02/03/2558
ขอบอกก่อนนะครับ ผมเป็นเกย์ ครับ
ผมกำลังคบหากับคนๆหนึ่ง ซึ่งเขาก็เป็นเกย์เช่นกัน
เราวางความสำคัญของกันและกันในฐานะเพื่อน แต่เป็นเพื่อนแบบที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง หรือที่เราเรียกว่า SEX น่ะละครับ
บางครั้งคน ๆ นั้น ทำให้ผมรู้สึกเสียใจ เสียความรู้สึก กับสิ่งที่เขาทำ บางครั้งผมเหมือนโดนตีกรอบ ด้วยคำพูด การกระทำ
หลายครั้ง ผมร้องไห้ กับแม่ บางทีผมกอดแม่ โดยที่ให้คำตอบแม่ไม่ได้ว่าผมเป็นอะไร ทั้งที่ผมก็รุ้นะ ว่าแม่รู้อยู่แล้วว่าผมเป็นอะไร เพียงแต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม
เวลาอยู่ด้วยกัน เขามักจะก้มหน้ากดโทรศัพท์ คุยกับคนอื่นๆ อ่านเวป ฯลฯ ทั้งที่มันน่าจะได้คุยกัน ผมว่างสำหรับเขาเสมอ และยินดีว่างให้เสมอ ในขณะที่เขาจะยึดตัวเขาเองเห็นศูนย์กลาง
ผมเคยระบายกับตัวเองว่า
"เจ็บจริง ทั้งที่เคยพยายาม แต่การเป็นคนที่ไม่ชัดเจนในชีวิตคนๆหนึ่ง มันก็เจ็บปวดมากพอ และยิ่งเป็นเหมือนกระดาษทิชู่ คอยเช็ด คอย...... เมือ่เขาต้องการ มันยิ่งเจ็บปวด และยิ่งสมเพชตัวเองที่ดูตัวเองไร้ค่าแบบไม่น่าให้อภัย หลายครั้งที่พยายามจะตัดใจทำใจ แต่คงเพราะความรู้สึกหนึ่ง ที่มันทำให้เรามัดตัวเองไว้กับเขา และสิ่งต่างๆ หลายคนคงอยากบอกให้เราออกมา แต่เรื่องนี้เรากลับบอกใครไม่ได้จริงๆ เพราะตั้งแต่เริ่มให้ใจเขาไป เหมือนเราตัดคนอื่นๆ ออกจากชีวิตจนเกือบหมด จนเวลาที่เป็นแบบนี้ เราถึงเริ่มรุ้สึกตัว ว่าเราไม่เหลือใครเลย สงสารแม่ที่เห็นเราทุกข์แบบนี้ ซึ่งเราก็อธิบายให้เขาฟังไม่ได้ เพราะไม่รู้จะเล่ายังไง และยิ่งเขาไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร เขายิ่งทุกข์ "
และในช่วงหนึ่ง ผมเคยทำใจได้บ้าง ผมก็ระบายกับตัวเองว่า
"ความเจ็บปวดที่ค่อยๆ ทรมานเราทีละนิด ๆ ถ้ามองว่าเป็นกรรม มันก็คงจะเป็นช่วงเวลาที่เราต้องชดใข้ และเราคงคาดหวังว่าให้มันหมดไปไวไว แต่ถ้ามองเป็นเรื่องของความอ่อนแอ มันคงต้องใช้เวลาทำให้เข้มแข็งไวไว และการที่เราเจ็บปวดเรื่อยๆ แบบนี้ เชื่อว่าสองสิ่งจะเป็นตัวช่วยให้เราหลุดพ้นได้ จริง ๆ
หนึ่ง คือ เวลา สอง คือ เหตุการณ์ เมื่อเวลาผ่านไป ยิ่งมันเกิดเหตุที่ทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึก ร้องไห้ ทุกข์ใจมากเท่าใด เราก็จะเริ่มทำใจได้ ตอนนี้คิดว่า สติคงกำลังมาแล้ว ที่เหลือ ขอเป็นความเข้มแข็ง ได้โปรด มาเต็มให้เยอะขึ้นไวไว "
ผมภาวนานะ อยากให้เขาคนนั้น ออกไปจากชีวิตผมเสียที ยุติการทำร้ายจิตใจ ทำลายความรู้สึกแบบนี้เสียที เพราะผมไม่เข้มแข็งพอ ที่จะออกมาเอง
เพื่อน ๆ ล่ะครับ เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหม แชร์กันนะครับ แนะนำผมหน่อย
ขอบคุณทุกท่าน ที่เข้ามาอ่าน และทุกความคิดเห็นครับ
05/03/2558
บทสรุปของเรื่องนี้ ตอนนี้ได้ข้อสรุปละครับ
เมื่อสองวันก่อน คน ๆ นี้ เขารุ้สึกว่า ผมคิดกับเขาเกินเพือ่น เขาบอกกับผมว่าเขารู้สึกอึดอัด และอยากจะถอยห่างจากผม ผมก็พยายามอธิบายทุกอย่าง ว่าสิ่งที่ทำไป ความปรารถนาดี ทั้งหมด ผมบริสุทธิ์ใจ ผมไม่ได้คิดจะเป็นเจ้าของ แต่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะวันรุ่งขึ้น เขาบล็อคเฟสบุคผม แต่ยังบอกกับผมว่า จะเป็นเพื่อนกันต่อไป สองชม.ต่อมา บล็อค instragram ผม แบบนี้เพื่อน ๆ คิดว่า ผมยังมีตัวตนอยู่ไหมครับ
จากนั้น เขาก็ยังติดต่อมาหาผม ซึ่งผมก็ไม่ว่าง เลยปฏิเสธไป ก็สรุปว่าจะไม่ได้เจอกัน แต่เขากลับรุ้สึกว่า ผมเปลี่ยนไป ทั้งๆ ที่เขาพยายามทำตัวปกติ ผมอธิบายว่าไม่มีอะไร แต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้าย เขาต้องการให้คืนทุกอย่างให้แก่กันและกัน เขาเลือกให้ผมส่งทางไปรษณีย์ แต่ผมเองตั้งใจจะเอาไปคืนด้วยตัวเอง แต่เพื่อน ๆ รู้ไหมครับ ผมขับรถสวนกับเขา เขามองผมด้วยหางตา แล้วก็ไม่หยุดเดิน ผมต้องขับรถตามเขาไป แม้แต่ผมจอดรถ เขาก็ไม่มอง ผมต้องเดินไปหาเขา สีหน้าของเขาเย็นชา และมองผมด้วยหางตา หลังจากที่แยกกัน เขาติดต่อกลับมาหาผมว่า เขารุ้สึกว่าผมเปลี่ยนไปมาก ตั้งแต่เขาบอกผมว่าเขาอึดอัด ขอบคุณทุกอย่างที่ช่วยเหลือเขา
ผมอยากจบสิ้นเรื่องราวนี้ ผมจึงตอบกลับไปว่า "ผมอยากทำให้ทุกอย่างปกติ แต่เมื่อความปรารถนาดี มันทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอัดอัด จนทำให้เขาถอยห่างออกไป แล้วเราจะทำยังไง วันต่อมาโดนบล็อคเฟสบุค โดนบล็อค instragram แล้วมาบอกว่า พยายามทำตัวปกติ แบบนี้ถ้าในทางกลับกัน จะรู้สึกยังไง ถ้าที่ผ่านมา ผมยังพอมีความดี มากกว่าความแย่ ๆ ผมอยากขอร้องให้ปล่อยผมไปสักที ผมเจ็บมากเกินไปแล้ว อยากให้อโหสิกรรมให้กันและกันด้วย"
ผมอยากบอกให้โลกรู้ว่า ผมเองก็มีจิตใจ มีความรู้สึก แต่แบบนี้ ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ผมเหมือนเป็นผู้ถูกกระทำ
เขาอึดอัด เขาก็ถอยห่าง ผมรู้สึกได้ไหม?
เขาบล็อคเฟสบุค ผมรู้สึกได้ไหม?
เขาบล็อค instragram ผมรู้สึกได้ไหม?
เขาใช้คำพูดเย็นชากับผม ผมรู้สึกได้ไหม?
แต่ผมทำให้เขารู้สึกว่าผมเปลี่ยนไป ถ้าเป็นเพื่อน ๆ เพื่อน ๆ จะรู้สึกยังไงครับ
ผมอาจจะมองในมุมของตัวเองฝ่ายเดียว แต่ตอนนี้ผมโอเคขึ้นครับ ที่ผมหลุดจากคน ๆ นี้
ขอบคุณเพื่อนๆ ที่อ่าน และที่แสดงความคิดเห็น และให้กำลังใจผมนะครับ คำแนะนำจากเพื่อนๆ กำลังใจจากเพื่อน ๆ ผมมีสติมากขึ้น เข้มแข็งมากขึ้นครับ แต่ตอนนี้บอกตรงๆ ว่ายังเฟลอยู่เลย ขอเวลาสักหน่อยครับ
สวัสดีครับ
คุณเคยมีความสัมพันธ์แบบซับซ้อน และอึดอัดบ้างไหม แต่ผมมี (บทสรุปครับ)
ขอบอกก่อนนะครับ ผมเป็นเกย์ ครับ
ผมกำลังคบหากับคนๆหนึ่ง ซึ่งเขาก็เป็นเกย์เช่นกัน
เราวางความสำคัญของกันและกันในฐานะเพื่อน แต่เป็นเพื่อนแบบที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง หรือที่เราเรียกว่า SEX น่ะละครับ
บางครั้งคน ๆ นั้น ทำให้ผมรู้สึกเสียใจ เสียความรู้สึก กับสิ่งที่เขาทำ บางครั้งผมเหมือนโดนตีกรอบ ด้วยคำพูด การกระทำ
หลายครั้ง ผมร้องไห้ กับแม่ บางทีผมกอดแม่ โดยที่ให้คำตอบแม่ไม่ได้ว่าผมเป็นอะไร ทั้งที่ผมก็รุ้นะ ว่าแม่รู้อยู่แล้วว่าผมเป็นอะไร เพียงแต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม
เวลาอยู่ด้วยกัน เขามักจะก้มหน้ากดโทรศัพท์ คุยกับคนอื่นๆ อ่านเวป ฯลฯ ทั้งที่มันน่าจะได้คุยกัน ผมว่างสำหรับเขาเสมอ และยินดีว่างให้เสมอ ในขณะที่เขาจะยึดตัวเขาเองเห็นศูนย์กลาง
ผมเคยระบายกับตัวเองว่า
"เจ็บจริง ทั้งที่เคยพยายาม แต่การเป็นคนที่ไม่ชัดเจนในชีวิตคนๆหนึ่ง มันก็เจ็บปวดมากพอ และยิ่งเป็นเหมือนกระดาษทิชู่ คอยเช็ด คอย...... เมือ่เขาต้องการ มันยิ่งเจ็บปวด และยิ่งสมเพชตัวเองที่ดูตัวเองไร้ค่าแบบไม่น่าให้อภัย หลายครั้งที่พยายามจะตัดใจทำใจ แต่คงเพราะความรู้สึกหนึ่ง ที่มันทำให้เรามัดตัวเองไว้กับเขา และสิ่งต่างๆ หลายคนคงอยากบอกให้เราออกมา แต่เรื่องนี้เรากลับบอกใครไม่ได้จริงๆ เพราะตั้งแต่เริ่มให้ใจเขาไป เหมือนเราตัดคนอื่นๆ ออกจากชีวิตจนเกือบหมด จนเวลาที่เป็นแบบนี้ เราถึงเริ่มรุ้สึกตัว ว่าเราไม่เหลือใครเลย สงสารแม่ที่เห็นเราทุกข์แบบนี้ ซึ่งเราก็อธิบายให้เขาฟังไม่ได้ เพราะไม่รู้จะเล่ายังไง และยิ่งเขาไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร เขายิ่งทุกข์ "
และในช่วงหนึ่ง ผมเคยทำใจได้บ้าง ผมก็ระบายกับตัวเองว่า
"ความเจ็บปวดที่ค่อยๆ ทรมานเราทีละนิด ๆ ถ้ามองว่าเป็นกรรม มันก็คงจะเป็นช่วงเวลาที่เราต้องชดใข้ และเราคงคาดหวังว่าให้มันหมดไปไวไว แต่ถ้ามองเป็นเรื่องของความอ่อนแอ มันคงต้องใช้เวลาทำให้เข้มแข็งไวไว และการที่เราเจ็บปวดเรื่อยๆ แบบนี้ เชื่อว่าสองสิ่งจะเป็นตัวช่วยให้เราหลุดพ้นได้ จริง ๆ
หนึ่ง คือ เวลา สอง คือ เหตุการณ์ เมื่อเวลาผ่านไป ยิ่งมันเกิดเหตุที่ทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึก ร้องไห้ ทุกข์ใจมากเท่าใด เราก็จะเริ่มทำใจได้ ตอนนี้คิดว่า สติคงกำลังมาแล้ว ที่เหลือ ขอเป็นความเข้มแข็ง ได้โปรด มาเต็มให้เยอะขึ้นไวไว "
ผมภาวนานะ อยากให้เขาคนนั้น ออกไปจากชีวิตผมเสียที ยุติการทำร้ายจิตใจ ทำลายความรู้สึกแบบนี้เสียที เพราะผมไม่เข้มแข็งพอ ที่จะออกมาเอง
เพื่อน ๆ ล่ะครับ เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างไหม แชร์กันนะครับ แนะนำผมหน่อย
ขอบคุณทุกท่าน ที่เข้ามาอ่าน และทุกความคิดเห็นครับ
05/03/2558
บทสรุปของเรื่องนี้ ตอนนี้ได้ข้อสรุปละครับ
เมื่อสองวันก่อน คน ๆ นี้ เขารุ้สึกว่า ผมคิดกับเขาเกินเพือ่น เขาบอกกับผมว่าเขารู้สึกอึดอัด และอยากจะถอยห่างจากผม ผมก็พยายามอธิบายทุกอย่าง ว่าสิ่งที่ทำไป ความปรารถนาดี ทั้งหมด ผมบริสุทธิ์ใจ ผมไม่ได้คิดจะเป็นเจ้าของ แต่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรดีขึ้น เพราะวันรุ่งขึ้น เขาบล็อคเฟสบุคผม แต่ยังบอกกับผมว่า จะเป็นเพื่อนกันต่อไป สองชม.ต่อมา บล็อค instragram ผม แบบนี้เพื่อน ๆ คิดว่า ผมยังมีตัวตนอยู่ไหมครับ
จากนั้น เขาก็ยังติดต่อมาหาผม ซึ่งผมก็ไม่ว่าง เลยปฏิเสธไป ก็สรุปว่าจะไม่ได้เจอกัน แต่เขากลับรุ้สึกว่า ผมเปลี่ยนไป ทั้งๆ ที่เขาพยายามทำตัวปกติ ผมอธิบายว่าไม่มีอะไร แต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้าย เขาต้องการให้คืนทุกอย่างให้แก่กันและกัน เขาเลือกให้ผมส่งทางไปรษณีย์ แต่ผมเองตั้งใจจะเอาไปคืนด้วยตัวเอง แต่เพื่อน ๆ รู้ไหมครับ ผมขับรถสวนกับเขา เขามองผมด้วยหางตา แล้วก็ไม่หยุดเดิน ผมต้องขับรถตามเขาไป แม้แต่ผมจอดรถ เขาก็ไม่มอง ผมต้องเดินไปหาเขา สีหน้าของเขาเย็นชา และมองผมด้วยหางตา หลังจากที่แยกกัน เขาติดต่อกลับมาหาผมว่า เขารุ้สึกว่าผมเปลี่ยนไปมาก ตั้งแต่เขาบอกผมว่าเขาอึดอัด ขอบคุณทุกอย่างที่ช่วยเหลือเขา
ผมอยากจบสิ้นเรื่องราวนี้ ผมจึงตอบกลับไปว่า "ผมอยากทำให้ทุกอย่างปกติ แต่เมื่อความปรารถนาดี มันทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอัดอัด จนทำให้เขาถอยห่างออกไป แล้วเราจะทำยังไง วันต่อมาโดนบล็อคเฟสบุค โดนบล็อค instragram แล้วมาบอกว่า พยายามทำตัวปกติ แบบนี้ถ้าในทางกลับกัน จะรู้สึกยังไง ถ้าที่ผ่านมา ผมยังพอมีความดี มากกว่าความแย่ ๆ ผมอยากขอร้องให้ปล่อยผมไปสักที ผมเจ็บมากเกินไปแล้ว อยากให้อโหสิกรรมให้กันและกันด้วย"
ผมอยากบอกให้โลกรู้ว่า ผมเองก็มีจิตใจ มีความรู้สึก แต่แบบนี้ ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ผมเหมือนเป็นผู้ถูกกระทำ
เขาอึดอัด เขาก็ถอยห่าง ผมรู้สึกได้ไหม?
เขาบล็อคเฟสบุค ผมรู้สึกได้ไหม?
เขาบล็อค instragram ผมรู้สึกได้ไหม?
เขาใช้คำพูดเย็นชากับผม ผมรู้สึกได้ไหม?
แต่ผมทำให้เขารู้สึกว่าผมเปลี่ยนไป ถ้าเป็นเพื่อน ๆ เพื่อน ๆ จะรู้สึกยังไงครับ
ผมอาจจะมองในมุมของตัวเองฝ่ายเดียว แต่ตอนนี้ผมโอเคขึ้นครับ ที่ผมหลุดจากคน ๆ นี้
ขอบคุณเพื่อนๆ ที่อ่าน และที่แสดงความคิดเห็น และให้กำลังใจผมนะครับ คำแนะนำจากเพื่อนๆ กำลังใจจากเพื่อน ๆ ผมมีสติมากขึ้น เข้มแข็งมากขึ้นครับ แต่ตอนนี้บอกตรงๆ ว่ายังเฟลอยู่เลย ขอเวลาสักหน่อยครับ
สวัสดีครับ