เราชื่อชมพู่ เราเปนทอม อายุก็20+แหละ
กระทู้ต่อไปนี้ เราจะพูดถึง คนคน อาจไม่ค่อยเปนกระทู้คำถามนะ แต่เรา แค่อยากระบายอยู่ในนี้อะ ^^
น้องคนนี้ "ชื่อหมิว" อายุห่างจากเรา ก็น่าจะ 11ปี โหวว ... เด็กไปเนาะ
ก่อนอื่น จะเล่าให้ฟังก่อน เจอน้องเค้า ที่แรก จำได้ดี สวนเรืองแสง เจอเพราะว่า น้องเราคนสอนเต้น "ลีดเดอร์" น้องหมิวเป็นลีดเดอร์ ของสี อัญมณี สีเหลือง ตอนแรกเราไปรอรับน้องกลับบ้าน บ้านเราไกลจากตัวเมือง 40กว่าโล น้องเราไม่มีรถกลับ ช่วงนั้นเราโสดพอดีอ่ะ ก็เหงาๆนะ แต่ตอนนั้น เรายังไม่เปิดใจกับใครหรอก ใครจะทำใจได้ไวแบบนั้น ว่ามั้ย ไม่นอกเรื่องละ ตอนนั้นเห็นน้องหมิว รู้สึกไม่ชอบ เหมือนแบบผู้หญิงแบบนี้ เรื่องมาก เราชอบดูคนอะ
เออแบบ เป็นคนเอาแต่ใจมาก เรื่องมาก ชอบวีน โวยวาย สายตานี่ร้ายกาจ เกลียดด 555+ หลังจากนั้นมา น้องชายเรา ก็ให้ไปรับบ่อยขึ้น ลำคานมากๆๆๆ
ทำไงได้ต้องไปแบบเดิม เจอหมิว ทุกครั้งก็ปกติ แทบไม่อยากจ้องหน้า เกลียด มากก เป็นแบบนี้พักๆนึง วันต่อมา ต้องมานอนที่ โรงแรม ชื่อ B2 จำห้องได้ ใน ขอนแก่น น้องๆที่เป็นลีด ต่างกันมาดูชุด เพราะเราต้องขนมาให้ท่านๆลอง หลังจากนั้น ครึ่งชั่วโมง ก๊อกๆๆๆ ใครวะ กูจานอน เปิดประตูทันใด อ้อ หมิว
พึ่งมาลองชุด ไม่มีเกรงใจกันเลย เราลืมบอกว่าเราเป็นคนเอาแต่ใจมากเหมือนกันนะ นางทั้งเสียงดังทั้งลองไป อุ้ยชุดสวยจัง ชมเสร็จแล้วกลับห้องเถอะ
นึกไว้ พอดีเผลอหลับ ไม่ได้ไปดูเค้าแต่งหน้า ถึงเช้านะ ลองชวนช่างแต่งหน้าไปดู เค้าไปเดิน ลงจากรถ ก็ไม่คิดอะไร อยากดูว่าแต่งหน้าและชุดสวยมั้ย??? แค่นั้น เชื่อมั้ยคับ? มันเหมือนฝัน เราเดินอยู่ถนน บอกยังไงอะ เห็นหมิวเดินออกมา ข้างในแทบ แบบว่ากิ๊สสสสส เหมือนอะไรสะกดไปเลยคับ
เทอน่ารักมากอะแก แทบไม่เชื่อสายตาตนเองเลยนะ รึจะชอบที่ หมิวชอบมั่นใจในตัวเอง ชอบผู้หญิงมั่นใจตัวเองด้วยแหละ คิดมากมั้ง
หลังจากนั้นมา ไป โรงเรียน ไปสนาม ก็ดูทั้งวันเลย ถึงเย็นๆ ก็มองบ้างนะ ถามตัวเอง ทำไมถึงมีอะไรให้ชอบวะ ทั้งที่ไม่ชอบหน้ามันเลยอะ
อย่าแกล้งกันสิ ความรู้สึก น้องให้ทำชุด ให้นั้นนี้กับน้องๆลีด ก็ไม่กล้าใกล้หมิวเลยนะ อายทำไม?? ตกลงเราชอบหมิวใช่ป่ะ? แย่จัง
หมิวเป็นคนอยู่เฉยๆไม่เป็นเลย ชอบวิ่งไปนู้นนี้เลยอะ พอเวลาประกาศผล !!! สีเหลืองได้ที่2 พวกแกดีใจมาก คิดว่าเหมือนที่1 555+
ขอชมอะไรอย่างนึง หมิวเป็นคนที่พยายามมากๆ เค้าชอบเทอตงนี้นะ
ถือโอกาสเลยแล้วกัน หมิว ... ขอถ่ายรูปทีดิ อายวะ หมิวเปนคนถ่ายละกันนะ ถ่ายได้ 3 4 ที เอ้าโทรศัพท์เทอมีคนโทรมา ในใจคิดไว้ แฟนเทอคงทอมา
หลังจากนั้นมา ก็ไม่ได้เจอกันแล้วสิ ง้อว ว ไม่มีปันหา ตอนแรกอ้ายอายน้องเรานะ จะขอเฟสแกอะ เขินนานมาก กก
เย้ เย้ เย้ แกรับเฟสด้วยเว้ย โอ้ยยยๆๆ เขินนนน แกชอบมากดไลท์เรา เราโคตรเขินง่ะ ยังอีก ทำไมไม่คุยกะน้องเค้า คิดในใจ<<
อยากคุยสิ ก็พยายามโพส อะไรมากมายให้น้องเค้ารู้ตัวนะ ใคร
เดาเก่งละคับบ แต่รุสึกดีมาก แบบ ไม่ขอไรมากมายยย !!
มาสักพัก นางเริ่ม ดราม่า พอเดาๆ ทะเลาะกับแฟน แฟนหายไป และได้แต่โทษตัวเอง ว่า แย่ ผิดที่ไม่สนใจ พยายามจะให้เขากลับมา
ตัวเรา ทำไมต้องเศร้าตามหมิว ด้วย ไม่ว่าจะโพสอะไรก็ตาม และแล้วเราก็อดใจไม่ได้ คิดว่า ไม่ทำอะไรหน่อย? จะมามัวคิดทำไมกัน
ใจเราบอกกับเรา หาอะไรสักอย่าง ให้หาอะไรปลอบใจหมิวนะ เราคิดอยู่ว่าจะหา ตุ๊กตาในขวดแก้วกลมๆ เร่กไม่ถูก เรารีบไปในเมือง หาซื้อ ตอนแรกๆก็หาไม่เจออะ กะจะเอาเป็นตุ๊กตาตัวเล็ก เงินไม่พอตัวใหญ่ให้ไง !!! หันไป ติดกับตุ๊กตาที่จะเอา ดีใจค๊า เจอของที่คิดไว้เลยแกรรร เอาอันนี้ ห่อๆๆๆ เลยไปซื้อสมุดโน้ตเล็กเล็ก หมิวชอบอะไรที่น่ารักๆใสๆแบ้วๆ เราเลยซื้ออันที่ เข้ากะหมิวให้มากที่สุด กว่าจะได้ มันเยอะมากๆ ปากกาก็ยังเป็น คัพเค้กเล้ย 55+
เสร็จปึ้บ ทอหาน้องที่เป็นลีดด้วยกัน ให้เอาไปให้ เพราะน้องชาย รู้แค่ บ้านแกอยู่แถวเน้ เพื่อนน้องที่เป็นลีดเลยโทรหาเบอร์มาให้จนได้ น้องเขาเปิดลำโพง เสียงแกเศร้ามากรู้ป่ะ ?? เรารอในรถกับน้องเรา หิวมาแล้วๆ เย้เย้ หน้าบูดตูดเป็ด ผมฟูๆ ทำหน้าเบื่อๆ แล้วก็ชับมอไซค์ไป
หลังจากวันนั้น ด้วยความที่เออ อยากคุย ก็เลยก้าๆทักแชทไป คิดว่า
หยิ่งแน่เบย ไม่ใช่ตามคิด หมิวคุยดีมากๆ ภาพแรกที่ส่งมาให้ดู กำลังกินก๋วยจั๊บเลย เราก็คุย ถาม เหงามั้ย ขอเป็นแก้เหงาให้ได้มั้ย ตอบ มาว่า อืม ลองดู เย้ๆ โอ้ยยย นั่งยิ้มอะแกรรร เราก็คุยกันเลื่อยๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆ
จนมาช่วงที่หมิวไม่ค่อยตอบ ก็รู้ละ ที่หายไป เพราะ แฟนหมิวกับมาละ หลังจากนั้นมา ก็ทำใจนะ แค่แอบมองแอบดูโพส บางครั้ง มันก็ทำให้เรารู้ว่าเค้า ยังอยู่ดี มีความสุข มาถึงคริสมาสตร์ หมิวได้แสดง ที่ รร เราคิดถึงหมิวนะ ก้อเลยซื้อ ของขวัญให้ ฝากน้องไปให้ ไม่ก้าเอาให้เอง หลังจากนั้น หมิวไปเที่ยว ชอบบ่นจังในเฟสอะ อึนตามวุ้ย 2-3 วัน หมิว เฟสมาขอบคุณที่ให้ เราบอกยังไม่มีชื่อตั้งชื่อให้มันด้วยละ ประมาณกี่วันไม่รู้ หมิวแชทบอก ตั้งให้แล้ว ทั้งดีใจและเสียความรู้สึก อะไรอะหลอ ตั้งชื่อคล้ายๆแฟนเทอไง หลังจากนั้นมา เราก็ไม่ได้คุยเลย เรานอยมากบอกในแชทไป
รอบนี้ไม่แล้วอะ พอ เราขี้เหงานะ เราชอบแทงสนุ๊ก ดึกๆกลับบ้านแล้วนอนหลับไป ปีใหม่ !!! หมิวไปเคาวน์ดาวน์กับเพื่อนแหละ หมิวอยู่ฝั่งเซนทรัล เราอยู่ทางสวนเรืองแสง คนเปนแสน เค้าเคาวน์ดาวน์กัน จุดพลุ เรานึกถึงเทอนะหมิว เราคิดว่า อย่างน้อยเราได้อยู่ที่ติดกัน ใกล้กัน ดูพลุ ได้ฟังเพลงๆเดียวกัน ก็ดีใจละนะ ขับรถมา ไม่ได้เจอหรอก ขอมาอยู่ใกล้ๆกันให้มันมากๆที่สุด ข้อความ อวยพร เรานึกถึงเทอคนแรกเลย เราส่งให้เทอ คนแรก เราก็กลับบ้าน เราต้องคิดถึงแก ทั้งที่แกไม่อะไรเลยนี่นะ เฟล? เราก็ทำใจแล้วแหละ แฟนหมิวเค้ากับมาแล้วนิ่
ต่อมาประมาณ พักใหญ่ เทอกับเขาเริ่มทะเลาะกัน เดี๋ยวดีเดี๋ยวรัก น้องลีดก็พูดให้ฟัง คนนี้ คบนานสักพักละ เดี๋ยวรักเลิก เราก็อืมม ...
มาวันหนึ่ง หมิวคงเลิกกันกะแฟนจิงๆ เราเลยโพส ถามปกตินะ เป็นไง สบายดีปะ หมิวก็ตอบ เราเลยไม่เข็ด ดันทักแชทไป
เราก็คุยกันอีกครั้ง รอบนี้ เราคุยกัน บ่อยมากๆ เราพยายามหาเรื่องถาม คุยให้มากกกก เราเปนคนชอบคิดนั้นนี้ กลัว หมิว ลำคานไง ....
ช่วงนั้นมีความสึขจิงๆ คุยกันเยอะ ชอบหมิว จะทำอะไร อยู่ไหน ชอบถ่ายรูปให้ดู ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ชอบวอยส์มาทำให้ มีความสุข เราเคยบอกแกว่า หมว อย่าหายไปนะ หมิวก็รับปากเรานะ เราดีใจนะ ชอบด่ากัน ใกล้ วาเลนไทน์แล้ว เราจำได้ แกบ่น อยากกินเกาลัด ประมาณนี้ เราคิดว่าจะทำอะไรให้ดีนะ คิดออกละ ช่อดอกไม้เกาลัดไม้ลูกโป่ง แปลกดี มีแต่ส่วนมาจะเป็นกุหลาบ ช๊อคโกแลด ไม่อยากซ้ำใครเนอะ
มาช่วงนึง หมิวไม่ค่อย ตอบ ไม่ค่อยพูดนะ วันก่อน 14 กพ เราเอาของที่จะให้ นั่งรอชั่วโมงนึง คิดว่าไม่มาละมั้ง น้องเราก็รออยู่ด้วย มาด้วยกัน และแล้วก็มา อายยุนะ แต่ใจคิดว่า หมิวเปลี่ยนมาก ให้เสดแล้ว เพื่อนแกส่งรูปเราสองคนมาทางไลน์แก แกก็รีบบอกว่า อย่าโพสที่ไหน เดี๋ยวงอนนะ ลบด้วยๆ
เราก็พอรู้แล้ว ว่าหมิวคุยกับใคร เราตอบหมิวไปว่า อืมรู้ ไม่อยากให้ใครเสียความรู้สึกหรอก หลังจากนั้นมา หมิวก็หายไป วัน สองวัน เรา ทรมานมาก
หมิวเศร้า เรารู้ เขาไม่สนใจแก เหมือนแกไม่เคยสนใจกัน เค้ารุว่าทรมานแค่ไหน บางทีก็คิดว่า ทำไมฟ้าแกล้งเราแบบนี้ ทำไมไม่ทำให้คนอย่างเราได้รักๆกันไปวะ ไม่โทษอะไรเลย แค่ไม่เข้าใจนะ วันวาเลนไทน์ เราไม่ว่าง ต้องทำงานไกลๆ ใจก็อยากเสร็จไวๆ พอดี เหมือนมีอะไรให้ไปทัน รีบขับรถกับน้องเข้าในเมืองไวเลย ถึงร้านที่เค้าไปประจำ ที่ติดร้านหมิวไป เราชวนเพื่อนน้องไปยืนข้างหน้าร้าน ยืนดูดบุหรี่ส่องดู สักพัก เหนใครไม่รู้ดิเต้นแบบเมาๆ เค้านึกว่าหมิว ตกใจมากกก เลยทักไลน์ หมิวคงเต้นยุแน่เลย ไม่ได้อ่านไลน์สักทีเลยนะ สักพักหมิว วอยซ์มา ร้องไห้ ให้ไปหา เรายืนยุหน้าร้าน ก็ชวนเพื่อนน้องไปอีกที กัวไม่ก้าไปคนเดว หมิวเมามาก วอยซ์มาร้องไห้อีก เราเดินหาในร้านก็ไม่เจอ วนหา วอยซ์ไปก็ไม่ตอบ กลับวอยซ์ด่าอีก เดินวนยุแบบนี้แหละ มันคงจะเจอ จนไม่เหน เลยยืนหน้าร้าน ดูทอสับ อ่านไม่ตอบ เปนห่วงมากกก จนมองด้วยหางตา มีคนกำลังมองเค้าอยู่ เค้าจ้องว่าหมิวใช่มั้ย?
หมิวจิงๆ เดินหนีกันด้วย เราเลยเดินตาม หมิวโวยวาย บอกอย่ายุ่ง ความรุสึกตอนนั้น เสียความรุสึกนะ ไม่อยากอยุ่ แบบนี้ ตงนี้คนเดวจิงๆ จากนั้นหมิว เลยยอมไปด้วย บอกจะเที่ยวต่อ เราไม่ให้ไป เลยไปหาน้องๆกันก่อน สักพักก้อเลยส่งบ้าน กลัวแม่แกด่า กลับดึก หมิวพูดถึงคนนั้น เค้านอยมาก
เราเลยกวนตีนแก หมิวตีเราหนักมาก ไม่เปนไรหรอก เอาที่สบายใจ เราคิดนะ คนๆนั้น จะเข้ามาทำไม เราอิจฉาที่ทำแกหลงขนาดนี้ แต่เราคิดว่า เรารักใครสักคน เราแค่ให้ความจิงใจกับเค้าดีกว่า ต่อนั้นมา เราก็กับมาคุยเหมือนเดิม วันนึง เรานึกคิดไรไม่รู้ ไปซื้อดอกไม้ เขียนโน้ตให้แก เราพยายามเดินตามแผนที่ที่ขึ้นอยู่ในแชท กะจะวางให้หน้าบ้าน เดินหายังไงก็ไม่เหน มันขึ้น แถวร้านเหล้า ขับรถ เดินแบบไหน ไม่เจอ แผนที่ มันติดใกล้ร้านเหล้ามากเลย
เราเดินเขาไปร้านที่แกชอบกิน ไปหลังร้าน แผนที่ก็เลยอิก เหนื่อย รู้แล้ว เอาไว้หน้า รรไง ก็เลยไว้หลังกระถาง ไลน์ไป ต่อมาละหมิวบอกไม่เหน ภารโรงเก็บไปแหละ แย่จัง ทุกวันนี้เราคุยกัน ล้อกันเหมือนเดิม หมิวบอก ชอบอย่างเค้า ชอบคนตามใจ เข้าใจ ดูแลได้ แต่หมิวยังไม่เปิดใจ หมิวไม่เคยคบทอม เค้ารู้ เข้าใจ แค่หมิวไม่หายไปไหน รอ เวลา อยากมีวันนั้นจัง ขอบคุณนะ ที่ยังให้โอกาสกัน 21 14 13
เราก็แค่คนธรรมดาคนนึง ที่อยากมีรักเหมือนคนอื่น เราแค่ขอพิสูจน์ ให้คนๆนึงได้รู้ ว่าเราอยากมีเทอจริงๆ เค้าขอรักให้แกรู้นะ ^____^
ความรักใช่มั้ย ที่ยังอยู่ตรงนี้??
กระทู้ต่อไปนี้ เราจะพูดถึง คนคน อาจไม่ค่อยเปนกระทู้คำถามนะ แต่เรา แค่อยากระบายอยู่ในนี้อะ ^^
น้องคนนี้ "ชื่อหมิว" อายุห่างจากเรา ก็น่าจะ 11ปี โหวว ... เด็กไปเนาะ
ก่อนอื่น จะเล่าให้ฟังก่อน เจอน้องเค้า ที่แรก จำได้ดี สวนเรืองแสง เจอเพราะว่า น้องเราคนสอนเต้น "ลีดเดอร์" น้องหมิวเป็นลีดเดอร์ ของสี อัญมณี สีเหลือง ตอนแรกเราไปรอรับน้องกลับบ้าน บ้านเราไกลจากตัวเมือง 40กว่าโล น้องเราไม่มีรถกลับ ช่วงนั้นเราโสดพอดีอ่ะ ก็เหงาๆนะ แต่ตอนนั้น เรายังไม่เปิดใจกับใครหรอก ใครจะทำใจได้ไวแบบนั้น ว่ามั้ย ไม่นอกเรื่องละ ตอนนั้นเห็นน้องหมิว รู้สึกไม่ชอบ เหมือนแบบผู้หญิงแบบนี้ เรื่องมาก เราชอบดูคนอะ
เออแบบ เป็นคนเอาแต่ใจมาก เรื่องมาก ชอบวีน โวยวาย สายตานี่ร้ายกาจ เกลียดด 555+ หลังจากนั้นมา น้องชายเรา ก็ให้ไปรับบ่อยขึ้น ลำคานมากๆๆๆ
ทำไงได้ต้องไปแบบเดิม เจอหมิว ทุกครั้งก็ปกติ แทบไม่อยากจ้องหน้า เกลียด มากก เป็นแบบนี้พักๆนึง วันต่อมา ต้องมานอนที่ โรงแรม ชื่อ B2 จำห้องได้ ใน ขอนแก่น น้องๆที่เป็นลีด ต่างกันมาดูชุด เพราะเราต้องขนมาให้ท่านๆลอง หลังจากนั้น ครึ่งชั่วโมง ก๊อกๆๆๆ ใครวะ กูจานอน เปิดประตูทันใด อ้อ หมิว
พึ่งมาลองชุด ไม่มีเกรงใจกันเลย เราลืมบอกว่าเราเป็นคนเอาแต่ใจมากเหมือนกันนะ นางทั้งเสียงดังทั้งลองไป อุ้ยชุดสวยจัง ชมเสร็จแล้วกลับห้องเถอะ
นึกไว้ พอดีเผลอหลับ ไม่ได้ไปดูเค้าแต่งหน้า ถึงเช้านะ ลองชวนช่างแต่งหน้าไปดู เค้าไปเดิน ลงจากรถ ก็ไม่คิดอะไร อยากดูว่าแต่งหน้าและชุดสวยมั้ย??? แค่นั้น เชื่อมั้ยคับ? มันเหมือนฝัน เราเดินอยู่ถนน บอกยังไงอะ เห็นหมิวเดินออกมา ข้างในแทบ แบบว่ากิ๊สสสสส เหมือนอะไรสะกดไปเลยคับ
เทอน่ารักมากอะแก แทบไม่เชื่อสายตาตนเองเลยนะ รึจะชอบที่ หมิวชอบมั่นใจในตัวเอง ชอบผู้หญิงมั่นใจตัวเองด้วยแหละ คิดมากมั้ง
หลังจากนั้นมา ไป โรงเรียน ไปสนาม ก็ดูทั้งวันเลย ถึงเย็นๆ ก็มองบ้างนะ ถามตัวเอง ทำไมถึงมีอะไรให้ชอบวะ ทั้งที่ไม่ชอบหน้ามันเลยอะ
อย่าแกล้งกันสิ ความรู้สึก น้องให้ทำชุด ให้นั้นนี้กับน้องๆลีด ก็ไม่กล้าใกล้หมิวเลยนะ อายทำไม?? ตกลงเราชอบหมิวใช่ป่ะ? แย่จัง
หมิวเป็นคนอยู่เฉยๆไม่เป็นเลย ชอบวิ่งไปนู้นนี้เลยอะ พอเวลาประกาศผล !!! สีเหลืองได้ที่2 พวกแกดีใจมาก คิดว่าเหมือนที่1 555+
ขอชมอะไรอย่างนึง หมิวเป็นคนที่พยายามมากๆ เค้าชอบเทอตงนี้นะ
ถือโอกาสเลยแล้วกัน หมิว ... ขอถ่ายรูปทีดิ อายวะ หมิวเปนคนถ่ายละกันนะ ถ่ายได้ 3 4 ที เอ้าโทรศัพท์เทอมีคนโทรมา ในใจคิดไว้ แฟนเทอคงทอมา
หลังจากนั้นมา ก็ไม่ได้เจอกันแล้วสิ ง้อว ว ไม่มีปันหา ตอนแรกอ้ายอายน้องเรานะ จะขอเฟสแกอะ เขินนานมาก กก
เย้ เย้ เย้ แกรับเฟสด้วยเว้ย โอ้ยยยๆๆ เขินนนน แกชอบมากดไลท์เรา เราโคตรเขินง่ะ ยังอีก ทำไมไม่คุยกะน้องเค้า คิดในใจ<<
อยากคุยสิ ก็พยายามโพส อะไรมากมายให้น้องเค้ารู้ตัวนะ ใคร
มาสักพัก นางเริ่ม ดราม่า พอเดาๆ ทะเลาะกับแฟน แฟนหายไป และได้แต่โทษตัวเอง ว่า แย่ ผิดที่ไม่สนใจ พยายามจะให้เขากลับมา
ตัวเรา ทำไมต้องเศร้าตามหมิว ด้วย ไม่ว่าจะโพสอะไรก็ตาม และแล้วเราก็อดใจไม่ได้ คิดว่า ไม่ทำอะไรหน่อย? จะมามัวคิดทำไมกัน
ใจเราบอกกับเรา หาอะไรสักอย่าง ให้หาอะไรปลอบใจหมิวนะ เราคิดอยู่ว่าจะหา ตุ๊กตาในขวดแก้วกลมๆ เร่กไม่ถูก เรารีบไปในเมือง หาซื้อ ตอนแรกๆก็หาไม่เจออะ กะจะเอาเป็นตุ๊กตาตัวเล็ก เงินไม่พอตัวใหญ่ให้ไง !!! หันไป ติดกับตุ๊กตาที่จะเอา ดีใจค๊า เจอของที่คิดไว้เลยแกรรร เอาอันนี้ ห่อๆๆๆ เลยไปซื้อสมุดโน้ตเล็กเล็ก หมิวชอบอะไรที่น่ารักๆใสๆแบ้วๆ เราเลยซื้ออันที่ เข้ากะหมิวให้มากที่สุด กว่าจะได้ มันเยอะมากๆ ปากกาก็ยังเป็น คัพเค้กเล้ย 55+
เสร็จปึ้บ ทอหาน้องที่เป็นลีดด้วยกัน ให้เอาไปให้ เพราะน้องชาย รู้แค่ บ้านแกอยู่แถวเน้ เพื่อนน้องที่เป็นลีดเลยโทรหาเบอร์มาให้จนได้ น้องเขาเปิดลำโพง เสียงแกเศร้ามากรู้ป่ะ ?? เรารอในรถกับน้องเรา หิวมาแล้วๆ เย้เย้ หน้าบูดตูดเป็ด ผมฟูๆ ทำหน้าเบื่อๆ แล้วก็ชับมอไซค์ไป
หลังจากวันนั้น ด้วยความที่เออ อยากคุย ก็เลยก้าๆทักแชทไป คิดว่า
จนมาช่วงที่หมิวไม่ค่อยตอบ ก็รู้ละ ที่หายไป เพราะ แฟนหมิวกับมาละ หลังจากนั้นมา ก็ทำใจนะ แค่แอบมองแอบดูโพส บางครั้ง มันก็ทำให้เรารู้ว่าเค้า ยังอยู่ดี มีความสุข มาถึงคริสมาสตร์ หมิวได้แสดง ที่ รร เราคิดถึงหมิวนะ ก้อเลยซื้อ ของขวัญให้ ฝากน้องไปให้ ไม่ก้าเอาให้เอง หลังจากนั้น หมิวไปเที่ยว ชอบบ่นจังในเฟสอะ อึนตามวุ้ย 2-3 วัน หมิว เฟสมาขอบคุณที่ให้ เราบอกยังไม่มีชื่อตั้งชื่อให้มันด้วยละ ประมาณกี่วันไม่รู้ หมิวแชทบอก ตั้งให้แล้ว ทั้งดีใจและเสียความรู้สึก อะไรอะหลอ ตั้งชื่อคล้ายๆแฟนเทอไง หลังจากนั้นมา เราก็ไม่ได้คุยเลย เรานอยมากบอกในแชทไป
รอบนี้ไม่แล้วอะ พอ เราขี้เหงานะ เราชอบแทงสนุ๊ก ดึกๆกลับบ้านแล้วนอนหลับไป ปีใหม่ !!! หมิวไปเคาวน์ดาวน์กับเพื่อนแหละ หมิวอยู่ฝั่งเซนทรัล เราอยู่ทางสวนเรืองแสง คนเปนแสน เค้าเคาวน์ดาวน์กัน จุดพลุ เรานึกถึงเทอนะหมิว เราคิดว่า อย่างน้อยเราได้อยู่ที่ติดกัน ใกล้กัน ดูพลุ ได้ฟังเพลงๆเดียวกัน ก็ดีใจละนะ ขับรถมา ไม่ได้เจอหรอก ขอมาอยู่ใกล้ๆกันให้มันมากๆที่สุด ข้อความ อวยพร เรานึกถึงเทอคนแรกเลย เราส่งให้เทอ คนแรก เราก็กลับบ้าน เราต้องคิดถึงแก ทั้งที่แกไม่อะไรเลยนี่นะ เฟล? เราก็ทำใจแล้วแหละ แฟนหมิวเค้ากับมาแล้วนิ่
ต่อมาประมาณ พักใหญ่ เทอกับเขาเริ่มทะเลาะกัน เดี๋ยวดีเดี๋ยวรัก น้องลีดก็พูดให้ฟัง คนนี้ คบนานสักพักละ เดี๋ยวรักเลิก เราก็อืมม ...
มาวันหนึ่ง หมิวคงเลิกกันกะแฟนจิงๆ เราเลยโพส ถามปกตินะ เป็นไง สบายดีปะ หมิวก็ตอบ เราเลยไม่เข็ด ดันทักแชทไป
เราก็คุยกันอีกครั้ง รอบนี้ เราคุยกัน บ่อยมากๆ เราพยายามหาเรื่องถาม คุยให้มากกกก เราเปนคนชอบคิดนั้นนี้ กลัว หมิว ลำคานไง ....
ช่วงนั้นมีความสึขจิงๆ คุยกันเยอะ ชอบหมิว จะทำอะไร อยู่ไหน ชอบถ่ายรูปให้ดู ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ ชอบวอยส์มาทำให้ มีความสุข เราเคยบอกแกว่า หมว อย่าหายไปนะ หมิวก็รับปากเรานะ เราดีใจนะ ชอบด่ากัน ใกล้ วาเลนไทน์แล้ว เราจำได้ แกบ่น อยากกินเกาลัด ประมาณนี้ เราคิดว่าจะทำอะไรให้ดีนะ คิดออกละ ช่อดอกไม้เกาลัดไม้ลูกโป่ง แปลกดี มีแต่ส่วนมาจะเป็นกุหลาบ ช๊อคโกแลด ไม่อยากซ้ำใครเนอะ
มาช่วงนึง หมิวไม่ค่อย ตอบ ไม่ค่อยพูดนะ วันก่อน 14 กพ เราเอาของที่จะให้ นั่งรอชั่วโมงนึง คิดว่าไม่มาละมั้ง น้องเราก็รออยู่ด้วย มาด้วยกัน และแล้วก็มา อายยุนะ แต่ใจคิดว่า หมิวเปลี่ยนมาก ให้เสดแล้ว เพื่อนแกส่งรูปเราสองคนมาทางไลน์แก แกก็รีบบอกว่า อย่าโพสที่ไหน เดี๋ยวงอนนะ ลบด้วยๆ
เราก็พอรู้แล้ว ว่าหมิวคุยกับใคร เราตอบหมิวไปว่า อืมรู้ ไม่อยากให้ใครเสียความรู้สึกหรอก หลังจากนั้นมา หมิวก็หายไป วัน สองวัน เรา ทรมานมาก
หมิวเศร้า เรารู้ เขาไม่สนใจแก เหมือนแกไม่เคยสนใจกัน เค้ารุว่าทรมานแค่ไหน บางทีก็คิดว่า ทำไมฟ้าแกล้งเราแบบนี้ ทำไมไม่ทำให้คนอย่างเราได้รักๆกันไปวะ ไม่โทษอะไรเลย แค่ไม่เข้าใจนะ วันวาเลนไทน์ เราไม่ว่าง ต้องทำงานไกลๆ ใจก็อยากเสร็จไวๆ พอดี เหมือนมีอะไรให้ไปทัน รีบขับรถกับน้องเข้าในเมืองไวเลย ถึงร้านที่เค้าไปประจำ ที่ติดร้านหมิวไป เราชวนเพื่อนน้องไปยืนข้างหน้าร้าน ยืนดูดบุหรี่ส่องดู สักพัก เหนใครไม่รู้ดิเต้นแบบเมาๆ เค้านึกว่าหมิว ตกใจมากกก เลยทักไลน์ หมิวคงเต้นยุแน่เลย ไม่ได้อ่านไลน์สักทีเลยนะ สักพักหมิว วอยซ์มา ร้องไห้ ให้ไปหา เรายืนยุหน้าร้าน ก็ชวนเพื่อนน้องไปอีกที กัวไม่ก้าไปคนเดว หมิวเมามาก วอยซ์มาร้องไห้อีก เราเดินหาในร้านก็ไม่เจอ วนหา วอยซ์ไปก็ไม่ตอบ กลับวอยซ์ด่าอีก เดินวนยุแบบนี้แหละ มันคงจะเจอ จนไม่เหน เลยยืนหน้าร้าน ดูทอสับ อ่านไม่ตอบ เปนห่วงมากกก จนมองด้วยหางตา มีคนกำลังมองเค้าอยู่ เค้าจ้องว่าหมิวใช่มั้ย?
หมิวจิงๆ เดินหนีกันด้วย เราเลยเดินตาม หมิวโวยวาย บอกอย่ายุ่ง ความรุสึกตอนนั้น เสียความรุสึกนะ ไม่อยากอยุ่ แบบนี้ ตงนี้คนเดวจิงๆ จากนั้นหมิว เลยยอมไปด้วย บอกจะเที่ยวต่อ เราไม่ให้ไป เลยไปหาน้องๆกันก่อน สักพักก้อเลยส่งบ้าน กลัวแม่แกด่า กลับดึก หมิวพูดถึงคนนั้น เค้านอยมาก
เราเลยกวนตีนแก หมิวตีเราหนักมาก ไม่เปนไรหรอก เอาที่สบายใจ เราคิดนะ คนๆนั้น จะเข้ามาทำไม เราอิจฉาที่ทำแกหลงขนาดนี้ แต่เราคิดว่า เรารักใครสักคน เราแค่ให้ความจิงใจกับเค้าดีกว่า ต่อนั้นมา เราก็กับมาคุยเหมือนเดิม วันนึง เรานึกคิดไรไม่รู้ ไปซื้อดอกไม้ เขียนโน้ตให้แก เราพยายามเดินตามแผนที่ที่ขึ้นอยู่ในแชท กะจะวางให้หน้าบ้าน เดินหายังไงก็ไม่เหน มันขึ้น แถวร้านเหล้า ขับรถ เดินแบบไหน ไม่เจอ แผนที่ มันติดใกล้ร้านเหล้ามากเลย
เราเดินเขาไปร้านที่แกชอบกิน ไปหลังร้าน แผนที่ก็เลยอิก เหนื่อย รู้แล้ว เอาไว้หน้า รรไง ก็เลยไว้หลังกระถาง ไลน์ไป ต่อมาละหมิวบอกไม่เหน ภารโรงเก็บไปแหละ แย่จัง ทุกวันนี้เราคุยกัน ล้อกันเหมือนเดิม หมิวบอก ชอบอย่างเค้า ชอบคนตามใจ เข้าใจ ดูแลได้ แต่หมิวยังไม่เปิดใจ หมิวไม่เคยคบทอม เค้ารู้ เข้าใจ แค่หมิวไม่หายไปไหน รอ เวลา อยากมีวันนั้นจัง ขอบคุณนะ ที่ยังให้โอกาสกัน 21 14 13
เราก็แค่คนธรรมดาคนนึง ที่อยากมีรักเหมือนคนอื่น เราแค่ขอพิสูจน์ ให้คนๆนึงได้รู้ ว่าเราอยากมีเทอจริงๆ เค้าขอรักให้แกรู้นะ ^____^