ปรึกษาหน่อยค่ะ!!! ผู้ชายคนนี้เค้าต้องการอะไรคะ???

สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องอยากจะมาเล่าและปรึกษาค่ะ
เราเพิ่งกลับมาจากค่ายที่ทางโรงเรียนจัด โดยการจ้างชาวต่างชาติมาเป็น staff และพี่เลี้ยงเป็นเวลา 3 วัน 2 คืน ที่ทะเล
แล้วเราก็ตกหลุมรักพี่เลี้ยงคนนึง...
เราขอเข้าวันแรกเลยนะคะ
เราเดินทางมาถึงโรงเรียนแล้วก็นำกระเป๋าไปวางที่รถบัส และก็ไปรวมตัวเพื่อนัดหมาย แล้วเราก็เห็นพี่เลี้ยงคนนึงก็เห็นฝรั่งหน้าตาธรรมดา เราก็เฉยๆ
ซักพักอาจารย์ก็เรียกรวมตัวเพื่อจะถ่ายรูปก่อนออกเดินทาง ด้วยความที่ว่าเราเป็นรุ่นพี่โตที่สุด เราก็เลยต้องไปอยู่หลังสุด พอจัดที่ทางเรียบร้อยเราก็เห็นเขาวิ่งมายืนข้างๆเรา แล้วก็ทำเป็นพูดตามคำไทยทุกคำที่เราพูดกับเพื่อน เราก็ไม่ได้อะไร ก็แค่หันไปยิ้ม แล้วก็ขึ้นรถออกเดินทาง...
         พอขึ้นรถเพื่อนเราก็ถามว่าพี่เลี้ยงแต่ละคนเนี่ยอายุประมาณเท่าไหร่ เราก็บอกไปว่าไม่รู้ แต่เราดันไปเดาอายุพีเลี้ยงคนนั้นว่าน่าจะประมาณ 21-23

แล้วรถก็มาถึงสถานที่ที่เรามาทัศนศึกษา
เราเป็นคนที่ชอบถ่ายรูป เราเป็นช่างภาพของโรงเรียน เราก็เดินไปเลยๆกับเพื่อนอีกคน ถ่ายนู่นนี่ไปเรื่อย แล้วเราก็เดินมาเจอเขา เขาเดินคนเดียว...แล้วเขาก็หยุดเดินแล้วรอเรา พอเราเดินไปถึงเขา เขาก็บอกว่าขอดูกล้องหน่อย เราก็ยื่นให้ แล้วพี่แกก็ดันลั่นชัดเตอร์ถ่ายรูปเราตอนที่หน้าเอ๋อสุดๆ แล้วก็หัวเราะชอบใจ...-_-
พอถึงโรงแรมพวกพี่ๆเค้าก็จะมีให้เล่นเกมและร้องเพลง แล้วเราก็เห็นเขาเดินมองหน้าเรามาแต่ไกลและก็มานั่งข้างเรา เข่าชนเข่าเลยค่ะ!! พอเล่นเกมเสร็จ เค้าก็แจกกุญแจห้อง...ทำไมฟ้ามันช่างบังเอิญเป็นใจให้เราได้นอนห้องติดกับเขาแบบนี้เนี่ย!!
แล้วเราก็แยกย้ายไปเก็บของเพื่อนที่จะออกไปเที่ยวตลาดกลางคืน ตอนที่เดินตลาดนั้นเราเห็นเขาเดินคนเดียว(อีกแล้ว) เขาเห็นเรา เราทั้งสองสบตาแล้วยิ้มให้กัน แล้วแยกย้าย แต่ในใจหนูนี่แทบระเบิด
          สามทุ่มเป็นเวลาที่เราต้องนั่งรถกลับโรงแรม แต่ระหว่างทางนั้นรถบัสของเราได้กลายเป็นผับบนถนนชั่วคราว และเขาก็ลุกจากที่นั่งเขาเดินมาที่เราแล้วเต้นค่ะ!! สุดเหวี่ยงหัวแฉะเลยทีเดียว เขาชวนเราเต้นแต่เราบอกไม่เอา ก็เขินอ่ะ!
แล้วเราก็ถึงที่หมาย พี่ๆส่งเราเข้านอน แต่เราไม่นอน เราออกมานั่งอ่านหนังสือที่ระเบียง เราเห็นเขาเดินเข้าออกห้องเด็กผู้ชายเพื่อนที่จะเช็คชื่อ แล้วก่อนที่เขาจะเดินเข้าห้องเขา เขาเห็นเรานั่งที่ระเบียง หยุดเดินแล้วพูดว่า Goodnight แล้วเดินเข้าห้อง ห้องที่ติดกับเรา!!
วันที่สอง ฟินทะลุขีดค่ะวันนี้

เราออกมากินข้าวเช้าในร้านอาหารของโรงแรม เราเห็นเขาเดินออกมาจากห้องเขาแล้วไปตักอาหาร แต่เราคิดว่าเขาน่าจะไปนั่งกับเพื่อนเขา แต่เปล่าค่ะ เขาเดินมานั่งข้างเรา!! OMG หนูกินไม่ลงค่ะ มีผีเสื้อบินในท้องค่ะ แล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรสไกป์ เราได้ยินเสียงผู้หญิง เราก็ไม่มองเขาเลยและทำท่าจะลุกเขาก็ถามว่าที่กินอยู่เนี่ยเรียกว่าอะไรหรอ เราก็บอกไป เขาก็บอกว่านี่แม่ผม เซย์ไฮสิ ตายแล้ววววว!!! แนะนำให้รู้จักกับแม่!!
          วันนี้เราเรียนทั้งวันค่ะ เรากับเขาแยกกัน เขาสอนอีกกลุ่มนึง แต่ก็ได้เจอกันตอนที่เขานัดเปลียนกลุ่มใหม่ เราสังเกตุเห็นเขาชอบมองเรา ไม่ได้พูดเองนะคะเพื่อนก็บอก พอเรามองกลับเขาก็จะจ้องหรือไม่ก็ทำหน้าตลกใส่
พอถึงเวลาที่พรีเซนต์งานของกลุ่ม กลุ่มเราเป็นกลุ่มที่ได้คัดเลือกออกมานำเสนอ เราก็ต้องมานั่งแยก เขาเดินมาแล้วนั่งลงข้างๆ หยิบเงิน(ปลอมที่ใช่ในค่าย)ออกมา ยื่นให้เรา พอเราหยิบเขาก็ไม่ปล่อย เราก็เลยบอกว่าไม่เอาก็ได้ เขาก็ถามว่าแน่ใจนะแล้วยื่นให้ เราก็รับแล้วบอกขอบคุณพร้อมยิ้มกว้างปากถึงหู เขาก็หัวเราะ ทำไม่เราถึงเล่าตอนนี้น่ะหรอ เพราะว่าเข้าทำแบบนี้กับเราคนเดียว...
ตกเย็นเขาปล่อยให่พ้กสองชั่วโมงเพื่อเล่นน้ำ แต่เราไม่เล่นค่ะ เราเลยถ่ายรูปพอถ่ายพอแล้วเราก็วางกล้องไว้แล้วเดินไปที่สระ เพื่อที่จะบอกเพื่อนให้กวักน้ำให้หน่อย แต่ยังไม่ทันทำอะไรเขาก็ผลักเราลงน้ำ แล้วกระโดดลงไปตามและก็สาดน้ำให้ ทำสีหน้าสะใจเป็นอย่างยิ่ง
แล้วก็ถึงเวลานอนคืนสุดท้ายของค่าย เรารู้สึกใจหาย เรานั่งที่ระเบียงเหมือนเดิม เขาเดินมาแล้วถามเราว่ารู้ชื่อจริงของเราไหม เราบอกไม่รู้ อยู่ดีพี่แกก็บอกมา พร้อมบอก facebook กับ line เราก็แอดไป กับ instagram เราก็ฟอลโล่ แต่นางไม่ฟอลกลับอ่ะ -_-
วันที่สาม วันสุดท้ายของเรา

พี่ๆจัดแยกกลุ่มให้ไปเรียนเพิ่มเติมก่อนกลับ เราได้อยู่กับเขา เขาก็เรียกเด็กทุกคนไปตอบคำถาม อายุเท่าไหร่? มีพี่น้องกี่คน? พ่อแม่ทำงานอะไร? ทุกคนโดนคำถามนี้ ยกเว้นเรา... เขาถามเราว่า บ้านอยู่แถวไหน เราบอกไปว่าอยู่ติดกับโรงเรียนอ่ะ อายุเท่าไหร่? เกิดวันอะไรปีอะไร? เราก็บอกไป เขาก็ถามว่าจะ 18 ปีนี้ใช่ไหม เราก็บอกใช่ เขาก็ยิ้มแล้วตรวจงาน และถามว่า อ้อคุณรู้ภาษาเยอรมันด้วยหรอเราก็บอกใช่ค่ะ อ้าว!! นี่เข้ามาส่อง IG แต่ไม่ฟอลเนี่ยนะ??
ถึงเวลาพักทุกคนก็แยกย้าย แต่เรานั่งอยุ่ที่เดิมคนเดียวในห้องนั้น ซํกพักเขาก็เดินมาแล้วให้เราทายวันเกิดเขาเราทายไม่ถูก เขาก็บอกมาว่าเกิดเดือนเดียวกับเรา แต่วันที่แปด แล้วบอกว่าเขาอายุ 21 เราก็สงสัยว่าจะบอกทำไม
          และแล้วก็ถึงเวลากลับตลอดทางบนรถ มีแต่เรากับเขาที่ไม่หลับ เขานั่งอยุ่ข้างหลังเราถัดไปสามแถว พอเราหันไปมองเขาก็หันมาแต่ไม่ยิ้ม ตั้งแต่ขึ้นรถเขาไม่ยิ้มเลย พอถึงโรงเรียนเราก็เห็นเขารีบเดินขึ้นรถไปเลย ทำแค่โบกมือลาเราเท่านั้น

เราแค่สงสัยอ่ะค่ะว่าเค้าคิดไงกับเรา?
คือเราพูดอังกฤษเป็นนะคะ ไม่งูๆปลาๆด้วย เราถามเพื่อนชาวต่างชาติที่เป็นผู้ชายพวกเขาก็บอกว่าผู้ชายคนนั้นชอบเรา
แต่ ณ ตอนนี้เขายังไม่รับแอดเราเลยอ่ะค่ะ รับแต่เพื่อนเรา และเด็กคนอื่นๆทั้งที่เราแอดคนแรก เราทักไลน์ เขาก็ไม่ตอบ
หรือเราควรตัดใจ?
ทำไมเขาไม่รับแอดเราทั้งๆที่เราเห็นเขาเล่นโทรศัพท์ตลอด??
หรือว่าเขาแค่เข้ามาทำให้อยากแล้วจากไป?
ใครมีคำแนะนำดีๆช่วยบอกหน่อยนะคะ

**ขอขอบพระคุณทุกท่านที่สละเวลาอันมีค่าเข้ามาอ่านเรื่องราวที่แสนจะยาว**
แท็กผิดขออภัยนะคะ

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 6
อ่านเรื่องของคุณแล้วนึกย้อนไป 20 ปี (อิอิ เค้ายังไม่แก่น๊า) สมัยเป็นนักศึกษา ไปค่ายบ่อย แล้วก็จะเจอแนวนี้ตลอด
แรกๆ ก็ฟุ้งซ่าน หวั่นไหว อ่อนไหว (แต่ก่อนนู้นไม่มี face book แค่ขอ email กับเบอร์โทรกันได้ก็หรูแล้ว)
แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป พอต่างคนต่างต้องมีหน้าที่ มีทางเดินของตัวเอง
จุดหนึง มันก็ต้องเดินจากออกมา ท้ายสุดจริงๆ คนที่แต่งงานด้วย กลับเป็นคนที่ใช่ในเวลาที่พร้อม (เรียกว่ามาถูกที่ถูกเวลาของมันเอง)

ถ้าไปต่อไม่ได้ ขอให้เก็บไว้ในความทรงจำนะคะ เพราะอีก 20 ปีข้างหน้า ถ้าคุณนึกย้อนกลับไป คุณก็จะมีความสุข มีพลังในชีวิตค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่