"ความรู้สึก" ที่หายไป?? ... คุณอยากได้มันกลับคืนมาหรือเปล่า

.... ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าทุกคนเป็นเหมือนกันหรือเปล่า?? เวลาที่เรารู้สึกกับใครดีๆๆ มักจะมีความรู้สึกนี้เกิดขึ้น ใจหวิวๆ บ้าง ตื่นแรงๆ บ้าง เกรงบ้างเวลาอยู่กับเขา บ้างก็คิดไปเองว่า เขารู้สึกดีกับเราบ้าง (ทั้งที่เราเข้าเองตัวเอง..มาตลอด).. แต่พอมันหายไปกลับรู้สึกหวิวๆๆ ยังไงก็ไม่รู้..เหมือนกับว่าความทรงจำในตอนนั้นหายไปแล้ว... (เฮ้ย..)
... เรามีประสบการณ์หนึ่ง ตอนนั้นฉันแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งตอน ป.2 (เวอร์มั้ย..ล่ะ แต่เรื่องจริง) ..ที่จริงเรารู้จักกันตั้งแต่ อนุบาล แล้วล่ะ อยู่โรงเรียนเดียวกัน ป.2 เลยได้อยู่ห้องเดียวกัน เขาเป็นคนธรรมดา ก็ไม่สวยเท่าไร.. เขาเรียนเก่ง กิจกรรมก็เด่น... (มาตรฐาน..เด็กของโรงเรียน) แต่ที่ชอบจริงๆ คือ "ความน่ารัก" ในมุมของเขาจริงๆ ชอบเขาเวลาที่ทำกิจกรรมต่างๆ ช่วยเหลือคุณครู บ้างก็ให้เขาสอนการบ้านให้.. (ตอนนี้เริ่มลืมแล้วล่ะ...ความรู้สึกในตอนนั้น ^^) .แต่ก็อย่างว่า ชอบเขาจริงๆๆ มีความสุขทุกครั้งเวลาที่อยู่ใกล้ๆ เขา ใจหวิวๆ บ้างที่เขาทำอะไรให้ ใจตื่นบ้างที่เราซื้อของให้เขา แต่บอกว่า ซื้อมาฝาก เห็นสวยเลยซื้อมา (พูดง่าย.. ปากแข็ง) ... แต่ ความรู้สึกที่มีต่อเขาก็ต้องปิดเอาไว้ กลัวเพื่อนล้อบ้าง กลัวเพื่อนเขาว่าบ้าง...แต่ที่สำคัญ กลัวว่าเขาจะห่างเราไปจริงๆ .. (ช่วงนั้นก็เริ่มติดละครด้วยล่ะ...) เวลาที่อยู่ตอนหน้าเขา เราก็ชอบทำเก๊กบ้าง ชอบแกล้งเขาบ้าง ชอบขู่เขาบ้าง.. (เริ่มเลวแล้วล่ะ..ตอนหน้าเขาน่ะ อย่าคิดอย่างนั้น) แต่สุดท้ายก็ต้อง "ยอมเขา" ทุกอย่าง.. ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ทำตัวเป็นคนเด่นบ้าง ทำตัวให้เขารู้สึกว่า "เรามันน่าสนใจบ้าง" ... เราก็เลยร่วมกิจกรรมต่างๆ ช่วยเหลือคุณครูทุกอย่าง (จนตอนนี้..มันติดนิสัยช่วยคนอื่นไปทั่ว 555) เป็นคณะกรรมบ้าง ตัวแทนโรงเรียนบ้าง ..ตอนนั้นเราก็เรียนไม่เก่ง แต่เราก็เริ่ม "ขยัน" ขึ้น ทำให้เขารู้ว่า "เราก็มีความสามารถเหมือนกัน.." เราก็พัฒนาทุกอย่าง ยกเว้น.. หน้าตา .. (น่ารักตายล่ะ.. ดำก็ดำ แห้งก็แห้ง แถมยังจ่อยด้วย.. T_T ตอนนั้นยังไง...ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม 555 แม่บอกว่า เรียนจบก่อนอยากทำอะไรก็ทำ...อืม เค จ๊ะ รู้สึกเหมือนรับรู้..) ...จนถึง ป.6 เวลาเปลี่ยน... อนาคตก็เปลี่ยน ในตอนนั้นทุกคนก็ต้องวางแผนอนาคตว่า เราจะเรียนตอนที่ไหน? อย่างไร? (ส่วนมาก...ก็ตามใจพ่อกะแม่มากกว่าตามใจต้วเองล่ะ..เชื่อดิ) เราก็ไปเข้า โรงเรียนชื่อดังของจังหวัดที่หนึ่ง ...เขาก็ต้องไปเรียนอีกที่หนึ่ง ในตอนนั้นก็เขาไม่รู้หรอกว่า "เราแอบชอบ.." เราก็เลยบอกเพื่อนของเราไปว่า "เราแอบชอบเขา... แต่ห้ามไปบอกเขาน่ะ เรากลัว.. " สุดท้ายเขาก็รู้... ในใจโคตรกลัวเลยว่า เขาจะไม่พูดกับเรา เล่นกับเราเหมือนเมื่อก่อน.. จนเขาขอคุยกับเรา เขาบอกว่า "เราว่า เราเป็นเพื่อนดีกว่า... เราขอบคุณนะ สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ เธอ ทำให้... ขอบคุณจริงๆ เวลาเราทุกข์ ..เราสุข เธอมักอยู่ข้างๆ เสมอ..ขอบคุณนะ" ...เฮ้ย ..ในตอนนั้นรู้สึกดีนะ มันเป็นความรู้สึกแบบตรงๆ ไม่อ้อมค้อมเท่าไร ..แต่อย่างน้อยเขาก็ทำให้รู้สึกว่า เขามีความรู้สึกดีๆๆ กับเขาอยู่บ้าง ... หลักจากที่พูดคุยกันวันนั้น เราก็เจอเขาบ้าง เล่นกะเขาบ้าง แต่ไม่บ่อยเท่าไร เพราะต่างเราต่างมีภาระหน้าที่ที่ต้องทำให้ดีที่สุด จนถึงวันจบการศึกษา.. เราต่างคนต่างไปเรียนต่อที่อื่น เราไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกเลย (ถึงจะมีบ้าง...แต่ก็เป็นระยะเวลาสั้นๆ นานนานได้เจอกันที) จนเวลาผ่านไป ก็จะ 10 ปีแล้ว ... เราก็ยังคิดถึงนะ ความรู้สึกแบบนั้น ถึงแม้เวลาจะผ่านไป มีสิ่งใหม่ๆ เข้ามา แต่ เราก็ยังอยากมีความรู้สึกแบบนั้นอยู่.. เวลาที่ใครเขามีความสุขกับคนที่เรารู้สึกดีๆ ทำให้อดนึกถึงไม่ได้ว่า "เราจะมีความรู้สึกแบบนี้อยู่เหมือนกัน.. " ง่ายๆๆ เราก็มีหัวใจเหมือนกันน่ะ... ^^
...แล้วเพื่อนๆๆ ในpantip ล่ะ.. มีความรู้สึกเหมือนกันหรือเปล่า เวลาที่ผ่านมา?? (ขอบคุณน่ะ...ที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้...^^)

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่