สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลยนะครับ เข้าเรื่องละกันครับ
ขอท้าวความตั้งแต่แรกนะครับ ผมเป็นเด็กธรรมดาๆคนหนึ่งที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในต่างจังหวัดครับ ผมรู้ตัวว่าผมเองเป็นเกย์ก็น่าจะตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้น มอ2 มั้งครับ และผมก็เป็นแบบนี้ของผมมาเรื่อยๆ ก็คือทำตัวแบบเรียบร้อยๆ มีมารยาทหน่อย มีเพื่อนผู้หญิงค่อนข้างเยอะ ตั้งใจเรียน เจ้าสำอาง รักสะอาด ไม่ค่อยสุงสิงกับเพื่อนผู้ชายนัก อะไรประมาณนี้ครับ เมื่อผมเรียนจบชั้น มอ3 ผมก็สอบเข้าเรียนในชั้น มอ4 ที่โรงเรียนเดิมแหละครับ แต่ย้ายห้อง ซึ่งผมก็บังเอิญสอบได้ห้องคิงของโรงเรียนนั้นคับ จึงทำให้ผมได้มีโอกาศได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ๆมากขึ้น จนทำให้พฤติกรรมบางอย่างของผมค่อยเปลี่ยนไป จากที่เคยเรียบร้อยก็เริ่มจะเลอะๆ เริ่มมีเพื่อนผู้ชายมากขึ้น ความเจ้าสำอางเริ่มลดลง (แต่ก็ยังคงมีมารยาท ตั้งใจเรียน และรักสะอาดเหมือนเดิมนะครับ) จนกระทั่งตอนชั้น มอ5 ประมาณปลายๆเทอมหนึ่งครับ ผมเริ่มรู้สึกดีกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนนั้นเธอเป็นผู้หญิงอวบๆหน่อยครับ หน้าตาน่ารัก สวมแว้นด้วยครับ นิสัยดี ขยัน มีความเป็นผู้นำ มีความรับผิดชอบ พูดจาดี โดยเฉพาะกับผม เพราะเธอคงคิดกับผมว่าเป็นเพื่อนสาวคนหนึ่ง แต่ด้วยพฤติกรรมที่น่ารักเหล่านั้นของเธอจึงทำให้ผมรู้สึกดีๆกับเธอ แต่ผมก็ไม่ได้บอกเธอหรือใครนะครับ เพราะผมไม่ค่อยแน่ใจนักว่ามันเป็นแบบนั้นจริงรึป่าว ซึ่งขณะนั้นผมเองก็ยังคงรู้สึกตัวว่าตัวเองก็ยังคงชอบผู้ชายอยู่ และผมคิดว่าคงเป็นเพราะเธอทำดีกับผม ผมจึงรู้สึกดีด้วยก็เท่านั้น และก็เป็นแบบนั้นจนเรื่องดำเนินมาถึงตอนใกล้จะจบ มอ6 แล้วครับ(ซึ่งช่วงหลังๆนี้ผลรู้สึกว่าตัวเองแมนขึ้นมากๆ) ก่อนที่พวกเราจะจบ มอ6 ประมาณ 2-3 สัปดาห์ ผมกับเธอได้มีโอกาศทำงานหลายๆชิ้นร่วมกันครับ ทำให้เราสองคนได้มีโอกาศสนิทสนมกัน และนั่นก็เป็นสิ่งที่จุดประกายให้ผมได้รู้ว่าความรู้สึกนี้ไม่ใช่แค่ความรู้ดีธรรมดาๆแล้ว มันเป็นอะไรที่มากกว่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังไม่กล้าที่จะบอกให้เธอได้รู้ถึงหัวใจของผมครับ อ๋อ!!ลืมบอกอย่างหนึ่งครับ เธอกับผมได้มีโอกาศไปสอบสัมภาษณ์เข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันก่อนหน้านี้ครับ ซึ่งตอนนั้นผมก็ยังคงไม่ได้อะไรมาก เธอสอบติดในคณะที่เธออยากเรียนครับ และเป็นคณะที่ผมเองก็อยากเรียนมาตั้งแต่ผมอยู่มอต้นแล้วครับ คือคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยดังด้านวิศวะของประเทศไทยแห่งหนึ่งครับ แต่เธอติดคนเดียวนะครับผมไม่ติด แต่ผมก็สอบติดคณะวิศวกรรมศาสตร์เหมือนกันครับ แต่เป็นมหาวิทยาลัยดังทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือครับ อ๋อ!!ลืมบอกอีกอย่างครับ(เป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ) คือหลังจากขึ้นชั้น มอ6 เป็นต้นมาเธอก็ฉายแววความสวยและความน่ารักของเธอมาเรื่อยๆครับ แถมเธอยังผอมลงด้วยครับ น่ารักมากๆเลยหละ ประกอบกับกิริยาท่าทางของเธอแล้ว ยิ่งทำให้เธอดูน่ารักและโดดเด่นขึ้นมากกว่าเดิมเลยครับ กลับเข้ามาที่โรงเรียนนะครับ เรื่องดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงวันปัจฉิมนิเทศครับ ซึ่งผมก็ยังคงไม่ได้บอกเธอ ทั้งที่ในใจมันอยากให้เธอได้รับรู้มากๆครับ ผมก็ได้แต่โพสระบายความในใจลงไปในเฟสบุ๊กก็เท่านั้น และได้แต่หวังว่าเธอจะเข้ามาอ่านและเข้าใจว่าผมหมายถึงเธอ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอจะเข้าใจรึปาว แล้วผมก็โพสของผมมาเรื่อยๆจนถึงวันนี้ วันที่ 3/3/2558 ผมโพสบางสิ่งที่มีเนื้อหาประมาณว่า "ถ้าไม่ถึงเวลาที่เธอต้องจากไป ฉันคงไม่เข้าใจว่ารักเธอ" สุดท้ายแล้วผมจึงอยากถามความคิดเห็นของชาวพันทิปหน่อยครับว่าผมควรทำยังไงดีกับเรื่องนี้ "ควรบอกความในใจกับเธอไป หรือปล่อยให้มันจบไปพร้อมกับ มอ6?"
ผมเดาว่าหากมีเพื่อนร่วมชั้นสักคนหรือเธอคนที่ผมหมายถึงเข้ามาอ่านเจอบทความนี้ต้องรู้แน่ๆว่านี่คือผมเอง และผมก็หวังว่าเธอจะเข้ามาอ่านเจอนะครับ
ขอบคุณมากครับ
เกย์แอบชอบสาวคนหนึ่งแล้ว ควรบอกความในใจกับเธอไป หรือปล่อยให้มันจบไปพร้อมกับ มอ6?
ขอท้าวความตั้งแต่แรกนะครับ ผมเป็นเด็กธรรมดาๆคนหนึ่งที่เรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในต่างจังหวัดครับ ผมรู้ตัวว่าผมเองเป็นเกย์ก็น่าจะตั้งแต่ตอนเรียนอยู่ชั้น มอ2 มั้งครับ และผมก็เป็นแบบนี้ของผมมาเรื่อยๆ ก็คือทำตัวแบบเรียบร้อยๆ มีมารยาทหน่อย มีเพื่อนผู้หญิงค่อนข้างเยอะ ตั้งใจเรียน เจ้าสำอาง รักสะอาด ไม่ค่อยสุงสิงกับเพื่อนผู้ชายนัก อะไรประมาณนี้ครับ เมื่อผมเรียนจบชั้น มอ3 ผมก็สอบเข้าเรียนในชั้น มอ4 ที่โรงเรียนเดิมแหละครับ แต่ย้ายห้อง ซึ่งผมก็บังเอิญสอบได้ห้องคิงของโรงเรียนนั้นคับ จึงทำให้ผมได้มีโอกาศได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ๆมากขึ้น จนทำให้พฤติกรรมบางอย่างของผมค่อยเปลี่ยนไป จากที่เคยเรียบร้อยก็เริ่มจะเลอะๆ เริ่มมีเพื่อนผู้ชายมากขึ้น ความเจ้าสำอางเริ่มลดลง (แต่ก็ยังคงมีมารยาท ตั้งใจเรียน และรักสะอาดเหมือนเดิมนะครับ) จนกระทั่งตอนชั้น มอ5 ประมาณปลายๆเทอมหนึ่งครับ ผมเริ่มรู้สึกดีกับเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนนั้นเธอเป็นผู้หญิงอวบๆหน่อยครับ หน้าตาน่ารัก สวมแว้นด้วยครับ นิสัยดี ขยัน มีความเป็นผู้นำ มีความรับผิดชอบ พูดจาดี โดยเฉพาะกับผม เพราะเธอคงคิดกับผมว่าเป็นเพื่อนสาวคนหนึ่ง แต่ด้วยพฤติกรรมที่น่ารักเหล่านั้นของเธอจึงทำให้ผมรู้สึกดีๆกับเธอ แต่ผมก็ไม่ได้บอกเธอหรือใครนะครับ เพราะผมไม่ค่อยแน่ใจนักว่ามันเป็นแบบนั้นจริงรึป่าว ซึ่งขณะนั้นผมเองก็ยังคงรู้สึกตัวว่าตัวเองก็ยังคงชอบผู้ชายอยู่ และผมคิดว่าคงเป็นเพราะเธอทำดีกับผม ผมจึงรู้สึกดีด้วยก็เท่านั้น และก็เป็นแบบนั้นจนเรื่องดำเนินมาถึงตอนใกล้จะจบ มอ6 แล้วครับ(ซึ่งช่วงหลังๆนี้ผลรู้สึกว่าตัวเองแมนขึ้นมากๆ) ก่อนที่พวกเราจะจบ มอ6 ประมาณ 2-3 สัปดาห์ ผมกับเธอได้มีโอกาศทำงานหลายๆชิ้นร่วมกันครับ ทำให้เราสองคนได้มีโอกาศสนิทสนมกัน และนั่นก็เป็นสิ่งที่จุดประกายให้ผมได้รู้ว่าความรู้สึกนี้ไม่ใช่แค่ความรู้ดีธรรมดาๆแล้ว มันเป็นอะไรที่มากกว่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังไม่กล้าที่จะบอกให้เธอได้รู้ถึงหัวใจของผมครับ อ๋อ!!ลืมบอกอย่างหนึ่งครับ เธอกับผมได้มีโอกาศไปสอบสัมภาษณ์เข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันก่อนหน้านี้ครับ ซึ่งตอนนั้นผมก็ยังคงไม่ได้อะไรมาก เธอสอบติดในคณะที่เธออยากเรียนครับ และเป็นคณะที่ผมเองก็อยากเรียนมาตั้งแต่ผมอยู่มอต้นแล้วครับ คือคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยดังด้านวิศวะของประเทศไทยแห่งหนึ่งครับ แต่เธอติดคนเดียวนะครับผมไม่ติด แต่ผมก็สอบติดคณะวิศวกรรมศาสตร์เหมือนกันครับ แต่เป็นมหาวิทยาลัยดังทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือครับ อ๋อ!!ลืมบอกอีกอย่างครับ(เป็นเรื่องที่สำคัญมากๆ) คือหลังจากขึ้นชั้น มอ6 เป็นต้นมาเธอก็ฉายแววความสวยและความน่ารักของเธอมาเรื่อยๆครับ แถมเธอยังผอมลงด้วยครับ น่ารักมากๆเลยหละ ประกอบกับกิริยาท่าทางของเธอแล้ว ยิ่งทำให้เธอดูน่ารักและโดดเด่นขึ้นมากกว่าเดิมเลยครับ กลับเข้ามาที่โรงเรียนนะครับ เรื่องดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงวันปัจฉิมนิเทศครับ ซึ่งผมก็ยังคงไม่ได้บอกเธอ ทั้งที่ในใจมันอยากให้เธอได้รับรู้มากๆครับ ผมก็ได้แต่โพสระบายความในใจลงไปในเฟสบุ๊กก็เท่านั้น และได้แต่หวังว่าเธอจะเข้ามาอ่านและเข้าใจว่าผมหมายถึงเธอ แต่ผมก็ไม่รู้ว่าเธอจะเข้าใจรึปาว แล้วผมก็โพสของผมมาเรื่อยๆจนถึงวันนี้ วันที่ 3/3/2558 ผมโพสบางสิ่งที่มีเนื้อหาประมาณว่า "ถ้าไม่ถึงเวลาที่เธอต้องจากไป ฉันคงไม่เข้าใจว่ารักเธอ" สุดท้ายแล้วผมจึงอยากถามความคิดเห็นของชาวพันทิปหน่อยครับว่าผมควรทำยังไงดีกับเรื่องนี้ "ควรบอกความในใจกับเธอไป หรือปล่อยให้มันจบไปพร้อมกับ มอ6?"
ผมเดาว่าหากมีเพื่อนร่วมชั้นสักคนหรือเธอคนที่ผมหมายถึงเข้ามาอ่านเจอบทความนี้ต้องรู้แน่ๆว่านี่คือผมเอง และผมก็หวังว่าเธอจะเข้ามาอ่านเจอนะครับ
ขอบคุณมากครับ