ใครเคยมีโมเม้นแบบ !! นั่งรถเมล์ไปเรียนทุกวัน แต่วันเนี้ยเป็นวันศุกร์ ต้องเรียน รด. เลยเอารถมอไซค์ไปเรียน เพื่อความสะดวกสบาย การเร่งรีบด่วนของการเข้าแถวก่อน 7.45 น. แต่รถคนนั้นเป็นรถของพี่ชาย ที่จอดไว้หอที่ไกล้กับสถานที่เรียน รด. ที่สุด เลยต้องยืมรถพี่ไปทุกวัน เพราะบ้านเราไกลมาก จากบ้านมา รร. ก็เกือบ 20 โลแล้ว เราเลยแบบ ยืมรถพี่ดีกว่า อาทิตย์ละครั้งเองเนาะ ก็ทำอย่างนั้นทุกครั้งที่ไปเรียน เรียน รด. แค่ครึ่งวันเช้า ตอนบ่ายก็กลับมาเรียนภาคปกติที่ รร. ต่อ ก็เอารถมาจอดหน้า รร. ทุกครั้งที่ทำมา พออตกเย็นเลิกเรียนก็นำรถไปไว้ให้พี่ที่หอ แล้วขึ้นรถเมล์กลับ แต่พอมาวันนั้น
**วันที่เกิดเหตุ ..
คือเราก็ได้เอารถไปเรียน รด. เหมือนเคยพอภาคบ่ายกลับมาเรียนที่ รร ปกติ แต่พอตกเย็นมา เราขึ้นรถเมล์หน้า รร. เพื่อกลับบ้าน แต่รถมอไซค์ที่ยืมพี่มานำจอดไว้หน้า รร. เป็นเวลา 3 วัน คือ ศุกร์ตอนเย็นแล้วก็ เสาร์อาทิตย์ เป็น 3 วัน เราก็อยู่บ้า่นสบายใจเฉิ่ม ไม่นึกถึงรถสักนิดว่าลืมไว้ที่หน้า รร. จนพี่โทรมาวันอาทิตย์ ว่ารถอยู่ไหน เราก็งง เราบอกว่าไม่ได้เอาไป เอาไปคืนตั้งแต่วันศุกร์แล้ว พี่บอกรถหาย.. เราก็บอกไม่รู้ วางหูจากพี่ไป 5 นาที เรานึกขึ้นได้ว่าลืมรถไว้หน้า รร. ให้พี่ไปเอาพี่ถามว่า จอดไว้ที่ รร หรอ เราบอกใช่ พอพี่ไปดูคือแบบ ตอนนั้น 3 ทุ่มกว่า รถจอดอยู่คันเดียว พี่บอกดีนะไม่หาย !!! คือเรารู้ว่าพี่โกรธเราแน่ๆ ตั้งแต่วันนั้น เราก็ไม่ได้คุยกับพี่เราอีกเลย
..มันก้นานมากแล้ว หลายเดือนแล้ว แต่แค่อยากมาเล่าประสบการณ์ความสะเพร่าของเราเอง ควรที่จะไตร่ตรองคิดให้ดี ทบทวนความจำ แต่เหตุของเรานั้นโชคดีที่รถนั้นไม่หาย ถ้าหายก็คงยุ่งกว่านี้ ** บางทีของเราไม่ได้เรียกว่าสะเพร่าแล้วแหละ เรียกว่าโง่เลยดีกว่า
รู้ตัวอีกที รถมอไซค์หาย !!!!!!
**วันที่เกิดเหตุ ..
คือเราก็ได้เอารถไปเรียน รด. เหมือนเคยพอภาคบ่ายกลับมาเรียนที่ รร ปกติ แต่พอตกเย็นมา เราขึ้นรถเมล์หน้า รร. เพื่อกลับบ้าน แต่รถมอไซค์ที่ยืมพี่มานำจอดไว้หน้า รร. เป็นเวลา 3 วัน คือ ศุกร์ตอนเย็นแล้วก็ เสาร์อาทิตย์ เป็น 3 วัน เราก็อยู่บ้า่นสบายใจเฉิ่ม ไม่นึกถึงรถสักนิดว่าลืมไว้ที่หน้า รร. จนพี่โทรมาวันอาทิตย์ ว่ารถอยู่ไหน เราก็งง เราบอกว่าไม่ได้เอาไป เอาไปคืนตั้งแต่วันศุกร์แล้ว พี่บอกรถหาย.. เราก็บอกไม่รู้ วางหูจากพี่ไป 5 นาที เรานึกขึ้นได้ว่าลืมรถไว้หน้า รร. ให้พี่ไปเอาพี่ถามว่า จอดไว้ที่ รร หรอ เราบอกใช่ พอพี่ไปดูคือแบบ ตอนนั้น 3 ทุ่มกว่า รถจอดอยู่คันเดียว พี่บอกดีนะไม่หาย !!! คือเรารู้ว่าพี่โกรธเราแน่ๆ ตั้งแต่วันนั้น เราก็ไม่ได้คุยกับพี่เราอีกเลย
..มันก้นานมากแล้ว หลายเดือนแล้ว แต่แค่อยากมาเล่าประสบการณ์ความสะเพร่าของเราเอง ควรที่จะไตร่ตรองคิดให้ดี ทบทวนความจำ แต่เหตุของเรานั้นโชคดีที่รถนั้นไม่หาย ถ้าหายก็คงยุ่งกว่านี้ ** บางทีของเราไม่ได้เรียกว่าสะเพร่าแล้วแหละ เรียกว่าโง่เลยดีกว่า