สามก๊กฉบับลำกลอน ๒๓ ก.พ.๕๘

สามก๊กฉบับคำกลอน

บทที่ ๔ ตอนที่ ๓ ลิฉุยกับกุยกี (๓)

๑๒๑.สั่งทหารจับทั้งหมดไปขังคุก
แล้วเข้ารุกรบกับคนเคยเป็นเพื่อน
ผลัดกันได้เสียทีถึงสองเดือน
กาเซี่ยง กุนซือเตือนก็ไม่ฟัง
มีรับสั่งห้ามสองฝ่ายก็ไม่สน
ต่างถือตนเป็นใหญ่ทั้งสองฝั่ง
จน เตียวเจ ยกทัพมาคอยระวัง
ทำขึงขังขู่จะเข้าช่วยอีกฝ่าย

๑๒๒.ทั้ง ลิฉุย กุยกี จึงเลิกรา
กุยกี ปล่อยขุนนางมาทูลถวาย
เตียวเจ ช่วยฮ่องเต้ให้ทรงสบาย        
จึงผันผายพาไปเมืองฮองหลงก่อน
ระหว่างทาง กุยกี ตามรบกวน        
ตังสิน ชวนพวกโจรหลายกลุ่มก้อน
มาช่วยกันสู้รบหลายขั้นตอน        
เลยพาฮ่องเต้ย้อนกลับลกเอี๋ยง

๑๒๓.เห็นบ้านเมืองรกร้างราวป่าชัฏ        
ด้วยวิบัติเป็นไปไม่หลีกเลี่ยง
ฮ่องเต้เศร้าในพระทัยซากใกล้เคียง        
เคยรุ่งเรืองวังเวียงแต่โบราณ
ทรงกรรแสงถึงเหล่าบรรพบุรุษ        
ประเสริฐสุดสืบต่อถึงลูกหลาน
กลับถูกคนคิดชั่วเป็นอันธพาล
มาล้างผลาญย่อยยับลงไปพลัน

๑๒๔.เหล่าขุนนางที่ตามมาพาโศกเศร้า
แต่ก็ช่วยกันปัดเป่าแก้ไขนั่น
เร่งก่อสร้างวังใหม่อาศัยกัน        
ราษฎรที่ใกล้นั้นก็กลับมา
ตั้งบ้านเรือถิ่นฐานร้านตลาด        
สร้างเมืองใหม่ให้สะอาดพอกู้หน้า
ให้คุ้มแดดคุ้มฝนได้อยู่กันมา
สักห้าร้อยหลังคาทั่วเมืองเอย.