สวัสดีครับทุกท่าน

หายหน้าไปปีนึงเต็มๆคราวนี้ตั้งใจจะทำทริปที่ไปมาทั้งหมดของปีที่แล้วทั้งหมดเลย ขอเริ่มจากทริปนี้ก่อนแล้วกันเพิ่งไปมาวันเสาร์ที่ผ่านมานี่เอง ที่มาก็เริ่มมาจากเดือนที่แล้วไปขุดรายการโกโกริโกะมานั่งดู รายการนี้เป็นรายการของญี่ปุ่นเกี่ยวกับการสร้างตำนานต่างๆของดาราศิลปิน
เช่นตระเวนชิมอาหารชื่อดังของท้องถิ่น กินอาหารทุกเมนูของร้านแฟรนไชส์ การกินอยู่อย่างประหยัด การเอาชีวิตรอดในเกาะที่อยู่ห่างไกล การเดินทางไกลรอบเกาะ เป็นรายการที่ชอบมากรายการนึง เพราะมีรูปแบบที่ไม่เหมือนรายการทั่วๆไป ดูแล้วได้ความรู้เยอะแยะแถมยังเป็นการโปรโมทสถานที่เหล่านั้นไปในตัวด้วย เลยอยากจะสร้างตำนานของตัวเองขึ้นมาแบบนี้บ้าง และตำนานที่ทำให้เกิดทริปนี้ขึ้นมาคือตำนานเดินจากใต้สุดของเกาะโอกินาว่าไปยังเหนือสุดของเกาะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าอยากเดินไปที่ไหนซักที่ แต่จะไปทีไหนดีล่ะ บังเอิญ(อีกแล้ว

) ดูรันนิ่งแมนตอนที่ตาแกรี่มาเต้นUp&Downที่ข้าวสารพอดี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราก็เออไม่ได้ไปแถวนั้นมาเป็นปีและ นึกถึงบรรยากาศคึกคักที่นั่น ประกอบกับเป็นสถานที่ยอดนิยมทุกคนรู้จัก ระยะทางก็ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป เลยตัดสินใจเลือกข้าวสารเป็นจุดหมายปลายทาง
จากนั้นก็ไปเล่าให้เพื่อนฟัง(ใช้คำว่าเล่าไม่ใช้คำว่าชวนเพราะถึงไม่มีใครเอาด้วยก็จะไปคนเดียวอยู่ดี

)
"จะบ้าเหรอคุณร้อนตายห่านน"
"เอาเวลาเดินไปเที่ยวดีกว่ามั้ย"
"ไกลขนาดนั้นเดินไหวเหรอ"
"บ้าหรือเปล่ารถมีให้ขึ้นไม่ขึ้นจะเดิน"
บุคคลเหล่านั้นตอบกลับมาแบบนี้ เป็นธรรมดาของคนปกติ แต่มีอยู่คนนึงที่ไม่ปกติ

"น่าสนุกดีนิ ไปเมื่อไหร่ผมไปด้วย"
และทริปนี้ก็เริ่มต้นขึ้น...
[CR] #walkkhaosan เดินจากบ้าน(ลำลูกกาคลอง2)ไปข้าวสาร
เช่นตระเวนชิมอาหารชื่อดังของท้องถิ่น กินอาหารทุกเมนูของร้านแฟรนไชส์ การกินอยู่อย่างประหยัด การเอาชีวิตรอดในเกาะที่อยู่ห่างไกล การเดินทางไกลรอบเกาะ เป็นรายการที่ชอบมากรายการนึง เพราะมีรูปแบบที่ไม่เหมือนรายการทั่วๆไป ดูแล้วได้ความรู้เยอะแยะแถมยังเป็นการโปรโมทสถานที่เหล่านั้นไปในตัวด้วย เลยอยากจะสร้างตำนานของตัวเองขึ้นมาแบบนี้บ้าง และตำนานที่ทำให้เกิดทริปนี้ขึ้นมาคือตำนานเดินจากใต้สุดของเกาะโอกินาว่าไปยังเหนือสุดของเกาะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าอยากเดินไปที่ไหนซักที่ แต่จะไปทีไหนดีล่ะ บังเอิญ(อีกแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เราก็เออไม่ได้ไปแถวนั้นมาเป็นปีและ นึกถึงบรรยากาศคึกคักที่นั่น ประกอบกับเป็นสถานที่ยอดนิยมทุกคนรู้จัก ระยะทางก็ไม่ใกล้ไม่ไกลเกินไป เลยตัดสินใจเลือกข้าวสารเป็นจุดหมายปลายทาง
จากนั้นก็ไปเล่าให้เพื่อนฟัง(ใช้คำว่าเล่าไม่ใช้คำว่าชวนเพราะถึงไม่มีใครเอาด้วยก็จะไปคนเดียวอยู่ดี
"จะบ้าเหรอคุณร้อนตายห่านน"
"เอาเวลาเดินไปเที่ยวดีกว่ามั้ย"
"ไกลขนาดนั้นเดินไหวเหรอ"
"บ้าหรือเปล่ารถมีให้ขึ้นไม่ขึ้นจะเดิน"
บุคคลเหล่านั้นตอบกลับมาแบบนี้ เป็นธรรมดาของคนปกติ แต่มีอยู่คนนึงที่ไม่ปกติ
"น่าสนุกดีนิ ไปเมื่อไหร่ผมไปด้วย"
และทริปนี้ก็เริ่มต้นขึ้น...
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น