อย่างนี้ไม่ได้เป็นใช่มั้ย

เรามีเพื่อนที่สนิทกันอยู่คนนึงแบบสนิทมากๆอยู่กลุ่มเดียวกันมาตั้งแต่มอต้น แต่เพิ่งเริ่มมาสนิทกันช่วงมอปลาย เหมือนจะเข้ากันได้ดีด้วย แต่ไม่รู้ว่ามากเกินไปป่าว แบบคุยไลน์กันทุกวัน เวลาทำอะไรก็ทำกันอยู่สองคน พอเหมือนว่าเพื่อนไปคุยหรือไปสนุกกับคนอื่นก็จะรู้สึกไม่โอเค ทั้งๆที่ตัวเองก็เป็นคนที่เพื่อนเยอะอยู่ แต่เหมือนอารมณ์ว่า เราไม่ได้ต้องการเพื่อนคนอื่น แต่เราต้องการแค่เพื่อนคนนั้น ชอบรู้สึกน้อยใจเพื่อนคนนี้เสมอๆเลย เคยมีอยู่เหตุการณ์นึงเหมือนเค้าน้อยใจเราที่เราไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นมากไป แล้วเค้าร้องไห้ แต่เราเข้าใจนะว่าเค้าคงรู้สึกเหมือนโดนทิ้งเพราะช่วงนั้นเค้าทะเลาะกับเพื่อนอีกคนอยู่ แล้วคงไม่เหลือใครจิงๆ แต่ก็กลับกันนะ เวลาที่เรารู้สึกแบบเค้า เราจะไม่ค่อยบอกเค้า ไม่รู้ว่าทำไม แต่รู้แค่แบบไม่อยากบอก แต่คือก็รู้แหละ ว่าเรามีอะไรในใจ บางทีเราก็อยากบอกแต่มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเค้า แบบน้อยใจ ไม่อยากคุย งอน ไม่อยากให้เค้าไปสนิทกะคนอื่น ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมาก เราก็ถามนะว่าแบบเคยเป็นแบบนี้มั้ย มันก็บอกว่ากูเชื่อใจ เรารู้สึกแบบดีใจมากนะที่เค้าพูดแบบนั้น แต่เอาเข้าจิงๆก็ทำแบบนั้นไม่ได้ เหมือนว่าเราก็ยังน้อยใจมันอยู่ดี มันเป็นคนแรกที่เราจะตอบไลน์ตลอด แล้วก็รู้สึกเหมือนห่วงมันตลอด อยากเป็นคนที่มันคุยด้วยตลอด แบบรู้สึกหวงมากเพื่อนคนนี้ โดยสำหรับเราเค้าเป็นนัมเบอร์วันเลย แต่สำหรับเค้าเราไม่รู้ จากที่อ่านๆมาคือเราแค่อยากถามว่าแบบนี้เราไม่ได้เป็นแบบชอบเพื่อนตัวเองใช่มั้ย แบบญญไรงี้