ความรักของเพื่อน...

ผมรู้จักกับผู้หญิงคนนึงเธอชื่อไข่มุก เราคุยกันมา 5เดือน. เธอทำอะไรไม่ดี ผมทำอะไรไม่ดีเราก็จะคอยห้ามกัน เตือนกัน
ตลอดระยะเวลา5เดือนผมกับมุกไม่เคยเจอหน้ากัน ไม่เคยฟังเสียงกัน. เเต่เราก็คุยกันได้ มุกมีแฟน ก็ไม่ทิ้งผม. ผมมีปัญหาอะไร มุกอยู่ข้างๆผมตลอด. เราเคยทะเลาะกัน. ว่ากัน ด่ากัน แต่เราไม่เคยบล็อกกัน.  ว่างๆมุกจะทักผมมาตลอด ทักมาว่า บ้าง เเซวกันเล่นๆ.  จนมีวันนึง เพื่อนผมไปมีปัญหาอย่างหนักกับไข่มุก. ทำให้ไข่มุกเครียด จนย้ายไปเรียนที่เชียงใหม่. ผมคิดถึงมุกมาก พยายามทุกวิถีทางให้มุกอยู่ แต่พรุ่งนี้ 4 มีนา. มุกจะย้ายไปแล้ว. แล้วเรียนมหาลัยต่อที่นู้น
ผมอุส่าหวังว่าเราจะเล่นสงกรานด้วยกัน  มันคงไม่มีวันนั้นแล้ว
ผมบอกมุกว่า พอผมขึ้นปี1 ผมจะไปเรียน มช. เราจะได้เจอกัน
มุกบอกไม่ต้องหรอก อย่าเลย. ผมก็ไม่รู้นะ ทำไมผมพยายามขนาดนี้ ผมไม่ได้รักแบบแฟนนะ. ผมรักแบบเพื่อน. เพื่อนที่ไม่เคยเห็นหน้า เพื่อนที่ไม่เคยได้ยินเสียง
ถ้าเราไม่ได้คุยกันแล้ว มุกจะสบายดีไม๊ ถ้ามุกอยากเล่นเกมเค้าไม่ได้อยู่ข้างๆมุกละนะ มุกต้องห้ามใจตัวเองนะ ขอบคุณสำหรับคำเตือนต่างๆ ว่าอย่าเที่ยวกลางคืน อย่าเถียงแม่ ตั้งใจเรียน.  เค้าจะทำตามที่มุกบอกนะ. โชคดีเพื่อน