" ชีวิตวาย " กับ " ใครก็ได้ ".. มุมมอง ความคิดเห็นเล็กๆ มุมหนึ่ง

ช่วงเวลาแรกที่ผมเลิกคบกับแฟนที่คบกันมา 7 ปี มันคือครึ่งชีวิตนึงของผมเลยคับ

ทุกๆ อย่างมันเขวโลกเป็นสีขาว มองไปข้างไหนก้ไม่เจอทางเดินเลย..

ในทุกๆ วันเวลานั้น ผ่านไปอย่างไร้ค่ามาก คนทุกคนพอเริ่มเจ็บก็เริ่มปรับตัว

ผมคนนึงล่ะคับที่มาเริ่มที่จะทำใจเรียนรู้วิธีอยู่คนเดียว..

ในขณะเดียวกัน "ความเหงา" ก็แวะมาทักทายผม ..

พูดได้ว่ามนุษย์เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่รวมกันเป็นกลุ่มคับ..

การอยู่เหงาๆ นั้นถือเป็นสิ่งเลวร้ายกับชีวิตมนุษย์วายๆ มากนะคับ..

มาวันนึงความอดทนของผมก็ถึง "ขีดสุด"..

จากการที่อดทนนั่งรอคู่ชีวิตนั้น ผมเลือกที่วิ่งตามหาเองคับและที่สำคัญ......ผมคิดว่าใครก็ได้ ยังไงก็ได้..

แต่สุดท้ายมันก็เป็นแค่ช่วงเวลานึงที่ผมเหงาแค่นั้น ตอนนั้นไม่ได้สนใจความคิด ความรัก หรือว่าความเข้ากันได้เลย

แค่ " ใครก็ได้ " เพราะคำๆ นี้ล่ะคับที่ผมเสียใจ..


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


ตั้งแต่วันนั้นผ่านเรื่องราวปัญหามามากมาย จากการที่วุ่นวายกับตัวเอง กลับดึงคนอื่นเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตเพิ่มมากขึ้น..

แทนที่ปัญหามันจะจบ กลับยิ่งเพิ่มขึ้นมาอีกเป็นทวีคูณเลยคับ

แล้ววินาทีนั้นผมก็เปลี่ยนความคิดของตัวเองใหม่..(รวดเร็วมาก) เป็นความคิดที่ว่าอยู่แบบนี้ต่อไป

โดยที่ไม่ต้องขวนขวายอะไร ไม่ต้องวิ่งตามอะไร ไม่ต้องดึงใครเข้ามาเป็นปัญหา มีเวลาส่วนตัวของตัวเองและให้ครอบครัวมากขึ้น

ตอนนี้ผมมีความสุขดีแต่ก็ไม่เคยที่จะปิดกั้นอะไร แล้วถ้าวันนึงผมยังไม่มีใครที่ดีที่เข้ากันกับผมได้เข้ามา

ผมคงเลือกที่จะใช้เวลาที่เหลือไปกับตัวเอง อยากทำอะไรก็ทำ อยากจะไปไหนก็ไป ถึงแม้ว่ามันจะเหงาสักหน่อย (ถึงมากที่สุด )

แต่มันก็คงจะมีความสุขกว่าการที่จะไปหา " ใครก็ได้  "

ผมว่าการที่เราคิดฆ่าเวลาไปกับใครก็ได้เพื่อคลายเหงา..

มันทำให้เราเสียเวลาดีๆ หลายอย่างไปมากกว่าเดิมซะอีกนะ..

ปล.ยังไงเรื่องของผมก็เป็นเพียงแค่มุมมองของคนคนเดียวเท่านั้น..ใครมีอะไรที่ผ่านมาแล้วมุมมองต่าง จากผม เรามาแลกเปลี่ยนกันดูไหมคับ..
     ยินดีต้อนรับทุกคน และยินดีรับความความคิดเห็นมุมมองใหม่ๆ นะคับ