บอกเลิกแฟนแล้วเค้าตรอมใจ ไม่กินไม่นอน เข้าโรงพยาบาล และโดดระเบียงโรงพยาบาล ผมควรรู้สึกไงดีครับ?

อัพเดท : ทุกวันนี้ เวลาไปกินข้าวคนเดียวโคตรเหงาเลยครับ คิดถึงเธอมาก แต่ไม่อยากกลับไปคบ มันเป็นความรู้สึกที่ย้อนแย้งกันเหลือเกิน

คือผมกับเค้าคบกันมาประมาณ 4 ปีกับ 7 เดือน แต่ผมไม่รักเค้าแล้ว จึงตัดสินใจไม่โกหกตัวเอง และไม่โกหกเค้าอีกต่อไปครับโดยการบอกเลิกกระทันหันครับ

คือมันกระทันหันจริงๆ เพราะก่อนหน้านี้วาเลนไทน์ เราก็ไปเที่ยวด้วยกัน สวีท หวานชื่นกันเหมือนคู่รักปกติ ผมไม่ได้ทำตัวมีท่าทีจะเลิกเลย เพราะเราตั้งใจว่าจะคบแล้วทำให้มันดีที่สุด

จนกระทั่งผมมาถามตัวเองว่า คนคนนี้ใช่สำหรับผมมั้ย คำตอบมันชัดเจนอยู่ในหัวใจผมตลอดว่าไม่ใช่ครับ แต่ตลอด 4 ปีครึ่งที่ผ่านมา ผมเก็บความรู้สึกส่วนนั้นไว้กับตัวตลอด และสิ่งที่แสดงออกไปคือสิ่งที่ผมใช้ "สมอง" คิด ไม่ได้ออกมาจากใจ ด้วยความหวังที่ว่า เมื่อคบไปนานๆ เราจะรักเค้าขึ้นมาเอง

แต่ตอนนี้ก็ล่วงเลยมาสี่ปีแล้ว หัวใจผมยังคงเป็นคำตอบเดิม ผมเลยบอกเค้าครับ ว่าผมมีสิ่งหนึ่งในใจที่ไม่เคยบอกเค้ามาโดยตลอด ก็คือ ผมกำลังหลอกตัวเอง และหลอกเค้าอยู่ว่าผมรักเค้า ผมจึงตัดสินใจเด็ดขาดครับ ว่าจะเลิก ก็บอกเค้าไปตรงๆ

ผมเห็นว่า ไม่ว่ายังไงมันก็ต้องเสียใจแน่ๆ เพราะสักวันหนึ่ง มันก็ต้องเดินทางมาถึงจุดนี้ ยังไงความเสียใจมันก็คือขั้นตอนที่มันต้องผ่าน

ส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมเก็บความลับนี้ไว้ตลอด ก็เพราะว่ากลัวเธอเสียใจนี่แหละครับ แต่วันนี้ผมยอมที่ทนเห็ยเค้าเจ็บ ทนเหผ้นเค้าเสียใจ แต่แล้วผมก็ไม่คิดเลยว่าเค้าจะเสียใจ และเจ็บมากขนาดนี้

ตอนนี้มีคนที่ดูแลเค้าอยู่ เอามือถือเค้า ส่งข้อความอัพเดทผมตลอด ว่าตอนนี้เค้าเป็นยังไงบ้าง

เริ่มแรกคือ ไม่กินข้าว กินแต่นมบ้าง เล็กๆน้อยๆ ตอนกลางคืนก็ไม่ยอมนอน พอเข้าวันที่สาม เค้าหลับ ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น จึงได้พาไปโรงพยาบาง เจาะน่ำตาลได้ 54mg% หลังจาก push glucose ไปแล้วอาการดีขึ้น ย้ายขึ้นไปสังเกตอาการบนโรงพยาบาล

ล่าสุด คนที่ไม่รู้ว่าใครได้ส่งข้อความมาหาผมว่า เค้าอาการไม่ดีอีกแล้ว เพราะเค้าตกจากระเบียง ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าอาจจะเป็นลมตอนออกไปยืนตรงระเบียง หรือว่าเค้าตั้งใจกระโดดระเบียงกันแน่ คนนั้นเค้าบอกให้ผมรอถามเจ้าตัว

ส่วนอาการบาดเจ็บที่ผมทราบมาตอนนี้คือ เลือดกำเดาออก แก้วหูทะลุ ต้องส่งทำ MRI รอดูว่ามีการบาดเจ็บอะไรอีกหรือไม่

ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรจะรู้สึกอย่างไรกันแน่ การจะเลิกกับใครสักคน มันต้องใจแข็ง ต้องยอมทนเห็นเค้าเสียใจ แต่การที่ผมต้องทนรับรู้ว่าเค้าเสียใจถึงขั้นเป็นอันตรายต่อสุขภาพตัวเองนั้น มันก็โหดร้ายสำหรับจิตใจผมเช่นกัน

ที่อยากจะถามนี่ เพราะผมไม่รู้ว่าผมควรจะรู้สึกอย่างไรดี

สงสาร?
เสียใจ?
สมเพช?
หรือควรที่จะไม่รู้สึกอะไรเลย

และผมควรทำไงต่อดี?
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 8
ตอบในฐานะที่มีmomentนี้อยู่นิดๆ
เอาจริงๆขนาดเราหยุดความสัมพันธ์อย่างมีเหตุผลตัวเราเองยังรับไม่ไหวเลยค่ะ หยุดร้องไห้ไม่ได้เวลาอยู่ตัวคนเดียว
เราไม่ทราบว่าสาเหตุที่คุณไปบอกเค้าเหตุผลคืออะไรแต่คำถามที่ว่า

สงสาร? เสียใจ? สมเพช? หรือควรที่จะไม่รู้สึกอะไรเลย
ใจลึกๆคุณรู้สึกอย่างไรอะคะ ก็ทำตามความรู้สึกตัวเอง เราไม่ได้ว่าถ้าคุณจะบอกว่าสมเพชในการกระทำของเค้า คุณอาจจะคิดว่า
เค้ายังไม่รักตนเองแล้วจะมารักคนอื่นได้ไง แต่ถ้ามองในความรู้สึกของผู้หญิง เพราะรักผชคนนี้มากๆหรือเปล่าบางทีถึงลืมที่จะรักตัวเอง
ไปชั่วคราว

เสียใจ&สงสาร ใจคุณลึกๆเสียใจไหมอะคะที่คนๆนึงเสียศูนย์เสียหลักเพราะคุณเราไม่ได้โทษคุณนะคะแต่เราแค่อยากให้คุณ
คิดว่าถ้าคุณรักใครคนนึงมากๆ แล้วคุณโดนคนที่คุณรู้สึกว่ารักพูดแบบที่คุณพูดไปมันร้ายแรงแค่ไหน(เราไม่ทราบคุณพูดอะไรไปนะคะ) แล้วถ้าคุณโดนพูดแบบนั้นไปคุณจะมีปติกริยาอย่างไร เราไม่ได้พูดให้คุณรู้สึกผิดกะเค้าเราแค่พูดให้คุณคิด

หรือควรที่จะไม่รู้สึกอะไรเลย
ทำตามความรู้สึกตนเองค่ะ ถ้าคุณไม่รู้สึกอะไรเลย สิ่งที่เราพูดอาจจะเป็นการคาดเดาว่าผู้ญคนนี้ตอนคบกะคุณเค้าไม่เคยมีความดีอะไรกับคุณเลยใช่ไหมคะ?

และผมควรทำไงต่อดี?
เอาจริงๆไหมคะ ใครจะว่าเราโหดไหม แต่ตอนนี้ความรู้สึกเราตอนนี้ไม่ต่างจากแฟนเก่าจขกทเท่าไหร่
สำหรับเรามีสองทางค่ะ

- เราคิดว่าถ้าเราเป็นไรเเฟนเก่าเรามาเยี่ยมเราแต่ยังไงๆก็ไม่ได้กลับมาคบกัน เราจะรู้สึกเวิ่นเว้อค่ะ
ว่ามาทำไมในเมื่อไม่รักกันแล้ว (คือคิดเข้าข้างตนว่าจะได้กลับมาคบกันแต่ถ้าไม่ได้กลับมาคบกันเรายิ่งฟูมฟายค่ะเป็นความหวังว่าจะได้กลับมาคบกัน)

- ถ้าเค้าไม่มาเยี่ยมเรา ณ ตอนนั้นเราเสียใจไหมเสียใจมากๆค่ะ แล้วเราก็จะคิดว่าเค้าไม่รักเราแล้วจริงๆ เราปวดใจไหมปวดใจค่ะ แต่เราจะไม่มีความหวังกะแฟนเก่าอีกต่อไป  ว่าเค้าจะกลับมาหาเรา

แต่พูดตรงๆคำถามที่คุณตั้งเราว่าคุณไม่ได้รู้สึกอะไรเลยกับผู้ญคนนี้ค่ะ

ผู้หญิงลืมยากกว่าผู้ชายมากๆในช่วงแรก แต่ผู้ชายแรกๆที่เลิกจะเหมือนลอยตัวและหลังจากนั้นก็มีสองอย่างคือคิดถึงกับอีกอย่างคือไม่รู้สึกอะไรเลย
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
ถ้าเรื่องนี่เป็นเรื่องจริงนะ

ผมจะบอกว่า หลอกแด♀ก เค้าแล้ว ยังจะมาพูดให้ตัวเองดูดีอีก รู้สึกผิดแต่ไม่อยากรับผิดชอบ พิมพ์ข้อความอย่างนี้เหมือนหาคนสนับสนุนเพื่อให้รู้สึกว่าตัวเองอาจจะไม่ผิด คนอย่างคุณซักวันกรรมจะตามทัน

เชื่อผมเถอะ ผมอยู่มาจนเลยหลักสี่ไปไกลแล้ว ผมเห็นจบไม่เคยสวยเลยซักราย
ความคิดเห็นที่ 40
งงค่ะ ! คบกันมาจะ 5 ปี เพิ่งมารู้ตัวว่าเข้ากันไม่ได้ มันช้าไปป่าววะค่ะ ??

คือเซ้นคนเราอ่ะ รู้ว่าเข้ากันไม่ได้มันรู้ตั้งแต่ปีแรกแล้วป่ะ ? เต็มที่ก็สองปี

นี่ปล่อยมาจะเข้าปีที่ 5 มันไม่ใช่แล้วละ

มันไม่ได้เกี่ยวกับผู้หญิงที่คบ ว่าใช่หรือไม่ใช่หรอก แต่ประเด็นหลัก ๆ คือคุณแค่เบื่อเธอ เพราะเธอคือของเก่าที่คุณทิ่มแล้ว

อีพวกโลกสวยอย่ามาพิมพ์นะค่ะ ว่าเค้าบอกตอนไหนว่าทิ่มกัน คบกันมาจะ 5 ปีจะไม่ทิ้มกันเลย ???



คุณก็แค่ผู้ชายคนนึงที่เบื่อผู้หญิงคนเดิม แล้วหาข้ออ้างแค่นั้นเองค่ะ สรุปไห้สั้น ๆ
ความคิดเห็นที่ 14
เรามองต่างนะ เราคิดว่าคุณทำถูกแล้วค่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ ให้โอกาสเขาไปเจอคนที่รักเขา ให้โอกาสคุณได้เจอคนที่คุณรักด้วยเช่นกัน

ไม่รักกันแล้วมันคือความจริงค่ะ การที่เขาเจ็บปวดนั้นเป็นเรื่องธรรมดา เราก็เคยปางเป็นปางตาย เข้าโรงพยาบาล น้ำหนักลดฮวบฮาบ กินยาแก้เครียด เป็นโรคซึมเศร้า บ้าบอหนักหนาแบบนี้แหละค่ะเพราะเรายังรับความจริงไม่ได้ แต่วันนึงเราก็ผ่านมันไปได้ค่ะ วันนึงเราก็กลับมามีชีวิตปกติได้ ได้ลองคบหาคนอื่น มีแฟน แต่งงานกับคนที่ใช่ ซึ่งมันจะเป็นแบบนี้ไปไม่ได้เลยว่าแฟนเก่าเรา (ซึ่งไม่ได้รักกันแล้ว) ยังกลัวความรู้สึกผิดและเก็บเราเอาไว้

ตัดแล้วก็จงตัดให้ขาดค่ะ อย่าไปเวิ่นเว้อ ไปเยี่ยมไปหา เขาจะยิ่งตัดใจไม่ได้ เวลานี้ให้ครอบครัวและเพื่อนๆเขาทำหน่าที่เยียวยาเขาไปก่อนนะคะ

บอกความจริงไปตรงๆ อาจจะหนักหน่อย แต่ก็ดีกว่าโกหกกัน หลอกกันค่ะ ผู้ชายตั้งมากมายที่ไม่รักแฟนแล้วแต่ไม่กล้าเลิกเพราะกลัวจะเป็นฝ่ายผิด ใช้วิธีทำตัวแย่ๆ มีกิ๊ก หวังจะให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายบอกเลิกเอง แบบนั้นแหละที่เราเรียกว่าใจร้าย ใจร้ายมากๆด้วย
ความคิดเห็นที่ 45
แฟนเก่าเรา บอกเลิกเรากะทันหันแบบที่ จขกท.ทำเลยคะ คบกันมา2ปีกว่าๆ ก่อนนั้นก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน สนิทกันมากๆ เข้ากันได้ดีสุดๆ คุยกันได้ทุกเรื่อง
พอระยะหลังๆเริ่มทำตัวออกห่าง ทำตัวเหมือนอึดอัดๆเรา สุดท้ายก็บอกเลิกเราแบบกะทันหัน
ด้วยเหตุผลว่า "เราเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆเลยนะ ทั้งสวยทั้งนิสัยดี แต่เรายังไม่ใช่ เราเข้ากันไม่ได้จริงๆ ความคิดเราไม่ตรงกัน บลาๆๆๆ... และต้องรีบบอกเพื่อไม่ให้เราเสียเวลาไปมากกว่านี้"
ช่วงนั้น เราดาวน์มากๆ เป็นโรคซึมเศร้าไปเลย แต่หลังจากเลิกกันไม่ถึง1อาทิตย์มันไปจีบเพื่อนในกลุ่มเราอีกคนคะ
ซึ่งก่อนหน้าจะเลิกเรามันก็ส่งไลน์หยอดๆจีบกันมาก่อนสักพักละ (ช่วงที่เริ่มทำตัวอึดอัดนั่นแหละ)
สรุปคือ มันเบื่อเราแล้ว เจอคนใหม่ที่ไฉไลกว่า ก็เลยคิดไปว่าคนที่คบอยู่ตอนนี้มันไม่ใช่ละ อยากทิ้งอยากเลิก แค่นั้นแหละ
ซึ่งก็เป็นเรื่องดีที่มันบอกเลิกนะ เพราะหลังจากเลิกกัน มาถึงตอนนี้ชีวิตเราก็ดีขึ้นมาก ได้มีชีวิตใหม่ที่ดี
แต่ที่น่าแค้นคือ เหตุผลในการบอกเลิก เรายังไม่ใช่ เราเข้ากันไม่ได้ เอิ่มมมมม.....ก่อนหน้าที่มันจะไปเจอคนใหม่ เรายังเข้ากันได้ พอเจอคนใหม่ปุ๊บ เรากลายเป็นผู้หญิงงี่เง่าทันที ถถถถถ

คือเราไม่รู้ว่าเคสของ จขกท.จะเหมือนเคสเราไหมนะ คบกันมาตั้งเกือบ5ปี ถ้าเธอคนนั้นมันไม่ใช่จริงๆก็น่าจะรู้ตั้งแต่แรกๆแล้วคะ อันนี้เราว่าคงเป็นเพราะคบกันนานจนเบื่อมากกว่า พอเบื่อมากๆจนเก็บกดไม่ไหวละเลยอยากเลิก หรือไม่ก็เจอคนใหม่ที่ใช่กว่า
ส่วนตัวเราเห็นด้วยที่เมื่อคุณหมดใจก็เลิกกันไป แต่อย่าไปยื้อต่อ เพราะความสงสารหรือรู้สึกผิด
เพราะฝ่ายผู้หญิงเขาจะได้ไม่ต้องสับสนว่าคุณยังรักอยู่ไหม จะเจ็บซ้ำซ้อน ให้เคลียร์ชัดๆ ตัดให้ขาดไปเลย

เราเสียดายเวลาเกือบ5ปีของผู้หญิงคนนั้นจริงๆ แต่ถ้าพ้นช่วงอกหักนี้ไปได้แล้ว เธอจะแกร่งขึ้น และรู้สึกดีมากๆที่ได้หลุดพ้นจากผู้ชายแบบคุณFacepalm
ความคิดเห็นที่ 6
คุณก็แค่คำนวณทุกอย่าง เพื่อที่จะไม่ให้ตัวเองต้องเจ็บ ...
อย่ามาทำเป็นสงสาร เป็นห่วงอย่างนั้นอย่างนี้ ก็แค่พูดเอาดีเข้าตัว ...

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่