ขอเปิดประเด็นด้วยคำถาม ว่าต้องเป็นแบบไหนถึงจะถูกใจคนรอบข้าง โดยเฉพาะพ่อแม่พี่น้อง ครอบครัวเธอ?...พวกเค้าคือคนอื่น?
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมาหลายปี แรกๆก็มีแพลนนะว่ากี่ปีจะแต่ง จะใช้ชีวิตด้วยกัน อยากทำอะไรร่วมกันบ้าง คุยกันสนุกสนานถึงฝันของเราที่มีร่วมกัน อยู่ไปนานๆเริ่มไม่เป็นอย่างที่คิด หลายครั้งที่ต้องทะเลาะกันเพราะคนอื่น หลายครั้งที่ต้องคอยตามใจ ทำอะไรเพื่อเอาใจคนอื่น เพื่ออะไร ???
เราเป็นคนที่อยู่คนเดียวมาโดยตลอด มีแฟนก็ทุ่มเทความรัก ให้ความสำคัญทุกอย่าง พยายามทำทุกอย่างเพื่อเค้าเท่าที่เราจะทำให้ได้ ยอมรับว่าบางครั้งก็เหนื่อย แต่เราเหนื่อยแล้วเห็นเค้ายิ้มเราก็มีความสุขไปด้วย แฟนเราก็รักเรา ดูแลเราดี แต่ก็มีบางอย่างที่มันกลับกันตรงที่ บางครั้งนัดเราว่าจะไปทานข้าว จะไปดูหนังกัน แต่พอคนอื่นพูดว่าอยากไปโน่นนี่ ก็มาเปลี่ยนแพลนเรา โดยให้เหตุผลว่า ถ้าทำแบบนี้คนอื่นจะได้รักเอ็นดูเรามากขึ้นไง เคยถามเราไหม๊ว่าเราต้องการรึเปล่า? เราไม่ได้ต้องการเอาใจคนอื่นขนาดนั้น เราอยากเป็นตัวของตัวเอง ทำอะไรก็ได้ที่ตัวเองอยากจะทำ เราไม่มีสิทธิ์เหรอ?
เราเคยได้ยินคำพูดคนอื่นพูดมาว่า ทำไมเราเอาแต่ใจ ชวนกินไรที่ไม่ชอบก็ไม่กิน ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยอยากไป ...ก็เราไม่อยากเฟคอ่ะ พูดตรงๆอ่ะ
ทำไมต้องอยากให้มานั่งเอาใจขนาดนั้น เรามีชีวิตเพื่อตัวเองบ้างได้ไหม๊ เราขอคิด ขอพูด ขอทำ แบบที่อยากบ้างได้รึเปล่า?
เวลามาพูดกับเรา บอกสงสารเราที่แฟนยังไม่ค่อยมองอนาคต ถ้าวันนึงเราไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าก็ไม่ว่านะ จะได้ไม่เหนื่อยมากในอนาคต
เวลาพูดกับแฟนเรา บอกสงสารแฟน ทำไมเราเป็นคนแบบนี้ คบไปจะรอดเหรอ อยู่แบบเพื่อนก็ได้มั้ง คนอยากเป็นสะใภ้ต้องกระตือรือร้นให้เห็นมากกว่านี้
เราไม่ได้อยากเป็นสะใภ้ใครนะ เราแค่อยากมีคนที่อยู่กับเราไม่ว่าเราจะทุกข์รึสุข ไม่ต้องพูดอะไร นั่งเงียบๆอยู่ข้างๆก็ได้ แต่เราก็ไม่เคยบอกว่าไม่เอาใคร แฟนอยากมีครอบครัว อยากมีสังคม อยากมีเพื่อน ก็ไปทำหน้าที่ เราแค่ขอเวลาที่เราต้องการให้มาอยู่ข้างๆบางเวลาแค่นั้น
แต่นี่พอไม่เข้าใจกัน คนอื่นก็มาถามละว่าทะเลาะอะไรกัน ก็เพราะเราเป็นแบบนี้ใช่ไหม๊ จะคบกันรอดเหรอ ห่างๆกันบ้างก็ดีนะ เค้าพูดแบบนี้เพื่อ?
เราพูดเสมอว่าอย่าเอาคนอื่นมาเกี่ยว ไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า แต่แฟนเราก็แคร์คนอื่น บอกว่าเอาใจเราคนอื่นก็งอน เอาใจคนอื่นเราก็งอน อยู่ตรงกลางไม่รู้จะทำยังไงให้พอใจกันทั้งสองฝ่าย เราไม่ได้ไม่ชอบรึเกลียดคนอื่นหรอก เราแค่อยากมีเวลาเป็นส่วนตัว ไม่ต้องมายุ่งมาก้าวก่ายกันได้รึเปล่า
บางวันอารมณ์ดีก็มาคุย บางวันอารมณ์ไม่ดีก็เงียบไม่พูดไร เวลาเรามีปัญหากับแฟน แค่เห็นอาการก็เอาไปพูดต่อกับคนอื่นๆแบบที่เราไม่มีดี แต่พออารมณ์ดีก็ชมเรางั้นงี้แต่ไม่ได้ไปแก้ข่าวจากการพ่นน้ำลายของตัวเองไง คนอื่นๆก็มองเราเป็นคนประหลาดไปแล้ว เราเองก็ไม่มีทางแก้ตัว
เรากับแฟนรักกันมาก แต่เราเริ่มมีอาการไม่พอใจคนอื่นๆที่มายุ่งวุ่นวาย ทำให้เราขาดความเป็นส่วนตัว ถึงเราจะยังไม่ได้แต่งงานก็ไม่ได้แปลว่าจะต้องเลิกกัน เรามั่นคงต่อความรักของเรา แต่เราไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง ในเมื่อคนอื่นก็คือครอบครัวเค้า เราก็อาจจะเป็นส่วนเกินไปซักวัน
ถ้าซักวันความรักของเรามีอันต้องจบลง ขอแค่เหตุผลเดียวที่อย่ามีส่วนคือเรื่องนี้ เราคงรับไม่ไหว คงจะเกลียดคนอื่นและอยากทำอะไรร้ายๆใส่มากๆอ่ะ
เราแค่อยากพูดอยากระบายแต่ไม่รู้จะพูดกับใคร ขอพื้นที่เล็กๆนี้ให้เราได้พูดบ้างแล้วกันนะคะ .... ขอบคุณมากค่ะ
ไม่อยากเป็นสะใภ้ แค่อยากเป็นคู่ชีวิตเธอ ... จะได้ไหม๊?
เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนคบกันมาหลายปี แรกๆก็มีแพลนนะว่ากี่ปีจะแต่ง จะใช้ชีวิตด้วยกัน อยากทำอะไรร่วมกันบ้าง คุยกันสนุกสนานถึงฝันของเราที่มีร่วมกัน อยู่ไปนานๆเริ่มไม่เป็นอย่างที่คิด หลายครั้งที่ต้องทะเลาะกันเพราะคนอื่น หลายครั้งที่ต้องคอยตามใจ ทำอะไรเพื่อเอาใจคนอื่น เพื่ออะไร ???
เราเป็นคนที่อยู่คนเดียวมาโดยตลอด มีแฟนก็ทุ่มเทความรัก ให้ความสำคัญทุกอย่าง พยายามทำทุกอย่างเพื่อเค้าเท่าที่เราจะทำให้ได้ ยอมรับว่าบางครั้งก็เหนื่อย แต่เราเหนื่อยแล้วเห็นเค้ายิ้มเราก็มีความสุขไปด้วย แฟนเราก็รักเรา ดูแลเราดี แต่ก็มีบางอย่างที่มันกลับกันตรงที่ บางครั้งนัดเราว่าจะไปทานข้าว จะไปดูหนังกัน แต่พอคนอื่นพูดว่าอยากไปโน่นนี่ ก็มาเปลี่ยนแพลนเรา โดยให้เหตุผลว่า ถ้าทำแบบนี้คนอื่นจะได้รักเอ็นดูเรามากขึ้นไง เคยถามเราไหม๊ว่าเราต้องการรึเปล่า? เราไม่ได้ต้องการเอาใจคนอื่นขนาดนั้น เราอยากเป็นตัวของตัวเอง ทำอะไรก็ได้ที่ตัวเองอยากจะทำ เราไม่มีสิทธิ์เหรอ?
เราเคยได้ยินคำพูดคนอื่นพูดมาว่า ทำไมเราเอาแต่ใจ ชวนกินไรที่ไม่ชอบก็ไม่กิน ชวนไปไหนก็ไม่ค่อยอยากไป ...ก็เราไม่อยากเฟคอ่ะ พูดตรงๆอ่ะ
ทำไมต้องอยากให้มานั่งเอาใจขนาดนั้น เรามีชีวิตเพื่อตัวเองบ้างได้ไหม๊ เราขอคิด ขอพูด ขอทำ แบบที่อยากบ้างได้รึเปล่า?
เวลามาพูดกับเรา บอกสงสารเราที่แฟนยังไม่ค่อยมองอนาคต ถ้าวันนึงเราไปเจอคนอื่นที่ดีกว่าก็ไม่ว่านะ จะได้ไม่เหนื่อยมากในอนาคต
เวลาพูดกับแฟนเรา บอกสงสารแฟน ทำไมเราเป็นคนแบบนี้ คบไปจะรอดเหรอ อยู่แบบเพื่อนก็ได้มั้ง คนอยากเป็นสะใภ้ต้องกระตือรือร้นให้เห็นมากกว่านี้
เราไม่ได้อยากเป็นสะใภ้ใครนะ เราแค่อยากมีคนที่อยู่กับเราไม่ว่าเราจะทุกข์รึสุข ไม่ต้องพูดอะไร นั่งเงียบๆอยู่ข้างๆก็ได้ แต่เราก็ไม่เคยบอกว่าไม่เอาใคร แฟนอยากมีครอบครัว อยากมีสังคม อยากมีเพื่อน ก็ไปทำหน้าที่ เราแค่ขอเวลาที่เราต้องการให้มาอยู่ข้างๆบางเวลาแค่นั้น
แต่นี่พอไม่เข้าใจกัน คนอื่นก็มาถามละว่าทะเลาะอะไรกัน ก็เพราะเราเป็นแบบนี้ใช่ไหม๊ จะคบกันรอดเหรอ ห่างๆกันบ้างก็ดีนะ เค้าพูดแบบนี้เพื่อ?
เราพูดเสมอว่าอย่าเอาคนอื่นมาเกี่ยว ไฟในอย่านำออก ไฟนอกอย่านำเข้า แต่แฟนเราก็แคร์คนอื่น บอกว่าเอาใจเราคนอื่นก็งอน เอาใจคนอื่นเราก็งอน อยู่ตรงกลางไม่รู้จะทำยังไงให้พอใจกันทั้งสองฝ่าย เราไม่ได้ไม่ชอบรึเกลียดคนอื่นหรอก เราแค่อยากมีเวลาเป็นส่วนตัว ไม่ต้องมายุ่งมาก้าวก่ายกันได้รึเปล่า
บางวันอารมณ์ดีก็มาคุย บางวันอารมณ์ไม่ดีก็เงียบไม่พูดไร เวลาเรามีปัญหากับแฟน แค่เห็นอาการก็เอาไปพูดต่อกับคนอื่นๆแบบที่เราไม่มีดี แต่พออารมณ์ดีก็ชมเรางั้นงี้แต่ไม่ได้ไปแก้ข่าวจากการพ่นน้ำลายของตัวเองไง คนอื่นๆก็มองเราเป็นคนประหลาดไปแล้ว เราเองก็ไม่มีทางแก้ตัว
เรากับแฟนรักกันมาก แต่เราเริ่มมีอาการไม่พอใจคนอื่นๆที่มายุ่งวุ่นวาย ทำให้เราขาดความเป็นส่วนตัว ถึงเราจะยังไม่ได้แต่งงานก็ไม่ได้แปลว่าจะต้องเลิกกัน เรามั่นคงต่อความรักของเรา แต่เราไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไง ในเมื่อคนอื่นก็คือครอบครัวเค้า เราก็อาจจะเป็นส่วนเกินไปซักวัน
ถ้าซักวันความรักของเรามีอันต้องจบลง ขอแค่เหตุผลเดียวที่อย่ามีส่วนคือเรื่องนี้ เราคงรับไม่ไหว คงจะเกลียดคนอื่นและอยากทำอะไรร้ายๆใส่มากๆอ่ะ
เราแค่อยากพูดอยากระบายแต่ไม่รู้จะพูดกับใคร ขอพื้นที่เล็กๆนี้ให้เราได้พูดบ้างแล้วกันนะคะ .... ขอบคุณมากค่ะ