ขอพื้นที่ให้ระบายหน่อยนะ...

คือเราขอระบายหน่อยนะ เราไม่ไหวจริงๆ คิดสะว่ามันเป็นนิยายก็ได้
เริ่มเลยนะ ตอนนี้เราเรียนอยู่ปี 2 ตั้งแต่เราเข้าเรียนที่นี้มาเราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง..(พี่เขาเป็น ท อ ม ) โอเคนะ >,,<
ตอนแรกก็แค่ชอบละเพราะพี่เขามีแฟนแล้ว (พี่เขาหล่อนะ แต่เขาไม่ค่อยมาเรียน)เราเจอพี่เขาครั้งแต่ตอนเปิดเทอมปี1วันแรก พี่เขาเด่นมาก เราก็มองปลื้มๆ ก็คนเราอ่ะเนอะเห็นคนน่าตาดีๆก็ต้องมองเป็นธรรมดา เราก็เริ่มๆชอบพี่เขามาตลอด ก็เริ่มๆสืบเรื่องพี่เขาว่าเขาเป็นใครอะไรยังไง จนมารู้ว่าพี่เขามีแฟนแล้วและคบกันมานาน(แฟนเขาโหดมากเคยมีคนไปจีบพี่เขาพี่ผู้หญิงด่าเลยจ้าา)เราก็ยอมรับละว่าเรากลัวและไม่อยากยุ่งกับคนมีแฟนเราก็แค่เอาเฟสไปแอดพี่เขาไว้แล้วก็ตามดูอย่างเงียบๆ จนสุดท้ายเราก็มีแฟนไปบ้าง จนล่าสุดเราก็มีโอกาศทักเฟสพี่เขาไป...เพราะ พี่เขาตั้งสเตตัสเศร้ามาก เหมือนเลิกกับแฟน (พี่ที่เป็นเพื่อนเขาก็บอกมาด้วยว่าเลิกแล้วนะ) เราเลย เอาวะ!ชอบเขามาเกินปีก็เลยทักไปตอนแรกๆพี่เขาก็แบบอีนี้ใคร ไม่ค่อยคุย เขาบอกว่าเขาไม่ได้หยิ่งนะเขาแค่ไม่ชอบเล่นโทรศัพท์เราก็ไม่อะไรแค่พี่เขาตอบเราก็โอเคแล้ว
จนพักหลังๆมาเพื่อนเราแอบเอาแชดที่พี่เขาคุยก่ะเราไปอ่าน เพราะเห็นเรานอยๆ เพราะพี่แกแบบ เราชวนคุยแบบอย่างเยอะ (ปกติเราก็พูดมากอยู่แล้วๆยิ่งคุยก่ะคนที่ชอบอีกยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย 555 ) แต่พี่เขาตอบแค่ ' 55 ' บ้าง สติ้กเกอร์บ้าง ไม่ตอบเลยบ้าง ซึ้งเราก็นอยๆ เพื่อนเราก็พยายามบอกให้เราใจเย็นๆพี่เขาก็เพิ่งเลิกกับแฟนมา (อีกอย่างที่ทำให้เรานอยคือ ทุกครั้งที่เราพยายามเล่นมุขอะไรทั้งมุกตลกทั้งมุขอะไรก็ตามพี่เขาจะไม่ค่อยเล่นกับเรา ทุกครั้งที่เราเล่นมุขแบบเสี่ยวๆม่อๆพี่เขาจะแบบ " อย่าเล่นเลย พี่ยังไม่พร้อมจะมีใคร " ...เราก็โอเคได้ค่ะ ยอมเขาอุส่าพูดตรงๆ ชัดเจนดี เราก็พยายามทักไปคุยทุกวันๆๆๆ
จนมาวันหนึ่งเรารู้สึกว่าเราท้อแท้มาก...เราเลยจะตัดใจ เพราะมันเหนื่อยแล้วจริงๆ เราเลยตั้งสเตตัสพูดความรู้สึกทั้งหมดลงไป
แล้วๆพี่เขาก็ทักมา! ... คือ พี่เขาไม่เคยทักมาก่อนเลยยยยยย อยู่ๆก็ทักมาคุยๆๆๆๆๆมากกกกกกก เรางี้งงเลย สุดท้ายก็ตัดใจไม่ได้
เพราะเราเองก็คุยก่ะพี่เขาแล้วก็ยิ่งรู้สึกดีอ่ะ มาวันหนึ่งเราพิมพ์บอกพี่เขาว่า กินข้าวด้วยนะ เป็นห่วง
พี่เขาพิมพ์มาว่า " อืม มีคนรักก็ดีกว่ามีคนเกลียด พี่ไม่ปิดกันแล้ว " เราก็เอาให้เพื่อนอ่าน เพื่อนก็บอกว่าอืมพี่เขาคงเริ่มเปิดให้แล้วละ เพราะ หลังๆมาพี่เขาตอบเยอะมากกกกกกกกกกกกกกกก ไปไหนทำอะไรบอกเราตลอด ทั้งที่ตอบแรกๆเราตอบแค่ 55 อืม สติ้กเกอร์ เราเริ่ม โทรคุย(โทรเฟสนะ)บ้าง พิมพ์บ้าง แล้วจนในที่สุด เราก็นัดเจอ เพราะในมอพี่เขาเพื่อนเยอะและไม่ค่อยมาเลยไม่ค่อยเจอกัน วันที่เจอ ไม่ได้นัดไม่ได้อะไรหลอก วันนั้นพี่เขามาตัดผมแถวบ้านเรา(บ้านเราอยู่ติดห้างใหญ่)เขาก็บอกเรา ซึ้งก่อนน่านี้เป็นวันเกิดพี่เขาแล้วเราตั้งใจจะเอาของขวัญไปให้แต่พี่เขาไม่มาเรียนเลย เข้ารพ.ไม่สบาย(พี่เขาร่างกายไม่ค่อยแข๊งแรง) เราก็เลยตั้งใจจะเอาของขวัญไปให้หลังจากพี่เขาตัดผมเสร็จ และแล้วตอนเราจะออกจากบ้านเราทะเราะกับคุณพ่อเราเลยวางของขวัญของพี่เขาวางทิ้งไว้ที่และรีบออกมา( วันนั้นเรานัดน้องที่มอไว้ด้วยเพราะวันต่อไปเราต้องไปทำงานแต่เราไม่มีอุปกรเราเลยต้องขอยืมน้องๆเลยขับรถเอามาให้ ) เราออกบ้านไปตอน 5 โมง พอถึงเสร็จก็ทักหาพี่เขาๆก็ไม่ตอบ ไม่อะไร จน2ทุ่มกว่าๆ น้องเรามาถึง พี่เขาก็ตอบมา บอกว่าตัดผมเพิ่งเสร็จ( โคตรนาน นี้มันตัดทีละเส้นรึเปล่าฟระ! ) เรากำลังจะเดินออกไปหาน้อง(น้องเรารอข้างนอก) พี่เขาก็มาเจอเราพอดี แล้วพี่เขาก็ถามว่าจะไปไหนอะไรยังไง เราเลย บอกว่าจะไปหาน้องข้างๆห้างค่ะ พี่เขาก็บอกว่าเดียวเดินไปส่ง พอเราเจอน้องปุ๊ปพี่เขาก็เดินออกไปเลย ละหลังจากนั้นก็ยังคุยกันเหมือนเดิม จนวันนึงเราไปเข้าค่าย(เหมือนไปออกเที่ยวกับเพื่อนมากกว่า5555 เราก็ยังโทรไปหาอะไรเหมือนเดิม...จน หลังจากเรากลับจากค่ายพี่เขาเริ่มไม่เหมือนเดิม
จนวันวาเลนไทที่ผ่านมา พี่เขาลงรูป มือ 2คนจับมือกัน
ใต้ภาพเขียนว่า ' คถ. มากจริงๆ ' ละเพื่อนเขาก็ไปเม้นใต้ภาพว่า ' อุ๊ยยยยเขิน ' พี่เขามาตอบ ' บ้าละ รูปนี้ 2-3ปีมาละ ' เรานี้เงิบเลย
เรารู้แล้วละว่า เขาคิดถึงแฟนเก่ามาก เราเลยห่างๆหายๆไป... จนสุดท้ายเราทักไปเขาก็ไม่ค่อยตอบไม่ค่อยอะไร เราเลยตัดสิ้นใจ... ' บล็อก ' พี่เขาไป
เพราะเขาไม่อยากไปก่อกวนพี่เขาแล้วให้เขารำคาณ  แต่จนสุดท้าย บล็อกไป 4-5 วันเราก็ ปลดบล็อกเพราะเราคิดถึงเขามาก  ตอนนี้ก็พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมนะ แต่พี่ก็ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย ! เรานี้เศร้าไม่รู้จะเศร้ายังไงแล้ว เรารู้ว่าเราควรเลิกยุ่ง แต่..เราทำไม่ได้จริง . . . ใครอยู่ในสถานะเดี่ยวกับเราคงเข้าใจ

ถ้าพี่ได้อ่านกระทู้นี้รู้ไว้นะ...ว่าหนูยังรอพี่เสมอนะค่ะ


ปล.ผิดพลาดตรงไหนขอโทษนะ มันมาจากความรู้สึกไม่ได้มากจากสมองเลยอาดผิดๆถูกๆไปบ้าง