สดีค่ะชาวพันทิปทุกคน ไม่ได้เข้ามานาน วันนี้มีเรื่องกลุ้มใจมีปรึกษาอีกแล้วค่ะ
เริ่มเลยเนาะ....คือตอนนี้เราเรียนจบมหาลัยละ ย้อนออีตกลับไปเมื่อ12ปีก่อน เราเคยมี Poppy love กับเด็ก
ผู้ชายหน้าตาจิ้มลิ้มคนนึงที่อยู่บ้านใกล้กัน รู้จักกันตั้งแต่อายุ5ขวบค่ะ ตอนที่เขาย้ายบ้านมาอยู่ที่หมู่บ้านเดียวกัน
แต่มาสนิทกันตอนเรียน มอ 1 และตอนนั้นพี่เขาอยู่มอ 4 สนิทกันเพราะว่าแม่ของเขาได้มาเปิดร้านขายของที่
ข้างบ้านเลยได้สนิทกัน และนั่นแหละก็เป็นจุดเริ่มต้นของPoppy Love คนอื่นอาจจะมองว่าแก่แดดนะคะ แต่
Poppy Love ของเราไม่มีอะไรเลยค่ะ สมัยนั้นไม่มีมือถือด้วย ไม่ได้แชท มีแต่คุยกันหน้าบ้านเกือบทุกวัน และ
ไปเวียนเทียนด้วยกัน แต่พี่น้องในบ้านไปกันหมดเลยค่ะ เรายังไม่ค่อยรู้จักว่า ความรักเป็นยังไง ไม่เคยมีแฟนด้วย
เลยไม่รู้ว่ามันต้องเป็นแบบไหน จนเวลาผ่านไป 1 ปี 3 เดือน เราเพิ่งเคยจับมือกัน 1 ครั้ง ตอนที่เราไปเวียนเทียน
ด้วยกัน (ครั้งสุดท้าย โดยที่ไม่รู้ว่านั้นจะเป็นครั้งสุดท้าย) ต่อมา แม่เขาย้ายร้าน เราเลยไม่ค่อยได้คุยกัน โทรศัพก็
ไม่มี ไม่รู้จะติดต่อกันยังไง มีแต่นานๆเขามาหาที่บ้านทีนึง พร้อมกับขนมที่แม่เขาทำแล้วให้เอามาฝากแม่เรา ด้วย
ความที่ยังเด็กอยู่ ช่วงนั้นเราติดเพื่อนมาก และไม่ค่อยได้สนใจพี่เขา จนกลายเป็นว่าไม่ได้คุย ไม่ได้เจอ และเลิก
กันในที่สุด ต่อมาเราก็ย้ายโรงเรียน พอเรียนจบมอ 6 ก็ไปเรียน ปอ ตี ต่อที่ประเทศเพื่อนบ้าน พี่เขาก็ย้ายไปอยู่
ต่างจังหวัด แล้วเราก็ไม่ได้ข่าวคราวกันอีกเลย จนถึงตอนนี้เป็นเวลา 12ปี แล้วค่ะ เราคิดถึงพี่เขามากตอนเรียน
ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันจะมีบางอารมณ์ที่มันแวปเข้ามาในหัว และคิดเสมอว่าจะได้เจอเขาอีกไหม ตอนนี้เขาจะ
เป็นยังไง เขาจะอยู่ที่ไหน และคิดย้อนไปสมัยเด็กq มันน่ารักกรุ๊บกริ๊บดีนะ เข้าใจแล้วว่ารักครั้งแรกมันเป็นยังไง
แต่เราคงยังเด็กมากกก ตอนนั้นเลยไม่อะไรมากกับความรัก และไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคือความรัก แต่ในที่สุด อะไรสัก
อย่างในโลกใบนี้ก็ทำให้เราได้คุยกับเขาอีกครั้ง เราไปเจอเฟสบุกของแม่เขาที่คุยกับแม่เราผ่านหน้าเฟส เราเลย
เข้าไปส่องแล้วก็ไปดูในรายชื่อเพื่อน และก็ได้เจอเฟสพี่เขาค่ะ เราดีใจมากในที่สุดเราก็เจอพี่เขาอีกครั้ง ไปในรูป
พี่เขาใส่ผ้าเหลือง เราแอบอึ้งนิดนึงแต่ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเขาน่าจะบวชให้แม่มั้ง เรารีบแอ๊ดไปเลยค่ะ ประมาณ 1 ชม
ผ่านไป หลวงพี่เขาก็รับแอ๊ด เราดีใจมาก และทักไปทักทายทันที จนเขารู้ว่าเป็นเรา และเราก็รู้สึกได้ว่าเขาก็ดีใจที่
ได้คุยกับเราอีกครั้ง 12 ปีผ่านไป ต่างคนต่างก็โตขื้นและตื่นเต้นในการคุยมาก เราก็คุยภาษาที่คนธรรมดาคุยกับพระนะคะ
หลวงพี่บอกว่าเราโตเป็นสาวแล้ว 555555 ตอนนั้นมีความสุขมากค่ะ ดีใจที่ได้รู้ว่าเด็กผู้ชายหน้าตาจิ้มลิ้มคนนั้น ตอนนี้เขา
โตเป็นหนุ่มและดูเป็นผู้ใหญ่มาก และได้รู้ว่าเขาสบายดี ตอนนี้หลวงพี่บวชและก็เรียน ป.โท ไปด้วย พอคุยสักพักเขาก็ให้
เบอแม่เขา แล้วเราก็โทรไปสวัสดีและถามข่าวคุณแม่ คุยไปคุยมา เรารู้จากปากแม่เขาว่าหลวงพี่บวชตั้งแต่จบ ม. 6
(คือตอนที่เลิกกับเราไปไม่นาน) แม่ของหลวงพี่รู้ว่าเราคบกันค่ะ และแม่ก็พูดประมาณว่าตั้งแต่เลิกคุยกับเราไป หลวงพี่ก็บวชเลย
ณ ตอนนั้นเราน้ำตาไหลเลย รู้สึกยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก หลังจากคุยกับแม่เสร็จก็มาคุยกับหลวงพี่ต่อ หลวงพี่ก็บอกให้ดูแลตัวเอง
และก็สอนเราหลายๆอย่าง อ่านไปเราร้องให้ไป มันเป็นความรู้สึกทั้งดีใจ ทั้งซึ้งใจ หรือเสียใจที่แม่เขาบอกว่า บวชตั้งแต่เลิกคุย
กับเรา ความจิงมันอาจจะไม่ใช่เพราะเราก็ได้ แต่เราก็คิดมากอยู่ดี คุยกัoผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมงผ่านการแชท ถือว่านานมากกก
หลวงพี่ก็ขอตัวไปนอนและบอกว่าพรุ่งนี้จะมาคุยไหม่ เราไม่รู้ว่ามันจะบาปไหมคะ ถ้าคุยกันแบบนี้ ทั้งๆที่เรายังมีความรู้สึกดีๆ อาจจะ
ไม่ใช่รักก็ได้แต่อาจจะเป็นแค่ความคิดถึง และเนื้อหาที่คุยก็ปกตินะคะ แค่ถามข่าว ถามความเป็นไปของชีวิต แล้วถ้าเรารู้สึกดีอยู่ใน
ใจมันจะเป็นบาปไหมคะ T_T
แฟนเก่าสมัย Poppy Love แต่ตอนนี้เป็น....พระ!!!
เริ่มเลยเนาะ....คือตอนนี้เราเรียนจบมหาลัยละ ย้อนออีตกลับไปเมื่อ12ปีก่อน เราเคยมี Poppy love กับเด็ก
ผู้ชายหน้าตาจิ้มลิ้มคนนึงที่อยู่บ้านใกล้กัน รู้จักกันตั้งแต่อายุ5ขวบค่ะ ตอนที่เขาย้ายบ้านมาอยู่ที่หมู่บ้านเดียวกัน
แต่มาสนิทกันตอนเรียน มอ 1 และตอนนั้นพี่เขาอยู่มอ 4 สนิทกันเพราะว่าแม่ของเขาได้มาเปิดร้านขายของที่
ข้างบ้านเลยได้สนิทกัน และนั่นแหละก็เป็นจุดเริ่มต้นของPoppy Love คนอื่นอาจจะมองว่าแก่แดดนะคะ แต่
Poppy Love ของเราไม่มีอะไรเลยค่ะ สมัยนั้นไม่มีมือถือด้วย ไม่ได้แชท มีแต่คุยกันหน้าบ้านเกือบทุกวัน และ
ไปเวียนเทียนด้วยกัน แต่พี่น้องในบ้านไปกันหมดเลยค่ะ เรายังไม่ค่อยรู้จักว่า ความรักเป็นยังไง ไม่เคยมีแฟนด้วย
เลยไม่รู้ว่ามันต้องเป็นแบบไหน จนเวลาผ่านไป 1 ปี 3 เดือน เราเพิ่งเคยจับมือกัน 1 ครั้ง ตอนที่เราไปเวียนเทียน
ด้วยกัน (ครั้งสุดท้าย โดยที่ไม่รู้ว่านั้นจะเป็นครั้งสุดท้าย) ต่อมา แม่เขาย้ายร้าน เราเลยไม่ค่อยได้คุยกัน โทรศัพก็
ไม่มี ไม่รู้จะติดต่อกันยังไง มีแต่นานๆเขามาหาที่บ้านทีนึง พร้อมกับขนมที่แม่เขาทำแล้วให้เอามาฝากแม่เรา ด้วย
ความที่ยังเด็กอยู่ ช่วงนั้นเราติดเพื่อนมาก และไม่ค่อยได้สนใจพี่เขา จนกลายเป็นว่าไม่ได้คุย ไม่ได้เจอ และเลิก
กันในที่สุด ต่อมาเราก็ย้ายโรงเรียน พอเรียนจบมอ 6 ก็ไปเรียน ปอ ตี ต่อที่ประเทศเพื่อนบ้าน พี่เขาก็ย้ายไปอยู่
ต่างจังหวัด แล้วเราก็ไม่ได้ข่าวคราวกันอีกเลย จนถึงตอนนี้เป็นเวลา 12ปี แล้วค่ะ เราคิดถึงพี่เขามากตอนเรียน
ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันจะมีบางอารมณ์ที่มันแวปเข้ามาในหัว และคิดเสมอว่าจะได้เจอเขาอีกไหม ตอนนี้เขาจะ
เป็นยังไง เขาจะอยู่ที่ไหน และคิดย้อนไปสมัยเด็กq มันน่ารักกรุ๊บกริ๊บดีนะ เข้าใจแล้วว่ารักครั้งแรกมันเป็นยังไง
แต่เราคงยังเด็กมากกก ตอนนั้นเลยไม่อะไรมากกับความรัก และไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคือความรัก แต่ในที่สุด อะไรสัก
อย่างในโลกใบนี้ก็ทำให้เราได้คุยกับเขาอีกครั้ง เราไปเจอเฟสบุกของแม่เขาที่คุยกับแม่เราผ่านหน้าเฟส เราเลย
เข้าไปส่องแล้วก็ไปดูในรายชื่อเพื่อน และก็ได้เจอเฟสพี่เขาค่ะ เราดีใจมากในที่สุดเราก็เจอพี่เขาอีกครั้ง ไปในรูป
พี่เขาใส่ผ้าเหลือง เราแอบอึ้งนิดนึงแต่ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าเขาน่าจะบวชให้แม่มั้ง เรารีบแอ๊ดไปเลยค่ะ ประมาณ 1 ชม
ผ่านไป หลวงพี่เขาก็รับแอ๊ด เราดีใจมาก และทักไปทักทายทันที จนเขารู้ว่าเป็นเรา และเราก็รู้สึกได้ว่าเขาก็ดีใจที่
ได้คุยกับเราอีกครั้ง 12 ปีผ่านไป ต่างคนต่างก็โตขื้นและตื่นเต้นในการคุยมาก เราก็คุยภาษาที่คนธรรมดาคุยกับพระนะคะ
หลวงพี่บอกว่าเราโตเป็นสาวแล้ว 555555 ตอนนั้นมีความสุขมากค่ะ ดีใจที่ได้รู้ว่าเด็กผู้ชายหน้าตาจิ้มลิ้มคนนั้น ตอนนี้เขา
โตเป็นหนุ่มและดูเป็นผู้ใหญ่มาก และได้รู้ว่าเขาสบายดี ตอนนี้หลวงพี่บวชและก็เรียน ป.โท ไปด้วย พอคุยสักพักเขาก็ให้
เบอแม่เขา แล้วเราก็โทรไปสวัสดีและถามข่าวคุณแม่ คุยไปคุยมา เรารู้จากปากแม่เขาว่าหลวงพี่บวชตั้งแต่จบ ม. 6
(คือตอนที่เลิกกับเราไปไม่นาน) แม่ของหลวงพี่รู้ว่าเราคบกันค่ะ และแม่ก็พูดประมาณว่าตั้งแต่เลิกคุยกับเราไป หลวงพี่ก็บวชเลย
ณ ตอนนั้นเราน้ำตาไหลเลย รู้สึกยังไงไม่รู้ บอกไม่ถูก หลังจากคุยกับแม่เสร็จก็มาคุยกับหลวงพี่ต่อ หลวงพี่ก็บอกให้ดูแลตัวเอง
และก็สอนเราหลายๆอย่าง อ่านไปเราร้องให้ไป มันเป็นความรู้สึกทั้งดีใจ ทั้งซึ้งใจ หรือเสียใจที่แม่เขาบอกว่า บวชตั้งแต่เลิกคุย
กับเรา ความจิงมันอาจจะไม่ใช่เพราะเราก็ได้ แต่เราก็คิดมากอยู่ดี คุยกัoผ่านไปประมาณ 2 ชั่วโมงผ่านการแชท ถือว่านานมากกก
หลวงพี่ก็ขอตัวไปนอนและบอกว่าพรุ่งนี้จะมาคุยไหม่ เราไม่รู้ว่ามันจะบาปไหมคะ ถ้าคุยกันแบบนี้ ทั้งๆที่เรายังมีความรู้สึกดีๆ อาจจะ
ไม่ใช่รักก็ได้แต่อาจจะเป็นแค่ความคิดถึง และเนื้อหาที่คุยก็ปกตินะคะ แค่ถามข่าว ถามความเป็นไปของชีวิต แล้วถ้าเรารู้สึกดีอยู่ใน
ใจมันจะเป็นบาปไหมคะ T_T