"ตุ๊กแกรักแป้งมาก"
เป็นอีกเรื่องที่ค่อนข้างเสียดายที่ไม่ได้ไปดูในโรง ถ้าไปจะได้พูดเต็มปากว่า "ข่อยก็สนับสนุนหนังไทยเด้อ" ซึ่งก็ยังพูดไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ
ส่วนตัวนั้นไม่ได้มีปัญหากับชื่อหนัง หน้าหนังหรืออย่างไร
แต่ด้วยความที่ส่วนตัวค่อนข้างอคติกับหนังไทยตั้งแต่ยังไม่ได้ดูเพราะหนังไทยส่วนใหญ่ที่เข้าฉายไม่ GTH ก็สุดยอดผู้กำกับพจน์ อานนท์
(สงสัยมากว่าทำไมถึงทำหนังออกมาได้เรื่อยๆหรือคนไทย
ถูกจริตกับหนังแก - -')
ซึ่งพูดตรงๆว่าน่าเบื่อและผิดหวังและด้วยความที่เวลาว่างนั้นโคตรหายากและจำนวนเงินอันน้อยนิดที่มี (จนนั่นเอง)
การจะไปดูหนังในโรงจึงต้องพิถีพิถันเลือกหน่อยนึง
ตัวหนังพาเราย้อนไปในวัยที่การพิสูจน์ความรักที่มีต่อกันนั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นเหลือเกิน
หากไม่มีความอดทนมากพอการที่รักนั้นจะสมหวังจึงแทบจะเป็นไปไม่ได้
แตกต่างจากปัจจุบันที่โลกเราแคบเหลือเกิน เราเจอกันทุกวันผ่านจุดสีเขียว
เห็นหน้ากันผ่านรูปที่แต่งเติมมาแล้ว หลงใหลกันผ่านตัวอักษรและตกลงปลงใจกันอย่างรวดเร็ว
ความสัมพันธ์ของเราในยุคนี้นั้นจึงปราศจาก การรอคอยและอดทน
ตุ๊กแกเป็นเหมือนตัวแทนของผู้ชายที่มุ่งมั่นกับการวิ่งตามและทำตามฝันของตัวเองอย่างสุดความสามารถ
แม้ต้นทุนที่มีจะเป็นศูนย์และมีคุณแป้งเป็นส่วนหนึ่งในความฝันนั้น
(ผู้หญิงไม่ว่าเราจะรักหรือเกลียดเป็นตัวผลักดันที่ดีเสมอ นี่ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ฮ่าๆๆๆ)
ส่วนคุณแป้งก็เป็นตัวแทนของนางในฝันของผู้ชายอย่างเราๆ (น่ารัก ฉลาด เป็นเพื่อนที่ดี และที่สำคัญสูงศักดิ์กว่าเรา ฮ่าๆๆๆๆ)
จริงๆหนังก็ไม่ได้ให้อารมณ์ไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่งแบบสุดๆ
คือไม่ได้โรแมนติคหวานเวอร์จนอยากจะด่าว่า "คุณจะรักกันไปไหนครับผมตะเตือนไต" ก็ไม่ใช่
ไม่ได้ตลกเฮฮาจนแบบขำไม่ได้พักผ่อน ไม่ได้ดราม่าเศร้าสร้อยน้ำตาซึม
เอาเป็นว่าส่วนตัวจัดให้หนังเรื่องนี้อยู่ในโหมด
"หนังน่ารัก" ตามที่เค้าโฆษณาละกัน
+++ Review :: ตุ๊กแกรักแป้งมาก (ย้อนหลังนานมากเพราะเป็นคนไม่รีบ) +++
เป็นอีกเรื่องที่ค่อนข้างเสียดายที่ไม่ได้ไปดูในโรง ถ้าไปจะได้พูดเต็มปากว่า "ข่อยก็สนับสนุนหนังไทยเด้อ" ซึ่งก็ยังพูดไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ
ส่วนตัวนั้นไม่ได้มีปัญหากับชื่อหนัง หน้าหนังหรืออย่างไร
แต่ด้วยความที่ส่วนตัวค่อนข้างอคติกับหนังไทยตั้งแต่ยังไม่ได้ดูเพราะหนังไทยส่วนใหญ่ที่เข้าฉายไม่ GTH ก็สุดยอดผู้กำกับพจน์ อานนท์
(สงสัยมากว่าทำไมถึงทำหนังออกมาได้เรื่อยๆหรือคนไทย
ซึ่งพูดตรงๆว่าน่าเบื่อและผิดหวังและด้วยความที่เวลาว่างนั้นโคตรหายากและจำนวนเงินอันน้อยนิดที่มี (จนนั่นเอง)
การจะไปดูหนังในโรงจึงต้องพิถีพิถันเลือกหน่อยนึง
ตัวหนังพาเราย้อนไปในวัยที่การพิสูจน์ความรักที่มีต่อกันนั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นเหลือเกิน
หากไม่มีความอดทนมากพอการที่รักนั้นจะสมหวังจึงแทบจะเป็นไปไม่ได้
แตกต่างจากปัจจุบันที่โลกเราแคบเหลือเกิน เราเจอกันทุกวันผ่านจุดสีเขียว
เห็นหน้ากันผ่านรูปที่แต่งเติมมาแล้ว หลงใหลกันผ่านตัวอักษรและตกลงปลงใจกันอย่างรวดเร็ว
ความสัมพันธ์ของเราในยุคนี้นั้นจึงปราศจาก การรอคอยและอดทน
ตุ๊กแกเป็นเหมือนตัวแทนของผู้ชายที่มุ่งมั่นกับการวิ่งตามและทำตามฝันของตัวเองอย่างสุดความสามารถ
แม้ต้นทุนที่มีจะเป็นศูนย์และมีคุณแป้งเป็นส่วนหนึ่งในความฝันนั้น
(ผู้หญิงไม่ว่าเราจะรักหรือเกลียดเป็นตัวผลักดันที่ดีเสมอ นี่ความเห็นส่วนตัวล้วนๆ ฮ่าๆๆๆ)
ส่วนคุณแป้งก็เป็นตัวแทนของนางในฝันของผู้ชายอย่างเราๆ (น่ารัก ฉลาด เป็นเพื่อนที่ดี และที่สำคัญสูงศักดิ์กว่าเรา ฮ่าๆๆๆๆ)
จริงๆหนังก็ไม่ได้ให้อารมณ์ไปในทิศทางใดทิศทางหนึ่งแบบสุดๆ
คือไม่ได้โรแมนติคหวานเวอร์จนอยากจะด่าว่า "คุณจะรักกันไปไหนครับผมตะเตือนไต" ก็ไม่ใช่
ไม่ได้ตลกเฮฮาจนแบบขำไม่ได้พักผ่อน ไม่ได้ดราม่าเศร้าสร้อยน้ำตาซึม
เอาเป็นว่าส่วนตัวจัดให้หนังเรื่องนี้อยู่ในโหมด
"หนังน่ารัก" ตามที่เค้าโฆษณาละกัน