เรื่องสั้นย่อหน้าเดียว : เอ๋ยและบ้านที่ไม่มีหน้าต่าง

กระทู้สนทนา

"เอ๋ยและบ้านที่ไม่มีหน้าต่าง"
โดย รางรถไฟ

พระอาทิตย์เรี่ยลงหลังคาสถานีรถไฟเหมือนทุกวัน วันนี้อากาศเย็นลงกว่าเมื่อวาน ถ่านใส่พระอาทิตย์จึงดูอ่อนแรงเกินไปที่จะอุ่นโลกให้อบอุ่นขึ้น ฉันเขียนโน้ตแทรกไปในบันทึกว่า ฉันเอาคำพูดของนพมาใช้อีกแล้ว นพ วันนี้ฉันมาถ่ายภาพชุมชนรถไฟในสารคดีที่ฉันต้องเขียนวันสุดท้ายแล้ว ผู้คนส่วนใหญ่เป็นมิตรดี มีบางคนที่มองผู้หญิงผมหยิก นุ่งยีนส์ สะพายกล้องถ่ายรูปและพูดคุยกับคนไปทั่วแบบหวั่น ๆ อยู่บ้าง สองวันก่อนฉันรู้จักไกด์เจ้าถิ่นตัวน้อยคนหนึ่งชื่อเอ๋ย เธอน่ารักมากเรียกได้ว่าเป็นขวัญใจของทุกคนในชุมชนหลังสถานีรถไฟนี้ แม่ขายลูกชิ้นทอด พ่อเป็นพ่อค้ายาเร่ พวกยาหอม ยาลม ขายที่ประจวบฯ และชุมพร สองวันกลับบ้านครั้งหนึ่ง เอ๋ยบอกว่าพ่อจะหายเหนื่อยยามที่เห็นหน้าเธอ วันนี้เธอมานั่งรอรถไฟเป็นเพื่อนฉันและรอพ่อเธอด้วย โปรเจกต์เดี่ยวแสนหินจบลงแล้วนพ ฉันกำลังนั่งรถไฟกลับกรุงเทพฯ ฉันรู้แล้วว่ากำลังใจเป็นสิ่งสำคัญแค่ไหนต่อผู้ท้อแท้ ขอบใจนะนพที่อยู่ข้างฉันเสมอ ขอบใจที่ผลักดันให้ฉันได้เผชิญทุกสิ่งด้วยตัวเอง ได้เจอเรื่องราวที่เหน็ดเหนื่อยแต่สวยงามและสนุกสนานที่สุด เอ๋ยชวนฉันมาเที่ยวที่นี่อีกเดือนหน้า คงอยากจะโชว์บ้านใหม่ นพว่างหรือเปล่า ฉันอยากชวนนพมาด้วยกัน นึกภาพตามนะบ้านเอ๋ยที่ฉันเห็นเป็นห้องเล็ก ๆ ที่ต่อเติมมาจากบ้านญาติของแม่เอ๋ยอีกต่อหนึ่ง มีประตูหนึ่งบาน เอ๋ยเล่าให้ฟังว่าพ่อเก็บเงินจะปรับปรุงบ้าน เอ๋ยอยากได้บ้านที่มีหน้าต่าง เธอว่าหน้าต่างจะทำให้เธอได้เห็นพระจันทร์และเห็นดาวตอนกลางคืนโดยไม่ต้องนั่งตากยุง บ้านฉันมีหน้าต่างนะนพแต่ไม่เคยมองเหมือนที่เอ๋ยบอกเลยสักครั้ง คืนนี้ฉันจะมองพระจันทร์จากหน้าต่างบ้าง นพอย่าเพิ่งรีบเข้านอนนะฉันอยากให้เธอดูพระจันทร์พร้อม ๆ กับฉัน