ในที่สุดผมก็เรียนจบปริญญาตรีแล้ว อยากหางานทำเหมาะสม สำหรับเด็กกลุ่มออทิสติกอย่างผมละครับ

จริงๆแล้ว อยากพักเหนื่อยจากการเรียนที่มหาลัยมา 5 ปี เป็นอะไรที่ยากลำบากมากเลย ผมจะเล่าให้ฟังว่าผมทำอะไรบ้าง ชีวิตการฝึกงานเป็นครูสอนหนังสือของผม เป็นอะไรที่ยากกว่าคนปกติทั่วไป ยากยังไง เพราผมไม่สามารถทนแรงแรงกดดันอะไรได้ หรือทนได้เล็กน้อย สิ่งสำคัญคือ การเข้าไปสอนนักเรียนที่ดูแล้ววุ่นวายมาก บางครั้งก็หลุดตะคอกใส่เด็กนักเรียน ซึ่งนักเรียนที่ผมสอนอยู่อยู่ชั้น ม 2 เป็นอะไรที่ดื้อสุดยอดเลย ผมกะว่าจะยอมแพ้หลายครั้งแล้ว แต่ก็พยายามจนจบได้

มีคนถามผมว่าเป็นเด็กกลุ่มออทิสติกใครมันจะรับทำงาน ผมลองไปพูดคุยกับโรงเรียนแห่งนึ่ง คุยไปมา เค้าบอกว่า อย่างเธอคงทำงานที่นี่ไม่ได้หรอก เธอก็แค่ภาระ และอย่าทำตัวให้เป็นภาระอีกเลย สงสารคนปกติบ้าง ผมเสียใจมากเลยละ ที่เค้าพูดแบบนี้ ใครมันอยากจะรับเด็กกลุ่มออทิสติกอย่างผมเป็นครูละ ทีนี้ไปที่มุมครอบครัวบ้าง แม่ผมก็ให้ผมทำอาชีพง่ายๆ ขายของ แต่ก็มีปัญหาอีก ลูกค้าขโมยของ ไม่รู้เรื่องเลย แม่ก็เครียดเพราะแม่คงจะต้องเลี้ยงผมไปตลอดชีวิตแน่ละ แต่ผมบอกว่า ผมทำได้ เป็นครูได้นะ

ตอนนี้ผมลองไปสมัครหลายๆ ที่ ไม่มีใครรับเลยละครับ แม่ก็เครียด ทำไมนะชีวิตเชาว์เจอแต่ปัญหาหนักจริงๆ ต้องการคนช่วยคิดละครับ งานที่เหมาะกับผมจริงๆ