ผมว่าหลายๆคนในนี้ น่าจะเคยที่เดินเข้าไปร้านที่ไม่คุ้นเคยเจอราคาแล้วอยากเดินออก แต่ไม่กล้า ไม่รู้ด้วยเหตุผลอันใด อันนี้ก็แล้วแต่ตัวบุคคล
ผมเป็นคนนึงที่ค่อนข้างจะซีเรียสกับราคาอาหารให้สมเหตุสมผล แต่กับแฟนผมไม่ใช่ ขอให้อร่อยยอมจ่าย
หลายครั้งที่ผมทะเลาะกับแฟน เพราะเหตุการณ์แบบนี้ เข้าไปในร้านแล้วจะลุกออกเมื่อเจอราคา แต่แฟนผมไม่ ก็เลยตกลง ว่าสั่งมากินนิดๆหน่อยแล้วค่อยไปหาอะไรกินต่อ แต่มันไม่ใช่แบบนั้นหลายครั้งที่แฟนผมสั่งลืมราคา - -"
มีครั้งนึงที่ทะเลาะกัน ช่วงนั้นไม่อยากเสียตังเยอะค่าใช้จ่ายเยอะ เธอจะกินร้านอาหารผมจะกินฟู๊ดค๊อท ทะเลาะกันจนผมมานั่งกินฟู๊ดค๊อทคนเดียวเธอไม่มา
แถมประชดด้วยการกินในร้านคนเดียว แถมสั่งมากินไม่หมด ห่อกลับบ้าน ผมก็ได้กินนั้นแหละ 55+ มีแค่ครั้งเดียว หลังจากนั้น ก็นั่งคุยกันเธอยอมรับว่าเจออะไรน่าอร่อย เธอห้ามตัวเองที่จะสั่งไม่ได้ -.- ผมก็เลยนั่งคุยว่า เธอ 2 +1 อย่างนะ ผมอย่างนึงนะ คือจำกัดโควต้าเลย
เวลาไปไหน ก็จะดูราคาก่อนผมชอบร้านในห้างติดก่อนเข้า มีเมนูให้ดูราคาก่อนตัดสินใจ อยากให้หลายๆร้านทำแบบนี้บ้าง
ปล.1.เธอเป็นคนทำอาหารเก่งนะครับ อร่อย แต่เธอชอบซื้อกิน
2.เงินก็ของเราอาหารก็ยังไม่สั่ง แล้วท่านๆคิดอย่างไรครับ
มันน่าอายหรอครับที่เราเดินเข้าร้านอาหาร เห็นราคาแล้วเดินออก
ผมเป็นคนนึงที่ค่อนข้างจะซีเรียสกับราคาอาหารให้สมเหตุสมผล แต่กับแฟนผมไม่ใช่ ขอให้อร่อยยอมจ่าย
หลายครั้งที่ผมทะเลาะกับแฟน เพราะเหตุการณ์แบบนี้ เข้าไปในร้านแล้วจะลุกออกเมื่อเจอราคา แต่แฟนผมไม่ ก็เลยตกลง ว่าสั่งมากินนิดๆหน่อยแล้วค่อยไปหาอะไรกินต่อ แต่มันไม่ใช่แบบนั้นหลายครั้งที่แฟนผมสั่งลืมราคา - -"
มีครั้งนึงที่ทะเลาะกัน ช่วงนั้นไม่อยากเสียตังเยอะค่าใช้จ่ายเยอะ เธอจะกินร้านอาหารผมจะกินฟู๊ดค๊อท ทะเลาะกันจนผมมานั่งกินฟู๊ดค๊อทคนเดียวเธอไม่มา
แถมประชดด้วยการกินในร้านคนเดียว แถมสั่งมากินไม่หมด ห่อกลับบ้าน ผมก็ได้กินนั้นแหละ 55+ มีแค่ครั้งเดียว หลังจากนั้น ก็นั่งคุยกันเธอยอมรับว่าเจออะไรน่าอร่อย เธอห้ามตัวเองที่จะสั่งไม่ได้ -.- ผมก็เลยนั่งคุยว่า เธอ 2 +1 อย่างนะ ผมอย่างนึงนะ คือจำกัดโควต้าเลย
เวลาไปไหน ก็จะดูราคาก่อนผมชอบร้านในห้างติดก่อนเข้า มีเมนูให้ดูราคาก่อนตัดสินใจ อยากให้หลายๆร้านทำแบบนี้บ้าง
ปล.1.เธอเป็นคนทำอาหารเก่งนะครับ อร่อย แต่เธอชอบซื้อกิน
2.เงินก็ของเราอาหารก็ยังไม่สั่ง แล้วท่านๆคิดอย่างไรครับ