อทำอะไรไม่ได้ถ้าเลือกที่จะเข้าไปคุยก้อกลัวเค้าตีเราอีก ผมควรทำยังไงดีครับ
ขอโทดนะครับที่ต้องมาเล้าเรื่องที่น่าเบื่อขนาดแต่ที่ผมมาเล่าเพราะผมไม่มีคัยที่ไหนไห้ระบายจริงๆ