"คราวห่างไกล"

เรียงร้อยคำคอยขวัญด้วยหวั่นไหว
คราวห่างไกลใจน้องร่ำร้องหา
กลัวมีใครไหนอื่นดาษดื่นตา
ทอดสะพานพี่ยาแอบคว้าครอง


แว่วเรไรกรีดเสียงจำเรียงถ้อย
ใจคนคอยสุดเหงาเศร้าหม่นหมอง
ชลนาหลั่งแต้มสองแก้มนอง
คอยร่ำร้องเรียกหาอุราตรม


โอ้..โอ๋..ใจคนคอยละห้อยหา
กลัวพี่มาเปลี่ยนไปให้ขื่นขม
ทิ้งน้องให้ร้าวรอนนอนระทม
ต้องซานซมห่มไห้เมื่อไกลเธอ


สัญญาเคยฝากฝันวันก่อนนี้
หวังคนดียังจดจำคำเสมอ
ยึดมั่นหลักรักเราคราวแรกเจอ
อย่าพลั้งเผลอมีใครนอกใจกัน…


"สุนันท์ยา"