ภาพจดหมายและดอกไม้ที่ผมให้มัน(เพื่อน) มันทำให้ผมใจเต้น

สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่เท่าไหร่ของผมก็ไม่รู้นะครับ หากท่านใดติดตามสองสามกระทู้ล่าสุดของผม อาจจะงงไปได้
แต่ก็ขอเกริ่นสักหน่อยว่า
.....ผมเป็นเกย์ ชอบเพื่อนทีเป็นเกย์(ห้องเดียวกัน) แต่มันน่ะก็เหมือนจะชอบเพื่อนชายอีกคน(ห้องเดียวกันอีก) แต่ที่เหนือกว่านั้นเพื่อนชายคนนั้นมันก็มาชอบทำให้ผมหวั่นไหว
เอาแล้วสิ
ทีนี้ ผมหนิจะตายแล้วครับ
    กระทู้นี้จึงขอพูดถึงเพื่อนเกย์ที่ผมชอบแล้วกัน
หลังจากที่ผมบอกรักมันผ่านเฟส(แม้จะขอโอกาสบอกมันโดยตรงแต่มันก็ไม่ยอม จึงตัดสินใจบอกมันในวันที่มันพึ่งขึ้นสถานะกับเเฟนใหม่ครับ)
     [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้""หลายอย่าง มีหลายอย่างจะถาม แต่ก็พอเริ่มรู้คำตอบแล้วแหละเอาเป็นว่า ตั้งแต่มาปรึกษากูกูก็คิดได้ว่า กูควรจะบอกว่า กูนะชอบนะ แบบ กูอาจจะเคยบอกแล้ว แต่ตอนนั้นกูไม่มั่นใจ ไม่แน่ใจ แต่ตอนนี้ คือกูมั่นใจแล้วแหละ ส่วนกูชอบเพราะอะไร ก็ไม่ต้องรู้หรอก

แต่ อย่าซีเรียสไปเลย กูไม่ได้เสียใจขนาดนั้นหรอกที่มีแฟนแล้ว เพราะกูก็แค่รัก ความจริงกูก็ไม่พร้อมที่จะมีใครเหมือนกันอะนะ ก็แปลกดีที่รักใครทั้งๆที่ไม่พร้อมเลย"
กูไม่ได้รอนะ ไม่ได้ขอให้รักกูเลย
ทั้งหมดขอแค่ให้รู้เท่านั้นเอง เพราะไม่อยากเก็บ อยากให้ยอมรับและเข้าใจการกระทำต่อจากนี้ของกู ขอแค่รู้ว่ากูนะก็คอยมองดูอยู่เสมอ จะเป็นเพื่อนที่ดีของกูตลอดป"

ส่วนต้นไม้ที่เอาให้น่ะ แทนคำขอโทษที่เคยเกลียดเกือบๆสามเดือนนะ
ให้อภัยกูนะ ต่อจากนี้เราคงจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้จริงๆ ไม่คิดมากแล้ว ดีใจแล้ว พอใจแล้ว

เจอกันนะเพื่อน
เอมี่ ผีบ้า ฮ่าๆๆ"

แล้วมันก็ตอบกลับมาว่า
"ขอบใจ นะ"   จบ...........

       ทีนี้ผ่านมาเราก็คุยกันได้ด้วยปกติผ่านเฟสเท่านั้น (ชีวิตจริงไม่กล้าแม้แต่จะสบตา)
เมื่อสามวันก่อนเป็นวันปัจฉิม โรงเรียน ผมก็เขียนจดหมายให้มัน พร้อมกับดอกกุหลาบหนึ่งดอกให้มัน แล้วไปวางไว้ที่ตะกร้าบ้านมันเมื่อตอนเลิกเรียน

พอวางเสร็จ ก็ขี่รถกลับบ้าน แล้วโทรบอกมันว่า
"น่ะ ฟังดีๆนะ กูมีอะไรให้อยู่ที่ตะกร้าสีเขียวข้างๆศาลา ตะกร้าสีเขียวข้างๆศาลานะ แค่นี้แหละ ตังค์หมด(เอา ความจริงตังค์เยอะ)"

พอหลังจากนั้นเกือบสี่ชั่วโมง มันก็ทักเฟสผมมา แล้วมาบอกขอบคณอะไรต่างๆนาๆ ความรู้สึกของผมมันจับได้ว่า เหมือนมันจะชอบในสิ่งที่ผมทำครับ มันคุยด้วยกับผมดีมากกกก มีลูกอ้อน ลูกด่า ลูกหยอก เยอะแยะสารพัด
และที่สำคัญ มีคำหนึ่งที่ทำให้ผมยิ้มออกมา "มีอะไรบอกกันได้นะ"
     รุ่งเช้า ผมไปติวในตัวเมืองครับ ระหว่างที่ติวราวๆสิบโมงเช้า เพื่อนสาวผมก็แอบเล่นเฟสข้างๆ ผมแอบบมอง จนเหลือบไปเห็นโพสต์ของมัน แล้วโพสต์ของมันเป็นรูปภาพ ซองจดหมายสีชมพูที่การเขียนจ่าหน้าซองโดยลายมือของผม ถัดๆไปมีดอกกุหลาบหนึ่งดอก ผมเห็นแล้วผมใจหล่นวาบบบบบบ ไม่ฟังแม้แต่ติวเตอร์สอนมา ช็อคค้างที่รูปนั่น เพื่อนสาวผมก็หยุดได้แค่ครึ่งภาพ ราวๆ สามวินาที แล้วมันกัดหน้าจอขึ้นไป ผมเหม่อลอยยยย ใจก็เต้นที่มันโพสต์ภาพแบบนี้ออกมา(แต่ผมยังไม่อ่านที่มันโพสต์นะครับว่าเป็นอะไร) อีกใจหนึ่งก็กลัวว่าเพื่อนจะรู้เข้าว่าผมเป้นคนส่งให้มัน เพราะอะไรน่ะเหรอครับ  เพราะทั้งซองจดหมาย และดอกกุหลาบ เพื่อนผมที่ไปติวด้วยกัน เห็นเหตุการณ์ทั้งนั้นนนนน อ้ากกกกกก
    ผมเลยขอตัวออกมาเข้าห้องน้ำ โทรหามันอย่างด่วนจี๋ ก็ไม่มีใครรับ
จนไปโทรติดอีกครั้ง ที่ โรงอาหารคณะแพทย์ ที่ มข. แล้วผมก็เริ่มเลย
     เออ กุโทรหาแล้วนะ
อาๆๆ มีอะไรหรอ
      โพสต์อะไรของเนี่ยยย รู้ป่าวว่ากูเห็นแว้บๆตอนอิแป้งเล่นเฟส
หาาา จริงหรอ
      แล้วรู้ไหมว่าซองจดหมายมมันมีโลโก้ที่อิแป้งเป็นคนเขียนด้วย แล้วมันก็เอาให้กูหนึ่งซอง
หาาา
       แล้วดอดกุหลาบกูก็เป็นคนหักก้านออกต่อหน้ายัยอาย(ที่ต้องหักเพราะเพื่อนชายทำหักครับ)
หาาาาา จริงหรอ ขอโทษๆ
       ๆ กูดีใจนะที่เอาลงอะ แต่ลบเถอะ ไม่งั้นก็ซ่อนก็ได้
ได้ๆ เดี่ยวกูลบให้ แต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่บ้านนะ
      อาๆๆ แต่เดี๋ยวก่อนนะ ก่อนจะลบหรือว่าซ่อนน่ะ แคปให้กูด้วยนะ กูอยากดูเต็มๆตา
อือๆๆ

   แล้วผมก็วางลง พร้อมกับรอยยิ้ม ทำไมมันถึงเอาลงนะ แล้วมันโพสต์ว่าอะไร(พอดีโทรสับพัง คอมก็ไม่ได้เอาไปด้วย จะยืมมือถือเพื่อนส่องเฟสมันก็ไม่ได้กลัวเพื่อนสงสัย) ผมทั้งยิ้ม ทั้งตื่นเต้น รู้สึกดัที่มัน เห็นค่าในสิ่งที่ผมทำลงไป เพราะที่ไม่ได้กำชับมันว่าห้ามถ่ายรูปลง ก็เพราะคิดว่าสิ่งที่ผมทำไปมันก็คงจะรับตามมารยาท ไม่คิดว่ามันจะโพสต์ลงหรอก ยิ่งเคยคิดแบบนี้
หัวใจผมมันก็ยิ่งเต้น ทั้งๆทที่มันมีแฟนอยู่นะครับ

เห้ออออ ช่วยผมที ผมมพูดไม่ออก จนถึงตอนนี้ผมตามทวงแคปหน้าจอ มันก็ยังไม่ออนเฟสซักทีเลยครับ