สวัสดีค่ะ กระทู้ที่เราจะตั้งวันนี้เป็นเรื่องของเราเองค่ะ เราคบกับแฟนมาได้ระยะนึงมีทั้งเรื่องทุกข์และสุขค่ะ เเต่ก็มีเรื่องเรื่องนึงที่เราไม่แน่ใจว่าความรักของเราที่มีให้เค้ามันพอที่จะเปลี่ยนใจเค้าได้รึป่าว....
เรากับแฟนรู้จักกันทางเฟสบุ๊คค่ะพี่เค้าบอกว่าเราแอทเฟสไปแต่เราจำไม่ได้ว่าแอทเฟสไปตอนไหน เค้าก็ทักมาค่ะว่านี่ใคร คือเรางงมากอยู่ดีดีมาถามว่านี่ใคร ควรตั้งเริ่มการสนทนาว่า สวัสดีครับ หรือดีครับก็ได้มั้ง 55555+ พอเราเริ่มทำความรู้จักก็คุยไปเรื่อยๆค่ะ แต่ช่วงเเรกเราทักไปเองแหละเพราะเราไม่มีคนคุยด้วยในตอนนั้น แต่ไม่ได้คิดว่าจะมาเป็นเเฟนกันนะคะเพราะเราไม่ชอบคนนี้แน่ๆ หน้าตาไม่หล่อเลย แถมยังกวนตีน พูดตรงเกิ้น ที่สำคัญเวลาไม่ค่อยมีซึ่งเป็นอะไรที่เราไม่ชอบเอาซะเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทักพี่เค้าค่ะเพราะเราไม่สบายไม่ได้ออนเฟสเหมือนทุกๆวันเราไม่สบาย 3 วัน พอหายป่วยเราก็มาออนเฟส เค้าทักเรามาทุกวันถามว่าหายไปไหน ประหนึ่งว่ากำลังคุยกะเราแต่ที่ไหนได้เค้าพิมเองคุยเองคนเดียว55555 เวลาเดิม บางทีดึกหน่อยเพราะทำงานอีกตามเคย แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆๆ วันนึงเราบอกว่าจะนอนไวพรุ่งนี้ตื่นเช้า
เค้าพูดว่า เค้า:พรุ่งนี้ตื่นเช้าให้พี่โทรปลุกมั๊ย
เรา:อะฮะปลุกก็ได้
เค้า:โอเคเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ปลุก
เรา:แล้วจะปลุกไงอ้ะ
เค้า:มันมีทางอื่นมั๊ยล่ะ เอาเบอร์มาสิ
เรา:เออนั่นดิ หลอกขอเบอร์ป้ะเนี้ย
เค้า: ไม่ได้หลอกแค่ไม่กล้าขอตรงๆ
หลังจากขอเบอร์ไปทุกๆวันเค้าจะโทรหาเราทุกคืนก่อนนอนมีเรื่องอะไรก็จะเล่าให้ฟัง เศร้าบ้าง สนุกบ้าง งอแงบ้าง ร้องเพลงเล่านิทานกวนตีนจนกลายเป็นส่วนนึงในชีวิตประจำวันซะเเล้ว อ่อลืมบอกเราอยู่ไกลกันเรียนไกลกันบ้านอยู่คนละที่ด้วยค่ะ 555น่าสงสาร ที่ที่เค้าเรียนค่อยชนข้างมีกฏระเบียบมากๆทำอะไรต้องเป็นเวลา เวลาส่วนใหญ่หายไปกับการฝึก เสาร์อาทิตย์ ถ้าไม่โดนกักไม่โดนเวร ก็ได้ออกมาข้างนอกแต่อาทิตย์ไหนโดนก็ต้องอยู่ไป ก็เลยกลายเป็นคนไม่มีเวลาไปซะงั้น เราคุยโทสับได้1เดือน แล้วก็ค่อยมาขอไลน์ และเเล้วเราก็ได้เจอกันเเล้วเย้ๆ วันที่เราสองคนรอคอยมาถึง เราเป็นเเฟนกันในวันนั้น
เรารู้ว่าทางข้างหน้ามันต้องไม่ราบรื่นแบบนี้ ไม่มีความสุขทุกวัน เราคงต้องเหงาต้องร้องไห้ต้องรอต้องอดทนต้องเข้มแข็ง แต่เราพร้อมจะรับมือกับมันแล้วเพราะเรารักเค้าไปแล้วเเหละ
หลังจากที่เราคบกันเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เรารู้ว่าเเฟนเรามีกิ๊ก มีหลายคนมาก ตอนเเรกๆเราร้องไห้หนักมากเสียใจสุด และเราก็ค่อยๆสืบเรื่องราวต่างๆเพราะเราเชื่อว่าแฟนเราไม่น่าจะเป็นคนแบบนั้น และเราก็ได้รู้ความจริง ว่าแฟนของเราไม่ใช่คนที่เจ้าชู้มาแต่แรกเค้าเคยรักกับผู้หญิงคนนึงรักมากๆคบกันมาหลายปีแต่สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นทำเค้าเสียใจในตอนที่คบกันผู้หญิงคนนั้นก็ทำเลวสารพัด(เราไปตามล่าหาแฟนเก่าเค้าเองแหละ555) จนความรักครั้งนั้นของแฟนเราเจ็บปวดมากเค้าก็เลยคบคนนั้นคนนี้แอบมีกิ๊ก เราเป็นคนมองโลกในเเง่ดีซะด้วย เราคิดว่าแฟนเราคงกลัวเราจะทิ้งหรือทำไม่ดีเหมือนคนเก่าเค้าเลยสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเองโดยการคบหลายๆคนเพื่อกันความเสียใจเอาไว้
แต่ถามว่าเราเหนื่อยมั๊ยโกรธแฟนมั๊ยที่เค้าทำกับเราแบบนี้ เราก็บอกได้เลยว่าเราไม่โกรธเลยไม่เหนื่อยเลย เราจะทำให้เค้าเห็นว่าเราจะอยู่ข้างๆเค้าจะทำให้เค้าเเน่ใจว่าเราจะไม่ทำให้เค้าเสียใจเหมือนรักที่ผ่านมาของเค้าเราไม่รู้ว่ารักของเราจะพอมั๊ย แต่เราจะทำให้ดีที่สุด ตอนนี้แฟนเราไปฝึกจู่โจม70วันที่เราไม่ได้เจอกัน15วันจะมีโอกสได้แอบโทรมาหาครั้งนึงเราไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอดทนรอคอยได้ขนาดนี้ เหงาก็เหงานะแอบร้องไห้คนเดียวแต่เราอ้ะสู้เว้ยเพราะเรารักแฟนมากมาย เราขอให้ความรักของเราทำให้เค้ากลับมาเป็นคนดีอีกครั้งนึง....
รักของเราพอไหม?
เรากับแฟนรู้จักกันทางเฟสบุ๊คค่ะพี่เค้าบอกว่าเราแอทเฟสไปแต่เราจำไม่ได้ว่าแอทเฟสไปตอนไหน เค้าก็ทักมาค่ะว่านี่ใคร คือเรางงมากอยู่ดีดีมาถามว่านี่ใคร ควรตั้งเริ่มการสนทนาว่า สวัสดีครับ หรือดีครับก็ได้มั้ง 55555+ พอเราเริ่มทำความรู้จักก็คุยไปเรื่อยๆค่ะ แต่ช่วงเเรกเราทักไปเองแหละเพราะเราไม่มีคนคุยด้วยในตอนนั้น แต่ไม่ได้คิดว่าจะมาเป็นเเฟนกันนะคะเพราะเราไม่ชอบคนนี้แน่ๆ หน้าตาไม่หล่อเลย แถมยังกวนตีน พูดตรงเกิ้น ที่สำคัญเวลาไม่ค่อยมีซึ่งเป็นอะไรที่เราไม่ชอบเอาซะเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ทักพี่เค้าค่ะเพราะเราไม่สบายไม่ได้ออนเฟสเหมือนทุกๆวันเราไม่สบาย 3 วัน พอหายป่วยเราก็มาออนเฟส เค้าทักเรามาทุกวันถามว่าหายไปไหน ประหนึ่งว่ากำลังคุยกะเราแต่ที่ไหนได้เค้าพิมเองคุยเองคนเดียว55555 เวลาเดิม บางทีดึกหน่อยเพราะทำงานอีกตามเคย แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆๆ วันนึงเราบอกว่าจะนอนไวพรุ่งนี้ตื่นเช้า
เค้าพูดว่า เค้า:พรุ่งนี้ตื่นเช้าให้พี่โทรปลุกมั๊ย
เรา:อะฮะปลุกก็ได้
เค้า:โอเคเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ปลุก
เรา:แล้วจะปลุกไงอ้ะ
เค้า:มันมีทางอื่นมั๊ยล่ะ เอาเบอร์มาสิ
เรา:เออนั่นดิ หลอกขอเบอร์ป้ะเนี้ย
เค้า: ไม่ได้หลอกแค่ไม่กล้าขอตรงๆ
หลังจากขอเบอร์ไปทุกๆวันเค้าจะโทรหาเราทุกคืนก่อนนอนมีเรื่องอะไรก็จะเล่าให้ฟัง เศร้าบ้าง สนุกบ้าง งอแงบ้าง ร้องเพลงเล่านิทานกวนตีนจนกลายเป็นส่วนนึงในชีวิตประจำวันซะเเล้ว อ่อลืมบอกเราอยู่ไกลกันเรียนไกลกันบ้านอยู่คนละที่ด้วยค่ะ 555น่าสงสาร ที่ที่เค้าเรียนค่อยชนข้างมีกฏระเบียบมากๆทำอะไรต้องเป็นเวลา เวลาส่วนใหญ่หายไปกับการฝึก เสาร์อาทิตย์ ถ้าไม่โดนกักไม่โดนเวร ก็ได้ออกมาข้างนอกแต่อาทิตย์ไหนโดนก็ต้องอยู่ไป ก็เลยกลายเป็นคนไม่มีเวลาไปซะงั้น เราคุยโทสับได้1เดือน แล้วก็ค่อยมาขอไลน์ และเเล้วเราก็ได้เจอกันเเล้วเย้ๆ วันที่เราสองคนรอคอยมาถึง เราเป็นเเฟนกันในวันนั้น
เรารู้ว่าทางข้างหน้ามันต้องไม่ราบรื่นแบบนี้ ไม่มีความสุขทุกวัน เราคงต้องเหงาต้องร้องไห้ต้องรอต้องอดทนต้องเข้มแข็ง แต่เราพร้อมจะรับมือกับมันแล้วเพราะเรารักเค้าไปแล้วเเหละ
หลังจากที่เราคบกันเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เรารู้ว่าเเฟนเรามีกิ๊ก มีหลายคนมาก ตอนเเรกๆเราร้องไห้หนักมากเสียใจสุด และเราก็ค่อยๆสืบเรื่องราวต่างๆเพราะเราเชื่อว่าแฟนเราไม่น่าจะเป็นคนแบบนั้น และเราก็ได้รู้ความจริง ว่าแฟนของเราไม่ใช่คนที่เจ้าชู้มาแต่แรกเค้าเคยรักกับผู้หญิงคนนึงรักมากๆคบกันมาหลายปีแต่สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นทำเค้าเสียใจในตอนที่คบกันผู้หญิงคนนั้นก็ทำเลวสารพัด(เราไปตามล่าหาแฟนเก่าเค้าเองแหละ555) จนความรักครั้งนั้นของแฟนเราเจ็บปวดมากเค้าก็เลยคบคนนั้นคนนี้แอบมีกิ๊ก เราเป็นคนมองโลกในเเง่ดีซะด้วย เราคิดว่าแฟนเราคงกลัวเราจะทิ้งหรือทำไม่ดีเหมือนคนเก่าเค้าเลยสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเองโดยการคบหลายๆคนเพื่อกันความเสียใจเอาไว้
แต่ถามว่าเราเหนื่อยมั๊ยโกรธแฟนมั๊ยที่เค้าทำกับเราแบบนี้ เราก็บอกได้เลยว่าเราไม่โกรธเลยไม่เหนื่อยเลย เราจะทำให้เค้าเห็นว่าเราจะอยู่ข้างๆเค้าจะทำให้เค้าเเน่ใจว่าเราจะไม่ทำให้เค้าเสียใจเหมือนรักที่ผ่านมาของเค้าเราไม่รู้ว่ารักของเราจะพอมั๊ย แต่เราจะทำให้ดีที่สุด ตอนนี้แฟนเราไปฝึกจู่โจม70วันที่เราไม่ได้เจอกัน15วันจะมีโอกสได้แอบโทรมาหาครั้งนึงเราไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอดทนรอคอยได้ขนาดนี้ เหงาก็เหงานะแอบร้องไห้คนเดียวแต่เราอ้ะสู้เว้ยเพราะเรารักแฟนมากมาย เราขอให้ความรักของเราทำให้เค้ากลับมาเป็นคนดีอีกครั้งนึง....