ปกติผมเป็นคนที่ทัศนคติค่อนข้างกว้าง เป็นคนที่จะหาเหตุผลกับเรื่องต่างๆได้เสมอ ผมมองโลกในแง่ดีมากๆครับ 55
ไม่เคยโกรธหรือเกลียดใคร เพราะเชื่อว่าหลายๆคนมีเหตุผลในการกระทำเสมอ ผมเรียนอยู่มหาลัยครับ ชีวิตผมผ่านอะไร
มาเยอะมากๆอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งความรักและเรื่องประสบการณ์ชีวิต (แต่คนมองผมภายนอกมักจะไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ 555) มันทำให้ผม
ดูเป็นคนเก่งในสายตาของทุกๆคน ทั้งเพื่อนๆ และผู้ใหญ่ หน้าตาผมก็ขออนุญาตพูดว่าเข้าขั้นไม่ธรรมดาละกันครับ
555 เพราะผมก็มีคนเข้ามาคุยเรื่อยๆตลอดเวลาไม่เคยเปิดไฟว่างเกินเดือน 55 ฐานะที่บ้านก็ไม่ได้แย่ เอาเป็นว่าดี
ในระดับหนึ่งไปหมดซะทุกอย่างจริงๆ (ไม่ได้ยอตัวเองจริงๆนะ 55555
)
ผมเป็นลูกคนเดียว โตมาคนเดียว และมันทำให้ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิตที่พึ่งตัวของตัวเองมาโดยตลอด
ที่สำคัญ...
"ผมชอบผู้ชายครับ" 555
เรื่องๆนี้ตอน ม ปลายผมไม่เคยบอกใครและไม่มีใครรู้ แต่พอเข้ามหาลัยก็พอมีเพื่อนที่สนิทๆรู้บ้าง ตอนแรกก็แอบซีเรียสนะ
แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้คิดอะไรคับ (รู้มาว่ามีคนแอบนินทาว่าไอนี้เป็น รึป่าว แต่ผมก็ช่างมัน)
ผมเองก็ไม่รู้ตัวว่ามันไปสเปคกับผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่ 55 แถมก็ไม่ได้อกหักจากผู้หญิงอะไร ผมมีแฟนคนแรกตอน ม.2 คับ
และก็คบๆเลิกๆมาจนถึงปัจจุบัน แถมยังไม่เคยมีใครคบเกินปีสักที บางคนคุยสองสามวันก็เลิกไป ส่วนเรื่องบนเตียงผมนี้
เข้าขั้นคาสโนว่าเลยครับ (แอบเขิน 5555555) ขนาดไหนน่ะหรอ? จากประสบการณ์ของตัวเอง ผมให้ 10 เต็ม 10 เลยครับ 555
ผมเคยรักคนๆนึงมาก ตอนประมาณ ม.6 แต่สุดท้ายมันก็พังเพราะเขาไปมีคนใหม่
จนมาถึงตอนนี้ ผมรู้สึกเอือมมากๆอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ รู้สึกว่าการที่ชอบผู้ชายกันเอง
ไม่แฮปปี้เลย ทุกอย่างมันไม่ยั่งยืนไปหมด
บางคนก็แค่ข้ามคืน บางคนก็หายๆไป
ผมเองก็ลองเปิดใจดูแล้ว คบกับคนหลายประเภทมากๆ ทั้งเด็กกว่า เท่ากัน เพื่อนกัน แก่กว่า แต่มันก็ยังรู้สึกว่าไม่มีใครลงตัวสักที
เหมือนเคมีมันไม่เข้ากันเลย ไม่รู้ว่าเพราะตัวผมเป็นคนติดอยู่กับตัวเองมากเกินไปรึเปล่า รึว่าผมเลือกมากไปรึเปล่าก็ไม่รุ้ 555
แต่ประเด็นจริงๆมันอยู่ตรงนี้ครับ..
ตอนนี้ผมมีเพื่อนคนนึงที่เรียนอยู่ที่ดียวกัน เขาเป็นคนที่น่ารัก ตัวเล็กๆ เขาดูเป็นคนที่อินโนเซ้น และเก่งมากๆเวลาผมอยู่ใกล้ๆหรือคุยกับเขา
คำว่า"น่ารักจัง" มันเกิดในหัวผมตลอด มันแอบเป็นความรู้สึกดีๆ ที่ผมไม่เคยเจอในเวลาที่คุยกับผู้ชาย ผมรุ้สึกว่าอยากดูแลเขา
อยากให้เขากระโดดขี่หลังในเวลาที่เขาเมื่อย (เกาหลีไปล่ะ 55555)
"แต่เขาเป็นผู้หญิงครับ.."
ผมไม่รู้จะทำยังไง ผมไม่กล้าที่จะคิดกับเขาเกินกว่านั้น เพราะติดที่ว่าผมชอบผู้ชาย และผมก็ยังมีอะไรกับผู้ชายอยู่
ผมไม่รู้ว่าเขารู้รึป่าวว่าผมเป็น ผมควรจะรู้สึกยังไงกับตัวเองดี.. คิดไม่ถูกจริงๆ หรือมันเป็นแค่ความคิดชั่ววูบครับ
ผมสับสบและยังหาคำตอบกับความรักของตัวเองไม่ได้ครับ
ไม่เคยโกรธหรือเกลียดใคร เพราะเชื่อว่าหลายๆคนมีเหตุผลในการกระทำเสมอ ผมเรียนอยู่มหาลัยครับ ชีวิตผมผ่านอะไร
มาเยอะมากๆอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งความรักและเรื่องประสบการณ์ชีวิต (แต่คนมองผมภายนอกมักจะไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ 555) มันทำให้ผม
ดูเป็นคนเก่งในสายตาของทุกๆคน ทั้งเพื่อนๆ และผู้ใหญ่ หน้าตาผมก็ขออนุญาตพูดว่าเข้าขั้นไม่ธรรมดาละกันครับ
555 เพราะผมก็มีคนเข้ามาคุยเรื่อยๆตลอดเวลาไม่เคยเปิดไฟว่างเกินเดือน 55 ฐานะที่บ้านก็ไม่ได้แย่ เอาเป็นว่าดี
ในระดับหนึ่งไปหมดซะทุกอย่างจริงๆ (ไม่ได้ยอตัวเองจริงๆนะ 55555
ผมเป็นลูกคนเดียว โตมาคนเดียว และมันทำให้ผมเป็นคนที่ใช้ชีวิตที่พึ่งตัวของตัวเองมาโดยตลอด
ที่สำคัญ...
"ผมชอบผู้ชายครับ" 555
เรื่องๆนี้ตอน ม ปลายผมไม่เคยบอกใครและไม่มีใครรู้ แต่พอเข้ามหาลัยก็พอมีเพื่อนที่สนิทๆรู้บ้าง ตอนแรกก็แอบซีเรียสนะ
แต่ตอนนี้ก็ไม่ได้คิดอะไรคับ (รู้มาว่ามีคนแอบนินทาว่าไอนี้เป็น รึป่าว แต่ผมก็ช่างมัน)
ผมเองก็ไม่รู้ตัวว่ามันไปสเปคกับผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่ 55 แถมก็ไม่ได้อกหักจากผู้หญิงอะไร ผมมีแฟนคนแรกตอน ม.2 คับ
และก็คบๆเลิกๆมาจนถึงปัจจุบัน แถมยังไม่เคยมีใครคบเกินปีสักที บางคนคุยสองสามวันก็เลิกไป ส่วนเรื่องบนเตียงผมนี้
เข้าขั้นคาสโนว่าเลยครับ (แอบเขิน 5555555) ขนาดไหนน่ะหรอ? จากประสบการณ์ของตัวเอง ผมให้ 10 เต็ม 10 เลยครับ 555
ผมเคยรักคนๆนึงมาก ตอนประมาณ ม.6 แต่สุดท้ายมันก็พังเพราะเขาไปมีคนใหม่
จนมาถึงตอนนี้ ผมรู้สึกเอือมมากๆอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ รู้สึกว่าการที่ชอบผู้ชายกันเอง
บางคนก็แค่ข้ามคืน บางคนก็หายๆไป
ผมเองก็ลองเปิดใจดูแล้ว คบกับคนหลายประเภทมากๆ ทั้งเด็กกว่า เท่ากัน เพื่อนกัน แก่กว่า แต่มันก็ยังรู้สึกว่าไม่มีใครลงตัวสักที
เหมือนเคมีมันไม่เข้ากันเลย ไม่รู้ว่าเพราะตัวผมเป็นคนติดอยู่กับตัวเองมากเกินไปรึเปล่า รึว่าผมเลือกมากไปรึเปล่าก็ไม่รุ้ 555
แต่ประเด็นจริงๆมันอยู่ตรงนี้ครับ..
ตอนนี้ผมมีเพื่อนคนนึงที่เรียนอยู่ที่ดียวกัน เขาเป็นคนที่น่ารัก ตัวเล็กๆ เขาดูเป็นคนที่อินโนเซ้น และเก่งมากๆเวลาผมอยู่ใกล้ๆหรือคุยกับเขา
คำว่า"น่ารักจัง" มันเกิดในหัวผมตลอด มันแอบเป็นความรู้สึกดีๆ ที่ผมไม่เคยเจอในเวลาที่คุยกับผู้ชาย ผมรุ้สึกว่าอยากดูแลเขา
อยากให้เขากระโดดขี่หลังในเวลาที่เขาเมื่อย (เกาหลีไปล่ะ 55555)
"แต่เขาเป็นผู้หญิงครับ.."
ผมไม่รู้จะทำยังไง ผมไม่กล้าที่จะคิดกับเขาเกินกว่านั้น เพราะติดที่ว่าผมชอบผู้ชาย และผมก็ยังมีอะไรกับผู้ชายอยู่
ผมไม่รู้ว่าเขารู้รึป่าวว่าผมเป็น ผมควรจะรู้สึกยังไงกับตัวเองดี.. คิดไม่ถูกจริงๆ หรือมันเป็นแค่ความคิดชั่ววูบครับ