เรื่องเริ่มจาก ฉัน
เจอกับผู้ชายคนนึงซึ่งเป็นรุ่นน้องในรั้งมหาลัย ฉันพี่ปี 4 น้องปี1 แต่อายุเราห่างกันแค่ 1 ปี เองนะค่ะ
อกหักมาหมาดๆด้วยกันทั้งคู่ เราเจอกันได้ยังไงนะเหรอ..!!
แม็ค
ซึ่งเป้นน้องใหม่ ฉัน พี่ปี 4 มันเป็นความบังเอิญหรือพรหมลิขิต
เราจะเจอกันทุกวันที่โรงอาหารในตอนพักเที่ยง ซึ่งไม่เคยยิ้มให้น้องเค้าเลย (หน้าเค้าเหมือนแฟนเก่าเรามาก)
จนกลับมาห้อง มีผู้ชายตนนึงขอมาเป็นเพื่อน ใน Facebook ก้อรับโดยไม่ทันคิดหรอกว่าใคร
สุดท้ายเค้าก้อมาเฉลย เราก้ออึ้งนะ ก้อคุย ยอมรับเลยตอนนั้นคุยด้วยกันทุกวันทุกเวลา เลย
ความรู้สึกตอนนั้นันคืออะไรนะเหรอ เราแทบตอบตัวเองไม่ได้เลย ว่ามันคืออะไรที่เกิดกับ <3
น้องเค้าเริ่มทำทุกอย่างที่จะพยายามได้ไกลเรา ก้อก้อรู้สึกดีนะ ดีมาก พยามยามชวนไปไหนมาไหน
สุดท้าย เราเป็นแฟนกันนะ คำพูดของเค้าที่ทำให้ดลกของเากลายเป็นสีชมพูเลย
ฉัน รีบตอบตกลงโดยไม่รีรอเลย ใช่แล้ว เวลาที่ผ่านมา ฉันรักเค้าเข้าแล้ว จริงๆ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราเช่าหออยู่กันคนละห้อง แต่ก้อมาเจอกันทุกวันเลย เค้ามารับไปเรียน มารับกลับห้อง เวลาว่างก้อจะอยู่ด้วยกัน
เค้าทำในทุกๆอย่างที่ผู้ชายๆ ดีๆ ทำให้คนรักได้ เซอร์ไพท์ทุกวันสำคัญในชีวิต (ฉันรักเค้าจัง)
จนเราคบกันมาได้ในระยะนึง เราก้อชวนกันไปทำงาน Parttime ทุกอย่างไปได้ดีมาก
เพื่อนเรา Ok กับเค้ามาก ทุกคนชมเค้า
เพื่อนเค้า ก้อ Ok ในตัวเราเช่น เราเลยกลายเป็นคู่ที่มีแต่ความสุข มีแต่คนอิจฉา
ฉันเป็นเจ้ เค้าเป็นเฮีย -------> ประโยคนี้จะได้ยินทุกครั้งที่เจอเพื่อนๆของเค้า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราอยู่ด้วยกันมาระยะนึง 1 ปีล่ะ วันนี้ฉันจะจบปริญาแล้ว ฉันไม่อยากจากเค้าไปเลย เพราะต่างคนคือเด็กต่างจังหวัด
ฉันตัดสินใจทำงานต่อที่หัวหิน เพื่อได้อยู่กับเค้าต่อไป
ทุกอย่างก้อยังเป็นไปอย่างมีความสุข -----------------------------------------------------------------------------------------
จนมีคำสั่งจากทางบ้านให้กลับมา ทำงานที่บ้าน ฉันจึงจำใจกลับ มันเศร้ามกที่ต้องจากกัน
ฉันกลับบ้าน เค้าก้อเรียนต่อ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปัญหาในความรักมันก้อเริ่มเกิดขึ้น
(เค้าขอเลิก ) เหมือนฟ้าฝ่ามากลางใจเลย ประโยคนั้นดังขึ้นมา
ไม่นะไม่ ฉันรับไม่ได้ เพราะอะไรทำไมถึงเลิก
เพราะเราต่างกันในศาสนา ศาสนาเรามันต่างกัน ยังไงเราก้อไปกันไม่ได้
------> มันเจ็บกว่าเธอบอกไม่รักอีกนะ ขอร้องล่ะ อย่าปจากฉันเลย ปล่อยมันไปเถอะนะ ไว้ให้มันเป็นเรื่องของเวลา ให้ใจเราพิสูจน?เถอะว่าเรารักกัน
-------> สุดท้ายเค้ายอมที่จะกลับมาเหมือนเดิม
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราพยายามหาเวลามาเจอกันบ่อยมากๆๆ (แม่ไม่ค่อยปล่อยให้ฉันไปไหน เราอยู่กันคนละจังหวัด )
เราสมัครสอบการไฟ้าด้วยกัน ผลออกมา เค้าสอบผ่านและได้บรรจุ เข้าเป็นพนักงาน
ทุกคนดีใจกับความสำเร็จเค้า
ตอนนี้เวลาของเราส่วนให้ญ่อยู่กับงาน ฉันเจ้าหน้าอุทยาน เค้าพนักงานการไฟฟ้า เราอยู่คนละจังหวัด
แต่ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคของรักเราเลย เรายังรักกันดี มั่นคงในรักเรา เชื่อใจในกันและกัน ทุกอย่างโอเคไปหมด
เราเริ่มวางแผนอนาคตด้วยกัน
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันรับปริญญาฉันมาถึง เค้าไม่พลาดที่จะลางานมาดูแล ระหว่างซ้อม วันรับจริง เค้าได้เจอกับครอบครัวฉัน ครอบครวฉันโอเคกับเค้ามากๆๆๆ
มีความสุขมากๆๆ ณ ตอนนั้น
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีใหม่ไมได้ยุด้วยกัน เค้ากลับไปหาครอยบครัว ฉัน Ok มาก วันเกิดเค้าฉันทำเซอร์ไพรท์ถึงจะอยู่ห่างไกลกัน
วาเลนไทน์ ทุกอย่างก้อราบรื่นดีนะค่ะ
จนวันนี้เค้าเริ่มหายไป ฉันเริ่มสงสัย โทรเท่าไรเค้าก้อไม่รับสายเลย
เอาเบอร์อื่นโทร เค้ารับ แต่พอรู้ว่าเป็นฉัน เค้าก้อพูดประโยคนี้ออกมา
ฉัน : เค้าโทรไป ทำไมไม่รับอ่ะ ไม่สบายอ่อ
เค้า : ขอโทษนะ ขอโทษจริง
ฉัน : (สัญชาติญานมันบอกว่าฉันกำลังจะเสียใจ เลยเลี่ยง ) เห้ย ขอโทษทำไม่ ไม่โกระที่ไม่รับสาย
เค้า : ป่าว แค่จะบอกว่าต่อไปเกิดอะไรขึ้นต้องยอมรับให้ได้นะ เองจะต้องได้เจอคนที่ดีกว่าเค้าแน่นอน
เค้ารักเองนะ รักมาก แต่ไม่รู้จะทำยังไง ครอบครัวเค้ายอมรับไม่ได้
ฉัน : ไม่ๆ ไม่พูดแบบนี้ เรารักกัน อย่าทิ้งฉันไปเลย
เค้า : ตัดสายฉันทิ้ง
คือตอนนั้นทุกๆความรู้สึกมันระคนปนกันไปหมด เค้าไม่รักฉันแล้ว 2 ปีที่ผ่านมา
ถึงตอนนี้เรารู้คำตอบจากเพื่อนๆเค้า
เรื่องเกิดจาก ทางครอบครัวถามเค้าว่าเมื่อไรจะ จะมีครอบครัว แฟนเป็นไงมั้ง
เค้าเล่าทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าให้ครอบครัวฟัง เค้ารับในตัวฉันไม่ได้ที่เป็นอิสลาม เท่านั้นเหรอ
แค่อยากจะถามเค้าล่ะ ไม่เคยรักฉัน้เลยใช่หม
ทำไม..!!! ไม่ให้โฮกาสฉันที่จะพิสูจน์รักที่มีต่อเทอหน่อยเหรอ ไม่รอให้ฉันเอาชนะใจคนที่เทอรักหน่อยเหรอ
คำถามต่างๆ มันเข้ามามากมายในหัวตอนนัน้
เพื่อนบอกเรา เค้ามีใครรึป่าว เหตุผลนี้ไม่ใช่เรื่องเลยนะ
ไม่มีทางที่เค้าจะมีใคร ฉันเชื่อในรักที่เราร่วมกันสร้าง
ถึงตอนนี้เราไม่ได้ติดต่อกันเลย เค้าไม่ตอบอะไรที่เราถามไป เลย
ฉันควรจะทำยังไงดี ไม่อยากเสียเค้าไป
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้เค้าคงเสียใจไม่นน้อยไปกว่าฉันหรอก เพราะฉันเหมือนตายทั้งเป็นเช่นกัน
ความรักบนความต่าง
อกหักมาหมาดๆด้วยกันทั้งคู่ เราเจอกันได้ยังไงนะเหรอ..!!
แม็ค
เราจะเจอกันทุกวันที่โรงอาหารในตอนพักเที่ยง ซึ่งไม่เคยยิ้มให้น้องเค้าเลย (หน้าเค้าเหมือนแฟนเก่าเรามาก)
จนกลับมาห้อง มีผู้ชายตนนึงขอมาเป็นเพื่อน ใน Facebook ก้อรับโดยไม่ทันคิดหรอกว่าใคร
สุดท้ายเค้าก้อมาเฉลย เราก้ออึ้งนะ ก้อคุย ยอมรับเลยตอนนั้นคุยด้วยกันทุกวันทุกเวลา เลย
ความรู้สึกตอนนั้นันคืออะไรนะเหรอ เราแทบตอบตัวเองไม่ได้เลย ว่ามันคืออะไรที่เกิดกับ <3
น้องเค้าเริ่มทำทุกอย่างที่จะพยายามได้ไกลเรา ก้อก้อรู้สึกดีนะ ดีมาก พยามยามชวนไปไหนมาไหน
สุดท้าย เราเป็นแฟนกันนะ คำพูดของเค้าที่ทำให้ดลกของเากลายเป็นสีชมพูเลย
ฉัน รีบตอบตกลงโดยไม่รีรอเลย ใช่แล้ว เวลาที่ผ่านมา ฉันรักเค้าเข้าแล้ว จริงๆ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราเช่าหออยู่กันคนละห้อง แต่ก้อมาเจอกันทุกวันเลย เค้ามารับไปเรียน มารับกลับห้อง เวลาว่างก้อจะอยู่ด้วยกัน
เค้าทำในทุกๆอย่างที่ผู้ชายๆ ดีๆ ทำให้คนรักได้ เซอร์ไพท์ทุกวันสำคัญในชีวิต (ฉันรักเค้าจัง)
จนเราคบกันมาได้ในระยะนึง เราก้อชวนกันไปทำงาน Parttime ทุกอย่างไปได้ดีมาก
เพื่อนเรา Ok กับเค้ามาก ทุกคนชมเค้า
เพื่อนเค้า ก้อ Ok ในตัวเราเช่น เราเลยกลายเป็นคู่ที่มีแต่ความสุข มีแต่คนอิจฉา
ฉันเป็นเจ้ เค้าเป็นเฮีย -------> ประโยคนี้จะได้ยินทุกครั้งที่เจอเพื่อนๆของเค้า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราอยู่ด้วยกันมาระยะนึง 1 ปีล่ะ วันนี้ฉันจะจบปริญาแล้ว ฉันไม่อยากจากเค้าไปเลย เพราะต่างคนคือเด็กต่างจังหวัด
ฉันตัดสินใจทำงานต่อที่หัวหิน เพื่อได้อยู่กับเค้าต่อไป
ทุกอย่างก้อยังเป็นไปอย่างมีความสุข -----------------------------------------------------------------------------------------
จนมีคำสั่งจากทางบ้านให้กลับมา ทำงานที่บ้าน ฉันจึงจำใจกลับ มันเศร้ามกที่ต้องจากกัน
ฉันกลับบ้าน เค้าก้อเรียนต่อ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปัญหาในความรักมันก้อเริ่มเกิดขึ้น
(เค้าขอเลิก ) เหมือนฟ้าฝ่ามากลางใจเลย ประโยคนั้นดังขึ้นมา
ไม่นะไม่ ฉันรับไม่ได้ เพราะอะไรทำไมถึงเลิก
เพราะเราต่างกันในศาสนา ศาสนาเรามันต่างกัน ยังไงเราก้อไปกันไม่ได้
------> มันเจ็บกว่าเธอบอกไม่รักอีกนะ ขอร้องล่ะ อย่าปจากฉันเลย ปล่อยมันไปเถอะนะ ไว้ให้มันเป็นเรื่องของเวลา ให้ใจเราพิสูจน?เถอะว่าเรารักกัน
-------> สุดท้ายเค้ายอมที่จะกลับมาเหมือนเดิม
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เราพยายามหาเวลามาเจอกันบ่อยมากๆๆ (แม่ไม่ค่อยปล่อยให้ฉันไปไหน เราอยู่กันคนละจังหวัด )
เราสมัครสอบการไฟ้าด้วยกัน ผลออกมา เค้าสอบผ่านและได้บรรจุ เข้าเป็นพนักงาน
ทุกคนดีใจกับความสำเร็จเค้า
ตอนนี้เวลาของเราส่วนให้ญ่อยู่กับงาน ฉันเจ้าหน้าอุทยาน เค้าพนักงานการไฟฟ้า เราอยู่คนละจังหวัด
แต่ระยะทางไม่ใช่อุปสรรคของรักเราเลย เรายังรักกันดี มั่นคงในรักเรา เชื่อใจในกันและกัน ทุกอย่างโอเคไปหมด
เราเริ่มวางแผนอนาคตด้วยกัน
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
วันรับปริญญาฉันมาถึง เค้าไม่พลาดที่จะลางานมาดูแล ระหว่างซ้อม วันรับจริง เค้าได้เจอกับครอบครัวฉัน ครอบครวฉันโอเคกับเค้ามากๆๆๆ
มีความสุขมากๆๆ ณ ตอนนั้น
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปีใหม่ไมได้ยุด้วยกัน เค้ากลับไปหาครอยบครัว ฉัน Ok มาก วันเกิดเค้าฉันทำเซอร์ไพรท์ถึงจะอยู่ห่างไกลกัน
วาเลนไทน์ ทุกอย่างก้อราบรื่นดีนะค่ะ
เอาเบอร์อื่นโทร เค้ารับ แต่พอรู้ว่าเป็นฉัน เค้าก้อพูดประโยคนี้ออกมา
ฉัน : เค้าโทรไป ทำไมไม่รับอ่ะ ไม่สบายอ่อ
เค้า : ขอโทษนะ ขอโทษจริง
ฉัน : (สัญชาติญานมันบอกว่าฉันกำลังจะเสียใจ เลยเลี่ยง ) เห้ย ขอโทษทำไม่ ไม่โกระที่ไม่รับสาย
เค้า : ป่าว แค่จะบอกว่าต่อไปเกิดอะไรขึ้นต้องยอมรับให้ได้นะ เองจะต้องได้เจอคนที่ดีกว่าเค้าแน่นอน
เค้ารักเองนะ รักมาก แต่ไม่รู้จะทำยังไง ครอบครัวเค้ายอมรับไม่ได้
ฉัน : ไม่ๆ ไม่พูดแบบนี้ เรารักกัน อย่าทิ้งฉันไปเลย
เค้า : ตัดสายฉันทิ้ง
คือตอนนั้นทุกๆความรู้สึกมันระคนปนกันไปหมด เค้าไม่รักฉันแล้ว 2 ปีที่ผ่านมา
ถึงตอนนี้เรารู้คำตอบจากเพื่อนๆเค้า
เรื่องเกิดจาก ทางครอบครัวถามเค้าว่าเมื่อไรจะ จะมีครอบครัว แฟนเป็นไงมั้ง
เค้าเล่าทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้าให้ครอบครัวฟัง เค้ารับในตัวฉันไม่ได้ที่เป็นอิสลาม เท่านั้นเหรอ
แค่อยากจะถามเค้าล่ะ ไม่เคยรักฉัน้เลยใช่หม
ทำไม..!!! ไม่ให้โฮกาสฉันที่จะพิสูจน์รักที่มีต่อเทอหน่อยเหรอ ไม่รอให้ฉันเอาชนะใจคนที่เทอรักหน่อยเหรอ
คำถามต่างๆ มันเข้ามามากมายในหัวตอนนัน้
เพื่อนบอกเรา เค้ามีใครรึป่าว เหตุผลนี้ไม่ใช่เรื่องเลยนะ
ไม่มีทางที่เค้าจะมีใคร ฉันเชื่อในรักที่เราร่วมกันสร้าง
ถึงตอนนี้เราไม่ได้ติดต่อกันเลย เค้าไม่ตอบอะไรที่เราถามไป เลย
ฉันควรจะทำยังไงดี ไม่อยากเสียเค้าไป
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนนี้เค้าคงเสียใจไม่นน้อยไปกว่าฉันหรอก เพราะฉันเหมือนตายทั้งเป็นเช่นกัน