เรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นคนที่พูดตรงมาก คิดอะไรก็พูดไปอย่างนั้น แต่คนภายนอกมักมองเราว่าเป็นคนที่หยาบ. แต่กับคนบางพวกไม่พูดต่อหน้าแต่ไปด่าแรงๆๆลับหลัง พอต่อหน้าพูดดี ทำไมคนพวกนี้ถึงได้เจริญกว่าหน้าในหน้าที่การงาน ทั้งๆที่ขี้เกียจก็ขี้เกียจ หรือเพราะว่าเค้าอยู่เป็น ส่วนเราคนทำงานอย่างเดียว อะไรที่ไม่ถูกก็พูดไปเลยกลับไม่มีใครบอกเห็นในความขยันของเราบ้าง หรือว่าเราควรทำตัวแบบพวกนั้น ช่วยบอกหน่อยเถอะคะ
การพูดตรงไม่ดีตรงไหน