สวัสดีปี 2558 นะคะ หยุดยาวกันเลยทีเดียวกับสิ้นปีที่ผ่านมา ทำไงล่ะทีนี้ ก็เที่ยวสิคร้าบบ
(พิมพ์เก็บไว้ตั้งแต่กลับมา ขอใช้หัวกระทู้แบบที่ตั้งฝจไว้ละกันนะคะ)
จากที่เพื่อนสนิทคนนึงมันตระเวนพาเจ้าสาวไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันซะจนคนอื่นเขาอิจฉา ก็มีภาพสถานที่นึงโผล่มา
“ ปาย “
สะดุดตรงนี้เลย อยากไปมานานมากแล้ว แต่ทนกระแสไม่ไหว ฮิตเหลือเกิน ปีนี้ได้โอกาสซักที ต้องจัดแล้วแหละ
ภาพนี้คือภาพแรกที่กระตุ้นต่อมอยาก ภาพนี้มันมีเรื่องราว
ขออนุญาตมาเล่าประสบการณ์เที่ยวคนเดียวซักหน่อยนะคะ หลังจากได้ข้อมูลจากพี่ ๆ ในพันทิปที่น่ารัก และหาข้อมูลจากที่อื่น ๆ อีกนิดหน่อย ก็ลุยเลยค่ะ
ตี 5 วันที่ 29 ธันวาคม 57 แงะตัวเองจากที่นอน ขับมอเตอร์ไซค์ไปสถานีรถไฟหัวหมากค่ะ เพื่อรับตั๋วรถไฟฟรี มาช้าอาจได้ตั๋วยืน กทม-เชียงใหม่ ไกลเอาการนะคะ
ได้ตั๋วมาแล้วก็กลับมานอนต่อที่บ้านได้อีกหน่อยค่ะ
11:30 น. เดินทางออกจากบ้าน มาขึ้น 109 ที่คลองตัน รถไฟออกเวลา 12:45 น. วันนี้รถน่าจะโล่ง ชม เดียวน่าจะถึงหัวลำโพง....แต่ ขณะนี้เวลา 12:15 ผมยังอยู่บนรถเมอยู่เลยคร้าบบบ ป้าข้าง ๆ หันมาถาม
ไปไหนหนู
เชียงใหม่ค่ะ
ต๊ายย จะทันไหมหนู รถ ไฟออกตรงเวลาเป๊ะนะ
ค่ะป้า งั้นหนูไปเรียกพี่วินนะคะ ขอบคุณค่ะ แล้วก็กระโดดขึ้นพี่วินมา ถึงหัวลำโพงทันเวลาพอดี “กระโดดขึ้นรถไฟเลยค่ะ”
ก็เดินหาที่นั่ง มีเด็กวัยรุ่นกลุ่มนึงนั่งอยู่ก่อนแล้วค่ะ พอบอกเลขที่ไป น้องก็ลุกให้นั่งค่ะ แล้วรถไฟก็ออกเดินทาง
น้อง ๆ ก็หันมาถามว่าไปรับตั๋วกี่โมง น้องมากัน 8 โมงเช้าได้เป็นตั๋วยืนมา ต้องรอลุ้นว่าจะมีคนมานั่งหรือเปล่า พอมีคนเดินผ่านมาก็ลุ้นกันทีนึง สนุกสนานเลยค่ะ พอดีว่าที่ข้าง ๆเราว่างไม่มีเจ้าของขึ้นมา น้อง ๆ เลยพอจะเบียดกันไปได้ค่ะ ผลัดกันนั่ง ผลัดกันยืน น่ารักดีค่ะ เพื่อนแท้เป็นแบบนี้นี่เอง
ระหว่างทาง
บนรถไฟไม่ต้องกลัวอดเลยค่ะ มีอาหารขายตลอดทางเลย ข้าวเหนียวหมู น้ำ ขนมจีบซาลาเปา ดึก ๆ มีมาม่าด้วยค่ะ น้อง ๆ กินกันคนละถ้วย มีหันมาถามเราด้วยนะ ว่าไม่กินเหรอ 55 ไม่กล้าซื้ออะไรกินเลยค่ะ อยู่ในวงล้อมเด็กผู้ชาย นั่งนิ่ง ๆ ดีกว่าค่ะ ถ่ายรูปข้างทางกันไป
ซักพักเราก็เผลอหลับไปตอนรถไฟถึงอุตรดิตถ์ มั้งคะ สะดุ้งตื่นอีกที ถึงเชียงใหม่แล้วค่ะ ไม่มีใครปลุกเลย ตี 4:05 พอดีเด๊ะ ตรงเวลาเกินไปค่ะ เรารึเผื่อเวลาเลทไว้ ทำไงล่ะทีนี้ รถตู้ขึ้นปายยังไม่เปิดเลย นอนรอกันต่อไปที่สถานีรถไฟนั่นแหละค่ะ หนาวขนาดดด
เช้าแล้วแวะกินโจ๊กข้างรานรถตู้อายะค่ะ หิวมากกกก
แล้วก็แวะไปซื้อตั๋วขึ้นปายค่ะ 150 บาท ตอนแรกตั้งใจจะเช่ามอเตอร์ไซค์ขี่ขึ้นไป แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ เพลียมากนั้งรถตู้ดีกว่า ระหว่างรอรถค่ะ
สิ้นปีฉายเดี่ยว ออกเที่ยวโดยรถไฟ ไปปายให้สบายใจ พบเจอใคร ๆ แปลกตา
(พิมพ์เก็บไว้ตั้งแต่กลับมา ขอใช้หัวกระทู้แบบที่ตั้งฝจไว้ละกันนะคะ)
จากที่เพื่อนสนิทคนนึงมันตระเวนพาเจ้าสาวไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กันซะจนคนอื่นเขาอิจฉา ก็มีภาพสถานที่นึงโผล่มา
“ ปาย “
สะดุดตรงนี้เลย อยากไปมานานมากแล้ว แต่ทนกระแสไม่ไหว ฮิตเหลือเกิน ปีนี้ได้โอกาสซักที ต้องจัดแล้วแหละ
ภาพนี้คือภาพแรกที่กระตุ้นต่อมอยาก ภาพนี้มันมีเรื่องราว
ขออนุญาตมาเล่าประสบการณ์เที่ยวคนเดียวซักหน่อยนะคะ หลังจากได้ข้อมูลจากพี่ ๆ ในพันทิปที่น่ารัก และหาข้อมูลจากที่อื่น ๆ อีกนิดหน่อย ก็ลุยเลยค่ะ
ตี 5 วันที่ 29 ธันวาคม 57 แงะตัวเองจากที่นอน ขับมอเตอร์ไซค์ไปสถานีรถไฟหัวหมากค่ะ เพื่อรับตั๋วรถไฟฟรี มาช้าอาจได้ตั๋วยืน กทม-เชียงใหม่ ไกลเอาการนะคะ
ได้ตั๋วมาแล้วก็กลับมานอนต่อที่บ้านได้อีกหน่อยค่ะ
11:30 น. เดินทางออกจากบ้าน มาขึ้น 109 ที่คลองตัน รถไฟออกเวลา 12:45 น. วันนี้รถน่าจะโล่ง ชม เดียวน่าจะถึงหัวลำโพง....แต่ ขณะนี้เวลา 12:15 ผมยังอยู่บนรถเมอยู่เลยคร้าบบบ ป้าข้าง ๆ หันมาถาม
ไปไหนหนู
เชียงใหม่ค่ะ
ต๊ายย จะทันไหมหนู รถ ไฟออกตรงเวลาเป๊ะนะ
ค่ะป้า งั้นหนูไปเรียกพี่วินนะคะ ขอบคุณค่ะ แล้วก็กระโดดขึ้นพี่วินมา ถึงหัวลำโพงทันเวลาพอดี “กระโดดขึ้นรถไฟเลยค่ะ”
ก็เดินหาที่นั่ง มีเด็กวัยรุ่นกลุ่มนึงนั่งอยู่ก่อนแล้วค่ะ พอบอกเลขที่ไป น้องก็ลุกให้นั่งค่ะ แล้วรถไฟก็ออกเดินทาง
น้อง ๆ ก็หันมาถามว่าไปรับตั๋วกี่โมง น้องมากัน 8 โมงเช้าได้เป็นตั๋วยืนมา ต้องรอลุ้นว่าจะมีคนมานั่งหรือเปล่า พอมีคนเดินผ่านมาก็ลุ้นกันทีนึง สนุกสนานเลยค่ะ พอดีว่าที่ข้าง ๆเราว่างไม่มีเจ้าของขึ้นมา น้อง ๆ เลยพอจะเบียดกันไปได้ค่ะ ผลัดกันนั่ง ผลัดกันยืน น่ารักดีค่ะ เพื่อนแท้เป็นแบบนี้นี่เอง
ระหว่างทาง
บนรถไฟไม่ต้องกลัวอดเลยค่ะ มีอาหารขายตลอดทางเลย ข้าวเหนียวหมู น้ำ ขนมจีบซาลาเปา ดึก ๆ มีมาม่าด้วยค่ะ น้อง ๆ กินกันคนละถ้วย มีหันมาถามเราด้วยนะ ว่าไม่กินเหรอ 55 ไม่กล้าซื้ออะไรกินเลยค่ะ อยู่ในวงล้อมเด็กผู้ชาย นั่งนิ่ง ๆ ดีกว่าค่ะ ถ่ายรูปข้างทางกันไป
ซักพักเราก็เผลอหลับไปตอนรถไฟถึงอุตรดิตถ์ มั้งคะ สะดุ้งตื่นอีกที ถึงเชียงใหม่แล้วค่ะ ไม่มีใครปลุกเลย ตี 4:05 พอดีเด๊ะ ตรงเวลาเกินไปค่ะ เรารึเผื่อเวลาเลทไว้ ทำไงล่ะทีนี้ รถตู้ขึ้นปายยังไม่เปิดเลย นอนรอกันต่อไปที่สถานีรถไฟนั่นแหละค่ะ หนาวขนาดดด
เช้าแล้วแวะกินโจ๊กข้างรานรถตู้อายะค่ะ หิวมากกกก
แล้วก็แวะไปซื้อตั๋วขึ้นปายค่ะ 150 บาท ตอนแรกตั้งใจจะเช่ามอเตอร์ไซค์ขี่ขึ้นไป แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วค่ะ เพลียมากนั้งรถตู้ดีกว่า ระหว่างรอรถค่ะ