สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมเป็นเกย์ หน้าตาธรรมดาๆคนนึงอีกนิดก็ถึงขั้นขี้เหล่แล้วครับ 555+ ผมพยายามยืนยันตนในเว็ปพันทิปมาหลายครั้งก็ไม่สำเร็จสักที จนพยายามอีกครั้ง ครั้งนี้สำเร็จละครับ จึงได้มีโอกาสมาแบ่งปันเรื่องราวดีๆ(ตลอดทางก็มีเรื่องไม่ดีด้วย) ให้เพื่อนๆได้อ่านครับ ออกตัวก่อนว่านี่เป็นครั้งแรกที่ได้มาเสล่ออยู่บนกระทู้นะครับ อาจจะมีข้อบกพร่องเยอะหน่อย แต่จะพยายามเล่าให้รู้เรื่องที่สุดนะครับ อย่าว่ากันน๊าาาาา .......
มาเข้าเรื่องกันเลยดีฝ่าาาาา : ย้อนไปเมื่อ 1ปีกว่าๆ เรื่องราวของผมเกิดขึ้นในเวลานั้น ถ้าหากพูดถึงแอพแชตที่ฮิตๆของเกย์ ก็จะมีไม่กี่แอพ และแต่ละแอพก็จะได้รับความนิยมชมชอบเป็นอย่างดี หนึ่งในนั้นคือ Grind ซึ่งผมคนนึงนี่แหละใช้บริการแอพนี้บ่อยๆ ผมจะใช้แอพนี้ในการหาเพื่อนคุยเวลาเหงาๆ เพราะตอนนั้นผมโสดอยู่ (พูดง่ายๆคือไม่มีคนเอา) ก็หาเพื่อนคุยไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งเจอเกย์คนนึง ด้วยความที่ทักคนอื่นก่อนตลอดก็ทักนางไปเลยจ้าาา
Me : ดีครับ
? : ดีๆ
Me : ชื่อไรครับ
... ก็สนทนากัน บลาๆ ตามประสาเกย์.. แต่มันพีคสุดตอนประโยคสุกท้ายก่อนจะจบการสนทนาในวันนั้นคือ
? : เราไม่ค่อยได้เล่นแอพนี้ ถ้าอยากคุยต่อก็แอดไลน์มานะครับ
Me : (เอ้า ! อ่อยชัวร์ๆ) อ่อๆได้ครับ เด่วผมแอดไป
หลังจากได้ไอดีไลน์ก็แอดไปนะ แต่บอกตรงๆว่าตอนนั้นที่แอดไปนี่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่ได้ชอบ ไม่ได้อยากจีบ แต่คือเหงาอ่ะ ไหนๆก็มีคนอ่อยละ คุยก็ได้ว่ะ ก็แอดไปทักกันต่างๆนาๆ จากวัน เป็นสองวัน สามวัน และเรื่อย (ตอนนั้นยังมีแค่ไลน์นะครับ) ความรู้สึกมันเริ่มมาละ เริ่มอยากคุยด้วยจริงๆและ แต่ก็ไม่รู้ว่าฝั่งตรงข้ามเค้าจะคิดยังไงนะ แต่ตลอดเวลาที่คุยมา ก็พอจะรู้นิสัยบ้างว่าเป็นคนยังไง อย่างที่บอกว่าเริ่มมีความรู้สึกดีๆด้วยแล้ว ที่นี้ละถึงเวลาอ่อยบ้างแล้ว ฮ่าๆ ... ตอนนั้นเวลาทำงานจะพกไอแพดไม่ได้(เล่นไลน์ในไอแพด) ก่อนขึ้นทำงานเลยอ่อยไปหวิวๆว่า ....
Me : เด่วจะขึ้นทำงานแล้ว ไม่ได้ตอบไลน์นะ ถ้าเตงคิดถึงเค้า ก็โทมานะครับ
? : เอ้าาาาาา จะโทยังไงละ ไม่มีเบอร์นิ
Me : (ด้วยความลืมตัว รีบกดเบอร์ให้ทันที) แล้วหยอดไปเบาๆอีกว่า เอางี๊ม้ะ ใครโทหากันก่อนแสดงว่าคิดถึง
เวลาล่วงเลยผ่านไปสักประมาณไม่ถึง 5 นาที ผมหยิบโทสับกดเบอร์นั้นแล้วโทออกทันทีเลยครับ
Me : ฮัลโหลลลลล เตงๆเค้าคิดถึงอ่า เค้าแพ้แล้ว
? : .... ><
นี่เป็นครั้งแรกที่เค้าประทับใจในตัวผมครับ หลังจากวันนั้นผมก็เริ่มใช้การโทรคุยมากกว่าการไลน์หากัน เพราะผมคิดว่าการคุยกันมันจะแสดงความรู้สึกได้ดีกว่า ซึ่งผมมารู้ที่หลังว่า เค้าเองก็ชอบการคุยกันทางโทรศัพมากกว่า แต่มันมีการพัฒนามากกว่านั้นครับ มันมาจากการคุยกันทั้งๆที่ยังไม่เคยเจอกันและกัน ธรรมดาครับก็ส่งรูปกันไปมา (ตัวผมเองอ่ะโคตรกลัว กลัวเค้าจะรับตัวจริงผมไม่ได้) เค้าก็ค่อยๆอธิบายว่าเค้าไม่ได้สนใจหน้าตา ทำให้ผมใจชื้นขึ้นมาหน่อย เราก็เริ่มเปิดเฟสไทม์คุยกัน เราเห็นหน้าตาของกันและกันแล้ว แต่ความกลัวของผมก็ยังไม่หมดนะ เพราะยังไงก็ไม่ได้เจอตัวจริงกันอยู่ดี ก็เฟสไทม์คุยกันอยู่พักใหญ่ครับ เวลาที่ผมกลัวมันเข้ามาใกล้ทุกที เค้าเริ่มถามผมเรื่องนัดเจอกันครับ ผมก็บ่ายเบี่ยงหลายครั้งจนสุดท้าย ตัดสินใจเป็นไงเป็นกัน ชอบก็ชอบไม่ก็ทำใจแค่นั้นเอง
แล้ววันนี้ก็มาถึง ....... 26 กันยายน 2556 เรานัดเจอกันที่หอของเค้า ซึ่งหอเค้าอยู่ใกล้ๆศูนย์การค้า ระหว่างเดินทางอ่ะ ผมตื่นเต้นมาก เค้าจะชอบเราม้ะว่ะ พอถึงที่นัดหมายก็โทรหากัน แล้วเราก็เจอกันแล้วครับบบบบบบบ มันทำไรไม่ถูก แต่สถานการณ์ตอนนั้นมันดีนะครับ เป็นสัญญานบอกให้รู้ว่า เห้ยๆๆๆๆ เค้าชอบเราว่ะ 55555 เดทครั้งแรกของเราหรูมากครับ พากันเดินไปบิ๊กซีแล้วไปนั่งกิน KFC ก็เดินไปสั่งพนักงานเสร็จสรรพ ผมก็หันไปบอกเค้าว่า ไปนั่งรอที่โต๊ะเถอะ เด่วเค้ายกไปให้ ซึ่งเหตุการณ์นี่ผมว่ารู้ทีหลังว่า ผมทำให้เค้าประทับใจครั้งที่สองแล้ว พอกินอะไรเรียบร้อยแล้วก็กลับมานั่งเล่นที่ห้อง เราตัดสินใจคบกันเป็นแฟนจิงจังวันนี้ครับ แต่วันนั้นเรายังไม่ได้มีไรกันนะครับ ครบกันอยู่นานพอสมควรถึงจะยอมเป็นของกันและกัน 555 +
ผมเองเป็นคนที่โชคดีอยู่มากครับ ที่ครอบครัวผมรับได้ว่าเป็นเกย์ เวลาคบกับใครพาไปหาพ่อแม่ได้เลยครับ และคนนี้ก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ผมพาไปหาครอบครัว ผลดีเกินคาดครับ ทุกอย่างราบรื่นดีและที่สำคัญลูกสะใภ้คนนี้เป็นที่โปรดปรานของครอบครัวผมมาก ถึงขั้นเวลามีปัญหากัน ไม่มีใครเข้าข้างผมเลยแหละ เรื่องราวความรักของผมก็ดำเนินไปด้วยความสุขตามปกติ มีทะเลาะกัน งอลกันบ้าง แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เราประชดกันด้วยคำว่า "เลิกกันม้ะละ" สักครั้งนะครับ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็ไม่เคยเกิน 3 วันเลย ถ้ามันเงียบมากๆ ผมไม่ง้อเค้าก็ง้อ หรือถ้าเค้าไม่ง้อ ผมก็ง้อเอง จนถึงวันนี้ความรักของผมมันก็ยังคงอยู่แบบนั้นเรื่อยมาครับ ส่วนตัวผมเองผมคิดว่าผมและเค้า เรามีรักแท้ให้กัน ไม่ว่าจะนานจะช้าหรือจะเร็ว รักแท้มันอยู่ที่ใจคนสองคนต่างหากที่ทำให้รักมันบังเกกิดขึ้นต่างหาก อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมและใครอีกหลายๆคนได้รับรู้ว่า เพศที่สามอย่างเราไม่ได้มั่วหรือเหลวแหลกไปวันๆ มันยังมีความรักดีๆหลงเหลืออยู่ แต่อย่างที่บอกไปข้างต้นแล้วว่า ตลอดการเดินทางของความรักมันมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นด้วย ซึ่งเรื่องไม่ดีเล่านั้น มันคือความเลวของผมเอง เลวมากๆด้วยซ้ำ ไว้ผมจะมาเล่าหลายๆความเลวของผมให้อ่านกันนะครับ รอดูผลตอบรับจากกระทู้นี้ก่อนนะ (แต่ละเรื่องนี่ สุดๆทั้งนั้น) ....
ปล. อย่าให้ใครมาดูถูกความรักของเพศเรานะครับ ทำให้สังคมรู้ว่า เพศไหนๆก็มีหัวใจ ^^
ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมจนจบนะครับ (:
ใครว่า "รักแท้" ไม่มีจริงบนโลกของเพศที่สาม
มาเข้าเรื่องกันเลยดีฝ่าาาาา : ย้อนไปเมื่อ 1ปีกว่าๆ เรื่องราวของผมเกิดขึ้นในเวลานั้น ถ้าหากพูดถึงแอพแชตที่ฮิตๆของเกย์ ก็จะมีไม่กี่แอพ และแต่ละแอพก็จะได้รับความนิยมชมชอบเป็นอย่างดี หนึ่งในนั้นคือ Grind ซึ่งผมคนนึงนี่แหละใช้บริการแอพนี้บ่อยๆ ผมจะใช้แอพนี้ในการหาเพื่อนคุยเวลาเหงาๆ เพราะตอนนั้นผมโสดอยู่ (พูดง่ายๆคือไม่มีคนเอา) ก็หาเพื่อนคุยไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งเจอเกย์คนนึง ด้วยความที่ทักคนอื่นก่อนตลอดก็ทักนางไปเลยจ้าาา
Me : ดีครับ
? : ดีๆ
Me : ชื่อไรครับ
... ก็สนทนากัน บลาๆ ตามประสาเกย์.. แต่มันพีคสุดตอนประโยคสุกท้ายก่อนจะจบการสนทนาในวันนั้นคือ
? : เราไม่ค่อยได้เล่นแอพนี้ ถ้าอยากคุยต่อก็แอดไลน์มานะครับ
Me : (เอ้า ! อ่อยชัวร์ๆ) อ่อๆได้ครับ เด่วผมแอดไป
หลังจากได้ไอดีไลน์ก็แอดไปนะ แต่บอกตรงๆว่าตอนนั้นที่แอดไปนี่ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ไม่ได้ชอบ ไม่ได้อยากจีบ แต่คือเหงาอ่ะ ไหนๆก็มีคนอ่อยละ คุยก็ได้ว่ะ ก็แอดไปทักกันต่างๆนาๆ จากวัน เป็นสองวัน สามวัน และเรื่อย (ตอนนั้นยังมีแค่ไลน์นะครับ) ความรู้สึกมันเริ่มมาละ เริ่มอยากคุยด้วยจริงๆและ แต่ก็ไม่รู้ว่าฝั่งตรงข้ามเค้าจะคิดยังไงนะ แต่ตลอดเวลาที่คุยมา ก็พอจะรู้นิสัยบ้างว่าเป็นคนยังไง อย่างที่บอกว่าเริ่มมีความรู้สึกดีๆด้วยแล้ว ที่นี้ละถึงเวลาอ่อยบ้างแล้ว ฮ่าๆ ... ตอนนั้นเวลาทำงานจะพกไอแพดไม่ได้(เล่นไลน์ในไอแพด) ก่อนขึ้นทำงานเลยอ่อยไปหวิวๆว่า ....
Me : เด่วจะขึ้นทำงานแล้ว ไม่ได้ตอบไลน์นะ ถ้าเตงคิดถึงเค้า ก็โทมานะครับ
? : เอ้าาาาาา จะโทยังไงละ ไม่มีเบอร์นิ
Me : (ด้วยความลืมตัว รีบกดเบอร์ให้ทันที) แล้วหยอดไปเบาๆอีกว่า เอางี๊ม้ะ ใครโทหากันก่อนแสดงว่าคิดถึง
เวลาล่วงเลยผ่านไปสักประมาณไม่ถึง 5 นาที ผมหยิบโทสับกดเบอร์นั้นแล้วโทออกทันทีเลยครับ
Me : ฮัลโหลลลลล เตงๆเค้าคิดถึงอ่า เค้าแพ้แล้ว
? : .... ><
นี่เป็นครั้งแรกที่เค้าประทับใจในตัวผมครับ หลังจากวันนั้นผมก็เริ่มใช้การโทรคุยมากกว่าการไลน์หากัน เพราะผมคิดว่าการคุยกันมันจะแสดงความรู้สึกได้ดีกว่า ซึ่งผมมารู้ที่หลังว่า เค้าเองก็ชอบการคุยกันทางโทรศัพมากกว่า แต่มันมีการพัฒนามากกว่านั้นครับ มันมาจากการคุยกันทั้งๆที่ยังไม่เคยเจอกันและกัน ธรรมดาครับก็ส่งรูปกันไปมา (ตัวผมเองอ่ะโคตรกลัว กลัวเค้าจะรับตัวจริงผมไม่ได้) เค้าก็ค่อยๆอธิบายว่าเค้าไม่ได้สนใจหน้าตา ทำให้ผมใจชื้นขึ้นมาหน่อย เราก็เริ่มเปิดเฟสไทม์คุยกัน เราเห็นหน้าตาของกันและกันแล้ว แต่ความกลัวของผมก็ยังไม่หมดนะ เพราะยังไงก็ไม่ได้เจอตัวจริงกันอยู่ดี ก็เฟสไทม์คุยกันอยู่พักใหญ่ครับ เวลาที่ผมกลัวมันเข้ามาใกล้ทุกที เค้าเริ่มถามผมเรื่องนัดเจอกันครับ ผมก็บ่ายเบี่ยงหลายครั้งจนสุดท้าย ตัดสินใจเป็นไงเป็นกัน ชอบก็ชอบไม่ก็ทำใจแค่นั้นเอง
แล้ววันนี้ก็มาถึง ....... 26 กันยายน 2556 เรานัดเจอกันที่หอของเค้า ซึ่งหอเค้าอยู่ใกล้ๆศูนย์การค้า ระหว่างเดินทางอ่ะ ผมตื่นเต้นมาก เค้าจะชอบเราม้ะว่ะ พอถึงที่นัดหมายก็โทรหากัน แล้วเราก็เจอกันแล้วครับบบบบบบบ มันทำไรไม่ถูก แต่สถานการณ์ตอนนั้นมันดีนะครับ เป็นสัญญานบอกให้รู้ว่า เห้ยๆๆๆๆ เค้าชอบเราว่ะ 55555 เดทครั้งแรกของเราหรูมากครับ พากันเดินไปบิ๊กซีแล้วไปนั่งกิน KFC ก็เดินไปสั่งพนักงานเสร็จสรรพ ผมก็หันไปบอกเค้าว่า ไปนั่งรอที่โต๊ะเถอะ เด่วเค้ายกไปให้ ซึ่งเหตุการณ์นี่ผมว่ารู้ทีหลังว่า ผมทำให้เค้าประทับใจครั้งที่สองแล้ว พอกินอะไรเรียบร้อยแล้วก็กลับมานั่งเล่นที่ห้อง เราตัดสินใจคบกันเป็นแฟนจิงจังวันนี้ครับ แต่วันนั้นเรายังไม่ได้มีไรกันนะครับ ครบกันอยู่นานพอสมควรถึงจะยอมเป็นของกันและกัน 555 +
ผมเองเป็นคนที่โชคดีอยู่มากครับ ที่ครอบครัวผมรับได้ว่าเป็นเกย์ เวลาคบกับใครพาไปหาพ่อแม่ได้เลยครับ และคนนี้ก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ผมพาไปหาครอบครัว ผลดีเกินคาดครับ ทุกอย่างราบรื่นดีและที่สำคัญลูกสะใภ้คนนี้เป็นที่โปรดปรานของครอบครัวผมมาก ถึงขั้นเวลามีปัญหากัน ไม่มีใครเข้าข้างผมเลยแหละ เรื่องราวความรักของผมก็ดำเนินไปด้วยความสุขตามปกติ มีทะเลาะกัน งอลกันบ้าง แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เราประชดกันด้วยคำว่า "เลิกกันม้ะละ" สักครั้งนะครับ ทุกครั้งที่ทะเลาะกันก็ไม่เคยเกิน 3 วันเลย ถ้ามันเงียบมากๆ ผมไม่ง้อเค้าก็ง้อ หรือถ้าเค้าไม่ง้อ ผมก็ง้อเอง จนถึงวันนี้ความรักของผมมันก็ยังคงอยู่แบบนั้นเรื่อยมาครับ ส่วนตัวผมเองผมคิดว่าผมและเค้า เรามีรักแท้ให้กัน ไม่ว่าจะนานจะช้าหรือจะเร็ว รักแท้มันอยู่ที่ใจคนสองคนต่างหากที่ทำให้รักมันบังเกกิดขึ้นต่างหาก อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมและใครอีกหลายๆคนได้รับรู้ว่า เพศที่สามอย่างเราไม่ได้มั่วหรือเหลวแหลกไปวันๆ มันยังมีความรักดีๆหลงเหลืออยู่ แต่อย่างที่บอกไปข้างต้นแล้วว่า ตลอดการเดินทางของความรักมันมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นด้วย ซึ่งเรื่องไม่ดีเล่านั้น มันคือความเลวของผมเอง เลวมากๆด้วยซ้ำ ไว้ผมจะมาเล่าหลายๆความเลวของผมให้อ่านกันนะครับ รอดูผลตอบรับจากกระทู้นี้ก่อนนะ (แต่ละเรื่องนี่ สุดๆทั้งนั้น) ....
ปล. อย่าให้ใครมาดูถูกความรักของเพศเรานะครับ ทำให้สังคมรู้ว่า เพศไหนๆก็มีหัวใจ ^^
ขอบคุณที่อ่านเรื่องของผมจนจบนะครับ (: