สังคมวัตถุนิยมแบบนี้ กินหรู เที่ยวหรู เงินเดือนเพิ่งจบตรี จบโท ไม่กี่หมื่น พอใช้กันมั้ยครับ

ไม่พอ เดียวก็รูดปริ๊ดๆ ทำงานได้หน่อยเงินเดือน 2 หมื่น ก็มาถามว่าซื้อรถใหม่ อะไรดี

พอเงินเดือน 3 หมื่น ก็มาบอกว่า อยากได้บ้าน เก็บเงินแต่งงาน หมดเป็นล้าน

สุดท้าย ก็ต้องเป็น หนูถีบจักร์ ตลอดไป

ลองไปดูพ่อค้าแม่ค้า หลายๆคน พอมีเงินหน่อย เก็บเอามาทำทุน ค้าขายเพิ่ม

จากรถเข็น เป็นเช่าร้าน จากเช่าร้าน เป็นซื้ออาคารพานิช พวกนี้เงินดี และรวยกันทุกคนถ้ารู้จักเก็บ

ส่วนคนทำงานกินเงินเดือน ห่วงสวย ห่วงหล่อ

คนรู้จัก สองคน ทั้งสองคน จบปริญญาทั้งคู่

คนแรก จบมาห่วง หล่อ ทำงานมาไม่พอกิน เปลี่ยนมาขายประกัน ด้วยหวังที่จะรวย

เงินเดือนก็พอบ้างไม่พอบ้างว่าไป

คนที่สอง มาเป็นพ่อค้าในตลาด ขายส้มตำ วันๆกำไรไม่ต่ำกว่า 1500 บ. เดือนๆ เกิน 4 หมื่นบาท ต่อเดือน

พอเพื่อนคนแรก มาเจอคนที่สอง คำพูดแรก คือ ทำไม มาทำงานอย่างนี้วะ ไม่หางานดีๆทำ

เพื่อนคนที่สอง ได้แต่ยิ้มๆ แล้วบอก ทำแบบนี้แหละ มีความสุขดีแล้ว

อยากจะบอกว่า ของแบบนี้ มันแล้วแต่คนจริงๆ บางคนเงินเดือนนิดเดียว เดียวกินดี อัพรูปอวดกันไป อวดกันมา เทียวต่างประเทศตลอด แต่ขอโทษ รูดปริ๊ดๆ เอา เทียวแล้วก็กลับมาใช้หนี้เขา แต่ละวันแต่ละเดือนหมุ่นเงินเป็นว่าเล่น มันมีความสุขตรงไหน