ทำไมสังคมเราถึงเป็นลักษณะที่ รู้ว่ามันเลว มันไม่ดี แต่ถึงเวลาก็ทำเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

ไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้อง ซึ่งก็รู้นะว่าลุงเป็นคนเลวได้มรดก ทิ้งครอบครัว แต่พี่น้อง พ่อแม่เขาก็ไม่ดุด่าว่ากล่าวอะไร
ทุกคนทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ที่ทำงาน ไอ้นี้ชั่วสุดๆ คือชอบทิ้งงาน เงินได้เยอะกว่า
เช้ามาทำงาน บ่ายมันลากิจ

หรือ เข้างานตอนเที่ยงไม่ลงบันทึกเวลา พอสิ้นเดือนคนก็ไม่รู้ว่ามันมาสาย ชีวิตง่าย เกิดมาสบายทุกอย่าง

งานก็มาอยู่ที่ผมทั้งหมด
แล้วเวลามันมาก็มานั่งทำหน้าหล่อๆ พูดเพราะๆต่อหน้าเพื่อนร่วมงาน (เคยเจอไหมครับคนที่อาศัยว่าหน้าตาดีแต่งานไม่ทำนะ หรือทำก็แบบจวนเจียนถึงจะทำ)
ลับหลังก็อีกอย่าง เห็นแล้วเหนื่อย ทำไมกูต้องมาทำงานแทนเมิงด้วยว่ะ
ได้ก็น้อยกว่า อายุกูก็น้อยกว่า คือกูเหนื่อย เมิงอย่าหน้าด้านให้มันมากเลย

ผมไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมเราถึงไม่รังเกียจคนที่มีพฤติกรรมแบบนี้ ทำไมเราไม่เลิกคบกับคนพวกนี้แบบถาวรไปเลยไปร่วมงานศพมันเท่านั้น
ทำไมต้องยิ้ม พูดคุย หัวเราะ ทั้งๆที่รู้ว่ามันเลว มันชั่วขนาดไหน