สมาชิคท่านใดมีอาหารแห่งความทรงจำบ้าง

สำหลับเราคือคือชุปมะเขือ สมัยเด็กๆจะขอให้แม่ทำให้กินบ่อยๆ
หลังจากที่เราออกจากบ้านมา กินจากที่อื่นก็ไม่เหมือนที่แม่ทำ
เวลาเรากลับบ้านก็ไม่เคยขอให้แม่ทำให้กิน เพราะเราไม่ค่อยอยู่บ้าน
แต่ไปหาเพื่อนฝูงเก่าๆกลับบ้านมั่งไม่กลับบ้านมั่ง
มีอยู่คืนหนึ่งเรากลับบ้านตอนดึกๆ แต่แม่ยังไม่นอน
เราก็ถามว่าแม่ว่าทำไมยังไม่นอน แม่ก็บอกว่ากำลังจะเข้านอนแต่หนูมาพอดี
ครั้งสุดท้ายเรากลับไปหาแม่ในห้องไอซียู แม่พูดไม่ได้แต่เราก็บอกว่าหนูกลับมาแล้ว
จะพาแม่กลับบ้านและให้แม่ทำซุปมะเขือให้กิน เราเห็นแม่ขยิบตาและยิ้มให้เรา
และอีกไม่นานแม่ก็เสีย ส่วนพี่ๆเขามากันก่อนเราหมดแล้ว นั่นแสดงว่าแม่รอเรากลับมาเท่านั้นเอง
เพื่อนสมาชิคท่านใดมีความทรงใจก็เล่าสู่กันบ้าง ขอบคุณมากๆ