เราชื่อ"เฟิร์น" เราเคยมีแฟนตอนม.2ซึ่งเขาเป็นคนน่ารักมากเขายิ้มน่ารักมากมีลักยิ้มด้วยจึงทำให้เราชอบและเราก็ได้คุยกันจนเป็นแฟนกันเขาชื่อ"เอ"เราคบกันได้ประมาน8เดือนและก็เลิกกันเพราะปัญหาเด็กๆเราเสียใจมากจุดๆนั้น และเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย และพอเวลาผ่านไปก็มีคนมาจีบมาชอบมาคุยกับเราแต่เราก็ไม่ได้คบกับใครกลัวจะเสียใจอีก เพราะเวลาเรารักใครเรารักมาก รักจริง ไม่เคยนอกใจ และช่วงนั้นเราอยู่ประมาณม.5แล้ว เอก็แอดเฟสเรามาละขอโทษเรากับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำกับเราไว้ตอนที่คบกัน คุณเชื่อไหมถึงเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนความรู้สึกนั้นมันก็วนลับมาอีก เเค่เห็นข้อความของเราน้ำตาก็ไหลเเล้ว เอกับเราไม่ได้ติดต่อกันเลยนานหลายปี เราไม่เคยรู้มาก่อนว่าเขาอยู่ไหน เขาไปไหน เราคิดแค่ว่าเขายังอยู่แถวนี้แน่ๆ แต่จริงๆเอย้ายไปอยู่กับแม่เขาที่ต่างประเทศ เอจะกลับมาไทยปีละครั้ง ครั้งที่มาอยู่ไทยก็ประมาณ3เดือน และตลอดเวลาที่เราอยู่ไกลกันเราก็ติดต่อพูดคุยโทรหากัน วิดิโอหากันตลอด จะคุยกันตลอดเเม้เวลาจะต่างกัน
เรา2คนจะบอกคิดถึงกัน รักกัน ตลอด เมื่อปีที่แล้วเอกลับมาไทยเราก็ได้เจอกัน เรา2คนพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่เคยทำด้วยกันมาก่อนตอนเป็นแฟนกันเพื่อชดเชยเวลาที่เสียไปในตอนนั้น...
แต่ครั้งนี้เอกลับมาไทย เราคิดว่าคงจะดีกว่าเดิมแต่มันกลับไม่ใช่อย่างที่เราคิด เอกลับมาก็อยากเจอเราอยากให้เราไปรับที่สนามบินแต่เราติดธุระก็ไปไม่ได้ แต่พอเอมาอยู่ที่นี่ได้2-3วันแล้ว ก็อยากเจอเราก็ขับรถมารับไปนั่งกินเบียกันคุยกันเขากอดเราหอมเราละบอกคิดถึง ความรู้สึกเราโครตมีความสุขเลย กอดอุ่นๆของเขาที่เราคิดถึงมากๆ เรา2คนแทบเจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกัน ซื้อข้าวเข้าไปให้ คอยเป็นห่วงกัน เอเป็นคนที่ดีคนนึงนะ เรารักเขามากเลยถึงเราจะคุยกับใครเยอถแยะแต่คนที่เรารักคนเดียวก็คือเอ
และอยู่มาวันนึงก็คุยกันปกติ บอกคิดถึงกันคุยกันเหมือนทุกวัน แต่เราไปเที่ยวกับเพื่อนร้านเหล้าเราก็สังสรรค์กันปกติและเราก็ทักไปหาเอคุยกันและคุยไปคุยมาทะเลาะกัน...และนั่นก็เป็นสาเหตุที่เอเปลี่ยนไป และเราโมโหอะเราเป็นผู้หญิงนิสัยผู้หญิงอะก็อยากให้เขาสนใจเราอะคือน้อยใจอะ เราก็บล็อคเขาออกจากชีวิตเราทุกอย่างตอนนั้น แต่เราก็ทำได้ไม่กี่วันก็ปลดบล็อค เเละเอก็ทักเรามา"เป็นยังไง" "สบายดีไหม" "เฟิร์นเอว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้หรอกหวะ" "เป็นเพื่อนกันเถอะ"
"เอขอโทษ" "เอผิดเอง" "เอขอโทษนะเฟิร์น" "เอก็เสียใจเหมือนกัน" พอเห็นข้อความของเอทำให้เราน้ำตาไหลออกมาแบบไม่รู้ตัวเลย โครตเสียใจอะ โครตเสียใจเลยไอ
ยยย ที่ผ่านมาคืออะไร??? กลับมาทำไม???? กี่ปีก็ต้องเสียใจกับคนๆเดิมด้วย ทำไมอ่ะรักกันแล้วทำไมต้อง ปล่อยมือกัน รักกันทำไมไม่พยายามคุยกันก่อน รักกันทำไมถึงเดินหนีไปแบบนั้น อย่างว่าคนจะไป...เขาพูดได้ทุกอย่าง เสียใจมาก โครตเสียใจ ชีวิตโครต
ยย ทำไมต้องเป็นแบบนี้...ฉันทำมันพัง
มีนะมันมีมีคนที่เขากลัวว่าเราจะหายไป...เราก็ควรดีใจไม่ใช่หรอ...แต่เรากลับไม่ได้สนใจอะไรเขาเลย...เรากลับเสียใจให้กับคนที่เดินจากเราไป...
แต่วันนี้เขาขอโทษ..
เรา2คนจะบอกคิดถึงกัน รักกัน ตลอด เมื่อปีที่แล้วเอกลับมาไทยเราก็ได้เจอกัน เรา2คนพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่เคยทำด้วยกันมาก่อนตอนเป็นแฟนกันเพื่อชดเชยเวลาที่เสียไปในตอนนั้น...
แต่ครั้งนี้เอกลับมาไทย เราคิดว่าคงจะดีกว่าเดิมแต่มันกลับไม่ใช่อย่างที่เราคิด เอกลับมาก็อยากเจอเราอยากให้เราไปรับที่สนามบินแต่เราติดธุระก็ไปไม่ได้ แต่พอเอมาอยู่ที่นี่ได้2-3วันแล้ว ก็อยากเจอเราก็ขับรถมารับไปนั่งกินเบียกันคุยกันเขากอดเราหอมเราละบอกคิดถึง ความรู้สึกเราโครตมีความสุขเลย กอดอุ่นๆของเขาที่เราคิดถึงมากๆ เรา2คนแทบเจอกันทุกวัน กินข้าวด้วยกัน ซื้อข้าวเข้าไปให้ คอยเป็นห่วงกัน เอเป็นคนที่ดีคนนึงนะ เรารักเขามากเลยถึงเราจะคุยกับใครเยอถแยะแต่คนที่เรารักคนเดียวก็คือเอ
และอยู่มาวันนึงก็คุยกันปกติ บอกคิดถึงกันคุยกันเหมือนทุกวัน แต่เราไปเที่ยวกับเพื่อนร้านเหล้าเราก็สังสรรค์กันปกติและเราก็ทักไปหาเอคุยกันและคุยไปคุยมาทะเลาะกัน...และนั่นก็เป็นสาเหตุที่เอเปลี่ยนไป และเราโมโหอะเราเป็นผู้หญิงนิสัยผู้หญิงอะก็อยากให้เขาสนใจเราอะคือน้อยใจอะ เราก็บล็อคเขาออกจากชีวิตเราทุกอย่างตอนนั้น แต่เราก็ทำได้ไม่กี่วันก็ปลดบล็อค เเละเอก็ทักเรามา"เป็นยังไง" "สบายดีไหม" "เฟิร์นเอว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้หรอกหวะ" "เป็นเพื่อนกันเถอะ"
"เอขอโทษ" "เอผิดเอง" "เอขอโทษนะเฟิร์น" "เอก็เสียใจเหมือนกัน" พอเห็นข้อความของเอทำให้เราน้ำตาไหลออกมาแบบไม่รู้ตัวเลย โครตเสียใจอะ โครตเสียใจเลยไอ
มีนะมันมีมีคนที่เขากลัวว่าเราจะหายไป...เราก็ควรดีใจไม่ใช่หรอ...แต่เรากลับไม่ได้สนใจอะไรเขาเลย...เรากลับเสียใจให้กับคนที่เดินจากเราไป...