เราเป็นคนนึงค่ะ ชอบมีปสก.ในการปวดขวี้ข้างนอกบ้านมาก ไม่รู้เป็นอะไรอยู่บ้านทั้งวันไม่ปวด ลองได้ขึ้นรถเมล์ รถตู้ เมื่อไหร่งานเข้าทุกที เรื่องรถติด หรือขึ้นทางด่วนนี่ไม่ต้องพูดถึง ต้องแกล้งหลับก่อนมันจะมาเลยทีเดียว ง่ายๆเลยในกระเป๋าจะพกอิโมเดียมไว้หนึ่งแผงกันพลาด เห็นแบบนี้แต่ก้อรอดมาได้ทุกทีนะคะ..... อ่อ ลิมบอก โรคนี้ในครอบครัวเราเป็นกันประมาณ3-4คนค่ะ มีแม่เรา เรา พี่ชายลูกลุง และก้อยาย
วันนี้ขอมาเล่าปสก.เกรียนๆของยายล่ะกันนะ คือมันเกรียนมาก
มีวันนึงพายาย( เอ หรือยายพาเราไปหว่า) ไปทอดกฐินที่วัดแห่งหนึ่งในจ.ตาก เป็นวันที่อยู่บนดอย ยายชอบไปวัดนี้มากๆบอกว่าเงียบสงบดี ช่วงที่ยายยังพอเดินไหวยายชอบไปบวชที่วัดนี้ แต่พอยายอายุมากขึ้น ก้อไม่ได้ไปบวชเลย ทอดกฐินปีนั้นก้อชวนไปกัน ระหว่างงานเช้าที่พระกำลังสวด ยายปวดขวี้มาก แบบอั้นไม่ไหว ปุ๊งที่หนึ่งมาแล้วคือเรานั่งอยู่ด้านหลังยาย เราก้อถามยายกระซิบข้างๆหูแกว่าไปห้องน้ำไหม ยายไม่หันหน้ามาแต่ส่ายหัว บอกว่าไม่ไป โอเคร เราก้อนึกว่ายายยังไหว ผ่านไป5นาที ปุ๊งที่สองมา เฮ้ย กลิ่นแรงอ่ะ เราก้อแบบยายไปเหอะ เพราะห้องน้ำต้องเดินไปไกล กว่ายายจะเดินถึง ยายยังคงส่ายหัวต่อไป ผ่านไปซักพักคาดว่ายายคงไม่ไหว เริ่มหยุกหยิกไปมา มีอาการเอียงก้นเล็กน้อย มือเริ่มสั่น มีเหงื่อไหลบริเวณท้ายทอย ทั้งๆที่นั่งใต้พัดลมเพดาน เราเลยแบบไม่ถามแระ ลุกไปจูงมือมาเลย เดินออกมาได้เราก้อถามยายทำไมไม่ลุกมาล่ะ ทนอยู่ได้ แกว่าแกอายพระอาจารย์ท่าน กำลังสวด.... อีกอย่างบอกอั้นไว้คิดว่ามันจะคืนเข้าไป มันกลับปวดหนักกว่าเดิม พอเดินมาถึงห้องน้ำอาการอย่างที่ทุกคนรู้ดี จะไม่ไหวและ ส้วมเป็นคอห่าน ยายชั้นขาไม่ดี ขึ้นคอห่าน ถอดกางเกงใน กางเกง มีพันไปพันมา เรารีบปิดประตูให้ยาย ทันใดนั้น......... ป๊าดดดดดดดดดดดด......... เสียงมาแบบสะพรึงมาก ยังก้องหูจนถึงทุกวัน เงียบไปแพล๊บนึงแล้วยายก้อออกมา เห้ยไม่ได้ยินเสียงราดน้ำอ่ะ ตอนเปิดประตูนี่กลิ่นมาเต็มมาก หน้ายายบูดเบี้ยวออกมา บอกว่าจัดการให้หน่อย เราก้อจัดการไรอ๋อ.. เค้าบอกว่าตอนก้มจะนั่งลง นั่งไม่ทันมันออกมาก่อน กระจายเต็มกำแพงด้านหลังเลย เรานี่ขำกร๊ากกกกเลย ยังบอกอีกยิ่งกว่าจิตรกรรมฝาผนัง แล้วยายก้อเดินไปฟังพระสวดต่อ ปล่อยให้เราผู้เป็นหลานก้มหน้ารับกรรมต่อไป.............................
ปสก.เกรียนๆของยายยามปวดขรี้รรรรรรร...
วันนี้ขอมาเล่าปสก.เกรียนๆของยายล่ะกันนะ คือมันเกรียนมาก
มีวันนึงพายาย( เอ หรือยายพาเราไปหว่า) ไปทอดกฐินที่วัดแห่งหนึ่งในจ.ตาก เป็นวันที่อยู่บนดอย ยายชอบไปวัดนี้มากๆบอกว่าเงียบสงบดี ช่วงที่ยายยังพอเดินไหวยายชอบไปบวชที่วัดนี้ แต่พอยายอายุมากขึ้น ก้อไม่ได้ไปบวชเลย ทอดกฐินปีนั้นก้อชวนไปกัน ระหว่างงานเช้าที่พระกำลังสวด ยายปวดขวี้มาก แบบอั้นไม่ไหว ปุ๊งที่หนึ่งมาแล้วคือเรานั่งอยู่ด้านหลังยาย เราก้อถามยายกระซิบข้างๆหูแกว่าไปห้องน้ำไหม ยายไม่หันหน้ามาแต่ส่ายหัว บอกว่าไม่ไป โอเคร เราก้อนึกว่ายายยังไหว ผ่านไป5นาที ปุ๊งที่สองมา เฮ้ย กลิ่นแรงอ่ะ เราก้อแบบยายไปเหอะ เพราะห้องน้ำต้องเดินไปไกล กว่ายายจะเดินถึง ยายยังคงส่ายหัวต่อไป ผ่านไปซักพักคาดว่ายายคงไม่ไหว เริ่มหยุกหยิกไปมา มีอาการเอียงก้นเล็กน้อย มือเริ่มสั่น มีเหงื่อไหลบริเวณท้ายทอย ทั้งๆที่นั่งใต้พัดลมเพดาน เราเลยแบบไม่ถามแระ ลุกไปจูงมือมาเลย เดินออกมาได้เราก้อถามยายทำไมไม่ลุกมาล่ะ ทนอยู่ได้ แกว่าแกอายพระอาจารย์ท่าน กำลังสวด.... อีกอย่างบอกอั้นไว้คิดว่ามันจะคืนเข้าไป มันกลับปวดหนักกว่าเดิม พอเดินมาถึงห้องน้ำอาการอย่างที่ทุกคนรู้ดี จะไม่ไหวและ ส้วมเป็นคอห่าน ยายชั้นขาไม่ดี ขึ้นคอห่าน ถอดกางเกงใน กางเกง มีพันไปพันมา เรารีบปิดประตูให้ยาย ทันใดนั้น......... ป๊าดดดดดดดดดดดด......... เสียงมาแบบสะพรึงมาก ยังก้องหูจนถึงทุกวัน เงียบไปแพล๊บนึงแล้วยายก้อออกมา เห้ยไม่ได้ยินเสียงราดน้ำอ่ะ ตอนเปิดประตูนี่กลิ่นมาเต็มมาก หน้ายายบูดเบี้ยวออกมา บอกว่าจัดการให้หน่อย เราก้อจัดการไรอ๋อ.. เค้าบอกว่าตอนก้มจะนั่งลง นั่งไม่ทันมันออกมาก่อน กระจายเต็มกำแพงด้านหลังเลย เรานี่ขำกร๊ากกกกเลย ยังบอกอีกยิ่งกว่าจิตรกรรมฝาผนัง แล้วยายก้อเดินไปฟังพระสวดต่อ ปล่อยให้เราผู้เป็นหลานก้มหน้ารับกรรมต่อไป.............................