ด้วยความที่คลุกคลีกับเด็กๆเยอะแล้วมักเจอคำถามเหล่านี้
บอกหนูทำงานตั้งแต่ตอนนี้ เก็บเงิน หนูก็มีเงินเกบเยอะกว่าคนอื่น
เรื่องนี้ไม่เถียงนะคะ แต่อันนี้เป็นมุมมองของตัวเอง ใครมีความเห็นต่างมาแชร์กันได้เลย
ว่าด้วยเรื่องการศึกษา
คงเกิดคำถามในตัวเด็กหลายคน ว่าเรียนไปทำไม เรียนไปเพื่อไร
ออกมาทำงานนู้นนี้ ค้าขาย มีเงินเกบเร็วกว่าเยอะ
คนที่เขาประสบความสำเร็จไม่เห็นเขาจบกันเลย
แล้วคุณรู้เบื้องหลังเหล่านั้นมั้ยละ
ดิฉันเป็นคนนึงที่เกิดในครอบครัวค้าขาย เห็นญาติพี่น้องค้าขายมาตังแต่เด็ก
พ่อแม่ไม่ได้เรียนสูง แต่หาเงินได้มากกว่าพวกจบสูงบางคนด้วยซ้ำ
ทุกคนอยู่สุขบายดี มีบ้าน มีรถ มีเงิน มีทองไม่ลำบาก
แต่เขาก็พยายามส่งให้ดิฉันเรียนดีที่สุด สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้
จะขอเงินเท่าไหร่ ถ้าเกี่ยวกับการศึกษา เขาให้เต็มที่ ซึ่งในตอนเด็ก
ฉันก็แปลกใจ ทำไมต้องให้เรียน ให้ไปเดินตามรอยพ่อแม่ คงมีเงินเก็บมากมาย
แต่ก็เลือกทำหน้าที่ของตัวเองไป ด้วยเหตุผลที่ดิฉันเรียน คือ
ที่บ้านมีมาตรการว่าลูกคนไหนเรียน จะขอเท่าไหร่ก็ให้ แต่ถ้าใครไม่เรียนหรือเรียนจบแล้ว
สักสลึงเดียวก็ไม่ต้องมาเอา จนมาถึงวันที่สอบเข้ามหาวิทยาลัย
พอสอบติดมหาวิทยาลัยรัฐ แห่งนึง ดิฉันก็บอกที่บ้านว่าติดแล้วนะ
วันที่มอบตัวดิฉันก็ใส่ชุดนักศึกษาไปตามปกติ พ่อมาเห็นดิฉันใส่ชุดนักศึกษา
รู้สึกได้ว่าท่านจ้องมองดิฉันนานมาก แล้วเหมือนอมยิ้ม ไม่พูดอะไร
จริงแล้วปริญญามันก็คือใบกระดาษแผ่นนึง ที่พวกเราพยายามไขว่คว้ากัน
แต่ใบกระดาษแผ่นนั้น มันช่วยยกระดับเราใหมีคุณค่ามากขึ้น แต่ทั้งนี้
ทั้งนั้นก็อยู่ที่การกระทำของเราด้วย บางคนมีการศึกษาดีแต่การกระทำไม่สมกันเลย
ดังนั้นคำตอบของการศึกษาของเราคือ การศึกษาทำให้เรามีคุณค่ามากขึ้น
ทำให้เราเป็นที่ยอมรับ ที่ยกย่อง
ทำไมเราต้องเรียน เรียนสูงไปเพื่ออะไร
บอกหนูทำงานตั้งแต่ตอนนี้ เก็บเงิน หนูก็มีเงินเกบเยอะกว่าคนอื่น
เรื่องนี้ไม่เถียงนะคะ แต่อันนี้เป็นมุมมองของตัวเอง ใครมีความเห็นต่างมาแชร์กันได้เลย
ว่าด้วยเรื่องการศึกษา
คงเกิดคำถามในตัวเด็กหลายคน ว่าเรียนไปทำไม เรียนไปเพื่อไร
ออกมาทำงานนู้นนี้ ค้าขาย มีเงินเกบเร็วกว่าเยอะ
คนที่เขาประสบความสำเร็จไม่เห็นเขาจบกันเลย
แล้วคุณรู้เบื้องหลังเหล่านั้นมั้ยละ
ดิฉันเป็นคนนึงที่เกิดในครอบครัวค้าขาย เห็นญาติพี่น้องค้าขายมาตังแต่เด็ก
พ่อแม่ไม่ได้เรียนสูง แต่หาเงินได้มากกว่าพวกจบสูงบางคนด้วยซ้ำ
ทุกคนอยู่สุขบายดี มีบ้าน มีรถ มีเงิน มีทองไม่ลำบาก
แต่เขาก็พยายามส่งให้ดิฉันเรียนดีที่สุด สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้
จะขอเงินเท่าไหร่ ถ้าเกี่ยวกับการศึกษา เขาให้เต็มที่ ซึ่งในตอนเด็ก
ฉันก็แปลกใจ ทำไมต้องให้เรียน ให้ไปเดินตามรอยพ่อแม่ คงมีเงินเก็บมากมาย
แต่ก็เลือกทำหน้าที่ของตัวเองไป ด้วยเหตุผลที่ดิฉันเรียน คือ
ที่บ้านมีมาตรการว่าลูกคนไหนเรียน จะขอเท่าไหร่ก็ให้ แต่ถ้าใครไม่เรียนหรือเรียนจบแล้ว
สักสลึงเดียวก็ไม่ต้องมาเอา จนมาถึงวันที่สอบเข้ามหาวิทยาลัย
พอสอบติดมหาวิทยาลัยรัฐ แห่งนึง ดิฉันก็บอกที่บ้านว่าติดแล้วนะ
วันที่มอบตัวดิฉันก็ใส่ชุดนักศึกษาไปตามปกติ พ่อมาเห็นดิฉันใส่ชุดนักศึกษา
รู้สึกได้ว่าท่านจ้องมองดิฉันนานมาก แล้วเหมือนอมยิ้ม ไม่พูดอะไร
จริงแล้วปริญญามันก็คือใบกระดาษแผ่นนึง ที่พวกเราพยายามไขว่คว้ากัน
แต่ใบกระดาษแผ่นนั้น มันช่วยยกระดับเราใหมีคุณค่ามากขึ้น แต่ทั้งนี้
ทั้งนั้นก็อยู่ที่การกระทำของเราด้วย บางคนมีการศึกษาดีแต่การกระทำไม่สมกันเลย
ดังนั้นคำตอบของการศึกษาของเราคือ การศึกษาทำให้เรามีคุณค่ามากขึ้น
ทำให้เราเป็นที่ยอมรับ ที่ยกย่อง