การไม่เป็นสิวคือลาภอันประเสิรฐ จริงๆนั้นแหละค่ะ
เราเป็นคนนึงที่คิดว่า 'สิว' คือเรื่องไกลตัว คือก็เป็นสิวนะมาเป็นช่วงๆแต่อยู่ๆวันนึงโลกก็ดับวูบค่ะเมื่ออยู่ๆสิวประทุขึ้นบนหน้าเราอย่างสามัคคี.. ตอนนั้นก็เอ้อไม่เป็นไรเพราะเป็นช่วงปิดเทอมเดี๋ยวก็หาย ไปซื้อครีมมาใช้ค่ะ พระเจ้า!!!!!!! มันหายภายในวันเดียว ติดใจสิค่ะ....ใช้ต่อ จนสิวหัวช้างขึ้นก็ไหวตัวทันค่ะ เลิกใช้...แต่สิวมันไม่จบค่ะ แรกๆก็ไม่เยอะนะ มีนิดๆหน่อยๆก็คิดว่าค่อยๆรักษาไป แต่สวรรค์ก็เล่นตลกสิวมันขึ้นเยอะมากที่แก้มทั้งสองข้างและหน้าผาก..
จากเด็กที่สดใส ชอบเข้าหาผู้คนชอบคุยกับคนอื่น กลายเป็นเด็กเก็บตัวค่ะ ไม่กล้าไปเจอผู้คนเพราะแน่นอนว่าต้องโดนทัก 'ทำไมหน้าเป็นงี้' 'ไปทำอะไรมา' 'ไปหาหมอบ้างรึเปล่า?' เฟลค่ะ.... ความมั่นใจลดวูบเลย แล้วเข้าใจฟิลแบบเขามองหน้าเราด้วยสายตาแบบ.... นั้นแหละค่ะร้องไห้สิค่ะรออะไรอีกละ น้อยใจชีวิตน้อยใจโลกเลย พาล
ให้หมด
ล่าสุดไปบ้านยายรวมญาติกันค่ะ เราร่วมรวมความกล้าว่าถ้าโดนทักเรื่องหน้าจะต้องไหวค่ะ..... ญาติเขาค่อยๆทยอยมาซึ่งเรามาคนแรกๆก็นะคะ... พอคนนั้นมาก็ทักเรื่องหน้าค่ะ อีกคนมาก็ทัก มาอีกก็ทัก ไม่ได้ทักว่าสบายดีไหมแต่ทักเรื่องหน้า.... ตอนนั้นคือวันหลังไม่มาแล้ว...
เขามักจะถามว่า 'ไปหาหมอบ้างไหม' จากที่เราศึกษามาเยอะพอสมควรบางคนรักษาเองซื้อยามาทาก็หายได้ ซึ่งเราอยากทำอย่างนั้นค่ะอยากรักษาเอง ไปหาหมอก็กลัวโดนเลี้ยงยา เปลืองเงินอีก..
อีกคำถาม 'ไปทำอะไรมา ทำไมหน้าเป็นแบบนี้' อันนี้เราก็มักจะเงียบ ไม่รู้ค่ะ คือจะว่าเพราะใช้ครีม? คือเราใช้ไม่ถึงอาทิตย์อ่ะมันจะเป็นเยอะขนาดนี้เลยหรอ ส่วนตัวเราคิดว่าเพราะฮอร์โมนค่ะ เราว่าเราฮอร์โมนเพศชายเยอะ (เป็นผญ.นะรู้ยัง) สิวก็คงขึ้นนู้นนี้นั้น
จริงๆเราทำใจได้ในส่วนหนึ่งค่ะ ถ้าเขาไม่ทักไม่เออเรื่องหน้าเราก็จะเป็นคนปกติร่าเริงมั่นใจขึ้น แต่ถ้าโดนทักก็จะเงียบไม่กล้าพูดก้มหน้าคนเดียว พูดมาซะยาวเลยกระทู้นี้ต้องการไรว่ะ?
เราอยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆว่ามีคำอะไรหรือประโยคให้กำลังใจคนเป็นสิวมั้ยค่ะ? หรือคนเป็นสิวที่ใช้บอกตัวเองให้เรามั่นใจในตัวเองไรงี้ คือเราเฟลมากๆอยากได้กำลังใจค่ะ ฝากด้วยน้าาา
*ขอให้สิวหาย*
ไม่เป็นสิวคือลาภอันประเสริฐ T c T
เราเป็นคนนึงที่คิดว่า 'สิว' คือเรื่องไกลตัว คือก็เป็นสิวนะมาเป็นช่วงๆแต่อยู่ๆวันนึงโลกก็ดับวูบค่ะเมื่ออยู่ๆสิวประทุขึ้นบนหน้าเราอย่างสามัคคี.. ตอนนั้นก็เอ้อไม่เป็นไรเพราะเป็นช่วงปิดเทอมเดี๋ยวก็หาย ไปซื้อครีมมาใช้ค่ะ พระเจ้า!!!!!!! มันหายภายในวันเดียว ติดใจสิค่ะ....ใช้ต่อ จนสิวหัวช้างขึ้นก็ไหวตัวทันค่ะ เลิกใช้...แต่สิวมันไม่จบค่ะ แรกๆก็ไม่เยอะนะ มีนิดๆหน่อยๆก็คิดว่าค่อยๆรักษาไป แต่สวรรค์ก็เล่นตลกสิวมันขึ้นเยอะมากที่แก้มทั้งสองข้างและหน้าผาก..
จากเด็กที่สดใส ชอบเข้าหาผู้คนชอบคุยกับคนอื่น กลายเป็นเด็กเก็บตัวค่ะ ไม่กล้าไปเจอผู้คนเพราะแน่นอนว่าต้องโดนทัก 'ทำไมหน้าเป็นงี้' 'ไปทำอะไรมา' 'ไปหาหมอบ้างรึเปล่า?' เฟลค่ะ.... ความมั่นใจลดวูบเลย แล้วเข้าใจฟิลแบบเขามองหน้าเราด้วยสายตาแบบ.... นั้นแหละค่ะร้องไห้สิค่ะรออะไรอีกละ น้อยใจชีวิตน้อยใจโลกเลย พาล
ล่าสุดไปบ้านยายรวมญาติกันค่ะ เราร่วมรวมความกล้าว่าถ้าโดนทักเรื่องหน้าจะต้องไหวค่ะ..... ญาติเขาค่อยๆทยอยมาซึ่งเรามาคนแรกๆก็นะคะ... พอคนนั้นมาก็ทักเรื่องหน้าค่ะ อีกคนมาก็ทัก มาอีกก็ทัก ไม่ได้ทักว่าสบายดีไหมแต่ทักเรื่องหน้า.... ตอนนั้นคือวันหลังไม่มาแล้ว...
เขามักจะถามว่า 'ไปหาหมอบ้างไหม' จากที่เราศึกษามาเยอะพอสมควรบางคนรักษาเองซื้อยามาทาก็หายได้ ซึ่งเราอยากทำอย่างนั้นค่ะอยากรักษาเอง ไปหาหมอก็กลัวโดนเลี้ยงยา เปลืองเงินอีก..
อีกคำถาม 'ไปทำอะไรมา ทำไมหน้าเป็นแบบนี้' อันนี้เราก็มักจะเงียบ ไม่รู้ค่ะ คือจะว่าเพราะใช้ครีม? คือเราใช้ไม่ถึงอาทิตย์อ่ะมันจะเป็นเยอะขนาดนี้เลยหรอ ส่วนตัวเราคิดว่าเพราะฮอร์โมนค่ะ เราว่าเราฮอร์โมนเพศชายเยอะ (เป็นผญ.นะรู้ยัง) สิวก็คงขึ้นนู้นนี้นั้น
จริงๆเราทำใจได้ในส่วนหนึ่งค่ะ ถ้าเขาไม่ทักไม่เออเรื่องหน้าเราก็จะเป็นคนปกติร่าเริงมั่นใจขึ้น แต่ถ้าโดนทักก็จะเงียบไม่กล้าพูดก้มหน้าคนเดียว พูดมาซะยาวเลยกระทู้นี้ต้องการไรว่ะ?
เราอยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆว่ามีคำอะไรหรือประโยคให้กำลังใจคนเป็นสิวมั้ยค่ะ? หรือคนเป็นสิวที่ใช้บอกตัวเองให้เรามั่นใจในตัวเองไรงี้ คือเราเฟลมากๆอยากได้กำลังใจค่ะ ฝากด้วยน้าาา
*ขอให้สิวหาย*