มันลอยอยู่แสนใกลในอวกาศลึก
มันเป็นผู้นำสารที่ไม่อาจรู้ถึงชะตากรรม
วัตถุประดิษฐ์ผู้จะไปยังเขตไร้แสงแห่งตะวันดวงเดิม
ยินดีต้อนรับ พระเอกของเรา วอยเอเจอร์
ยานอวกาศแห่งฝันของมนุษย์ชาติลำแรก ที่เผชิญหน้ากับห้วงอวกาศลึก
ผู้นำสารแห่งอวกาศในยุค 80 ให้เป็นจริง
วัตถุที่อยู่ห่างจากโลกเกิน 130 หน่วยดาราศาสตร์อันนี้ ทำประโยชน์ให้เรามากมายในยุค 80
วอยเอจเจอร์ 1 (อังกฤษ: Voyager 1) เป็นยานสำรวจอวกาศที่นาซา องค์การสำรวจอวกาศของสหรัฐอเมริกา ปล่อยขึ้นสู่อวกาศเมื่อวันที่ 5 กันยายน ค.ศ. 1977 เพื่อศึกษาระบบสุริยะชั้นนอก ปัจจุบัน ยานสื่อสารกับเครือข่ายอวกาศห้วงลึก (Deep Space Network) เพื่อรับคำสั่งประจำและส่งข้อมูลกลับ เมื่อเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2013 ยานอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ราว 125 หน่วยดาราศาสตร์[2][3] จึงเป็นวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นที่อยู่ไกลจากโลกมากที่สุด
ภารกิจหลักสิ้นสุดเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1980 หลังพบระบบดาวพฤหัสบดีใน ค.ศ. 1979 และระบบดาวเสาร์ใน ค.ศ. 1980 มันเป็นยานสำรวจลำแรกที่ให้ภาพละเอียดของดาวเคราะห์ทั้งสอง ตลอดจนดาวบริวาร วอยเอจเจอร์ 1 เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวอยเอจเจอร์ ขณะนี้อยู่ในภารกิจขยาย โดยได้รับคำสั่งให้หาและศึกษาพรมแดนของระบบสุริยะ รวมถึงเข็มขัดไคเปอร์และเฮลิโอสเฟียร์รอบนอก และที่สุดเริ่มสำรวจสารระหว่างดาว เช่นเดียวกับยานน้อง วอยเอจเจอร์ 2
วันที่ 12 กันยายน ค.ศ. 2013 นาซาประกาศว่า วอยเอจเจอร์ 1 ได้ข้ามเฮลิโอพอสและเข้าสู่อวกาศระหว่างดาวเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 2012 ทำให้มันเป็นวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นชิ้นแรกที่ออกนอกระบบสุริยะ[4][5][6][7][8][9] ใน ค.ศ. 2013 ยานสำรวจกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสัมพัทธ์กับดวงอาทิตย์ 17 กิโลเมตรต่อวินาที[10] ปริมาณพลังงานที่ยานสำรวจเหลืออยู่ลดลงตามเวลา และเครื่องมือทุกชิ้นจะหมดพลังงานเมื่อถึง ค.ศ. 2025
นี่คือรูปถ่ายของโลกจากยานอวกาศวอยเอเขอร์ครับ (รูป 2)
เรียงลำดับดังนี้ ดาวศุกร์ โลก ดาวพฤหัส ดาวเสาร์ ยูเรนัส เนปจูน
บนนั้นมีอุปกรณ์ตรวจจับ รังสีอุลตร้าไวโอเล็ท รังสีแกมม่า อินฟราเรด มีอุปกรณ์ตรวจจับพลาสม่าด้วย
เรียกว่าเป็นสัตว์ประหลาดทางเทคโนโลยีในยุค 80 เลยก็ว่าได้ครับ
สัตว์ประหลาดตัวนี้พบมาหลายอย่างครับ ตั้งแต่เลยเนปจูนไป โดนTermination shock อัด เนื่องจากเป็นช่วยการประทะลมสุริยะระหว่างดวงอาทิตย์กับดวงดาวภายนอก โดนลากเข้า Heliosheath เลยได้พบรังสีของทางช้างเผือก ตอนนี้มัน interstellar
ไปแล้ว คือเข้าอวกาศระหว่างดาวไปแล้วนั่นละครับ พ้นขอบเขตอำนาจลมสุริยะดวงอาทิตย์ มุ่งหน้าสู่เมษออรต์
interstellar ที่วอยเอเจอร์อยู่นะ มันคือพึ้นที่ระหว่างขอบเขตสนามแม่เหล็กระหว่าง ดาว 2 ดวง ครับ
คือลมสุริยะจากดวงอาทิตย์ไม่ได้มีผลมากกว่าปัจจัยภายนอกแล้ว แต่ก็ไม่ได้ดาวดวงใหนมาปกครองให้ชัด
ดังนั้นมันจึงเป็นดั่งช่องว่างเขตอำนาจระหว่างสองดวงดาว!
โชคดีของมนุษย์ชาติจริงๆ ที่วอยเอเจอร์ใช้พลังงานนิวเคลียร์ ดังนั้นมันจะยังใช้งานอุปกรณ์บนนั้นได้จนถึง 2025 เป็นอย่างน้อย
ครั้งหน้าจะเอาเรื่องเจ้านิวฮอไรชอนส์มาฝากครับ
http://en.wikipedia.org/wiki/Voyager_1 
วอยเอเจอร์....ผู้ส่งสารแห่งจักรวาล
มันเป็นผู้นำสารที่ไม่อาจรู้ถึงชะตากรรม
วัตถุประดิษฐ์ผู้จะไปยังเขตไร้แสงแห่งตะวันดวงเดิม
ยินดีต้อนรับ พระเอกของเรา วอยเอเจอร์
ยานอวกาศแห่งฝันของมนุษย์ชาติลำแรก ที่เผชิญหน้ากับห้วงอวกาศลึก
ผู้นำสารแห่งอวกาศในยุค 80 ให้เป็นจริง
วัตถุที่อยู่ห่างจากโลกเกิน 130 หน่วยดาราศาสตร์อันนี้ ทำประโยชน์ให้เรามากมายในยุค 80
วอยเอจเจอร์ 1 (อังกฤษ: Voyager 1) เป็นยานสำรวจอวกาศที่นาซา องค์การสำรวจอวกาศของสหรัฐอเมริกา ปล่อยขึ้นสู่อวกาศเมื่อวันที่ 5 กันยายน ค.ศ. 1977 เพื่อศึกษาระบบสุริยะชั้นนอก ปัจจุบัน ยานสื่อสารกับเครือข่ายอวกาศห้วงลึก (Deep Space Network) เพื่อรับคำสั่งประจำและส่งข้อมูลกลับ เมื่อเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2013 ยานอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ราว 125 หน่วยดาราศาสตร์[2][3] จึงเป็นวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นที่อยู่ไกลจากโลกมากที่สุด
ภารกิจหลักสิ้นสุดเมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน ค.ศ. 1980 หลังพบระบบดาวพฤหัสบดีใน ค.ศ. 1979 และระบบดาวเสาร์ใน ค.ศ. 1980 มันเป็นยานสำรวจลำแรกที่ให้ภาพละเอียดของดาวเคราะห์ทั้งสอง ตลอดจนดาวบริวาร วอยเอจเจอร์ 1 เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวอยเอจเจอร์ ขณะนี้อยู่ในภารกิจขยาย โดยได้รับคำสั่งให้หาและศึกษาพรมแดนของระบบสุริยะ รวมถึงเข็มขัดไคเปอร์และเฮลิโอสเฟียร์รอบนอก และที่สุดเริ่มสำรวจสารระหว่างดาว เช่นเดียวกับยานน้อง วอยเอจเจอร์ 2
วันที่ 12 กันยายน ค.ศ. 2013 นาซาประกาศว่า วอยเอจเจอร์ 1 ได้ข้ามเฮลิโอพอสและเข้าสู่อวกาศระหว่างดาวเมื่อวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 2012 ทำให้มันเป็นวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นชิ้นแรกที่ออกนอกระบบสุริยะ[4][5][6][7][8][9] ใน ค.ศ. 2013 ยานสำรวจกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสัมพัทธ์กับดวงอาทิตย์ 17 กิโลเมตรต่อวินาที[10] ปริมาณพลังงานที่ยานสำรวจเหลืออยู่ลดลงตามเวลา และเครื่องมือทุกชิ้นจะหมดพลังงานเมื่อถึง ค.ศ. 2025
นี่คือรูปถ่ายของโลกจากยานอวกาศวอยเอเขอร์ครับ (รูป 2)
เรียงลำดับดังนี้ ดาวศุกร์ โลก ดาวพฤหัส ดาวเสาร์ ยูเรนัส เนปจูน
บนนั้นมีอุปกรณ์ตรวจจับ รังสีอุลตร้าไวโอเล็ท รังสีแกมม่า อินฟราเรด มีอุปกรณ์ตรวจจับพลาสม่าด้วย
เรียกว่าเป็นสัตว์ประหลาดทางเทคโนโลยีในยุค 80 เลยก็ว่าได้ครับ
สัตว์ประหลาดตัวนี้พบมาหลายอย่างครับ ตั้งแต่เลยเนปจูนไป โดนTermination shock อัด เนื่องจากเป็นช่วยการประทะลมสุริยะระหว่างดวงอาทิตย์กับดวงดาวภายนอก โดนลากเข้า Heliosheath เลยได้พบรังสีของทางช้างเผือก ตอนนี้มัน interstellar
ไปแล้ว คือเข้าอวกาศระหว่างดาวไปแล้วนั่นละครับ พ้นขอบเขตอำนาจลมสุริยะดวงอาทิตย์ มุ่งหน้าสู่เมษออรต์
interstellar ที่วอยเอเจอร์อยู่นะ มันคือพึ้นที่ระหว่างขอบเขตสนามแม่เหล็กระหว่าง ดาว 2 ดวง ครับ
คือลมสุริยะจากดวงอาทิตย์ไม่ได้มีผลมากกว่าปัจจัยภายนอกแล้ว แต่ก็ไม่ได้ดาวดวงใหนมาปกครองให้ชัด
ดังนั้นมันจึงเป็นดั่งช่องว่างเขตอำนาจระหว่างสองดวงดาว!
โชคดีของมนุษย์ชาติจริงๆ ที่วอยเอเจอร์ใช้พลังงานนิวเคลียร์ ดังนั้นมันจะยังใช้งานอุปกรณ์บนนั้นได้จนถึง 2025 เป็นอย่างน้อย
ครั้งหน้าจะเอาเรื่องเจ้านิวฮอไรชอนส์มาฝากครับ
http://en.wikipedia.org/wiki/Voyager_1