**นานาจิตตัง** พากย์..๕ (อวสาน)

๐ ชนใดคิดอวดโอ้ รู้ตน
คือป่าวประกาศบน โง่เหง้า
ทะนงหยิ่งยิ่งปน ป่วนผิด
คิดสติปัญญาเจ้า อยู่ตื้นเขินจริงฯ

๐ สอพลอนำเสื่อมให้ ทั้งสอง
ประจบเจ็บสมปอง ปั่นร้าย
หนนานเนื่องสนอง นำพลาด
ตนพึ่งตนเองคล้าย คู่ก้องกาลสมัยฯ

๐ รองเท้าสับเปลี่ยนไว้ เวียนหลาย
ดีกว่าสวมเดียวดาย เลือกน้อย
ใส่สามคู่เปลี่ยนสบาย สู่เนิ่น นานเฮย
ทีละคู่คราคล้อย ครบทิ้งเสื่อมสลายฯ

๐ เราไม่อาจหยุดยั้ง เกิดตาย
รังแต่สุขสบาย ช่วงนั้น
วนเคลื่อนที่ขจรขจาย ย้ายกลับ
สุขพรากสุขคืนสั้น สุดขั้วสมบูรณ์ฯ

๐ ลางคิดให้อ่อนข้อ อ่อนแอ
คืออ่อนคิดผันแปร เปลี่ยนรั้ง
อันดับแรกพร้อมแชร์ อุทิศ ตนเนอ
รับวิกฤตการณ์ทั้ง ที่ด้อยเตรียมตัวฯ

๐ งมงายชินใช่ช้ำ เชื่อชม
อดีตไป่แก้ปม เชือกได้
หาญกล้าสุขุมสม แรงกด ดันนอ
อนาคตพอคุมให้ ห่ำพร้อมพอเพียงฯ

๐ หินก้อนใต้สุดสู้ แข็งแรง
สิ่งปลูกสร้างแสดง แน่นเข้า
อ่อนโยนชนะแฝง แรงแกร่ง แข็งเอย
อ่อนชนะแข็งเค้า คิดล้วนสยบไหวฯ

๐ การเดินทางเพื่อค้น ความจริง
ห่อนอยู่เขตแดนอิง เอี่ยวไซร้
วิสัยทัศน์ส่งสิง สิ่งแกร่ง
แปลกแหวกแนวเหนี่ยวใกล้ เกี่ยวข้องสบการณ์ฯ

๐ เสรีภาพที่ตู้ รถไฟ
มิอาจเท่าเทียมไป ทุกครั้ง
สูบบุหรี่ผลักไส ไม่สูบ
ควันพิษลอยบ่ยั้ง รับได้เท่าเทียมฯ

๐ เพียงหนึ่งวันปดโป้ ผ่านผัน
คุณก็ไล่ไม่ทัน เท่าได้
อำนาจยิ่งมากบัน ดาลผิด
อันตรายมากไซร้ ส่งให้ผิดหวังฯ

๐ ดื่มสุราหลีกล้ม เศร้าหมอง
คิดผิดพลาดสนอง ส่งแล้ว
โศกสามารถก่ายกอง กู่กลับ
วนว่ายวังเวงแว้ว วอดเว้าวุ่นวายฯ

๐ ไร้ว่างงานเพราะรู้ สิ่งทำ
รู้เหตุผลดลนำ เนื่องสู้
ความฝันใฝ่ใจจำ นานจรด นานเอย
โอกาสมาคว้ากู้ ก่อเกื้อศักดิ์ศรี นานเทอญฯ...

...ชลภูมิ...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอขอบคุณที่ติดตามชมครับ